Metale toksyczne
Krzysztof Porczyński
Wszyscy jesteśmy zatruci metalami ciężkimi. Do tych metali zalicza się: ołów, rtęć, kadm, aluminium, miedź. Z metalami tymi spotykamy się na co dzień.
OŁÓW
- skutki zatrucia :
• zaburzenia osobowości, trudności w uczeniu, zaburzenia układu nerwowego u dzieci;
• rak;
• choroby serca i nadciśnienie;
• choroby nerek i zaburzenia przemiany materii;
• różne inne dolegliwości (letarg, depresje, bóle mięśni, częste infekcje itd.);
• zaburzenia czynności układu immunologicznego.
- źródła ołowiu:
• niektóre konserwy żywnościowe są lutowane za pomocą ołowiu;
• naczynia ceramiczne z glazurą krzemowo ołowianą (gdy glazura jest nieprawidłowo utrwalona, wówczas ołów może zostać rozpuszczony przez kwasy zawarte w pożywieniu);
• papierosy (w uprawie tabaki stosuje się ortoarsenian trójołowiowy);
• papier gazetowy, katalogi, ulotki reklamowe, ołówki;
• indyjskie szminki i niektóre farby do włosów;
• skażona żywność: mleko i mięso zwierząt pasących się w pobliżu ulic i dróg oraz inne produkty żywnościowe sprzedawane w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. Ogólne niedożywienie łączy się z niedoborem substancji chroniących organizm i podwyższonym stężeniem ołowiu. Ołów upośledza absorbowanie przez organizm takich składników odżywczych jak żelazo, cynk, wapń, mangan, magnez.
Produkty eliminujące ołów:
witamina C, cynk, selen, witamina E,
aminokwasy (cysteina i metionina).
RTĘĆ
W naturze rtęć występuje w postaci organicznej i nieorganicznej. Rtęć nieorganiczna nie jest niebezpieczna dla organizmu, gdyż jest trudno wchłaniana. Najbardziej trującą postacią rtęci jest metylortęć.
- źródła rtęci:
• lekarstwa: mercurochrom (wycofany z rynku szwajcarskiego i polskiego);
• zastosowanie w przemyśle: środki bakteriobójcze, baterie, przyrządy elektryczne, materiały wybuchowe, fuungicydy, futra, atrament, termometry, środki owadobójcze, pestycydy, lampy fluorescencyjne, w garbarstwie, w produkcji papieru i biżuterii.
- wpływ metylortęci na organizm:
• drętwienie, zesztywnienie kończyn;
• zakłócenie mowy;
• kurcze;
• porażenia;
• trudności z koordynacją motoryczną;
• deformacje u noworodków;
• w ekstremalnych przypadkach śpiączką i śmiercią;
• wdychanie oparów rtęci powoduje ból w piersiach, któremu towarzyszą: gorączka, kaszel i dreszcze;
• w lekkim zatruciu może wystąpić zwiększona produkcja śliny, zapalenie błony śluzowej, jamy ustnej lub biegunka. Mogą także wystąpić: psychoza, bezsenność, zmęczenie, bóle głowy, wypadanie zębów, zaniki pamięci, drętwienie ust, rąk, stóp;
• najbardziej zdradliwie działa rtęć na system nerwowy; symptomy natury umysłowej i neurologicznej upodobniają się znacznie do objawów stwardnienia rozsianego;
• także system immunologiczny jest narażony na niebezpieczeństwo;
• rtęć niszczy limfocyty T.
Wiemy jakie jest optymalne funkcjonowanie systemu immunologicznego, broniącego nas przed infekcjami i nowotworami. Zakłócenia równowagi immunologicznej mogą również doprowadzić do alergii.
Produkty eliminujące rtęć:
selen, witamina E, cynk, wapń.
KADM znajduje się wszędzie.
Jest łatwo absorbowany przez warzywa, które spożywamy. Najwięcej kadmu dostaje się do organizmu wraz z żywnością, ale tylko jego mała część jest absorbowana w jelitach. Tak więc głównym źródłem skażenia organizmu jest kadm pochodzący z atmosfery. Kadm źle wpływa na aktywność enzymów, zaburza więc proces niezbędny do życia.
Zmniejsza działanie minerałów: wapń, cynk, selen, miedź i żelazo. Nikotyna jest najbogatszym źródłem kadmu.
Produkty eliminujące kadm:
witamina C, cynk, żelazo, przeciwutleniacze i aminokwasy.
ALUMINIUM jest absorbowane i powoduje ciężkie schorzenia układu nerwowego.
- źródła aluminium w środowisku:
• aluminium przedostaje się do organizmu wraz z zawierającym go pożywieniem;
• aluminium znajduje się w lekarstwach (leki osłaniające błonę śluzową, żołądek i jelita, a zobojętniające kwasy żołądkowe);
• woda, do której dodano środki zapobiegające tworzeniu się zawiesin, zawiera aluminium;
• warzywa i mięso zawierają aluminium pochodzące z zanieczyszczonej gleby. Kwaśne deszcze ułatwiają pobieranie i przyswajanie aluminium oraz innych metali ciężkich przez
organizmy żyjące w glebie;
• do niektórych środków spożywczych dodawane jest aluminium ze względu na jego wybielające i emulgujące właściwości; aluminium jest także środkiem zapobiegającym zbrylaniu się substancji.
- źródła aluminium w pożywieniu:
• E 173 aluminium: środek barwiący na kolor srebrny cukierki i dekoracje stosowane na wypiekach;
• E 541 fosforan aluminiowo sodowy: środek emulgujący, dodawany do pieczywa i ciasta, gum do żucia;
• E 554 krzemian aluminiowo wapniowy: środek przeciwzbrylający, stosowany w soli, cukrze, gumach do żucia;
• E 559 krzemian aluminiowy (kaolin): uznany za nieszkodliwy;
• aluminium stosuje się podczas produkcji sera topionego i w niektórych metodach konserwowania (np. suchych kiełbas, czy warzyw w occie);
• biała mąka zawdzięcza swoją biel procesowi wybielania, w którym stosuje się związki aluminium i potasu.
Aluminium w organizmie uszkadza wiele funkcji organizmu, zanim dotrze do komórek nerwowych:
• pracownicy fizyczni, stykający się z tym metalem cierpią na zaburzenia oddychania;
• gdy zawartość aluminium jest zbyt duża prowadzi to do zaburzeń w gospodarce wapniowej w ustroju co prowadzi do odwapnienia kości, a także do kłopotów z przemianą materii;
• lekarstwa osłaniające śluzówkę żołądka i jelit zawierające aluminium, mogą obniżać zawartość fosforanów we krwi, co może prowadzić do bólu i osłabienia mięśni;
• lekarstwa osłaniające śluzówkę żołądka i jelit opóźniają wypróżnienie żołądka poprzez zmniejszenie kurczliwości mięśni, prowadzi to do wytwarzania się gazów w żołądku i w jelitach, ogólnego zapalenia jelit oraz zapalenia jelita grubego; metal ten zaburza także podstawowe funkcje trzustki;
• podczas dializy (oczyszczania krwi) za pomocą sztucznej nerki zużywa się ok.180 litrów wody w której znajduje się aluminium i pacjenci są narażeni na dolegliwości neurologiczne i psychiczne;
• istnieje coraz więcej podejrzeń, że aluminium ma duży udział w powstawaniu chorób Alzheimera i Parkinsona. Gdy spożywamy zbyt mało wapnia i magnezu, wówczas organizm zastępuje te minerały innymi. Może także gromadzić aluminium.
Produkty eliminujące aluminium:
aminokwasy: cysteina i metionina (czosnek, cebula, szczypiorek, czerwona papryka, żółtko jaja i szparagi zawierają duże ilości aminokwasów), cynk, wapń, magnez.
Powodują usuwanie toksyn i metali ciężkich z organizmu.
Sauna też powoduje wydalanie toksyn i metali ciężkich z organizmu.
MIEDŹ jest to niezbędny składnik odżywczy dla organizmu ludzkiego, ale niedobór jego występuje rzadko. Jest też metalem toksycznym. Nadmiar miedzi powoduje zmniejszenie cynku, co wywołuje w ustroju psychiczne i fizyczne dolegliwości.
- źródła miedzi:
• artykuły spożywcze: wątroba jagnięca i cielęca, brzoskwinie, kakao, czekolada, kawa, nasiona soi;
• papierosy;
• woda pitna; rury wodociągowe są zazwyczaj miedziane;
Kobiety narażone są na dwa dodatkowe źródła miedzi: tabletki antykoncepcyjne i spirale
Objawy:
niespokojny sen lub bezsenność,
nadpobudliwość u dzieci i dorosłych,
wybuchanie płaczem,
nadciśnienie tętnicze,
zawał serca.
Produkty likwidujące nadmiar miedzi:
cynk, selen, antytoksyna, witamina C, mangan i witaminy B.
FLUOR oraz ZWIĄZKI CHEMICZNE CELOWO DODAWANE DO PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH
FLUOR jest minerałem śladowym, który znajduje się w niewielkich ilościach przede wszystkim w kościach i zębach. Fluor jest najczęściej wymieniany jako pierwiastek chroniący przed próchnicą. Rynek jest zarzucony produktami zawierającymi fluor, a wszystko po to, aby zapobiec chorobie zachodniej cywilizacji - próchnicy.
Szwajcarski pediatra, doktor Max Beguin, po wielu latach badań i obserwacji w La Chaux-de-Fonds doszedł do wniosku, że wartościowe pożywienie lepiej chroni zęby przed próchnicą, niż fluor. Pożywienie, które zostało poddane wielu procesom przetwarzania, wzmaga próchnicę, natomiast zdrowe i pełnowartościowe - chroni. Nadmiar fluoru może mieć niekorzystne skutki. Wpływa on na aktywność wielu enzymów w organizmie i może odbić się negatywnie na funkcjonowaniu tkanki mózgowej.
the666
