Myślisz, że ja nie chciałbym zobaczyć filmików z grą w palanta. To jest moim marzeniem. Ja przeczytałem wiele stron internetowych dotyczących gry w tę dyscyplinę sportową i ****ica mnie bierze, gdy na każdej stronie czytam o innych zasadach. Może gdzieś zachowały się archiwalne filmiki z lat 1950/60 gdy istniała Państwowa Liga palanta i Polski Związek Piłki Palantowej z siedzibą w Rybniku. Należało by poszukać w którejś z rybnickich lub żorskich drużyn baseballowych albo w Warszawie w Polskim Związku Baseballa i Softballa.
Tutaj niektóre z odmian palanta jedna mają z drugim tyle wspólnego, że odbija się piłeczkę pałką.
http://sport.tutej.pl/cms.php?i=8804
Palant
Gra, która stanowi pierwowzór baseballu. Palant to kij o okrągłym przekroju dł. ok. 80 cm (inne "regulaminy" stanowią, że 70 cm) i średnicy 4 cm na górze i zwężający się do 3,5 cm na dole. (
Kijów takich nie można dostać w żadnym sklepie sportowym natomiast w hurtowniach sportowych można na nie złożyć zamówienia). Gra odbywa się piłką o średnicy 7 cm i wadze 80 g (na całe szczęście można kupić jeszcze oryginalne piłki palantowe wypełnione pakułami i obszyte skórą np. tutaj
http://sportbazar.pl/pl/product/view?id=249644). Wymiary boiska i liczba graczy nie są ściśle określone. Istnieje wiele odmian gry w palanta. W odmianie palanta bez wykupna, wybrany wymierzaniem (losowanie dłońmi na kiju) gracz zajmuje „królestwo”. Pozostali idą na „pole” i stają w różnych odległościach od odbijacza. Podbijasz podrzuca piłkę i w locie podbija ją końcem palanta. Podbijasz traci królestwo jeśli: albo 3 razy z rzędu nie podbije piłki, lub tak ją podbije, że ta toczy się po ziemi jako „szczur”, albo przeciwnik chwycić piłkę w locie. W drugim przypadku odbijacza zastępuje zawodnik, który złapał piłkę.
www.modn.konin.lm.pl/palant.doc
Regulamin: Palant – gra rekreacyjna, przepisy
Historia:
Gra zespołowa na punkty, polegająca na wybijaniu małej piłeczki palantowe specjalnym bijakiem zwanym też palantem. Jest to stara, tradycyjna gra ludowa, uprawiana na Górnym Śląsku i Opolszczyźnie już w XVII w. Grę o podobnych zasadach uprawiano w różnych regionach Niemiec i istnieje prawdopodobieństwo, że została przeniesiona przez polskich i niemieckich emigrantów do Ameryki, gdzie w połączeniu ze staroindiańską grą „chattaway” stała się początkiem baseballa.
ZMODYFIKOWANY PALANT
Gra zespołowa młodzieżowa polegająca na wybijaniu piłeczki tenisowej rakietą.
LICZBA GRACZY – 10 + 2 rezerwowych ( 6 dz kl. IV + 6 dz kl. V ). Zmiany – systemem hokejowym.
BOISKO – o powierzchni równej, wymiary 20x35m, wytyczone na rogach i w środku linii bocznych pachołkami. Za jedną z linii końcowych znajduje się miejsce dla jednej z drużyn, tzw. „gniazdo”. W jego środku zakreśla się półkole jako miejsce podbijania.
PRZYBORY – 9 pachołków, rakieta i piłeczka do tenisa ziemnego
LOSOWANIE – kapitanowie losują w dowolny sposób, która z drużyn jako pierwsza zajmie gniazdo i uzyska prawo rozpoczęcia gry. W każdej następnej rozgrywce gniazdo otrzymuje drużyna, która w poprzedniej rozgrywce uzyskała mniejszą ilość punktów. W przypadku remisu drużyna, która nie była ostatnio w gnieździe.
CEL GRY – drużyna podbijająca stara się jak najdłużej utrzymać w gnieździe przez celne podbijanie piłki i ukończenie biegów; drużyna chwytająca dąży do uzyskania gniazda. W tym celu stara się schwycić piłkę jednorącz lub oburącz, albo też przerzucić piłkę przez linie gniazda, by w ten sposób wstrzymać możliwie najwięcej graczy na swym boisku, a co za tym idzie „wygłodzić„ przeciwna drużynę.
USTAWIENIE – drużyna będąca w gnieździe ustawia się w szeregu za miejscem podbijania, chwytająca zaś rozstawia się w polu.
CZAS TRWANIA GRY – 2 x 15 minut. Z przerwą 5 min. W przypadku remisu sędzia zarządza 5 minutową dogrywkę.
ZASADY GRY – Gracze znajdujący się w gnieździe występują kolejno do półkola, skąd maja prawo podbijać piłkę na pole chwytania przy pomocy rakiety.
Podbicie jest dobre wtedy kiedy piłka przeszła nad ziemią wyznaczoną linię.
Podbicie jest nieważne, jeśli podbijający:
a) nie podbije piłki tak, aby wyszła poza granice gniazda
b) wypuści rakietę z ręki
c) podbije piłkę ukośnie, tzn. za linię boczną przed linią przebicia.
Przez złe podbicie gracz traci prawo do biegu. Trzykrotne złe podbicie powoduje zamianę pól przez drużyny.
Po podbiciu piłki gracz, który podbił piłkę, ułożywszy rakietę w granicach pola podbijania, biegnie do mety i stamtąd wraca do gniazda, za co drużyna otrzymuje 1 punkt, on zaś ma prawo do dalszej gry w gnieździe.
Gracz, który rozpoczął bieg po nieważnym podbiciu, wraca do gniazda i czeka, aż uzyska prawo biegu po dobrym podbiciu następnego gracza, z którym wybiega jednocześnie. Po podbiciu piłki gracz może wykonać swój bieg zatrzymując się kolejno przy pachołkach. W sytuacji kiedy piłka przekroczyła już linię gniazda, a zawodnik biegnący znajduje się pomiędzy dwoma pachołkami, cofa się do poprzedniego. Kapitan drużyny ma prawo do trzykrotnego podbicia, przy czym bieg swój może wykonać po dowolnym podbiciu. Kapitan, który obiegnie drogę po swym podbiciu, zdobywa 3 punkty.
Drużyna znajdująca się na polu stara się schwytać każdą podbitą piłkę. Trzykrotny chwyt piłki jednorącz lub oburącz, czyli tzw. kampa daje prawo zmiany pola chwytania na gniazdo.
Jeśli zmiana pól nastąpi z innych powodów, wówczas drużyna nie traci zdobytych kamp, gdy znajduje się na polu chwytania.
W momencie wyrzucenia rakiety lub wyjścia zawodnika z rakietą poza granice gniazda następuje natychmiastowa zamiana pól przez drużyny.
Kampa
Jest dobra, gdy piłka zostanie schwycona w locie, nieważna zaś, gdy chwyt piłki nastąpi po jej odbiciu od ziemi, gracza czy pachołka lub też po złym podbiciu.
Za trzykrotną kampę drużyna przechodzi z pola walki do gniazda.
Jeżeli żaden z graczy będących w gnieździe nie ma prawa podbijania np. przy nieumiejętnym podbiciu piłki, również następuje zmiana ustawienia drużyn. Nazywamy to „wygłodzeniem” drużyny. O zwycięstwie decyduje ilość punktów uzyskana w określonym czasie.
- ostateczna interpretacja regulaminu i współzawodnictwa należy do organizatora
http://www.sciaga.pl/tekst/15941-16-co_to_jest_palant
Gra w piłkę uderzaną specjalnym kijem, zwanym również palantem (bijakiem) lub palestrą. Istnieje kilkadziesiąt tradycyjnych i wiele aktualnych lokalnie zróżnicowanych zasad gry.
Historia gry
Tradycje gry sięgają ludowych zabaw okresu Sredniowiecza.
Do Polski palant dotarł w czasach Zygmunta III Wazy. Gra rozwiajła się w formach ludowych i szkolnych.
W ciągu XIX wieku gra utrzymała popularność. Po 1918 roku w Polsce palanta wprowadzono do programów szkolnych. Po roku 1945 wprowadzono regularne rozgrywki na Sląsku. Najsilniejsze klubu w okresie 1945-52 były KS Rój, KS Kuznia Ligicka, LZS Boguszowice. Po 1952 roku rozegrano pierwsze nieoficjalne mistrzostwa Polski. Po 1957 r w Rybniku powstał Polski Związek Piłki Palantowej (PZPP), organizujący od 1957 mistrzostwa Polski. Pierwszym mistrzem została KS Silesia Rybnik. W 1978 r PZPP przekształcił się w Polski Związek Baseballu i Softballu. W latach 80 XX w nastąpił upadek znaczenia palanta. Obecnie rzadko spotykana gra!
Akcesoria
W grze uczestniczą dwie drużyny liczące od 10 -15 zawodników każda. Czas gry wynosi 2x20 min z 5-minutową przerwą; można również grać aż do zdobycia ustalonej przed grą liczby punktów.
Boisko do gry w palanta jest prostokątem o wymiarach 25x50 m; jeden z krótszych boków pola gry jest linią gniazda, drugi linią graniczną, poza którą znajduje się nieograniczone wymiarami zapole. W odległości 20 m od linii gniazda przebiega poprzeczna linia, dzieląca boisko na przedpole i pole zwana linią półmetka; w odległości 10 m od linii granicznej znajduje się 5 metrowa linia mesty oznaczona chorągiewkami. W połowie lini gniazda oznaczone jest półkole podbijania o promieniu 2 m.
Palant (bijak) ma kształt zwężającego się kija długości 70 cm o przekroju okrągłym, średnicy do 4,5 cm na jednym końcu i do 3 cm na drugim.
Piłka o masie min. 80 gram i obwodzie 20-22 cm jest trwarda, wypełniona włosiem lub pakułami i obszyta skórą.
Inne warianty gier:
długość boiska: 50-75 m
szerokość 20-25 m
gniazdo o promieniu 3 m
linia półmetku 25-30 m do linii gniazda
linia mety (dł. 5m), 10-15 m od linii granicznej
Zasady gry
Na początku gry zawodnicy jednej drużyny zajmują miejsca za linią gniazda, gracze drugiego zespołu ustawiają się w polu i na zapolu. Punkty może zdobywać tylko drużyna znajdująca się w gniezdzie; zadaniem drużyny znajdującej się w polu jest zdobycie gniazda. Gracze ustawionej w gniezdzie wybijają kolejno palantem piłkę z półkola podbijania możliwie najdalej w pole tak, aby nie przekroczyła on w locie bocznych linii boiska; podbicie jest nieważne, jeśli gracz nie trafi palantem w piłkę, piłka nie przekroczy w locie linii półmetka lub przekroczy boczną linię boiska albo też jeśli palant wypadnie w czasie podbijania graczowi z ręki lub zostanie upuszczony po wybiciu poza półkole podbijania.
Po prawidłowym wybiciu piłki w pole gracz odkłada palanta w półkolu podbijania i biegnie do mety i z powrotem, za co zdobywa punkt, jeśli zakończy bieg zanim gracze drużyny w polu zdołają schwytać piłkę i odrzucić ją z powrotem za linię gniazda (rys. 3 i animacja obok).
Drużyna ustawiona w polu, aby zdobyć gniazdo, musi schwytać piłkę i trafić ("skuć") któregokolwiek z biegnących graczy drużyny z gniazda, gracz nie może być "skuty", jeśli zatrzymał się w biegu na półmetku lub mecie, gdzie jest "bezpieczny" i oczekuje na następne wybicie piłki przez jednego ze swoich współpartnerów.
Zdobycie gniazda następuje także w wyniku trzykrotnego kolejnego uchwycenia jednorącz z lotu wybitej z gniazda piłki.
Bieg może odbywać się etapami: np. po własnym podbiciu piłki tylko do półmetka, po podbiciu przez następnego gracza - do mety ...
... następnie z powrotem do półmetka lub bezpośrednio do linii gniazda.
Gdy jeden z biegnących graczy drużyny z gniazda zostanie trafiony ("skuty"), wszyscy jego współpartnerzy mają prawo wybiec w pole, aby schytać piłkę i trafić ("odkuć") któregokolwiek z graczy drużyny w polu, zdążających w tym samym czasie do gniazda. Jeśli "odkucie" się uda, drużyna w gniezdzie nie traci gniazda i gra toczy się dalej, natomiast "skucie" gracza z gniazda bez "odkucia" powoduje utratę gniazda i zmianę ról drużyn.
Co to jest palant?
Gra w piłkę uderzaną specjalnym kijem, zwanym również palantem (bijakiem) lub palestrą. Istnieje kilkadziesiąt tradycyjnych i wiele aktualnych lokalnie zróżnicowanych zasad gry.
Historia gry
Tradycje gry sięgają ludowych zabaw okresu Sredniowiecza.
Do Polski palant dotarł w czasach Zygmunta III Wazy. Gra rozwiajła się w formach ludowych i szkolnych.
W ciągu XIX wieku gra utrzymała popularność. Po 1918 roku w Polsce palanta wprowadzono do programów szkolnych. Po roku 1945 wprowadzono regularne rozgrywki na Sląsku. Najsilniejsze klubu w okresie 1945-52 były KS Rój, KS Kuznia Ligicka, LZS Boguszowice. Po 1952 roku rozegrano pierwsze nieoficjalne mistrzostwa Polski. Po 1957 r w Rybniku powstał Polski Związek Piłki Palantowej (PZPP), organizujący od 1957 mistrzostwa Polski. Pierwszym mistrzem została KS Silesia Rybnik. W 1978 r PZPP przekształcił się w Polski Związek Baseballu i Softballu. W latach 80 XX w nastąpił upadek znaczenia palanta. Obecnie rzadko spotykana gra!
Boisko i akcesoria
W grze uczestniczą dwie drużyny liczące od 10 -15 zawodników każda. Czas gry wynosi 2x20 min z 5-minutową przerwą; można również grać aż do zdobycia ustalonej przed grą liczby punktów.
Boisko do gry w palanta jest prostokątem o wymiarach 25x50 m; jeden z krótszych boków pola gry jest linią gniazda, drugi linią graniczną, poza którą znajduje się nieograniczone wymiarami zapole. W odległości 20 m od linii gniazda przebiega poprzeczna linia, dzieląca boisko na przedpole i pole zwana linią półmetka; w odległości 10 m od linii granicznej znajduje się 5 metrowa linia mesty oznaczona chorągiewkami. W połowie lini gniazda oznaczone jest półkole podbijania o promieniu 2 m.
Palant (bijak) ma kształt zwężającego się kija długości 70 cm o przekroju okrągłym, średnicy do 4,5 cm na jednym końcu i do 3 cm na drugim.
Piłka o masie min. 80 gram i obwodzie 20-22 cm jest trwarda, wypełniona włosiem lub pakułami i obszyta skórą.
Inne warianty gier:
długość boiska: 50-75 m
szerokość 20-25 m
gniazdo o promieniu 3 m
linia półmetku 25-30 m do linii gniazda
linia mety (dł. 5m), 10-15 m od linii granicznej
Zasady gry
Na początku gry zawodnicy jednej drużyny zajmują miejsca za linią gniazda, gracze drugiego zespołu ustawiają się w polu i na zapolu. Punkty może zdobywać tylko drużyna znajdująca się w gniezdzie; zadaniem drużyny znajdującej się w polu jest zdobycie gniazda. Gracze ustawionej w gniezdzie wybijają kolejno palantem piłkę z półkola podbijania możliwie najdalej w pole tak, aby nie przekroczyła on w locie bocznych linii boiska; podbicie jest nieważne, jeśli gracz nie trafi palantem w piłkę, piłka nie przekroczy w locie linii półmetka lub przekroczy boczną linię boiska albo też jeśli palant wypadnie w czasie podbijania graczowi z ręki lub zostanie upuszczony po wybiciu poza półkole podbijania.
Po prawidłowym wybiciu piłki w pole gracz odkłada palanta w półkolu podbijania i biegnie do mety i z powrotem, za co zdobywa punkt, jeśli zakończy bieg zanim gracze drużyny w polu zdołają schwytać piłkę i odrzucić ją z powrotem za linię gniazda (rys. 3 i animacja obok).
Drużyna ustawiona w polu, aby zdobyć gniazdo, musi schwytać piłkę i trafić ("skuć") któregokolwiek z biegnących graczy drużyny z gniazda, gracz nie może być "skuty", jeśli zatrzymał się w biegu na półmetku lub mecie, gdzie jest "bezpieczny" i oczekuje na następne wybicie piłki przez jednego ze swoich współpartnerów.
Zdobycie gniazda następuje także w wyniku trzykrotnego kolejnego uchwycenia jednorącz z lotu wybitej z gniazda piłki.
Bieg może odbywać się etapami: np. po własnym podbiciu piłki tylko do półmetka, po podbiciu przez następnego gracza - do mety ...
... następnie z powrotem do półmetka lub bezpośrednio do linii gniazda.
Gdy jeden z biegnących graczy drużyny z gniazda zostanie trafiony ("skuty"), wszyscy jego współpartnerzy mają prawo wybiec w pole, aby schytać piłkę i trafić ("odkuć") któregokolwiek z graczy drużyny w polu, zdążających w tym samym czasie do gniazda. Jeśli "odkucie" się uda, drużyna w gniezdzie nie traci gniazda i gra toczy się dalej, natomiast "skucie" gracza z gniazda bez "odkucia" powoduje utratę gniazda i zmianę ról drużyn.
http://www.sciaga.pl/tekst/21440-22-gry_i_zabawy_dla_mlodziezy_w_zakresie_studiow_wychowania_fizycznego
Palant
Gracze znajdujący się w gnieździe wstępują kolejno do półkola, skąd mają prawo podbijać piłkę za pomocą palanta na pole chwytania.Podbicie jest dobre, jeśli:
-piłka przeszła nad ziemią linię półmetka;
-została dotknięta przez gracza, mimo, że nie przeszła linii półmetka drogą powietrzną.
Podbicie jest nieważne, jeśli podbijający:
- nie podbije piłki tak, aby wyszła poza granice gniazda;- nie stał obunóż na linii podbijania;
- wypuści palant z ręki;
- sam sobie nie podrzuci piłki;
- podbije piłkę ukośnie, tzn. za linię boczną za półmetkiem.
Przez złe podbicie gracz traci prawo do biegu. Po podbiciu piłki gracz, ułożywszy palant w granicach pola podbijania, biegnie do mety i stamtąd wraca do gniazda, za co drużyna otrzymuje punkt, on zaś na prawo do dalszej gry w gnieździe. Biegnąc musi dotknąć ręką chorągiewki na mecie i od niej wrócić do gniazda. Gracz, który:
- rozpoczął bieg po nieważnym podbiciu;
- nie dotknął chorągiewki na mecie;
- rozpoczął bieg, gdy piłka zgubiła się po odbiciu;
- został w czasie biegu skuty,wraca do gniazda i czeka, aż uzyska prawo biegu po dobrym podbiciu następnego gracza, z którym wybiega równocześnie. Kto ukończy bieg nie z własnego podbicia, nie uzyskuje punktu dla swojej drużyny, tylko prawo podbicia w następnej kolejce. Po podbiciu piłki gracz może wykonać swój bieg etapami, a więc do półmetka, mety, półmetka i gniazda lub w innej kolejności, zależnie od sytuacji, jaka się wytworzyła po podbiciu piłki. Kapitan drużyny ma prawo trzykrotnego podbicia, a „wykupnik” – dwukrotnego podbicia piłki, przy czym bieg swój mogą wykonywać po dowolnym odbiciu. Kapitan, który obiegnie drogę po swoim podbiciu, zdobywa 3 punkty, „wykupnik” – 2.Drużyna znajdująca się na polu stara się schwytać każdą podbitą piłkę. Trzykrotny chwyt piłki jednorącz, czyli kampa, daje prawo zmiany pola chwytania na gniazdo. Jeśli zmiana pól nastąpi z innych powodów, wówczas drużyna nie traci zdobytych kamp, gdy znajdzie się ponownie na polu chwytania. Kampa jest dobra, gdy piłka zostanie schwytana w locie, nieważna zaś, gdy chwyt piłki nastąpi po jej odbiciu od ziemi, gracza czy chorągiewki lub tez chwyt wykonano za pomocą obu rąk lub też po złym podbiciu. Gracze starają się kuć biegnących piłka schwytaną lub podniesiona z ziemi. Skucie jest dobre, jeśli piłka dotknie gracza biegnącego. Gracz nie może biec z piłką, którą chwycił. Za taki błąd sędzia poleca odrzucić piłkę do gniada, uniemożliwiając trafieni. Gracz skuty ma prawo odkucia się, tzn. celowania piłką w któregokolwiek z przeciwników. Jeśli gracz odkuję się , następuje zmiana pól.
Praca w załaczniku...
Załączniki do pracy:
Gry i zabawy.doc (42496 bajtów)
Polecamy podobne teksty
Gry i zabawy w nauczaniu piłki nożnej - konspekt
Zabawy, gry ruchowe - rodzaje i ich znaczenie w życiu dziecka
Teoria wychowania fizycznego - pytania i odpowiedzi
Zaliczenie z zajęć wychowania fizycznego. Ćwiczenia z terrabandą.
Konspekt lekcji wychowania fizycznego (zajęcia z zakresu piłki siatkowej).
Załączniki do pracy:
jakub-palant(w-f).doc (262144 bajtów)
DODAJ NOWY MATERIAŁ
A A A A - zmień wielkość czcionki
Inne
Rehabilitacja
________________________________________
autor: canotage
dodano: 2004-02-04
http://www.leczyca.pl/php/?modules=show&thread=&referto=4&o=846
Regulamin gry w palanta
Boisko o wymiarach 25x 60 m. przedzielone linią środkową.
Liczba graczy dwie drużyny po 7 do 15 graczy.
Przybory: palant okrągły lub płaski i piłka palantowa o średnicy 5 do 7 cm.
Losowanie przez matki pola "nieba" i "piekła".
Cel gry:
drużyna podbijająca stara się jak najdłużej utrzymać na "niebie" przez celne podbijanie piłki palantem i ukończenie biegu. Drużyna będąca na polu "piekło" dąży do uzyskania pola "niebo". W tym celu stara się schwytać piłkę w ręce, lub trafić biegnącego gracza, z pola „niebo” albo też przerzucić piłkę na stronę "nieba" by w ten sposób wstrzymać możliwie najwięcej graczy na "piekle".
Ustawienie graczy – drużyna "nieba" ustawia się przed linią "nieba" a drużyna "piekła" za linią środkową.
Czas trwania gry dwa razy po 20 minut.
Zasady gry: gracze znajdujący się na "niebie" odbijają piłkę za linią środkową przy pomocy palanta.
Podbicie jest ważne jeśli:
piłka przeleciała nad ziemią lub po ziemi linię środkową, piłka została dotknięta przez gracza, i nie przekroczyła linii środkowej drogą powietrzną lub po ziemi (tzw. tronek może być powtórzony trzy razy).
Podbicie jest nieważne jeśli:
• podbijający wypuści palanta z ręki,
• sam sobie nie podrzuci piłki,
• nie trafi palantem w piłkę.
Po podbiciu piłki gracz który przebił piłkę za linie środkową, ułożywszy kij palantowy na linii "nieba" i biegnie do linii piekła z możliwością zatrzymania się na linii środkowej i stamtąd bezpośrednio wraca na linie "nieba" za co drużyna otrzymuje jeden punkt, a on sam ma prawo do dalszej gry na "niebie".
Gracz który nie trafi w piłkę czeka, aż uzyska prawo do biegu po dobrym odbiciu następnego gracza, z którym biegnie jednocześnie. Kto ukończył bieg nie z własnego odbicia nie uzyskuje punktu dla swojej drużyny tylko prawo do odbicia w następnej kolejce. Po odbiciu piłki gracz może wykonać swój bieg etapami, a więc do linii środkowej, i dalej do linii końcowej "piekła" a następnie powrót całego odcinka do linii "nieba". Matka "nieba" ma prawo do trzykrotnego odbicia przy czym bieg swój mogą wykonać zawodnicy którzy wcześniej niepoprawnie odbili piłkę. Matka która obiegnie drogę po swym odbiciu zdobywa trzy punkty. Matka ma prawo do dziewięciu tzw tronków.
Drużyna znajdująca się na polu "piekła" stara się schwytać każdą podbitą piłkę. Schwytanie piłki w ręce w locie daje prawo do zmian pola gry, a także po ubiciu biegnącego zawodnika "nieba". Jeżeli zawodnik ubijany złapie piłkę w ręce biegnąc ubicie jest nieważne i wraca na poprzednie pole. Gracze starają się ubić biegnących piłką schwytaną lub podniesioną z ziemi.
Ubicie jest ważne jeśli piłka dotknie biegnącego gracza. Ubicie jest nieważne jeśli nastąpi za linią "piekła" lub "nieba" lub gdy wcześniej piłka odbije się o ziemię. Za trafienie gracza jak i za złapanie piłki drużyna "piekła" przechodzi na linie nieba. Jeżeli żaden z graczy będących na "niebie" nie ma prawa podbijania np. przy nie umiejętnym podbijaniu piłki, również następuje zmiana ustawienia drużyn.
O zwycięstwie decyduje ilość punktów uzyskanych w określonym czasie lub ustalonym przed rozpoczęciem gry (np. 5, 10 min.)
Król Palanta
http://www.grabow.com.pl/pokaz.php?s=5Adam Rapacki
Regulamin gry w palanta
1. Boisko o wymiarach 25x 60 m. przedzielone linią środkową.
2. Liczba graczy dwie drużyny po 7 do 15 graczy.
3. Przybory: palant okrągły lub płaski i piłka palantowa o średnicy 5 do 7 cm.
4. Losowanie przez matki pola "nieba" i "piekła".
5. Cel gry:
o drużyna podbijająca stara się jak najdłużej utrzymać na "niebie" przez celne podbijanie piłki palantem i ukończenie biegu. Drużyna będąca na polu "piekło" dąży do uzyskania pola "niebo". W tym celu stara się schwytać piłkę w ręce, lub trafić biegnącego gracza, z pola „niebo” albo też przerzucić piłkę na stronę "nieba" by w ten sposób wstrzymać możliwie najwięcej graczy na "piekle".
6. Ustawienie graczy – drużyna "nieba" ustawia się przed linią "nieba" a drużyna "piekła" za linią środkową.
7. Czas trwania gry dwa razy po 20 minut.
8. Zasady gry: gracze znajdujący się na "niebie" odbijają piłkę za linią środkową przy pomocy palanta.
Podbicie jest ważne jeśli:
1. piłka przeleciała nad ziemią lub po ziemi linię środkową,
2. piłka została dotknięta przez gracza, i nie przekroczyła linii środkowej drogą powietrzną lub po ziemi (tzw. tronek może być powtórzony trzy razy).
9. Podbicie jest nieważne jeśli:
0. podbijający wypuści palanta z ręki,
1. sam sobie nie podrzuci piłki,
2. nie trafi palantem w piłkę.
Po podbiciu piłki gracz który przebił piłkę za linie środkową, ułożywszy kij palantowy na linii "nieba" i biegnie do linii piekła z możliwością zatrzymania się na linii środkowej i stamtąd bezpośrednio wraca na linie "nieba" za co drużyna otrzymuje jeden punkt, a on sam ma prawo do dalszej gry na "niebie".
Gracz który nie trafi w piłkę czeka, aż uzyska prawo do biegu po dobrym odbiciu następnego gracza, z którym biegnie jednocześnie. Kto ukończył bieg nie z własnego odbicia nie uzyskuje punktu dla swojej drużyny tylko prawo do odbicia w następnej kolejce. Po odbiciu piłki gracz może wykonać swój bieg etapami, a więc do linii środkowej, i dalej do linii końcowej "piekła" a następnie powrót całego odcinka do linii "nieba". Matka "nieba" ma prawo do trzykrotnego odbicia przy czym bieg swój mogą wykonać zawodnicy którzy wcześniej niepoprawnie odbili piłkę. Matka która obiegnie drogę po swym odbiciu zdobywa trzy punkty. Matka ma prawo do dziewięciu tzw tronków.
Drużyna znajdująca się na polu "piekła" stara się schwytać każdą podbitą piłkę. Schwytanie piłki w ręce w locie daje prawo do zmian pola gry, a także po ubiciu biegnącego zawodnika "nieba". Jeżeli zawodnik ubijany złapie piłkę w ręce biegnąc ubicie jest nieważne i wraca na poprzednie pole. Gracze starają się ubić biegnących piłką schwytaną lub podniesioną z ziemi.
Ubicie jest ważne jeśli piłka dotknie biegnącego gracza. Ubicie jest nieważne jeśli nastąpi za linią "piekła" lub "nieba" lub gdy wcześniej piłka odbije się o ziemię. Za trafienie gracza jak i za złapanie piłki drużyna "piekła" przechodzi na linie nieba. Jeżeli żaden z graczy będących na "niebie" nie ma prawa podbijania np. przy nie umiejętnym podbijaniu piłki, również następuje zmiana ustawienia drużyn.
O zwycięstwie decyduje ilość punktów uzyskanych w określonym czasie lub ustalonym przed rozpoczęciem gry (np. 5, 10 min.)
Król Palanta
Adam Rapacki
Regulamin gry w palanta (plik pdf)
http://portalwiedzy.onet.pl/24731,,,,palant,haslo.html
Palant, gra zespołowa. Odbywa się na prostokątnym boisku o wymiarach 20-25 m szerokości i 50-75 m długości, a rywalizują w niej dwie drużyny składające się z 10-15 zawodników. Jeden z krótszych boków jest gniazdem, z którego zawodnicy jednej z drużyn wybijają piłkę przy pomocy pałki. Po każdym wybiciu zawodnik uderzający piłkę biegnie na linię mety (ok. 30 m od linii gniazda) i z powrotem i za udaną próbę otrzymuje punkt. Zadaniem drużyny atakującej gniazdo (zawodnicy tej drużyny, w celu złapania piłki, zajmują miejsce na polu gry, a także poza nim), jest "skuć" (czyli trafić piłką) biegnącego z gniazda do mety, bądź w odwrotnym kierunku zawodnika drużyny zajmującej gniazdo.
Po skuciu rywala, bądź po 3-krotnym, kolejnym złapaniu przez zawodników drużyny z pola wybitej z gniazda piłki (pod warunkiem, że jest złapana jedną ręką w locie), następuje zamiana ról – drużyny zamieniają się miejscami. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie w określonym czasie więcej punktów, bądź która pierwsza zdobędzie umówioną ich ilość.
http://www.leczyca.pl/php/?modules=galery&thread=&referto=4&o=1552
(zdjęcia z Święta Palanta 2008. 25 III 2008)
chopinos
. Tzn. szukam szczegolowych zasad bo w necie nie znalazlem jak sie zdobywa pkt. Szukam tez filmikow, bo ani ja, ani moji kumple nie gralismy w palanta i nawet nie widzielismy jak ktos gra, ale mimo tego sie nakrecilsmy zeby sprobowac bo wydaje mi sie ze moze to byc ciekawa gra.
Krzysztof Piekarz
rafsado
witass52
