zapasy a wiek oraz zdrowie/rehabilitacja

witam wszystkich - jest to moj I post na tym forum. nie wiem czy go umiescilem/napisalem "tak jak nalezy" wiec prosze o wyrozumialosc.
Poddaje - na podstawie ponizej opisanego przypadku - pod dyskusje 2 pytania -
1) CZY JEST JAKAS GRANICA WIEKU DLA ROZPOCZECIA TRENINGOW ZAPASNICZYCH ?
2) CZY JEST JAKAS GRANICA ZDROWIA/SPRAWNOSCI DLA ROZPOCZECIA TRENINGOW ZAPASNICZYCH ?
otoz znam osobnika ktory sie pojawil na treningach zapasniczych w wieku prawie lat 29 i aktualnie chodzi dalej (ma juz prawie 30). Wczesniej podobno mial do czynienia z roznymi SW (zdaje sie: aikido,aikijtsu,ju-jitsu,kung fu,KM), ale w zadnej z nich zdaje sie nie osiagnal jakichs wybitnych wynikow (chodzil raczej tak zeby sie ogolnie poruszac i "a nuz sie do czegos nie daj Boze przyda"). osobnik ten oswiadczyl, ze w zwiazku ze swoim niedoskonalym zdrowiem (twierdzi ze ma niejedna wade w swoim srodku ale podobno zadna z nich nie jest jakas krytyczna - zreszta jakos sie "rusza o wlasnych silach") zamierza zostac "zapasnikiem rehabilitacyjnym-minirekreacyjnym" uczeszczac na treningi do co najmniej 50 roku zycia a prawdopodobnie nawet 10 lat dluzej. ww. osobnik nie wykonuje niektorych cwiczen (twierdzi, ze moze mu to zaszkodzic "na to i na to" badz "do niczego mu to niepotrzebne - medale dla mlodszych") - szczegolnie bardziej akrobatycznych fragmentow rozgrzewki (chociaz np. gwiazde czy przewroty a nawet tzw. karuzele mostowa jakos zazwyczaj wykona) czy np. nie zamierza sie uczyc rzucac ludzmi ("twierdzi ze rzucac to on nikim nie zamierza w tym wcieleniu", aczkolwiek lubi rzucac manekinem - twierdzi ze jest to dla niego ... rodzaj sztuki artystycznej). Mimo pojawiajacycch sie cyklicznie z jego strony twierdzen "ze znowu cos mu sie tam odezwalo ze zdrowiem" chodzi na treningi dosc systematycznie, a nawet twierdzi ze co do ostatecznego rozrachunku to mu sie dla zdrowia bardzo oplaca chodzic i po roku treningow czuje sie istotnie sprawniejszy fizycznie i oczywiscie generalnie zdrowszy. talentow zapasniczych chyba nie posiada, a wlasciwie to ma pelno nawykow z innych SW raczej sprzecznych z zapasami, ale to mu czesciowo powoli ustepuje. "walczy" jedynie od kolan (wysokiego parteru) w dol - starajac sie "jak tylko moze przedluzyc czas do rozlopatkowania". oswiadczyl tez, ze na zawody zamierza jezdzic wylacznie w roli fotografa. stara sie byc mily, nie zajmowac duzo miejsca i regularnie oplaca skladke - wiec raczej nie jest uciazliwy dla reszty. ostatnio nawet rzekl, ze zrobil sobie wszystkie badania wymagane na zawodnika (przy okazji swoich rozlicznych problemow zdrowotnych) i ze w swietle tych badan to on rzekomo nawet "moze byc zawodnikiem zapasow", a takze to ze w rok trenowania schudl z 69 do 63 i podobno urosl(!) ze 179 do 181 . Nie wiem co o tym myslec. przypadek jest naprawde istniejacy w rzeczywistosci. prosze o odpowiedzi/wypowiedzi. z gory dziekuje

1) nie ma żadnych ograniczeń wyeikowych d otrenowania zapasów.
2) no dziwna sprawa nieco. Tzn. uważam,że trenowanie rekreacyjnie nie jest niczym złym,a wręsz przeciwnie,ale dlaczego informować cały swiat o swoich licznych kontuzjach i niedomaganiach? Według mnie podpada pod to,że koleś po prsotu nie potrafi/nie chce mu się robić tych elementów,których nie trenuje. Moim zdaniem,nawet trenując rekreacyjnie, powinno się trenować albo wszystko albo nic. Dziwne podejście ma ten Pan

"podpada pod to,że koleś po prsotu nie potrafi/nie chce mu się robić tych elementów,których nie trenuje"

otoz podany jako przyklad osobnik - prawdopodobnie by odpowiedzial (jak odpowiada na treningach) - tak mi sie trenuje dosc dobrze dla moch celow "rehabilitacja-minirekreacja" i zmieniac tego nie bede "bo jeszcze sie rozlece/prawdopodobnie mi zaszkodzi/a po co mi to?..."

Wiesz,typowe tłumaczenie w takim przypadku,o jakim wspomniałam wyżej Oczywiście mogę się mylić i faktycznie ćwiczenia te sprawiają mu ból czy trudność,ale w takim wypadku ja osobiście zastanowiłabym się nad zmianą sportu. Po prsotu według mnie takie ćwiczenie jest pozbawione sensu. Tym bardziej że rzuca manekina,a ludzi już nie che. Coś mi nie gra tu

osobiście zastanowiłabym się nad zmianą sportu. Po prsotu według mnie takie ćwiczenie jest pozbawione sensu. Tym bardziej że rzuca manekina,a ludzi już nie che. Coś mi nie gra tu

to ze w tym wieku i prawdopodobnie z rzeczywiscie jakimis istniejacymi problemami zdrowotnymi to on "rasowym zapasiorem" nie zostanie to oczywiscie pewne, ale pytanie w takim razie jest takie - czy mozna/jest sens uprawiac jakis sport (tez zapasy) jedynie jakos czesciowo jako jakis rodzaj aktywnosci ruchowej dla zdrowia i rekreacji - mi sie wydaje ze chyba tak - bo czy komus to szkodzi ?
a swoja droga osobnik jest rzeczywiscie nieco dziwny, ale do tej pory okazal sie chyba byc nieszkodliwy, a nawet nasze plakaty wiesza w roznych miejscach/ulotki rozklada wiec chyba raczej jest pozyteczny dla klubu

sens ćwiczenia jest zawsze,ja mam w sekcji jednego trenera,który podchodzi już pod 70 lat,ale robi wszystkie ćwiczenia równo z nami,o wiele młodszymi ludźmi.

Wiadomo,że nikomu nie szkodzi i niech sobie ćwiczy na zdrowie. Zawsze to poprawa kondycji i samopoczucia

który podchodzi już pod 70 lat,ale robi wszystkie ćwiczenia

o to jednak zdarzaja sie przypadki takich "dlugowiecznych" - to moze rzeczywiscie przykladowemu osobnikowi sie uda "tak czesciowo/bardzo ostroznie cwiczac" cwiczyc paredziesiat lat. zreszta trzeba byc dla ludzi tolerancyjny. flower power

Ciekawy osobnik z niego jest pewnie, aczkolwiek od razu posądzać go o to, że nie chce mu się robić wszystkiego wydaje mi się zbyt pochopne. Nie znamy go i pewnie nie mamy o nim wystarczających informacji. Rzeczywiście z opisu można wywnioskować, że może mu się nie chce ale z drugiej strony skoro by mu się nie chciało, to by pewnie w ogóle nie trenował. Może ma rzeczywiście jakieś przeciwwskazania do niektórych ćwiczeń -u nas w "grupie rekreacyjnej" wiele osób nie jest w stanie robić wszystkich elementów choćby z rozgrzewki, ale trzeba brać poprawkę na to że to nie są niezniszczalne dzieciaki które jeszcze mają elastyczne kości czy też nie są to już ukształtowani zawodnicy. To przeważnie ludzie albo zupełnie z ulicy albo osobnicy z przeszłością w innych dziedzinach i rzeczywiście mają inne nawyki a wyuczenie nowych trwa w tym przypadku znacznie dłużej niż u dzieciaka -tym bardziej że nie trenują tyle co młodziaki (nie ta częstotliwość i intensywność).

Moim zdaniem bardzo dobrze postąpił znajomy autora tego postu a czy robi wszystko na 100% czy na 50% to już jego sprawa, bo tu są trochę inne priorytety. Jak ktoś chce to można go katować na własne życzenie, a jak ktoś chce bardziej dla zdrowia czy samopoczucia to i to trzeba wziąć pod uwagę. Oczywiście przy treningu zawodniczym takie "cackanie się" nie wchodzi w grę

to nie są niezniszczalne dzieciaki które jeszcze mają elastyczne kości czy też nie są to już ukształtowani zawodnicy

tak - osobnik ten nieraz powtarza, ze on "nie ma parunastu latek" i ze w zwiazku z tym jego celem jest raczej nie rozsypac sie/przetrwac z korzyscia dla zdrowia i "ze medale to dla dzieci i mlodziezy"

Nietypowy przypadek trzeba przyznać. Powiedz mi taką rzecz: Co on robi kiedy wy wykonujecie jakieś ćwiczenie, które on uznaje za szkodliwe dla swojego zdrowia? Stoi i się patrzy czy robi w tym czasie inne "swoje", czy zastępcze ćwiczenia?

Zmieniony przez - Rafał_B w dniu 2008-05-12 13:28:44

Co on robi kiedy wy wykonujecie jakieś ćwiczenie, które on uznaje za szkodliwe dla swojego zdrowia? Stoi i się patrzy czy robi w tym czasie inne "swoje", czy zastępcze ćwiczenia?

trzeba mu przyznac ze chyba nie zdarzylo sie go widziec nic nie robiacego - robi wtedy albo takie nasze cwiczenia, ktore uwaza za pozyteczne i nieszkodliwe dla niego albo jakies swoje - np. rehabilitacyjne na kregoslup. na pewno sie nie obija, a co wiecej nawet sie czepia jak inni nic nie robia - siedza albo leza