Strefa lekarza - Program edukacyjny - Zapraszamy do sekcji Doniesienia Naukowe
Znajdą tu Państwo omówienia doniesień medycznych, wyniki badań klinicznych oraz sprawozdania z kongresów poświęconych zagadnieniom dermatologii oraz dermatologii estetycznej publikowane w tak prestiżowych periodykach, jak: JAMA, Archives of Dermatology, Cosmetic Dermatology , American Jourmal of Clinical Dermatology , British Journal of Dermatology , Journal of the American Academy of Dermatology , Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology oraz wielu innych magazynów naukowych związanych z tą specjalizacją.
Z ogromną satysfakcją informujemy, że Doniesienia Medyczne będą regularnie wzbogacane o najnowsze artykuły specjalistyczne, dlatego wszystkich naszych Czytelników serdecznie zachęcamy do jak najczęstszego odwiedzania tej sekcji, która mamy nadzieję, stanie się ciekawym i pożytecznym źródłem informacji w Państwa codziennej praktyce lekarskiej.
~~~~~~
Skuteczność przerywanej terapii izotretynoiną w łagodnym i umiarkowanym trądziku
TŁO:
Izotretynoina jest jedynym lekiem, który działa na prawie wszystkie czynniki patogenetyczne trądziku. W ostatnim czasie coraz bardzie popularne staje się stosowanie izotretynoiny w leczeniu łagodnego lub umiarkowanego trądziku opornego na długoterminową terapię antybiotykową oraz wykazującego tendencję do powodowania blizn oraz wywierania negatywnego wpływu psychologicznego. Celem badania było określenie skuteczności przerywanej terapii izotretynoiną w łagodnym i umiarkowanym trądziku.
METODY:
W badaniu brało udział 60 pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym trądzikiem zlokalizowanym w obrębie twarzy. Uczestnicy badania przyjmowali dziennie dawkę od 0.5 do 0.75 mg/kg izotretynoiny (w zależności od natężenia trądziku i liczby zmian skórnych) przez 1 tydzień co 4 tygodnie przez okres 6 miesięcy.
WYNIKI:
41 (68.3%) pacjentów ukończyło 6-miesięczne leczenie. W momencie zakończenia terapii całkowitą poprawę stwierdzono u 34 chorych (82.9%) z 41. Wszelkie odnotowane skutki uboczne miały charakter łagodny i nie powodowały konieczności przerwania leczenia.
WNIOSKI:
Przerywana terapia izotretynoiną okazała się bezpieczna i skuteczna w przypadku pacjentów z łagodnym i umiarkowanym trądzikiem.
Źródło: J Eur Acad Dermatol Venereol. 2006 Nov;20(10):1256-60.
~~~~~~~~
Niska dawka izotretynoiny skuteczna w leczeniu umiarkowanego trądziku
Według raportu zamieszczonego na łamach kwietniowego wydania magazynu American Academy of Dermatology, niska dawka izotretynoiny jest skuteczna w leczeniu umiarkowanego trądziku.
Zespół dra Marcelo H. Grunwalda z Soroka University w Beer-Sheva w Izraelu poinformował, że skuteczność izotretynoiny w dawce 0.5 do 1.0 mg/kg dziennie w terapii trądziku jest dobrze ustawiona i uważana za bezpieczną, jednak czasami nie jest dobrze tolerowana z powodu występowania skórnych skutków niepożądanych.
Naukowcy włączyli do prospektywnego, otwartego badania 638 pacjentów z umiarkowanym trądzikiem. Uczestnicy badania zostali podzieleni na 2 grupy wiekowe – od 12 do 20 lat (grupa 1; 495 pacjentów) i od 21 do 35 lat (grupa 2; 122 pacjentów) i otrzymywali 20 mg/d izotretynoiny przez 6 miesięcy.
Badania kliniczne i laboratoryjne przeprowadzano co 2 miesiące. Okres obserwacyjny wynosił 4 lata.
Ogółem, 21 pacjentów wycofało się z udziału w badaniu.
W grupie 1, u 469 (94.8%) chorych odnotowano znaczącą poprawę lub całkowitą remisję. Terapia nie powiodła się lub wymagała dodatkowego leczenia u 26 pacjentów (5.2%). W czasie 4-letniego okresu obserwacyjnego nawrót choroby nastąpił u 20 chorych (3.9%).
W grupie 2, znaczącą poprawę lub całkowitą remisję stwierdzono u 113 pacjentów (92.6%). Terapia zawiodła lub wymagała dodatkowego leczenia u 9 chorych (7.4%). W ciągu okresu obserwacyjnego nawrót trądziku odnotowano u 7 pacjentów (5.9%).
W obu grupach do najczęściej występujących działań niepożądanych należały łagodne zapalenie warg oraz łagodne rogowacenie skóry. U 4.8% pacjentów zaobserwowano niewielki (niższy niż dwukrotnie przekroczony górny limit prawidłowych wartości) i przejściowy wzrost poziomu enzymów wątrobowych. Wykryto również niewielki wzrost stężenia lipidów w surowicy u 4.2% uczestników badania (do 20% wyższy niż górny limit prawidłowych wartości).
Autor badania podkreślił, że 6-miesięczna terapia niską dawką izotretynoiny (20 mg/d) okazała się skuteczna i bezpieczna w leczeniu umiarkowanego trądziku przy jednoczesnym niższym koszcie leczenia niż w przypadku wyższych dawek.
J Am Acad Dermatol 2006;54:644-646.
~~~~~~
Biały chleb może sprzyjać zmianom trądzikowym
Dieta bogata w oczyszczoną skrobię, zawartą np. w białym chlebie, może sprzyjać rozwojowi trądziku - o teorii badaczy z USA informuje najnowszy "New Scientist".
Na temat wpływu diety na rozwój trądziku brak dostatecznych dowodów naukowych. Według rozpowszechnionego do niedawna przekonania, trądzikowi miałoby sprzyjać jedzenie dużych ilości czekolady, ostre przyprawy i duże ilości tłuszczów zwierzęcych. Nie udało się jednak tego udowodnić.
Najnowsza teoria naukowców z Colorado State University w Fort Collins, kierowanych przez biologa ewolucyjnego Lorena Cordaina "obwinia" za udział w rozwoju trądziku dietę bogatą w oczyszczoną skrobię, w tym biały chleb i inne produkty mączne.
Jak tłumaczy Cordain, produkty zbożowe powstają obecnie z bardzo dobrze oczyszczonej mąki, a zboża przetwarza się z użyciem wysokiego ciśnienia, które niszczy białka nasion, co ułatwia enzymom trawiennym dostęp do skrobi. W czasie trawienia tego złożonego węglowodanu uwalniają się duże ilości glukozy, co z kolei stymuluje trzustkę do produkcji insuliny i czynnika insulinopodobnego-1 (IGF-1).
IGF-1 przyczynia się do rozwoju trądziku na dwóch drogach. Po pierwsze, stymuluje produkcję męskich hormonów płciowych, które z kolei pobudzają gruczoły łojowe do produkcji nadmiaru łoju (tj. sebum). Po drugie, IGF-1 stymuluje podziały komórek naskórka - tzw. keratynocytów, co powoduje zatykanie ujść gruczołów łojowych.
Nadmierne ilości łoju są doskonałą pożywką dla bakterii, które produkują drażniące produkty przemiany materii i biorą udział w rozwoju procesów zapalnych. Zatkanie ujść gruczołów łojowych utrudnia dostęp tlenu, a warunki beztlenowe są optymalne dla namnażania bakterii z gatunku Propionibacterium acne związanych z rozwojem trądziku.
Według badaczy, poparcie dla ich teorii stanowią wyniki innych badań. Okazuje się na przykład, że u wielu kobiet ze zmianami trądzikowymi odnotowuje się podwyższony poziom insuliny i IGF-1. Z kolei wśród leczonych za pomocą IGF-1 pacjentów z zespołem Larona obserwowano wzrost produkcji męskich hormonów płciowych i rozwój trądziku.
Teorię zespołu z Fort Collins chcą poddać testom naukowcy z Australii, którzy planują badania w grupie 60 nastoletnich chłopców z trądzikiem. Chłopcy będą na diecie ubogiej w skrobię, a po trzech miesiącach badacze ocenią jej wpływ na zmiany trądzikowe.
W kwietniu 2002 roku na łamach "New Scientist" pojawiało się doniesienie, że dieta zawierająca duże ilości oczyszczonej skrobi może mieć wpływ na rozwój krótkowzroczności i cukrzycy typu 2.
Dokładny artykuł na temat udziału diety bogatej w skrobię w rozwoju trądziku zamieszcza pismo "Archives of Dermatology".
Arch Dermatol. 2002;138:1591-1592.
~~~~~~~~
Związek między mlekiem, jodem a trądzikiem
Związki zawarte w mleku i przetworach mlecznych mogą mieć związek z trądzikiem młodzieńczym - przyznają zgodnie dermatolodzy amerykańscy na łamach pisma "Journal of the American Academy of Dermatology".
Ich zdaniem, nie muszą to być koniecznie hormony czy inne biologicznie czynne cząsteczki obecne w mleku, ale na przykład jod. Jak przypominają dermatolodzy z Uniwersytetu w Buffalo (stan Nowy Jork), już w latach 60. wykazano, że zbyt duży poziom jodu w
organizmie może zaostrzać zmiany trądzikowe.
Ale z jakiego powodu jod miałby być obecny w dużych ilościach w mleku i jego przetworach? Otóż rolnicy w wielu krajach rozwiniętych dodają go do karmy dla krów, aby wzmocnić ich odporność na infekcje, tłumaczą naukowcy. Związki jodu są również stosowane do dezynfekcji wymion krowich i sprzętu służącego do zbierania mleka.
Dlatego testy wskazują, że w mleku produkowanym w wielu krajach rozwiniętych, np. USA, Danii, Wielkiej Brytanii, Norwegii czy Włoszech, poziom jodu jest ciągle wysoki.
Na razie nie wiadomo, czy związek między spożyciem produktów mlecznych a trądzikiem jest wyłącznie wynikiem obecności jodu, czy też kombinacji jodu i hormonów z mleka. Aby to wyjaśnić, trzeba przeprowadzić więcej badań.
J Am Acad Dermatol 2005;53:1102