Atak grupki osób

Witam.
Jakiś czas temu szedłem z dwójką znajomych do marketu gdy zaatakowała nas grupa "osiedlowych cwaniaków". Mieli oni na oko 25-30 lat (my 18). Dwóch poszło na znajomych jeden na mnie i dwoch stało z tyłu. Kumple byli troche wstawieni przez co po jednym sierpie padli na ziemie. Gdy zobaczyłem ze oni są butowani a reszta idzie na mnie zachowałem sie jak frajer i ucieklem zostawiając ich. Nigdy nie miałem sytuacji w której byl bym zmuszony no bójki. Choć wydaje mi sie ze umiem sie bić ucieklem.
Teraz mam pytanie do was co Wy byście zrobili na moim miejscu, czy zachowałi byście sie tak jak ja czy byście zaryzykowali? Chce się dowiedzieć czy tylko ja tak mam czy to normalne :)

No i w takiej sytuacji nie ma czegoś takiego, jak "niehonorowo". Niehonorowo to jest kogoś napadać. Jeśli ktoś przekracza tę granicę, nie powinien liczyć na pobłażliwe traktowanie.

" Choć wydaje mi sie ze umiem sie bić ucieklem. " masz odpowiedz
Ja bym ciał skvrwieli aż miło ale to tylko ja

Czyli widocznie tylko ja mam problem z głową :p problem był takii, że nigdy sie na ulicy nie biłem a tu od razu przyszło mi stanąć przeciwko kilku osobą :D

Zawsze można powiedzieć, że zachowałeś się po prostu rozsądnie. Nie miałbyś najmniejszych szans w starciu z kilkoma przeciwnikami, a i kumplom byś już bezpośrednio nie pomógł. W takiej sytuacji chyba najlepiej jest się oddalić i wezwać policję.

Na szczęście mam dobrych znajomych którzy nie mieli pretensji, że zwiałem a wręcz przeciwnie pochwalili mnie za dobrą decyzje. Zastanawia mnie tylko co bym zrobił gdybym szedł np z dziewczyną albo rodziną.

Zawsze można po fakcie gdybać i myśleć co można było zrobić, ale sytuacji się nie zmieni. Jedni w chwili ataku, przełączają się pod wpływem adrenaliny na obronę ofensywną, u Ciebie zadziałał mechanizm ucieczki i wiesz, czego możesz się spodziewać, czego oczywiście Tobie nie życzę, przy kolejnych takich akcjach, gdyby się przydarzyły. Trochę inaczej może być w chwili ataku na dziewczynę, czy rodzinę, bo wtedy odzywa się większa odpowiedzialność i tzw. honor, ale jeśli widzisz, że nie masz szans pomóc, to oddalasz się na w miarę bezpieczną odległość i dzwonisz po Policję, bo nie ma co z siebie kamikaze robić. Pośmiertnych bohaterów ulicznych, czy z ranami i uszczerbkiem zdrowia na całe życie było już wielu. Trzeba sobie jednak zadać pytanie,cy warto być martwym bohaterem, albo bohaterem, który ma po jakiejś akcji ileś tam procent ubytku na zdrowiu.

Wszystko było ok do póki nie zobaczyłem, że znajomi leżą już na ziemi i reszta idzie na mnie. Pewnie nie miałbym szans w tym starciu i może faktycznie lepiej było sie wycofac ale poczucie winy zostało. Następnym razem będę musiał się przełamać ;)

Masao

Następnym razem będę musiał się przełamać ;)

Taa, a potem oni przełamią Ciebie. Ucieczka w sytuacji,w której masz się bić z dwoma, bądź więcej przeciwnikami, nie jest żadnym dyshonorem.

Oczywiście zgadzam się z tobą ale zostawienie znajomych samych też nie było najlepszym rozwiązaniem

Pisałem o tym w pierwszym poście. Nie jesteś im już w stanie pomóc w sposób bezpośredni, więc oddalasz się / uciekasz / spi***asz na w miarę bezpieczną odległość i wzywasz policję.

Moim zdaniem źle że nie kontynuowałeś bójki... niby poszli na was uczciwie bo tylko 3 się biło a 2 obserwowało ---następnym razem bierz co ci wpadnie w ręce, kop np.w krocze uderz w krtań to oni was atakowali było ich więcej niech ich zabiorą do szpitala a nie twoich kumpli

PS: butowanie jest jeszcze gorsze od uderzenia bo można człowieka wysłać do świata roślin , sparaliżować i koleś jest kaleką.