Jordan dobiega "czterdziestki"
Jest jedną z największych gwiazd w ponad 50-letniej historii ligi NBA i jednym z najbogatszych sportowców świata. 17 lutego Michael Jordan, który zapowiedział zakończenie kariery po sezonie 2002/2003, obchodzić będzie 40 urodziny.
Niewiele osób pamięta, że początki kariery Jordana nie były łatwe... i koszykarz został usunięty z zespołu w collegu. Początkowo jego fascynacja grą związana była z rywalizację ze starszym bratem Larrym. To właśnie ze względu na brata Michael wybrał koszulkę z numerem 23. Liczba ta miała symbolizować połową numeru widniejącego na koszulce Larry''ego (45).
Jordan nie może także zaliczyć do udanych pierwszego udziału w Meczu Gwiazd Wschód - Zachód w 1985 roku, mimo, że został wybrany do pierwszej piątki Wschodu głosami kibiców. Zdobył tylko siedem punktów i był wyraźnie stremowany, a starsi koledzy nie ułatwili mu debiutu. Po kilkumiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją, w październiku 1985 roku, Jordan powrócił na parkiety NBA w marcu 1986 roku i od tego czasu zaczął się jego triumfalny marsz po sławę, sukcesy i pieniądze.
Jordan ma w kolekcji 6 tytułów mistrza NBA zdobytych z Chicago Bulls (1991-93 i 1996-98), dwa złote medale igrzysk olimpijskich (1984, 1992) oraz kilkanaście indywidualnych rekordów w lidze. W 1996 roku znalazł się w gronie 50 najlepszych koszykarzy NBA, a przed niespełna miesiącem do kolekcji osiągnięć dorzucił trzecie miejsce w klasyfikacji najskuteczniejszych graczy w historii ligi.
Michael Jordan już dwukrotnie rezygnował z zawodowej koszykówki, ale nie mógł długo wytrzymać bez NBA i powracał na boisko. Udział w tegorocznym, 52. Meczu Gwiazd Wschód - Zachód był jednak ostatnim już jego występem w All Star Game. Jordan zdobył w Atlancie 20 pkt i ustanowił nowy rekord NBA - najwięcej zdobytych punktów (262) w historii Meczów Gwiazd.
Po raz pierwszy Jordan zrezygnował z zawodowego uprawiania koszykówki w 1993 roku, a wpływ na jego decyzję miała śmierć ojca. Próbował wówczas sił w lidze baseballu, ale po dwóch latach powrócił na parkiety NBA i zdobył trzy kolejne tytuły mistrza NBA z Chicago Bulls. Zrezygnował po raz drugi w 1998 roku, a jednym z powodów był spór z menadżerem zespołu Chicago Bulls, Jerrym Krause (dotyczył trenera Phila Jacksona). Innym stały się spory szefów klubu z zawodnikami o płace w NBA (tzw. lockaut), co spowodowało kilkumiesięczną przerwę w rozgrywkach.
Jordan w sezonie 1998/99 miał być jedynym graczem Chicago Bulls nie podlegającym ograniczeniom finansowym, którym - zgodnie z porozumieniem kończącym lokaut - podlegali inni koszykarze. Chicago gotowe było wyłożyć za jego grę w sezonie 1998/99 34,7 miliona dolarów, czyli o 5 procent więcej od dotychczasowego wynagrodzenia (33 miliony dolarów).
Koszykarz zarobił miliony dolarów, nie tylko dzięki kontraktom z Chicago Bulls, ale przede wszystkim reklamom i umowom sponsorskim, szczególnie z firmą NIKE, która dzięki niemu i butom koszykarskim Air Jordan (ponad 10 modeli) z małej firmy przekształciła się w potentata na rynku producentów sportowego obuwia.
Jordan przyczynił się nie tylko do prosperity zespołu Chicago Bulls w latach 90-tych, ale także do rozkwitu ligi NBA. Jak obliczył magazyn "Fortune", Jordan - "żywa reklama" przyniósł NBA łącznie 10 mld zysku, w ciągu trwającej 15 lat kariery.
Michael Jordan doczekał się za życia pomnika w Chicago, a jego decyzje o rezygnacji z gry w NBA wywoływały za każdym razem konsternację kibiców na całym świecie, a szczególnie w USA. W 1998 roku jedna z komercyjnych stacji radiowych w Chicago w dniu ogłoszenia zakończenia kariery przez Jordana zaczęła emitować muzykę Czajkowskiego w miejsce rocka. Członkowie fanklubu Jordana chcieli zamieścić nekrolog idola w "Los Angeles Times". W 1998 roku prezydent Bill Clinton, dostosowując się do nastrojów społecznych w USA, pożegnał Jordana nie szczędząc mu komplementów i życząc sukcesów.
Jesienią 2001 roku Michael podpisał dwuletni kontrakt z Washington Wizards, klubem, w którym został wcześniej dyrektorem ds. sportowych i współwłaścicielem (na czas gry zrezygnował z pełnionych stanowisk). Mimo opinii sceptyków, którzy twierdzili, że powracający po raz trzeci na parkiety NBA Jordan robi błąd i rozmieni na drobne sławę i legendę gwiazdy wszechczasów NBA, koszykarz udowadnia, że nadal jest zawodnikiem elektryzującym kibiców na całym świecie. W udanym powrocie nie przeszkodziło Jordanowi nawet złamanie żeber podczas jednego z majowych
treningów w 2001 roku.
12 października 2001 roku w hali Auburn Palace w Detroit Michael Jordan rozegrał pierwszy oficjalny mecz po powrocie do czynnego uprawiania sportu. W sparingowym spotkaniu jego zespół - Wasghington Wizards uległ Detroit Pistons 85:95. Jeden ze sprawozdawców powiedział "Jeszcze nie wszystko robi perfekcyjnie, ale taki stan może nie potrwać długo".
Jedyną rysą w wizerunku Jordana – wzoru nie tylko sportowca ale i człowieka (uczestniczy w wielu akcjach charytatywnych, założył fundację) była informacja o dawnym romansie koszykarza z Karlą Knafel (Jordan zapłacił jej 250 tys. dolarów, by nie ujawniała szczegółów) i żądanie żony zawodnika – Juanity – o uzyskania rozwodu. Michael i Juanita, którzy mają 13-letni staż małżeński i trójkę dzieci, pogodzili się jednak dość szybko.
Sylwetka Michaela Jeffeya Jordana:
1963 - 17 lutego urodził się w Brooklynie, dzielnicy Nowego Jorku
1982 - zdobył decydujące punkty w finałowym meczu o mistrzostwo ligi akademickiej NCAA prowadząc drużynę uczelni North Carolina do zwycięstwa nad Georgetown 63:62
1984 - wybrany pierwszej rundzie draftu przez Chicago Bulls trafił do zawodowej ligi koszykówki NBA (z numerem trzecim, za Hakeemem Olajuwonem i Samem Bowie)
1984 - zdobył złoty medal olimpijski na igrzyskach w Los Angeles
1985 - po raz pierwszy został wybrany do tradycyjnego Meczu Gwiazd NBA Wschód - Zachód. Był trzecim strzelcem ligi ze średnią punktów 28,2. Wybrany najlepszym debiutantem NBA. Po raz pierwszy od 1981 roku zespół Chicago Bulls zagrał w play off.
1986 - ponownie wybrany do Meczu Gwiazd, ale nie wystąpił w nim z powodu złamania kości łódkowatej lewej stopy, kontuzji która na kilka miesięcy wykluczyła go z gry (pauzował od 29 października spotkania w Oakland z Golden State gdzie doznał kontuzji do połowy marca). W sezonie nie zagrał w 64 spotkaniach.
1987 - uzyskał najwyższą w karierze średnią zdobytych punktów w jednym sezonie - 37,1 pkt.
1988 - otrzymał kilka prestiżowych wyróżnień NBA: MVP sezonu i Meczu Gwiazd, był najlepszym obrońcą ligi. Został także najlepszym strzelcem ligi ze średnią 35 punktów w meczu i zapisał najwięcej przechwytów - 3,16 w spotkaniu.
1989 - opuścił tylko jeden mecz w sezonie zasadniczym, uzyskując średnią 32,5 pkt, a w fazie play off osiągnął jeszcze lepszą średnią 34,8 pkt.
1990 - był najlepszym w NBA pod względem zdobytych punktów (średnia 33,6) i przechwytów (2,77). Zespół Bulls dotarł do finału Konferencji Wschodniej, w którym uległ Detroit Pistons, późniejszym mistrzom. W meczu z Cleveland Cavaliers (28 marca) zdobył rekordową liczbę pkt w karierze - 69.
1991 - zdobył pierwszy tytuł mistrza NBA. W finale drużyna Chicago pokonała Los Angeles Lakers (4-1). Odebrał nagrody dla najlepszego strzelca ligi oraz MVP sezonu i finałów.
1992 - ponownie sięga po dwa tytuły MVP. Po zwycięskim finale z Portland Trail Blazers (4-2) po raz drugi odebrał pierścień mistrza NBA. Złoto z "Dream Teamem" na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie.
1993 - ze średnią zdobytych punktów 32,6 sięgnął po siódmy z rzędu tytuł najlepszego strzelca NBA i wyrównał rekord Wilta Chamberlaina. Bulls wygrali w finale z Phoenix Suns (4-2) i po raz trzeci z rzędu zdobyli mistrzostwo, a Jordan trzeci tytuł MVP finałów. - 22 lipca został zamordowany ojciec Jordana - James - 6 października Jordan ogłosił, że rezygnuje z gry w koszykówkę.
1994 - w zespole Birmingham Barons, który jest filią słynnej drużyny Chicago White Sox występował w baseballowej lidze Double A Southern League – bez sukcesów.
1995 - 19 marca postanowił wrócić do koszykówki i drużyny Bulls. Z jego udziałem zespół Chicago wygrało 13 z ostatnich 17 meczów sezonu regularnego i zakwalifikowało się do play off, gdzie w drugiej rundzie „Byki" uległy Orlando Magic, późniejszemu finaliście NBA.
1996 - po raz ósmy zostaje najlepszym strzelcem ligi i MVP sezonu. Bulls ponownie w finale NBA, w którym zwyciężyli Seattle Supersonics (4-2) i po 2-letniej przerwie zdobyli kolejny tytuł mistrzowski.
1997 – MVP finału NBA, w którym zespół Chicago Bulls wygrał z Utah Jazz (4-2). Jordan został najlepszym strzelcem ligi sezonu zasadniczego.
1998 - po raz piąty został wybrany najlepszym graczem sezonu, po raz dziewiąty znalazł się w piątce najlepszych obrońców ligi, a po raz dziesiąty został królem strzelców NBA. W finale drużyna Chicago Bulls pokonała Utah Jazz (4-2), a Jordan zdobywa decydujące o mistrzostwie punkty równo z końcową syreną.
1999 – ogłosił po raz drugi rezygnację z gry w NBA.
2000 - został współwłaścicielem i dyrektorem do spraw sportowych koszykarskiej drużyny NBA Washington Wizards.
2001 - po dwóch latach przerwy postanowił wrócić na parkiety NBA i podpisał dwuletni kontrakt z Washington Wizards.
2002 – rozegrał w sezonie 60 spotkań zdobywając średnio 22,9 pkt w meczu. Został wybrany przez kibiców 13. raz do wyjściowego składu zespołu Wschodu Meczu Gwiazd
2003 - po 14. i ostatni został wybrany, tym razem pierwszy raz głosami trenerów do rezerwowego składu Meczu Wschód - Zachód. Mimo, że nie został wybrany przez kibiców zagrał w pierwszej piątce, bo miejsce w wyjściowej piątce, tuż przed meczem oddał mu Vince Carter. Jordan zdobył w All Star Game 20 pkt i ustanowił kolejny rekord w NBA - został najskuteczniejszym strzelcem w historii 52. Meczów Gwiazd (262 pkt w 13. spotkaniach) wyprzedzając o 11 pkt Kareema Abdula Jabbara, który zagrał w 19 All Star Game. W spotkaniu z Charlotte New Orleans (1 lutego) zdobył 45 punktów.
(PAP)
..And JUSTICE for ALL..
"..Before you judge me take a look at you.."