Czym grozi za niskie cisnienie?? i kiedy ono jest - ??

inaczej: jednemu daje, innemu nie.

co to za leki cardiomid,gluceromid?

Na discovery oglądałem program o przyszłych pilotach myśliwców w których występują jak każdy wie - przeciążenia.
Aby sprawdzić, czy uczeń wytrzyma przeciążenia rzędu 6-8G wsadzają go w specjalny mechanizm. Czasmi zdarza się, że ludzie nie wytrzymują i mdleją.
Większa szansa omdlenia występuje przy niskim ciśnieniu i aby je podwyższyć kadeci chodzą na ćwiczenia siłowe. Czyt. Siłownia podwyższa ciśnienie.

Nie wiem czy siłownia podwyższa ciśnienie na dłuższą mete ale tam chodzi troche o coś innego. Chodzi o to aby w trakcie przyśpieszenia napiąć wszystkie mięśnie tak żeby krew nie spłynęła do nóg. Najlepiej przez próbe przechodzą osoby o niskim wzroście.
Ciekawe zatem czy niedociśnienie dotyka częsciej ludzi wysokich czy nie ma to znaczenia?

Wiem na pewno, że łatwiej opanować tą technikę napinania mięśni osóbom niższych jak np. kobietom. Ponieważ bodaj droga między sercem a mózgiem jest krótsza...

Tak dotyka częściej ludzi wysokich, w szczególności tych o wątłej budowie ciała.

A tu mały artykuł. Źródło: http://www.niedziela.pl/xml.php?wyd=nd&doc=nd200440.xml&nr=42

"Niedociśnienie

Niskie ciśnienie krwi nie jest wprawdzie niebezpieczne dla zdrowia jak nadciśnienie, ale jak żyć, skoro ciągle czujemy się zmęczeni albo śpiący.
Hipotonia (niskie ciśnienie krwi) nie jest chorobą, lecz wrodzoną dyspozycją do zmniejszonego napięcia ścian naczyń krwionośnych. Jest uciążliwa, bo powoduje przewlekle utrzymujące się ciśnienie skurczowe poniżej 100 mmHg, co zmniejsza dopływ tlenu do mózgu. Objawia się zmęczeniem, ociężałością, sennością, zawrotami głowy i skłonnościami do omdleń, a także bólami głowy w okolicy czołowej o charakterze rozlanego ucisku.
Dolegliwości nasilają się często przy spadku ciśnienia atmosferycznego, podczas upałów, dłuższego stania, przebywania w zatłoczonym pomieszczeniu.
Leczenia farmakologicznego hipotonii pierwotnej zwykle się nie podejmuje, gdyż nie przynosi ono długotrwałego efektu. Po odstawieniu leków dolegliwości wracają.
Niedociśnienie może towarzyszyć również jakiemuś schorzeniu, np. być objawem niedoczynności nadnerczy, niewydolności krążenia, wstrząsu powstałego wskutek zaburzeń pracy serca, krwotoku, urazu, rozległego oparzenia. Wówczas niezbędna jest szybka pomoc lekarza i rozpoczęcie leczenia choroby podstawowej.
Tuzin skutecznych sposobów na niedociśnienie. Wypróbuj je, aby uniknąć przykrych objawów hipotonii.
1. Pij dużo płynów.
2. Nie unikaj soli.
3. Pij szklankę mocnej herbaty lub kawy małymi łykami przez kilka godzin, aby jak najdłużej utrzymywać przyspieszoną akcję serca.
4. Unikaj długiego stania, przebywania na słońcu, zatłoczonych, źle wentylowanych pomieszczeń.
5. W drugiej połowie ciąży układaj się do snu na lewym boku, by dziecko nie uciskało żyły główej.
6. Przed wstaniem z łóżka wykonaj kilka ćwiczeń w pozycji leżącej – zaciśnij dłonie w pięści i napnij mięśnie rąk i nóg, następnie rozluźnij je po kilku sekundach. Ćwiczenia połącz z głębokimi wdechami i wydechami powietrza. Powtórz dziesięć razy.
7. Nie wstawaj gwałtownie z łóżka, najpierw usiądź ze spuszczonymi nogami i zrób kilka głębokich oddechów.
8. Kilka razy dziennie kąp się pod prysznicem o zmiennej temperaturze wody.
9. Nacieraj ciało zimną, słoną wodą.
10. Dbaj o aktywność fizyczną: biegaj, pływaj, graj w piłkę, spaceruj, wykonuj ćwiczenia gimnastyczne poprawiające pracę serca – wymachy, krążenie ramion, marsz w miejscu, chodzenie na palcach.
11. Jeśli czujesz, że robi Ci się słabo, połóż się płasko z wysoko uniesionymi nogami w chłodnym pomieszczeniu z dostępem świeżego powietrza.
12. Zażyj środek podnoszący ciśnienie: cardiamid z kofeiną (10-15 kropli) lub cardiol C (20-30 kropli). Po trzech godzinach możesz ponownie zażyć krople. "

i jeszcze jeden z rozróżnieniem różnych rodzajów hipotonii. Żródło: http://www.resmedica.pl/zdart5011.html

"Zbyt niskie ciśnienie
artykuł lek. med. Ewy Klamczyńskiej

Jeżeli ciśnienie tętnicze krwi spada poniżej 100/60 mm Hg (dolna granica prawidłowego ciśnienia), uznaje się je za hipotonię, czyli niedociśnienie tętnicze.

Problem hipotonii dotyczy około 1-2% dorosłego społeczeństwa. Tym samym częściej mówi się o nim wśród chorych niż pisze w podręcznikach medycznych, a wielu badaczy nie wyodrębnia nawet hipotonii jako odrębnej jednostki chorobowej.

Rozróżnia się niedociśnienie tętnicze samoistne (pierwotne), ortostatyczne i wtórne.


Niedociśnienie pierwotne


O samoistnym, czyli pierwotnym niedociśnieniu mówimy wówczas, gdy przewlekle utrzymują się niskie wartości ciśnienia tętniczego krwi, których przyczyny nie udaje się ustalić. Jest to najczęstsza postać niedociśnienia.

Niedociśnienie pierwotne dotyczy zwykle osób w okresie dojrzewania i w wieku średnim oraz młodych kobiet o leptosomicznej budowie ciała (szczupłe, wysokie). Często występuje rodzinnie, a czynnikami sprzyjającymi jest mała aktywność ruchowa i stres.



Niedociśnienie ortostatyczne


Hipotonia ortostatyczna to nagły spadek ciśnienia u osób z prawidłowym ciśnieniem lub nawet nadciśnieniem tętniczym, występujący wskutek szybkiego przejścia z pozycji leżącej do stojącej lub przy dłuższym staniu. U tych pacjentów dochodzi do zaburzeń regulacji krążenia przy zmianie pozycji ciała. Krew gromadzi się w kończynach dolnych i obszarze trzewnym, co prowadzi do zmniejszonego jej odpływu w kierunku serca, zmniejszenia objętości krwi tłoczonej przez mięsień serca w ciągu minuty i w konsekwencji do nagłego spadku ciśnienia.



Niedociśnienie wtórne


Jest objawem innej, często przewlekłej choroby. Istnieje wiele schorzeń, które mogą się objawiać hipotonią. Wśród najczęstszych przyczyn wtórnego niedociśnienia należy wymienić:

niewydolność krążenia,
zaburzenie rytmu serca dające zmniejszenie objętości krwi tłoczonej przez mięsień serca w ciągu minuty i w rezultacie obniżenie ciśnienia tętniczego,
zwężenie aorty,
zmniejszenie objętości krwi krążącej, np. przy odwodnieniu, przy istotnych krwawieniach,
przyjmowanie leków działających hipotensyjnie, np. nitratów, leków przeciwnadciśnieniowych, antyarytmicznych, psychotropowych, odwadniających czy stosowanych w chorobie Parkinsona,
neuropatię autonomiczną (uszkodzenie wegetatywnego układu nerwowego) - pierwotną (bardzo rzadką) i wtórną, np. w przebiegu cukrzycy,
zaburzenie hormonalne, np. niedoczynność kory nadnerczy, niedoczynność przedniego płata przysadki mózgowej,
niedociśnienie infekcyjno-toksyczne stwierdzane w następstwie chorób infekcyjnych,
immobilizacją (unieruchomienie w łóżku) przy długotrwałej obłożnej chorobie.
W przypadku niedociśnienia wtórnego postępowanie terapeutyczne jest zależne od przyczyny lub choroby podstawowej.


Metody diagnozy


Po wykluczeniu wtórnej przyczyny niedociśnienia na podstawie rozmowy z pacjentem (badanie podmiotowe), osłuchania, oglądania (badanie przedmiotowe) i badań dodatkowych pozostaje nam zróżnicować, czy jest to hipotonia samoistna czy ortostatyczna.

Pomogą tu regularne pomiary ciśnienia tętniczego krwi oraz całodobowe monitorowanie ciśnienia tętniczego, tzw. Holter ciśnieniowy. Metoda ta pozwala precyzyjnie określić wartości ciśnienia tętniczego krwi nie tylko w ciągu dnia, ale także w nocy. Na podstawie tego badania możemy wykluczyć niedociśnienie ortostatyczne i rozpoznać hipotonię samoistną.



Jak się objawia?


Niskim wartościom ciśnienia tętniczego towarzyszą z reguły objawy kliniczne, które zmuszają do wizyty u lekarza. Dolegliwości, które występują przy hipotonii to najczęściej:

zwiększona senność
osłabienie
zmniejszona wydolność fizyczna
szybka męczliwość
zaburzenia koncentracji
bóle głowy
szum w uszach
zawroty głowy i mroczki przed oczami
nastroje depresyjne
wewnętrzny niepokój
ziębnięcie rąk i stóp.
Niskie ciśnienie nie jest samo w sobie wskazaniem do leczenia, lecz dolegliwości z nim związane i pogorszenie jakości życia kwalifikuje do terapii.


Jak sobie pomóc?


Główny nacisk w łagodzeniu niedociśnienia tętniczego samoistnego kładzie się na postępowanie niefarmakologiczne:

- zapewnienie odpowiedniej podaży płynów w ciągu doby (ok. 2-2,5 litra na dobę);
- zwiększone spożycie soli w diecie;
- unikanie obfitych posiłków;
- zwiększenie aktywności fizycznej - wskazane uprawianie czynnego sportu, np. pływania, dużo ruchu na świeżym powietrzu;
- spanie z górną połową ciała uniesioną o ok. 20o, co powoduje zmniejszenie diurezy nocnej (ilości moczu oddawanego w nocy) i zapobiega hipotonii w godzinach porannych,
- masaże i hydroterapia.
W terapii niedociśnienia, zwłaszcza u osób z obrzękami podudzi, można stosować pończochy lub skarpety uciskowe, które poprawiają krążenie żylne.
Spożywanie kawy może dać efekt korzystny (byle nie w nadmiarze - organizm przyzwyczaja się do kofeiny i działa ona mniej pobudzająco), ale picie alkoholu jest w tych przypadkach przeciwwskazane.



Kiedy lekarstwa?


Leczenie farmakologiczne rozpoczynamy dopiero wówczas, gdy zawodzą metody niefarmakologiczne. Mamy tu, niestety, skromne możliwości terapeutyczne. Wykorzystywane są pochodne dihydroergotaminy, np. Dihydroergotamina i sympatykomimetyki, np. Effortil, Gutron. W wybranych przypadkach stosuje się mineralokortykoidy. Jednakże leczenie i dobór leków pozostawmy lekarzom.



Jak pomóc przy nagłych omdleniach?


Przy nagłych omdleniach, które mogą często pojawiać się u osób z hipotonią, należy ułożyć pacjenta płasko i unieść jego kończyny dolne do góry, co zwiększa napływ krwi do serca i podnosi ciśnienie.

Rokowanie w samoistnym niedociśnieniu tętniczym jest dobre. Utrzymujące się stale niskie wartości ciśnienia tętniczego nie zagrażają życiu, chociaż mogą dawać pogorszenie jego jakości. Trzeba tu stwierdzić, że średnia długość życia osoby z hipotonią jest większa niż u chorego z nadciśnieniem, a dolegliwości, które towarzyszą niedociśnieniu, zmniejszają się wraz z wiekiem."

LukRecJa napisał/a:
> - unikanie obfitych posiłków;

jaki jest związek między spożyciem bardzo obfitego posilku, a niedociśnieniem?

Genaralnie to ma związek, bo czy głód czy własnie obfity posiłek powodują spadek cisnienia, co przy i tak już niskim cisnieniu raczej nie jest wskazana;...a w ogole to hipotonie sie leczy.

Ja jestem niskocisnieniowcem , i niestety bez leczenie nie mogłabym funkcjonować normalnie. Często miałam zawroty głowy, byłam ospała i taka jakaś do nicego. Dwa razy nawet zemdlałam , raz jak wstawałam z łóżka i raz jak sprzątałam w domu. W koncu poszłam do lekarza i dostałam gutron, narazie mam spokój i czuję się zdecydowanie lepiej, tak więc lepiej nie bagatelizować tych objawów.