e-lite
lapaj info
-Ogórecznik lekarski-
dor med. Waldemar GRUCHA
Roślina dwuletnia, 30 - 60 cm wys., cała odstająco szorsko owłosiona; liście duże, jajowate, przypominają w smaku ogórek, stąd nazwa rośliny. W okresie kwitnienia na roślinie pojawiają się stosunkowo duże, niebieskie kwiaty zebrane w zwisające, baldachowate, kwiatostany. Spotykany rzadko jako chwast ogrodowy. Drobno posiekane liście mają odświeżający smak i aromat i można je dodawać razem z zielonym koprem do sałatek z ogórków i pomidorów oraz do chłodników, czyli w wypadkach gdzie używa się zazwyczaj świeżego ogórka. Nie nadaje się do suszenia; używa się listków w stanie świeżym. Surowcem leczniczym jest olej z nasion ogórecznika (Oleum Boraginis) oraz ziele ogórecznika (Herba Boraginis). Olej z nasion ogórecznika wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwzakrzepowe. Ponadto obniża ciśnienie krwi, działa immunostymulująco oraz obniża poziom cholesterolu. Liście dodaje się do maseczek kosmetycznych i kąpieli. Roślina miododajna. Palone rośliny wydzielają azotan potasu, który iskrzy się stanowiąc namiastkę sztucznych ogni. Dawniej roślina ta była dodawana do wina w celu podniesienia odwagi wojowników i rycerzy wyruszających w bój - pewne badania rzeczywiście sugerują, że ogórecznik działa na gruczoły wydzielające adrenalinę.
Wyciągi z ziela działają słabo przeciwzapalnie, moczopędnie i napotnie. Ze względu na stwierdzone działanie toksyczne na komórki wątroby (działanie hepatotoksyczne) oraz rakotwórcze (alkaloidy pirolizydynowe) leki ziołowe zawierające ziele ogórecznika stosowane są obecnie jedynie zewnętrznie w leczeniu stanów zapalnych skóry i błon śluzowych.
-Ogórecznik lekarski-
dor med. Waldemar GRUCHA
Roślina dwuletnia, 30 - 60 cm wys., cała odstająco szorsko owłosiona; liście duże, jajowate, przypominają w smaku ogórek, stąd nazwa rośliny. W okresie kwitnienia na roślinie pojawiają się stosunkowo duże, niebieskie kwiaty zebrane w zwisające, baldachowate, kwiatostany. Spotykany rzadko jako chwast ogrodowy. Drobno posiekane liście mają odświeżający smak i aromat i można je dodawać razem z zielonym koprem do sałatek z ogórków i pomidorów oraz do chłodników, czyli w wypadkach gdzie używa się zazwyczaj świeżego ogórka. Nie nadaje się do suszenia; używa się listków w stanie świeżym. Surowcem leczniczym jest olej z nasion ogórecznika (Oleum Boraginis) oraz ziele ogórecznika (Herba Boraginis). Olej z nasion ogórecznika wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwzakrzepowe. Ponadto obniża ciśnienie krwi, działa immunostymulująco oraz obniża poziom cholesterolu. Liście dodaje się do maseczek kosmetycznych i kąpieli. Roślina miododajna. Palone rośliny wydzielają azotan potasu, który iskrzy się stanowiąc namiastkę sztucznych ogni. Dawniej roślina ta była dodawana do wina w celu podniesienia odwagi wojowników i rycerzy wyruszających w bój - pewne badania rzeczywiście sugerują, że ogórecznik działa na gruczoły wydzielające adrenalinę.
Wyciągi z ziela działają słabo przeciwzapalnie, moczopędnie i napotnie. Ze względu na stwierdzone działanie toksyczne na komórki wątroby (działanie hepatotoksyczne) oraz rakotwórcze (alkaloidy pirolizydynowe) leki ziołowe zawierające ziele ogórecznika stosowane są obecnie jedynie zewnętrznie w leczeniu stanów zapalnych skóry i błon śluzowych.
Anonim
Ripper14
miętki
I jest ze stanów
metanadren
