Anonim
TARNOWSKA SZKOŁA KUNG-FU..V0 THUAT THANH OUYEN"
Nazwa ta w wolnym tłumaczeniu znaczy "Twarda technika finezyjnego uderzenia".
Taką właśnie nazwę od 1984 r. nosi szkoła Kung-Fu w Tarnowie.
Wszystko zaczęło się w Wietnamie, skąd pochodzi Si-Fu Nguyen Van Thang. Jego rodzina od lat posiada własną szkolę sztuki walki, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Mistrz Thang od dziecka do 18-tego roku życia ćwiczył i udoskonalał tajniki walki pod okiem swojego ojca Nguyen Van Bach’a, który cieszy się sławą mistrza w Wietnamie. Podczas okupacji francuskiej Nguyen Van Bach brał udział w powstaniu przeciw Francuzom i musiał emigrować do Chin w obawie przed represjami. Tam mieszkał przez 8 lat i studiował chińskie sztuki walki. Po wojnie wrócił do Wietnamu razem ze swoim ojcem (dziadkiem Nguyen Van Thanga), i uporządkował tradycyjny, rodzinny styl walki z uzupełnieniem w postaci najdoskonalszych technik chińskich i tych wykorzystywanych na polu walki. To właśnie ten system walki przekazywany jest następnym pokoleniom rodziny Nguyen i nauczany w szkole Vo Thuat Thanh Quyen.
Nguyen Van Thang przyjechał do Polski w 1976 roku. W tamtych czasach nauczanie sztuki walki w Wietnamie było zakazane przez władze, w związku z czym nie dostał on zgody od ojca na przekazywanie w Polsce rodzinnego stylu walki. W takiej sytuacji zaczął trenować w Krakowie chińską sztukę walki - Chów Gar.
Od 1978 roku prowadził treningi w Krakowie w szkole Wu-Do-Kan (obecnie Polskie Stowarzyszenie Sztuk Walki Choy Lee Fut).
Od 1982 roku w Wietnamie oficjalnie zniesiony został zakaz nauczania sztuk walki, dlatego w 1984 roku Nguyen Van Thang dostał zgodę od ojca na przekazywanie innym swego rodzinnego stylu. Wprowadził zatem w materiał treningów w nowo otwartej szkole w Tarnowie dwa style.
VIET V0 DAO - tradycyjny styl wietnamski charakteryzujący się walką na bardzo krótki dystans. Wszystkie uderzenia zostają zamaskowane, co powoduje brak skuteczności w blokowaniu ich. Nie ma tu podziału na bloki i uderzenia, są to te same ruchy. Każda technika zaczyna się blokiem, który przeradza się w miażdżące uderzenie. Każde kopnięcie lub uderzenie wygląda na bardzo delikatne, tymczasem jest w nim zawarta ogromna siła (stąd nazwa szkoły). Styl ten poświęca także dużo czasu na studiowanie psychiki i zachowań człowieka na polu walki, co bardzo pomaga w skuteczności samoobrony.
CHOW-GAR - bardzo dynamiczny i agresywny styl stosowany na daleki dystans dzięki naśladowaniu ruchów tygrysa i lamparta. Chow-Gar jest podzielony na odrębne bloki i uderzenia, dzięki czemu nie jest tak skomplikowany jak Viet-Vo-Dao. Został stworzony przez Chow Lung'a pod koniec XIX w. Jest on mieszanką innych stylów. Składa się z „głowy Hung-Gar (mocny i nieustępliwy), ogona Choy Lee (elastyczny i szybki) oraz ducha tygrysa i leoparda z Shao Lin"
Mistrz Thang wychował setki wspaniałych wojowników, zajmujących czołowe miejsca w różnorakich zawodach.
W grudniu 1996 r, Si-Fu przekazał szkolę swemu przyjacielowi i uczniowi Robertowi Maślance, który stał się tym samym spadkobiercą stylu oraz Si-Sook wiernie przekazującym to, czego sam się nauczył od Nguyen Van Thanga, który został patronem szkoły.
W I etapie adepci uczą się podstawowych uderzeń, kopnięć, sposobów blokowania i unikania ciosów oraz kontaktowania się z przeciwnikiem.
W II etapie nauczana jest samoobrona.
W III etapie naucza się walki z bronią (kij, szabla, sztylety)
W IV etapie uczniowie poznają najtrudniejszą część treningu, czyli realną walkę (z użyciem ochraniaczy lub bez)
Nazwa ta w wolnym tłumaczeniu znaczy "Twarda technika finezyjnego uderzenia".
Taką właśnie nazwę od 1984 r. nosi szkoła Kung-Fu w Tarnowie.
Wszystko zaczęło się w Wietnamie, skąd pochodzi Si-Fu Nguyen Van Thang. Jego rodzina od lat posiada własną szkolę sztuki walki, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Mistrz Thang od dziecka do 18-tego roku życia ćwiczył i udoskonalał tajniki walki pod okiem swojego ojca Nguyen Van Bach’a, który cieszy się sławą mistrza w Wietnamie. Podczas okupacji francuskiej Nguyen Van Bach brał udział w powstaniu przeciw Francuzom i musiał emigrować do Chin w obawie przed represjami. Tam mieszkał przez 8 lat i studiował chińskie sztuki walki. Po wojnie wrócił do Wietnamu razem ze swoim ojcem (dziadkiem Nguyen Van Thanga), i uporządkował tradycyjny, rodzinny styl walki z uzupełnieniem w postaci najdoskonalszych technik chińskich i tych wykorzystywanych na polu walki. To właśnie ten system walki przekazywany jest następnym pokoleniom rodziny Nguyen i nauczany w szkole Vo Thuat Thanh Quyen.
Nguyen Van Thang przyjechał do Polski w 1976 roku. W tamtych czasach nauczanie sztuki walki w Wietnamie było zakazane przez władze, w związku z czym nie dostał on zgody od ojca na przekazywanie w Polsce rodzinnego stylu walki. W takiej sytuacji zaczął trenować w Krakowie chińską sztukę walki - Chów Gar.
Od 1978 roku prowadził treningi w Krakowie w szkole Wu-Do-Kan (obecnie Polskie Stowarzyszenie Sztuk Walki Choy Lee Fut).
Od 1982 roku w Wietnamie oficjalnie zniesiony został zakaz nauczania sztuk walki, dlatego w 1984 roku Nguyen Van Thang dostał zgodę od ojca na przekazywanie innym swego rodzinnego stylu. Wprowadził zatem w materiał treningów w nowo otwartej szkole w Tarnowie dwa style.
VIET V0 DAO - tradycyjny styl wietnamski charakteryzujący się walką na bardzo krótki dystans. Wszystkie uderzenia zostają zamaskowane, co powoduje brak skuteczności w blokowaniu ich. Nie ma tu podziału na bloki i uderzenia, są to te same ruchy. Każda technika zaczyna się blokiem, który przeradza się w miażdżące uderzenie. Każde kopnięcie lub uderzenie wygląda na bardzo delikatne, tymczasem jest w nim zawarta ogromna siła (stąd nazwa szkoły). Styl ten poświęca także dużo czasu na studiowanie psychiki i zachowań człowieka na polu walki, co bardzo pomaga w skuteczności samoobrony.
CHOW-GAR - bardzo dynamiczny i agresywny styl stosowany na daleki dystans dzięki naśladowaniu ruchów tygrysa i lamparta. Chow-Gar jest podzielony na odrębne bloki i uderzenia, dzięki czemu nie jest tak skomplikowany jak Viet-Vo-Dao. Został stworzony przez Chow Lung'a pod koniec XIX w. Jest on mieszanką innych stylów. Składa się z „głowy Hung-Gar (mocny i nieustępliwy), ogona Choy Lee (elastyczny i szybki) oraz ducha tygrysa i leoparda z Shao Lin"
Mistrz Thang wychował setki wspaniałych wojowników, zajmujących czołowe miejsca w różnorakich zawodach.
W grudniu 1996 r, Si-Fu przekazał szkolę swemu przyjacielowi i uczniowi Robertowi Maślance, który stał się tym samym spadkobiercą stylu oraz Si-Sook wiernie przekazującym to, czego sam się nauczył od Nguyen Van Thanga, który został patronem szkoły.
W I etapie adepci uczą się podstawowych uderzeń, kopnięć, sposobów blokowania i unikania ciosów oraz kontaktowania się z przeciwnikiem.
W II etapie nauczana jest samoobrona.
W III etapie naucza się walki z bronią (kij, szabla, sztylety)
W IV etapie uczniowie poznają najtrudniejszą część treningu, czyli realną walkę (z użyciem ochraniaczy lub bez)
Krzysztof Piekarz
OloKK
tylko jak zapewne wiesz style tradycyjne kung-fu (a szczególnie formy) opieraja się na ruchach różnych zierząt. I tak styl tygrysa nie oznacza że kogoś "gryziesz" lecz że twoje ręce w formach naśladują jego ruchy - formy ćwiczą ciało i umysł. Co do ciała, to efekt jest taki, że twoje ręce mają żelazny uścisk a nie że wyrastaja ci pazury.
