...
Napisał(a)
Ta komor gazowych i piecow nie bylo przeciez oswiecim postawili dla zabawy i grozy ze jak bedziesz niegrzeczny to nas tam wrzuca
...
Napisał(a)
Michał a czy mógłbyś napisać pare historii związanych z tymi wywiadami z żydkami,z checią bym powiększył swoją wiedzę(mówie jak najbardziej poważnie)
co do mitu polaka złodzieja to wziął sie z tego że niemcy dawali zaj**ać sobie fure bo odszkodowanie dostawali(i te całe niby kradzieże były wcześniej ugadywane z właścicielami samochodów)
dobra fakty nie p******enie.komory gazowe nie istniały.
1)pare lat temu we wszystkich obozach gazowano zydów,a od 4 jak dobrze pamietam już żydów gazowano tylko w auschwitz
2)jak dobrze wiemy niema polskich obozów zagłady(polacy ich nie budowali ani nimi nie zarzadzali)
3)tylko zydzi mówią o komorach gazowych
4)pseudo profesora bartoszewskiego który był w 11 obozach śmierci jakoś komory gazowe nie zabiły profesorek został zwolniony z auschwitz ze wzgledu na zły stan zdrowia po jego wyjsciu kilkunastu chłopaków z ak zostało rozstrzelanych,a co najlepsze zydzi po bartoszewskiego przyjechali
5) najgłosniejszy świadek holokaustu eli weisel który był w auschwitz niema nawet numeru wytatuowanego,mało tego pokazuje na zdjeciach nie własciwych ludzi ze to niby on.
6)połowa ksiazki anny frank została napisana po jej smierci przez jej starego i to długi czas po wojnie
7)Rok 1988 był dla mnie bardzo pouczający, ale równocześnie bardzo burzliwy. Byłem oszołomiony dowiedziawszy się, że większość tego, co przekazywano mi w szkole na temat historii XX wieku i II wojny światowej jest mitem, a nawet zwykłym kłamstwem. W pierwszej chwili byłem zdumiony, potem wzburzony i wreszcie zostałem przekonany. Mit Holocaustu stał się dla mnie martwy. Jak wszystkie dzieci amerykańskie, urodzone w czasie i po drugiej wojnie światowej, uczyłem się o ludobójstwie dokonanym przez nazistów na ludności żydowskiej. W czasach uniwersyteckich nie miałem powodu, aby nie wierzyć w to, że Niemcy wymordowali 6 milionów Żydów w komorach gazowych. Wierzyłem w nazistowskie ludobójstwo jeszcze przez wiele lat.
Mniej więcej w 24 lata później, pewien „wierzący” inżynier siedział przy swym biurku w śnieżne popołudnie, zimą 1988 roku, kiedy zadzwonił telefon. Ów inżynier miał wkrótce otrzymać wstrząsającą lekcję, lekcję, która poddała w wątpliwość mit Holocaustu, kłamstwo wpajane od 50 lat kolejnym pokoleniom amerykańskich dzieci. „Hallo!… Mówi Robert Faurisson” – powiedział głos w słuchawce i wkrótce „wierzący” inżynier przestał wierzyć.
Tło
Przez ostatnie 9 lat opracowywałem projekty wszelkiego typu urządzeń do wykonywania egzekucji (krzesła elektryczne, śmiertelne zastrzyki, szubienice oraz komory gazowe) dla wszystkich – lub prawie wszystkich – stanów USA, gdzie obowiązuje jeszcze kara śmierci. Bytem zatrudniony jako konsultant i dostarczałem opracowania zarówno dla administracji wspomnianych stanów, jak i dla rządu federalnego. Z tego też powodu zostałem polecony przez Billa Armontrouta, dyrektora więzienia stanowego w Missouri, jako konsultant w sprawie komór gazowych, obrońcom w procesie Zundela. Po rozmowie telefonicznej w owo zimowe popołudnie, dwa razy spotkałem się z Robertem Faurissonem w Bostonie. W rezultacie zgodziłem się jechać do Toronto na spotkanie z adwokatem Ernesta Zundela – Dougiem Christie i resztą znakomitego zespołu obrońców.
Już trzynaście lat wcześniej prof. Faurisson zaproponował, aby jakiś specjalista od komór gazowych dokonał oceny rzekomych komór gazowych w Polsce, pod kątem wymagań technicznych i stwierdził, czy nadają się one do przeprowadzania masowych egzekucji. Wyjechałem do Toronto razem z moją żoną Carolyn i spędziłem dwa dni wypełnione licznymi spotkaniami, podczas których zademonstrowano mi fotografie rzekomych komór gazowych w Polsce, niemiecką dokumentację techniczną i zdjęcia lotnicze wykonane w czasie wojny przez aliantów.
Po zapoznaniu się z tymi materiałami sam sobie zadałem pytanie, czy owe „komory” są w istocie odpowiednio wyposażone dla dokonywania w nich egzekucji. Zaproponowano mi, bym pojechał do Polski i tam, na miejscu, przeprowadził odpowiednie badania i opracował pisemny raport w tej sprawie. Niektóre komory znajdowały się w miejscowościach, o których nigdy nie słyszałem.
Po kilku wyjaśniających uwagach zaaprobowałem propozycję i rozpoczęły się przygotowania do wyjazdu do Polski. Chociaż przedstawione mi fotografie i dokumenty zdawały się potwierdzać tezę, iż rzekome „komory” nie mogły służyć do dokonywania egzekucji, zarezerwowałem sobie prawo do wydania ostatecznej opinii po wykonaniu wszystkich badań.
Jeżeli by się okazało, że owe pomieszczenia były – lub mogły być -komorami gazowymi, zawarłbym taką opinię w moim sprawozdaniu. Moja relacja miała być użyta jako dowód w procesie Ernesta Zundela w Toronto. Będzie, zatem stanowiła świadectwo sądowe. Przygotowując się do podróży musiałem sprawo sobie również specjalne walizki na próbki, dokumenty i instrumenty.
Biorąc pod uwagę fakt, że jedziemy do kraju komunistycznego, musieliśmy szczególnie uważać na nasze instrumenty Niewielu turystów zabiera ze sobą w podróż młotki, dłuta, wiertarki, piły i przymiary metryczne. Ponadto zabraliśmy mapy Polski, Czechosłowacji i Austrii na wypadek, gdybyśmy musieli wyjeżdżać nagle i w pośpiechu. Wreszcie zabraliśmy też podarunki, którymi zamierzaliśmy przekupić personel muzeum oświęcimskiego, aby uzyskać kopie potrzebnych nam dokumentów z archiwów muzeum.
Nasza ekipa
Miałem szczęście dobrać sobie zespół kompetentnych i zaufanych osób: moja żona Carolyn – jako asystentka, Howard Miller – rysownik, Jurgen Neumann – kamerzysta, Tjudar Rudolf – tłumacz. Wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę, że jeśli zostaniemy schwytani, władze polskie nieprzychylnie ocenią naszą działalność i nasze zamiary, a pobrane przeze mnie próbki mogą potraktować, jako bezczeszczenie narodowego monumentu. Duchowo byli z nami obecni także dwaj „nieoficjalni” członkowie naszej ekipy: Ernest Zundel i Robert Faurisson, którzy z oczywistych względów nie mogli towarzyszyć nam w podróży.
Podróż
Wyruszyliśmy do Polski 25 lutego 1988 roku. Neumann i Rudolf dołączyli do nas we Frankfurcie. Wróciliśmy do domu 3 marca 1988 roku. Przybyliśmy do Krakowa późnym popołudniem i spędziliśmy naszą pierwszą noc w Hotelu Orbis. Następnego dnia byliśmy już w Oświęcimiu, w Hotelu, gdzie uderzył nas zapach naftaliny – zapach nie spotykany przeze mnie od wielu lat. Hotel musiał być kiedyś budynkiem mieszkalnym dla funkcjonariuszy obozowych. Obiad zjedliśmy w restauracji hotelowej. Następnie odbyliśmy rozpoznawczy spacer po obozie, w słabym świetle popołudnia i pośród śnieżnej zadymki. Nie jedliśmy tego dnia kolacji, gdyż okazało się niemożliwością znalezienie lokalu czynnego po zachodzie słońca…
Auschwitz – Birkenau
Następnego dnia rozpoczęliśmy nasze prace wewnątrz rzekomej komory gazowej. Niestety, nie byliśmy w stanie zrealizować zbyt wielu badań ze względu na liczne wycieczki, które przerywały naszą pracę. Była to niedziela i liczba zwiedzających była większa, niż zwykle. Carolyn stała na straży przy jednym wejściu, a Tjudar przy drugim. Ich zadanie polegało na sygnalizowaniu mi, Jurgenowi i Howardowi, nadejścia zwiedzających. Filmowanie i pobieranie próbek było w tych warunkach zbyt niebezpieczne. Około południa opuściliśmy zatem Auschwitz i przenieśliśmy się do Birkenau. W Birkenau zaskoczyła nas śnieżyca tak silna, że nic nie było widać w odległości większej, niż metr. Musieliśmy też zostawić Carolyn, aby pilnowała samochodu, gdyż nie można było wjeżdżać pojazdami na teren obozu. Zwiedziliśmy komory, krematoria nr II, III i IV oraz łaźnię. Pobraliśmy próbki, a nasze badania zostały zarejestrowane na taśmie video. Wykonaliśmy też zdjęcia i rysunki w skali. Wszystko po to, aby udokumentować skąd pobieraliśmy próbki do badań.
Musieliśmy wyważyć drzwi do łaźni, gdyż były zamknięte na klucz. W krematorium nr II było zejście w głąb rzekomej komory gazowej. Wilgotne i zatęchłe podziemne pomieszczenie nic było odwiedzane przez ludzi od prawie 50 lat. Budynek został zburzony, prawdopodobnie przez niemieckich saperów. Na szczęście było mniej strażników i mniej publiczności, co stwarzało nam nieporównanie lepsze warunki do pracy, niż poprzedniego dnia w Auschwitz. Nauczeni doświadczeniem poprzedniego dnia, zjedliśmy kolację na dworcu autobusowym – była to jedyna czynna restauracja w Oświęcimiu – i powróciliśmy do Hotelu. Następnego dnia, w poniedziałek, rozpoczęliśmy nasze prace w Auschwitz.
W porównaniu z niedzielą, było o wiele mniej zwiedzających i mogliśmy pracować bez przeszkód. Byliśmy w stanie zebrać próbki, wykonać zdjęcia oraz inne prace dokumentacyjne. Teraz uzyskaliśmy już dane, mogące posłużyć nam do modelowych obliczeń. Zweryfikowaliśmy także istnienie systemu ramp przeładunkowych w okresie działalności „komór gazowych”. Po zakończeniu prac w Auschwitz pojechaliśmy ponownie do Birkenau, aby pobrać próbki kontrolne z pomieszczenia nr 1, przeznaczonego do dezynfekcji. Niestety, budynek był zamknięty i znów musieliśmy wyłamywać zamek, aby zbadać wspomniane pomieszczenie. Później zjedliśmy kolację na dworcu autobusowym i wróciliśmy szybko do Hotelu.
We wtorek rano, oczekując na wynik – bezowocnej, jak się później okazało – próby zdobycia przez Tjudara pojemnika z Cyklonem B, Jurgen i ja filmowaliśmy różne miejsca wewnątrz obozu. Potem przenieśliśmy się z Hotelu w Oświęcimiu do znajdującego się w pobliżu schroniska, otrzymując pokoje, które dopiero co się zwolniły. W środę rano, po godnym wzmianki śniadaniu – składającym się z chleba, szynki i sera – zdecydowaliśmy odbyć podróż do Lublina, aby zwiedzić Majdanek. Po raz ostatni odwiedziliśmy obóz w Auschwitz i następnie wyruszyliśmy w kierunku Lublina.
Majdanek
Po kilku godzinach przybyliśmy na miejsce i zwiedziliśmy muzeum na Majdanku, zrekonstruowane „komory gazowe” i krematoria. Na końcu obejrzeliśmy komory do dezynfekcji nr l i 2. Prowadzenie badań było tutaj szczególnie trudne, gdyż strażnicy przeprowadzali inspekcję co 10-15 minut. Rzekome komory gazowe były odgrodzone barierami i niedostępne dla publiczności. Dla dokonania szczegółowych badań konieczne było przekroczenie barier i wejście na zabroniony teren. Carolyn i Tjudar stali na straży, podczas gdy ja robiłem pomiary i przeprowadzałem dokładne badania. O mały włos nie zostaliśmy przyłapani: byłem zmuszony pospiesznie przeskoczyć barierę i gdy strażnik wchodził, znajdowałem się jeszcze na zabronionym terenie. Na szczęście strażnik był zbyt zainteresowany Jurgenem i jego kamerą video i nie zwrócił na mnie uwagi.
Powrót
Wczesnym popołudniem muzeum było zamykane dla zwiedzających i musieliśmy opuścić teren obozu. O godzinie 15 wyruszyliśmy do Warszawy i po pięciogodzinnej podróży w deszczu i śniegu dotarliśmy do celu. Nasza rezerwacja w hotelu była już nieważna, ale przy pomocy pracownika ambasady znaleźliśmy miejsca w innym hotelu. Po kolacji udaliśmy się spać, planując ma czwartek powrót do domu. Następnego ranka, po śniadaniu, wyruszyliśmy na lotnisko. Odlecieliśmy samolotem polskich linii lotniczych LOT, po zapłaceniu cła, gdyż moja walizka zawierała około 10 kg materiałów dowodowych. Na szczęście nie skontrolowano mi bagażu, ale odetchnąłem z ulgą dopiero po kontroli paszportów we Frankfurcie. Tutaj nasza grupa podzieliła się. Po powrocie do USA przekazałem próbki do analizy, do laboratorium w Massachusetts. Otrzymawszy rezultaty analiz, przygotowałem mój raport, łącząc swą wiedzę na temat budowy komór gazowych i procesu egzekucji przy pomocy gazu z wynikami dokonanych badań. Po ukończeniu raportu, którego wyniki podane są niżej, uczestniczyłem jako świadek obrony w procesie Zundela w Toronto. Ale to już zupełnie inna historia.
Rezultaty badań
1. Komory gazowe
Wyniki badań, zamieszczone w „Raporcie Leuchtera”, są bardzo ważne. Dowodzą w sposób kategoryczny, że żadna z budowli badanych w Oświęcimiu, Brzezince i Lublinie nie mogła służyć do wykonywania masowych egzekucji przy użyciu cyjanowodoru, tlenku węgla lub jakiegokolwiek innego trującego gazu. Przyjmując nawet najbardziej wygórowane liczby dotyczące maksymalnego wykorzystania komór gazowych – 1693 osoby tygodniowo w każdej z komór – i zakładając, że wspomniane pomieszczenia naprawdę służyły do masowych egzekucji przy pomocy gazu, dla zabicia sześciu milionów osób musiałyby pracować bez przerwy przez 68 (sześćdziesiąt osiem!) lat. To znaczy, że Trzecia Rzesza musiałaby istnieć przez przynajmniej 75 lat! Utrzymywanie, że owe pomieszczenia służyły do wykonywania egzekucji masowych czy też indywidualnych jest zatem śmieszne, a nawet obraźliwe, gdyż zakłada kretynizm odbiorcy tego typu stwierdzeń. Jednakże ci, którzy rozpowszechniają to kłamstwo są zbyt leniwi i zadufani w sobie, aby sprawdzić jego prawdopodobieństwo. Indoktrynują, więc świat tego typu bzdurą poprzez największą kampanię propagandową, jaką pamięta historia.
2. Krematoria
Równie ważne są błędy historiografii „eksterminacjonalistycznej” w odniesieniu do krematoriów. Gdyby krematoria pracowały z maksymalną wydajnością, każdego dnia, bez jakiejkolwiek przerwy, w sposób ciągły (założenie czysto hipotetyczne i niemożliwe w rzeczywistości) – Trzecia Rzesza musiałaby istnieć przynajmniej 42 lata, gdyż dla spalenia sześciu milionów ludzkich zwłok potrzebne byłoby 35 (trzydzieści pięć) lat pracy pieców krematoryjnych!
Nikt przy zdrowych zmysłach nie może utrzymywać (ani też wierzyć), że III Rzesza istniała przez 75 lub 42 lata. Jednakże wmówiono nam, że 6 milionów osób zostało zamordowanych za pomocą sprzętu, który -nawet gdyby nadawał się do dokonywania egzekucji – musiałby pracować jeszcze przynajmniej przez 64 lata po zakończeniu wojny, a więc do roku 2009! Taki bowiem jest absolutnie minimalny czas potrzebny do tego typu operacji.
3. Dowody
Próbki dowodowe zostały pobrane z miejsc przez nas odwiedzanych. Próbka kontrolna została wzięta z pomieszczenia nr l, służącego do dezynfekcji [odzieży - przyp. wyd.] w Birkenau. Założyliśmy, że ze względu na wysoką zawartość żelaza w konstrukcjach budynków obozowych, obecność cyjanowodoru spowoduje uformowanie się związku żelazo-cyjanowodorowego i tlenku żelazawego. Uwidocznił się on w postaci niebieskawych plam na ścianach pomieszczenia dezynfekcyjnego. Szczegółowa analiza 32 próbek, pobranych z kompleksu Auschwitz-Birkenau, ujawniła zawartość 1,050 mg cyjanku na l kg oraz 6,170 mg żelaza na l kg w próbce z pomieszczenia służącego do dezynfekcji. Większa ilość żelaza została znaleziona wewnątrz rzekomych komór gazowych, ale jednocześnie nie wykryto żadnych śladów cyjanku. Byłoby to niemożliwe, gdyby pomieszczenia te miały kontakt z cyjanowodorem. Tymczasem komory gazowe musiałyby być wystawione na działanie cyjanowodoru przez czas o wiele dłuższy, niż pomieszczenie do dezynfekcji. Dlatego też wyniki analizy laboratoryjnej dowodzą, że pomieszczenia prezentowane jako „komory gazowe” nie były nigdy używane, jako miejsca egzekucji za pomocą gazu.
4. Konstrukcja
Konstrukcja owych budowli dowodzi, że nigdy nie były one używane, jako komory gazowe. Żadne z tych pomieszczeń nie było hermetyczne, ani wyposażone w odpowiednie uszczelnienia. Nie zostały wykonane żadne zabezpieczenia przed kondensacją gazu w ścianach, podłodze i suficie. Nie istnieją żadne urządzenia służące do usuwania z pomieszczenia mieszanki powietrza i gazu. Nie było żadnych urządzeń służących do wpuszczania gazu i rozprowadzania go po całym pomieszczeniu. Nie ma żadnych systemów bezpieczeństwa dla zapobiegania eksplozji. Nie zostały wykonane żadne zabezpieczenia przed przenikaniem gazu do krematorium – pomimo, iż cyjanowodór jest w wysokim stopniu wybuchowy. Nie ma żadnego systemu zabezpieczeń dla ochrony personelu obsługującego komorę przed wystawieniem na działanie gazu, jak również dla ochrony innych osób, mogących ewentualnie znajdować się w pobliżu komory. W jednym szczególnym przypadku – w Auschwitz – dren do odprowadzania wody deszczowej w podłodze rzekomej komory gazowej połączony jest z systemem podobnych drenów w całym obozie. Na Majdanku gaz mógłby z łatwością przenikać do podziemnego korytarza, biegnącego wokół rzekomej komory gazowej. Korytarz ten byłby zatem śmiertelną pułapką dla personelu obsługującego komorę. Nigdzie, w żadnej z rzekomych komór gazowych, nie istnieją drogi ewakuacji. Cyjanowodór jest gazem szczególnie niebezpiecznym, wybuchowym i trującym, ale w żadnej z części „komory” nie ma urządzeń zabezpieczających… Komory są poza tym zbyt małe, aby pomieścić chociażby część tej liczby osób, jaka – zgodnie z relacjami „naocznych świadków” – miała się w nich mieścić. Mówiąc w sposób jasny i prosty: pomieszczenia, przedstawiane jako „komory gazowe”, nic mogły pracować, jako urządzenia do egzekucji za pomocą gazu także z przyczyn konstrukcyjnych.
5. Wnioski
Po szczegółowym zbadaniu rzekomych komór gazowych i krematoriów w obozach na terenie Polski, jedyny wniosek, jaki może wysnuć osoba odpowiedzialna i rozsądna jest taki, że twierdzenie, jakoby którakolwiek z tych budowli była używana jako komora gazowa do masowych egzekucji, jest absurdalna.
Fragment z broszury pt:”Mit Holocaustu” Roberta Faurissona
http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/holo-mit/mit-holocaustu-cz-iii-raport-sadowy-–-fred-a-leuchter/
8)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/zydowski-holokaust-jest-oszustwem/jak-oni-to-zrobili/ proste obliczenia
9)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/rewizjonizm-–-bat-na-zydowskie-klamstwa/oswiecim-mity-i-fakty/ tu są nawet zeznania austriaczki
10)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/zydowski-holokaust-jest-oszustwem/dariusz-ratajczak-kasanie-treblinki-film/ tutaj o treblince.przypominam że Dariusz Ratajczak został zamordowany
11)http://www.holocaustdenialvideos.com/ filmik na samej górze,wybaczcie mu to amerykanin
12)cyklon b jako substancja higroskopijna odkłada sie w tkankach miękkich,czyli na wilgotnym betonie też(tylko ze badania niczego nie potwierdziły)
13)jest wielu historyków którzy zajmują się rewizjonizmem o to nie sa zadni nazisci czy ich potomkowie.w sród nich śą nawet lewaci itd
14)w sztuthofie tez gazowano jak w kazdym obozie(g**** prawda tam tez komory nie istn istniały)
15)niemiecki sąd w 47 potwierdził ze zydów zginęło około 2 milionów.to samo potwierdzają papiery czerwonego krzyza
16)w auschwitz na poczatku była tablica o 4 milionach,potem o 6 milionach.a dyrektor obozy pr5zed tym całym wybuchem holoszfindlu zmniejszył liczbe do 2 miliomów.
17)opowiadanie borowskieego"zapraszam państwa do gazu"tez jest bzdura i wyszło to na jaw po obaleniu jego teori wyparowywania zydów poprzez podłaczenioe do prądu.
18)film miłosc w auschwitz,zeero komentarza o komorach gazowych
19) http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/prawda-za-bramami-auschwitz-–-film/ filmy są.polskie filmy tez są .rozmowy z przewodnikami którzy potwierdzaja wybudowanie komór gazowych po wojnie.
20)ah szkoda gadać bo gdybym was nawet cofnął w czasie i udowodnił że holokaust nigdy nie istniał to najwyżej pogratulowalibyście mi dobrego filmu
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 14:50:42
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 14:52:47
co do mitu polaka złodzieja to wziął sie z tego że niemcy dawali zaj**ać sobie fure bo odszkodowanie dostawali(i te całe niby kradzieże były wcześniej ugadywane z właścicielami samochodów)
dobra fakty nie p******enie.komory gazowe nie istniały.
1)pare lat temu we wszystkich obozach gazowano zydów,a od 4 jak dobrze pamietam już żydów gazowano tylko w auschwitz
2)jak dobrze wiemy niema polskich obozów zagłady(polacy ich nie budowali ani nimi nie zarzadzali)
3)tylko zydzi mówią o komorach gazowych
4)pseudo profesora bartoszewskiego który był w 11 obozach śmierci jakoś komory gazowe nie zabiły profesorek został zwolniony z auschwitz ze wzgledu na zły stan zdrowia po jego wyjsciu kilkunastu chłopaków z ak zostało rozstrzelanych,a co najlepsze zydzi po bartoszewskiego przyjechali
5) najgłosniejszy świadek holokaustu eli weisel który był w auschwitz niema nawet numeru wytatuowanego,mało tego pokazuje na zdjeciach nie własciwych ludzi ze to niby on.
6)połowa ksiazki anny frank została napisana po jej smierci przez jej starego i to długi czas po wojnie
7)Rok 1988 był dla mnie bardzo pouczający, ale równocześnie bardzo burzliwy. Byłem oszołomiony dowiedziawszy się, że większość tego, co przekazywano mi w szkole na temat historii XX wieku i II wojny światowej jest mitem, a nawet zwykłym kłamstwem. W pierwszej chwili byłem zdumiony, potem wzburzony i wreszcie zostałem przekonany. Mit Holocaustu stał się dla mnie martwy. Jak wszystkie dzieci amerykańskie, urodzone w czasie i po drugiej wojnie światowej, uczyłem się o ludobójstwie dokonanym przez nazistów na ludności żydowskiej. W czasach uniwersyteckich nie miałem powodu, aby nie wierzyć w to, że Niemcy wymordowali 6 milionów Żydów w komorach gazowych. Wierzyłem w nazistowskie ludobójstwo jeszcze przez wiele lat.
Mniej więcej w 24 lata później, pewien „wierzący” inżynier siedział przy swym biurku w śnieżne popołudnie, zimą 1988 roku, kiedy zadzwonił telefon. Ów inżynier miał wkrótce otrzymać wstrząsającą lekcję, lekcję, która poddała w wątpliwość mit Holocaustu, kłamstwo wpajane od 50 lat kolejnym pokoleniom amerykańskich dzieci. „Hallo!… Mówi Robert Faurisson” – powiedział głos w słuchawce i wkrótce „wierzący” inżynier przestał wierzyć.
Tło
Przez ostatnie 9 lat opracowywałem projekty wszelkiego typu urządzeń do wykonywania egzekucji (krzesła elektryczne, śmiertelne zastrzyki, szubienice oraz komory gazowe) dla wszystkich – lub prawie wszystkich – stanów USA, gdzie obowiązuje jeszcze kara śmierci. Bytem zatrudniony jako konsultant i dostarczałem opracowania zarówno dla administracji wspomnianych stanów, jak i dla rządu federalnego. Z tego też powodu zostałem polecony przez Billa Armontrouta, dyrektora więzienia stanowego w Missouri, jako konsultant w sprawie komór gazowych, obrońcom w procesie Zundela. Po rozmowie telefonicznej w owo zimowe popołudnie, dwa razy spotkałem się z Robertem Faurissonem w Bostonie. W rezultacie zgodziłem się jechać do Toronto na spotkanie z adwokatem Ernesta Zundela – Dougiem Christie i resztą znakomitego zespołu obrońców.
Już trzynaście lat wcześniej prof. Faurisson zaproponował, aby jakiś specjalista od komór gazowych dokonał oceny rzekomych komór gazowych w Polsce, pod kątem wymagań technicznych i stwierdził, czy nadają się one do przeprowadzania masowych egzekucji. Wyjechałem do Toronto razem z moją żoną Carolyn i spędziłem dwa dni wypełnione licznymi spotkaniami, podczas których zademonstrowano mi fotografie rzekomych komór gazowych w Polsce, niemiecką dokumentację techniczną i zdjęcia lotnicze wykonane w czasie wojny przez aliantów.
Po zapoznaniu się z tymi materiałami sam sobie zadałem pytanie, czy owe „komory” są w istocie odpowiednio wyposażone dla dokonywania w nich egzekucji. Zaproponowano mi, bym pojechał do Polski i tam, na miejscu, przeprowadził odpowiednie badania i opracował pisemny raport w tej sprawie. Niektóre komory znajdowały się w miejscowościach, o których nigdy nie słyszałem.
Po kilku wyjaśniających uwagach zaaprobowałem propozycję i rozpoczęły się przygotowania do wyjazdu do Polski. Chociaż przedstawione mi fotografie i dokumenty zdawały się potwierdzać tezę, iż rzekome „komory” nie mogły służyć do dokonywania egzekucji, zarezerwowałem sobie prawo do wydania ostatecznej opinii po wykonaniu wszystkich badań.
Jeżeli by się okazało, że owe pomieszczenia były – lub mogły być -komorami gazowymi, zawarłbym taką opinię w moim sprawozdaniu. Moja relacja miała być użyta jako dowód w procesie Ernesta Zundela w Toronto. Będzie, zatem stanowiła świadectwo sądowe. Przygotowując się do podróży musiałem sprawo sobie również specjalne walizki na próbki, dokumenty i instrumenty.
Biorąc pod uwagę fakt, że jedziemy do kraju komunistycznego, musieliśmy szczególnie uważać na nasze instrumenty Niewielu turystów zabiera ze sobą w podróż młotki, dłuta, wiertarki, piły i przymiary metryczne. Ponadto zabraliśmy mapy Polski, Czechosłowacji i Austrii na wypadek, gdybyśmy musieli wyjeżdżać nagle i w pośpiechu. Wreszcie zabraliśmy też podarunki, którymi zamierzaliśmy przekupić personel muzeum oświęcimskiego, aby uzyskać kopie potrzebnych nam dokumentów z archiwów muzeum.
Nasza ekipa
Miałem szczęście dobrać sobie zespół kompetentnych i zaufanych osób: moja żona Carolyn – jako asystentka, Howard Miller – rysownik, Jurgen Neumann – kamerzysta, Tjudar Rudolf – tłumacz. Wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę, że jeśli zostaniemy schwytani, władze polskie nieprzychylnie ocenią naszą działalność i nasze zamiary, a pobrane przeze mnie próbki mogą potraktować, jako bezczeszczenie narodowego monumentu. Duchowo byli z nami obecni także dwaj „nieoficjalni” członkowie naszej ekipy: Ernest Zundel i Robert Faurisson, którzy z oczywistych względów nie mogli towarzyszyć nam w podróży.
Podróż
Wyruszyliśmy do Polski 25 lutego 1988 roku. Neumann i Rudolf dołączyli do nas we Frankfurcie. Wróciliśmy do domu 3 marca 1988 roku. Przybyliśmy do Krakowa późnym popołudniem i spędziliśmy naszą pierwszą noc w Hotelu Orbis. Następnego dnia byliśmy już w Oświęcimiu, w Hotelu, gdzie uderzył nas zapach naftaliny – zapach nie spotykany przeze mnie od wielu lat. Hotel musiał być kiedyś budynkiem mieszkalnym dla funkcjonariuszy obozowych. Obiad zjedliśmy w restauracji hotelowej. Następnie odbyliśmy rozpoznawczy spacer po obozie, w słabym świetle popołudnia i pośród śnieżnej zadymki. Nie jedliśmy tego dnia kolacji, gdyż okazało się niemożliwością znalezienie lokalu czynnego po zachodzie słońca…
Auschwitz – Birkenau
Następnego dnia rozpoczęliśmy nasze prace wewnątrz rzekomej komory gazowej. Niestety, nie byliśmy w stanie zrealizować zbyt wielu badań ze względu na liczne wycieczki, które przerywały naszą pracę. Była to niedziela i liczba zwiedzających była większa, niż zwykle. Carolyn stała na straży przy jednym wejściu, a Tjudar przy drugim. Ich zadanie polegało na sygnalizowaniu mi, Jurgenowi i Howardowi, nadejścia zwiedzających. Filmowanie i pobieranie próbek było w tych warunkach zbyt niebezpieczne. Około południa opuściliśmy zatem Auschwitz i przenieśliśmy się do Birkenau. W Birkenau zaskoczyła nas śnieżyca tak silna, że nic nie było widać w odległości większej, niż metr. Musieliśmy też zostawić Carolyn, aby pilnowała samochodu, gdyż nie można było wjeżdżać pojazdami na teren obozu. Zwiedziliśmy komory, krematoria nr II, III i IV oraz łaźnię. Pobraliśmy próbki, a nasze badania zostały zarejestrowane na taśmie video. Wykonaliśmy też zdjęcia i rysunki w skali. Wszystko po to, aby udokumentować skąd pobieraliśmy próbki do badań.
Musieliśmy wyważyć drzwi do łaźni, gdyż były zamknięte na klucz. W krematorium nr II było zejście w głąb rzekomej komory gazowej. Wilgotne i zatęchłe podziemne pomieszczenie nic było odwiedzane przez ludzi od prawie 50 lat. Budynek został zburzony, prawdopodobnie przez niemieckich saperów. Na szczęście było mniej strażników i mniej publiczności, co stwarzało nam nieporównanie lepsze warunki do pracy, niż poprzedniego dnia w Auschwitz. Nauczeni doświadczeniem poprzedniego dnia, zjedliśmy kolację na dworcu autobusowym – była to jedyna czynna restauracja w Oświęcimiu – i powróciliśmy do Hotelu. Następnego dnia, w poniedziałek, rozpoczęliśmy nasze prace w Auschwitz.
W porównaniu z niedzielą, było o wiele mniej zwiedzających i mogliśmy pracować bez przeszkód. Byliśmy w stanie zebrać próbki, wykonać zdjęcia oraz inne prace dokumentacyjne. Teraz uzyskaliśmy już dane, mogące posłużyć nam do modelowych obliczeń. Zweryfikowaliśmy także istnienie systemu ramp przeładunkowych w okresie działalności „komór gazowych”. Po zakończeniu prac w Auschwitz pojechaliśmy ponownie do Birkenau, aby pobrać próbki kontrolne z pomieszczenia nr 1, przeznaczonego do dezynfekcji. Niestety, budynek był zamknięty i znów musieliśmy wyłamywać zamek, aby zbadać wspomniane pomieszczenie. Później zjedliśmy kolację na dworcu autobusowym i wróciliśmy szybko do Hotelu.
We wtorek rano, oczekując na wynik – bezowocnej, jak się później okazało – próby zdobycia przez Tjudara pojemnika z Cyklonem B, Jurgen i ja filmowaliśmy różne miejsca wewnątrz obozu. Potem przenieśliśmy się z Hotelu w Oświęcimiu do znajdującego się w pobliżu schroniska, otrzymując pokoje, które dopiero co się zwolniły. W środę rano, po godnym wzmianki śniadaniu – składającym się z chleba, szynki i sera – zdecydowaliśmy odbyć podróż do Lublina, aby zwiedzić Majdanek. Po raz ostatni odwiedziliśmy obóz w Auschwitz i następnie wyruszyliśmy w kierunku Lublina.
Majdanek
Po kilku godzinach przybyliśmy na miejsce i zwiedziliśmy muzeum na Majdanku, zrekonstruowane „komory gazowe” i krematoria. Na końcu obejrzeliśmy komory do dezynfekcji nr l i 2. Prowadzenie badań było tutaj szczególnie trudne, gdyż strażnicy przeprowadzali inspekcję co 10-15 minut. Rzekome komory gazowe były odgrodzone barierami i niedostępne dla publiczności. Dla dokonania szczegółowych badań konieczne było przekroczenie barier i wejście na zabroniony teren. Carolyn i Tjudar stali na straży, podczas gdy ja robiłem pomiary i przeprowadzałem dokładne badania. O mały włos nie zostaliśmy przyłapani: byłem zmuszony pospiesznie przeskoczyć barierę i gdy strażnik wchodził, znajdowałem się jeszcze na zabronionym terenie. Na szczęście strażnik był zbyt zainteresowany Jurgenem i jego kamerą video i nie zwrócił na mnie uwagi.
Powrót
Wczesnym popołudniem muzeum było zamykane dla zwiedzających i musieliśmy opuścić teren obozu. O godzinie 15 wyruszyliśmy do Warszawy i po pięciogodzinnej podróży w deszczu i śniegu dotarliśmy do celu. Nasza rezerwacja w hotelu była już nieważna, ale przy pomocy pracownika ambasady znaleźliśmy miejsca w innym hotelu. Po kolacji udaliśmy się spać, planując ma czwartek powrót do domu. Następnego ranka, po śniadaniu, wyruszyliśmy na lotnisko. Odlecieliśmy samolotem polskich linii lotniczych LOT, po zapłaceniu cła, gdyż moja walizka zawierała około 10 kg materiałów dowodowych. Na szczęście nie skontrolowano mi bagażu, ale odetchnąłem z ulgą dopiero po kontroli paszportów we Frankfurcie. Tutaj nasza grupa podzieliła się. Po powrocie do USA przekazałem próbki do analizy, do laboratorium w Massachusetts. Otrzymawszy rezultaty analiz, przygotowałem mój raport, łącząc swą wiedzę na temat budowy komór gazowych i procesu egzekucji przy pomocy gazu z wynikami dokonanych badań. Po ukończeniu raportu, którego wyniki podane są niżej, uczestniczyłem jako świadek obrony w procesie Zundela w Toronto. Ale to już zupełnie inna historia.
Rezultaty badań
1. Komory gazowe
Wyniki badań, zamieszczone w „Raporcie Leuchtera”, są bardzo ważne. Dowodzą w sposób kategoryczny, że żadna z budowli badanych w Oświęcimiu, Brzezince i Lublinie nie mogła służyć do wykonywania masowych egzekucji przy użyciu cyjanowodoru, tlenku węgla lub jakiegokolwiek innego trującego gazu. Przyjmując nawet najbardziej wygórowane liczby dotyczące maksymalnego wykorzystania komór gazowych – 1693 osoby tygodniowo w każdej z komór – i zakładając, że wspomniane pomieszczenia naprawdę służyły do masowych egzekucji przy pomocy gazu, dla zabicia sześciu milionów osób musiałyby pracować bez przerwy przez 68 (sześćdziesiąt osiem!) lat. To znaczy, że Trzecia Rzesza musiałaby istnieć przez przynajmniej 75 lat! Utrzymywanie, że owe pomieszczenia służyły do wykonywania egzekucji masowych czy też indywidualnych jest zatem śmieszne, a nawet obraźliwe, gdyż zakłada kretynizm odbiorcy tego typu stwierdzeń. Jednakże ci, którzy rozpowszechniają to kłamstwo są zbyt leniwi i zadufani w sobie, aby sprawdzić jego prawdopodobieństwo. Indoktrynują, więc świat tego typu bzdurą poprzez największą kampanię propagandową, jaką pamięta historia.
2. Krematoria
Równie ważne są błędy historiografii „eksterminacjonalistycznej” w odniesieniu do krematoriów. Gdyby krematoria pracowały z maksymalną wydajnością, każdego dnia, bez jakiejkolwiek przerwy, w sposób ciągły (założenie czysto hipotetyczne i niemożliwe w rzeczywistości) – Trzecia Rzesza musiałaby istnieć przynajmniej 42 lata, gdyż dla spalenia sześciu milionów ludzkich zwłok potrzebne byłoby 35 (trzydzieści pięć) lat pracy pieców krematoryjnych!
Nikt przy zdrowych zmysłach nie może utrzymywać (ani też wierzyć), że III Rzesza istniała przez 75 lub 42 lata. Jednakże wmówiono nam, że 6 milionów osób zostało zamordowanych za pomocą sprzętu, który -nawet gdyby nadawał się do dokonywania egzekucji – musiałby pracować jeszcze przynajmniej przez 64 lata po zakończeniu wojny, a więc do roku 2009! Taki bowiem jest absolutnie minimalny czas potrzebny do tego typu operacji.
3. Dowody
Próbki dowodowe zostały pobrane z miejsc przez nas odwiedzanych. Próbka kontrolna została wzięta z pomieszczenia nr l, służącego do dezynfekcji [odzieży - przyp. wyd.] w Birkenau. Założyliśmy, że ze względu na wysoką zawartość żelaza w konstrukcjach budynków obozowych, obecność cyjanowodoru spowoduje uformowanie się związku żelazo-cyjanowodorowego i tlenku żelazawego. Uwidocznił się on w postaci niebieskawych plam na ścianach pomieszczenia dezynfekcyjnego. Szczegółowa analiza 32 próbek, pobranych z kompleksu Auschwitz-Birkenau, ujawniła zawartość 1,050 mg cyjanku na l kg oraz 6,170 mg żelaza na l kg w próbce z pomieszczenia służącego do dezynfekcji. Większa ilość żelaza została znaleziona wewnątrz rzekomych komór gazowych, ale jednocześnie nie wykryto żadnych śladów cyjanku. Byłoby to niemożliwe, gdyby pomieszczenia te miały kontakt z cyjanowodorem. Tymczasem komory gazowe musiałyby być wystawione na działanie cyjanowodoru przez czas o wiele dłuższy, niż pomieszczenie do dezynfekcji. Dlatego też wyniki analizy laboratoryjnej dowodzą, że pomieszczenia prezentowane jako „komory gazowe” nie były nigdy używane, jako miejsca egzekucji za pomocą gazu.
4. Konstrukcja
Konstrukcja owych budowli dowodzi, że nigdy nie były one używane, jako komory gazowe. Żadne z tych pomieszczeń nie było hermetyczne, ani wyposażone w odpowiednie uszczelnienia. Nie zostały wykonane żadne zabezpieczenia przed kondensacją gazu w ścianach, podłodze i suficie. Nie istnieją żadne urządzenia służące do usuwania z pomieszczenia mieszanki powietrza i gazu. Nie było żadnych urządzeń służących do wpuszczania gazu i rozprowadzania go po całym pomieszczeniu. Nie ma żadnych systemów bezpieczeństwa dla zapobiegania eksplozji. Nie zostały wykonane żadne zabezpieczenia przed przenikaniem gazu do krematorium – pomimo, iż cyjanowodór jest w wysokim stopniu wybuchowy. Nie ma żadnego systemu zabezpieczeń dla ochrony personelu obsługującego komorę przed wystawieniem na działanie gazu, jak również dla ochrony innych osób, mogących ewentualnie znajdować się w pobliżu komory. W jednym szczególnym przypadku – w Auschwitz – dren do odprowadzania wody deszczowej w podłodze rzekomej komory gazowej połączony jest z systemem podobnych drenów w całym obozie. Na Majdanku gaz mógłby z łatwością przenikać do podziemnego korytarza, biegnącego wokół rzekomej komory gazowej. Korytarz ten byłby zatem śmiertelną pułapką dla personelu obsługującego komorę. Nigdzie, w żadnej z rzekomych komór gazowych, nie istnieją drogi ewakuacji. Cyjanowodór jest gazem szczególnie niebezpiecznym, wybuchowym i trującym, ale w żadnej z części „komory” nie ma urządzeń zabezpieczających… Komory są poza tym zbyt małe, aby pomieścić chociażby część tej liczby osób, jaka – zgodnie z relacjami „naocznych świadków” – miała się w nich mieścić. Mówiąc w sposób jasny i prosty: pomieszczenia, przedstawiane jako „komory gazowe”, nic mogły pracować, jako urządzenia do egzekucji za pomocą gazu także z przyczyn konstrukcyjnych.
5. Wnioski
Po szczegółowym zbadaniu rzekomych komór gazowych i krematoriów w obozach na terenie Polski, jedyny wniosek, jaki może wysnuć osoba odpowiedzialna i rozsądna jest taki, że twierdzenie, jakoby którakolwiek z tych budowli była używana jako komora gazowa do masowych egzekucji, jest absurdalna.
Fragment z broszury pt:”Mit Holocaustu” Roberta Faurissona
http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/holo-mit/mit-holocaustu-cz-iii-raport-sadowy-–-fred-a-leuchter/
8)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/zydowski-holokaust-jest-oszustwem/jak-oni-to-zrobili/ proste obliczenia
9)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/rewizjonizm-–-bat-na-zydowskie-klamstwa/oswiecim-mity-i-fakty/ tu są nawet zeznania austriaczki
10)http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/zydowski-holokaust-jest-oszustwem/dariusz-ratajczak-kasanie-treblinki-film/ tutaj o treblince.przypominam że Dariusz Ratajczak został zamordowany
11)http://www.holocaustdenialvideos.com/ filmik na samej górze,wybaczcie mu to amerykanin
12)cyklon b jako substancja higroskopijna odkłada sie w tkankach miękkich,czyli na wilgotnym betonie też(tylko ze badania niczego nie potwierdziły)
13)jest wielu historyków którzy zajmują się rewizjonizmem o to nie sa zadni nazisci czy ich potomkowie.w sród nich śą nawet lewaci itd
14)w sztuthofie tez gazowano jak w kazdym obozie(g**** prawda tam tez komory nie istn istniały)
15)niemiecki sąd w 47 potwierdził ze zydów zginęło około 2 milionów.to samo potwierdzają papiery czerwonego krzyza
16)w auschwitz na poczatku była tablica o 4 milionach,potem o 6 milionach.a dyrektor obozy pr5zed tym całym wybuchem holoszfindlu zmniejszył liczbe do 2 miliomów.
17)opowiadanie borowskieego"zapraszam państwa do gazu"tez jest bzdura i wyszło to na jaw po obaleniu jego teori wyparowywania zydów poprzez podłaczenioe do prądu.
18)film miłosc w auschwitz,zeero komentarza o komorach gazowych
19) http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/prawda-za-bramami-auschwitz-–-film/ filmy są.polskie filmy tez są .rozmowy z przewodnikami którzy potwierdzaja wybudowanie komór gazowych po wojnie.
20)ah szkoda gadać bo gdybym was nawet cofnął w czasie i udowodnił że holokaust nigdy nie istniał to najwyżej pogratulowalibyście mi dobrego filmu
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 14:50:42
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 14:52:47
WILNO I LWÓW,MIASTA POLAKÓW
...
Napisał(a)
Ale po co budowac komory po wojnie? co ludzmi co widzieli to na zywo przezyli i potrafia powiedziec ze gazowano ludzi i palono? czy po takich przezyciach im na czyms zalezy? mozna ich czyms przekupic albo postraszyc smiercia gdzie juz byli? jaki by mieli powod aby klamac? Po czesci wiedzialem co piszesz, ze te 6 milionow to bzdura totalna itp ale nadal wierze ze to funkcjonowalo ze wzgledow na naoczynch swiadkow. Pozatym ciekawe kto zaplacil wyzej wymienionym naukowca z usa zeby sporzadzili taka teorie, i te wywazanie dzwi do komory gazowej... no nie wiem, sam musisz przynac ze ciezko w to uwierzyc,to jak chodzacy jezus po wodzie...
...
Napisał(a)
Niezla jazda : komor nie bylo , zydzi zyli jak paczki w masle, tylko byli na obozie rekreacyjnym itp. Wiesz to teraz wierze ze mozg jest zdolny do wszytkiego , jka wkrecisz sobie jakis temat non stom zyjesz tym z dna na dziec to nawet mordowanie dzieci np.pewnych slabszych osobnikow ma sens. Zaludnijmy kule ziemska czysta rasa........
TU KILKA CYTATOW HITLETA:
Światem można rządzić tylko za pomocą strachu.
Zwycięzcy nikt nie będzie się pytał, czy mówił prawdę.
Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem.
Silny człowiek jest najsilniejszy gdy jest sam.
Pius XII? To jedyny człowiek, który mi się sprzeciwiał i nigdy nie był posłuszny.
Pakt jest tak długo ważny, jak długo służy celowi.
Mnie nie interesuje prawo, mnie interesuje sprawiedliwość.
Moja ręka drży, ale serce nie.
Jeżeli ta wojna jest przegrana, to nie jest moim zmartwieniem, że giną w niej ludzie. Nie uronię za nich jednej łzy, bo nie zasłużyli na nic lepszego.
Jeżeli podzielimy ludzką rasę na trzy kategorie: twórców, obrońców i niszczycieli – aryjska rasa może być uważana za reprezentującą tę pierwszą kategorię.
Dobre kłamstwo jest jak magiczne zaklęcie.
Co na przykład możemy powiedzieć o plakacie reklamującym nowe mydło, jeżeli przedstawia inne mydła jako dobre?
Chrześcijaństwo to wynalazek chorych umysłów. Wojna skończy się któregoś dnia. Wtedy będę uważał, że końcowym zagadnieniem mojego życia stanie się rozwiązanie problemu religii.
Być obywatelem swojego państwa, nawet jeśli jest się tylko zamiataczem ulic, musi być uważane za większy honor niż bycie królem w obcym kraju.
Szerokie masy ludu łatwiej ulegają wielkiemu kłamstwu niż małemu.
WIEM ZE SA LUDZIE KTOZY W TO WIERZA , TO ICH SPRAWA ICH ZYCIE ICH WEWNETRZNE CIERPIENIA.....OB Z TA "POLITYKA" NIE PCHALI SIE NA STOLKI BR RZADZIC KRAJAMI. A NIESTETY MAMY TAKI WSZEDZIE.....
TU KILKA CYTATOW HITLETA:
Światem można rządzić tylko za pomocą strachu.
Zwycięzcy nikt nie będzie się pytał, czy mówił prawdę.
Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem.
Silny człowiek jest najsilniejszy gdy jest sam.
Pius XII? To jedyny człowiek, który mi się sprzeciwiał i nigdy nie był posłuszny.
Pakt jest tak długo ważny, jak długo służy celowi.
Mnie nie interesuje prawo, mnie interesuje sprawiedliwość.
Moja ręka drży, ale serce nie.
Jeżeli ta wojna jest przegrana, to nie jest moim zmartwieniem, że giną w niej ludzie. Nie uronię za nich jednej łzy, bo nie zasłużyli na nic lepszego.
Jeżeli podzielimy ludzką rasę na trzy kategorie: twórców, obrońców i niszczycieli – aryjska rasa może być uważana za reprezentującą tę pierwszą kategorię.
Dobre kłamstwo jest jak magiczne zaklęcie.
Co na przykład możemy powiedzieć o plakacie reklamującym nowe mydło, jeżeli przedstawia inne mydła jako dobre?
Chrześcijaństwo to wynalazek chorych umysłów. Wojna skończy się któregoś dnia. Wtedy będę uważał, że końcowym zagadnieniem mojego życia stanie się rozwiązanie problemu religii.
Być obywatelem swojego państwa, nawet jeśli jest się tylko zamiataczem ulic, musi być uważane za większy honor niż bycie królem w obcym kraju.
Szerokie masy ludu łatwiej ulegają wielkiemu kłamstwu niż małemu.
WIEM ZE SA LUDZIE KTOZY W TO WIERZA , TO ICH SPRAWA ICH ZYCIE ICH WEWNETRZNE CIERPIENIA.....OB Z TA "POLITYKA" NIE PCHALI SIE NA STOLKI BR RZADZIC KRAJAMI. A NIESTETY MAMY TAKI WSZEDZIE.....
“It is not the strongest of the species that survive, nor the most intelligent, but the one most responsive to change.”
...
Napisał(a)
P>S ZNAM TAKICH CO MAJA CALE KAMPANIE REKLAMOWE KTORE SA BAZOWANE NA TEJ IDEOLOGI ....Zobaczcie do okolo to ciagle egzystuje.....
“It is not the strongest of the species that survive, nor the most intelligent, but the one most responsive to change.”
...
Napisał(a)
Hasla niezle, ale kto to kupi? tak na zdrowy rozum? ja napewno nie. Choc haslo im wieksze klamstwo tym latwiej w nie uwierzyc sprawdza sie w dzisiejszym swiecie niestety. Klamsto powtorzone 1000x staje sie prawda tez dzialalo, masarka
...
Napisał(a)
Makaveli01 - jasne ze ma jaja, ciekawe jakie bedzie mial jak mu wykoncza rodzine, dlugo nie pociagnie, co jest smutne:/
...
Napisał(a)
Bo politycy tu kuhwy co się do koryta dorwały i jak będą chcieli im coś z tego koryta ująć to będą gryźli jak wygłodniałe psy .
Zmieniony przez - Makaveli01 w dniu 2011-12-11 20:24:41
Zmieniony przez - Makaveli01 w dniu 2011-12-11 20:24:41
...
Napisał(a)
kult holokaust to gigantyczny interes.popatrz po wojnie komuchy wypłaciły ogromną kase amerykanom którzy zapłacili zydom za stracone majątki.koniec kropka zapłacone.po latach juz nie ci sami zydzi ale inni(agencje/adwokaci/fundacje)dalej mówia ze nic nie zostało zapłacone i w nowym jorku wygrywaja rozprawy o majatki.niemcy żydostwu wypłaciły przez lata ogromne pieniadze za niby holokaust.Polacy(polskie parchy w rządzie) im wypłacają ogromną kase za holokaust w naszym kraju(k***a płacimy im za nic!!!!i jeszcze przepraszamy)Niemcy juz 2 razy chcieli nam kase wypłacać ale parchy tego nie chcieli.pół Polski juz nie jest Polską.Pół naszego narodu poszło w zapomnienie!!!!!!!ost6stni Polski żołnierz zginął w walce w 63 roku!!!no i gdzie tu bzdury i mity 6 miliomów nad 13milionami Polaków,takich jak ja i ty?!
i jeszcze jedno??jakich swiadków??takich jak bartoszewski czy weisel??
Michał w roli naprostowania nie jestem nazistą,niedawno wyjasniałem moje poglady w innym temacie.więc cytaty o wuju adim mnie nie ruszają.ooooo a w roli burzy mózgów,kto wywołał agresje niemców na Polskę???
a i jeszcze jedno,jak poszukam to nawet moge znależć filmiki jak swiadkowie holokaustu sie przyznają ze kłamią.
a co jest najlepsze co roku na helu jest d day.no fajnie.a mogli by chociaz pokazać pewien fakt,jeden fakt,Polska już nie istniała a wojsko Polskie broniło sie miesiąc od początku w jednym mieście i nie jednokrotnie pokonywali szwabów!!kto zgadnie o jakim mieście mowa??Makaveli01 licze na ciebie
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 20:41:58
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 20:59:45
i jeszcze jedno??jakich swiadków??takich jak bartoszewski czy weisel??
Michał w roli naprostowania nie jestem nazistą,niedawno wyjasniałem moje poglady w innym temacie.więc cytaty o wuju adim mnie nie ruszają.ooooo a w roli burzy mózgów,kto wywołał agresje niemców na Polskę???
a i jeszcze jedno,jak poszukam to nawet moge znależć filmiki jak swiadkowie holokaustu sie przyznają ze kłamią.
a co jest najlepsze co roku na helu jest d day.no fajnie.a mogli by chociaz pokazać pewien fakt,jeden fakt,Polska już nie istniała a wojsko Polskie broniło sie miesiąc od początku w jednym mieście i nie jednokrotnie pokonywali szwabów!!kto zgadnie o jakim mieście mowa??Makaveli01 licze na ciebie
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 20:41:58
Zmieniony przez - Pikaczumba w dniu 2011-12-11 20:59:45
WILNO I LWÓW,MIASTA POLAKÓW
Poprzedni temat
"Gang" kulturystów handlował anabolikami.........
Następny temat
CO NOWEGO O ROBERCIE w mediach, prasie itp. PROSIMY O LINKI
Polecane artykuły