Anonim
Różne motywy pchają ludzi na siłownię. Jedni chcą po prostu schudnąć lub dobrze wygladać na golasa, inni chcą być najwięksi na podwórku, jeszcze inni marzą o karierze zawodniczej w fitnessie lub kulturystyce, jeszcze inni traktują siłownię jako przydatny dodatek w treningu innej dyscypliny sportowej.
Zdecydowana większość odwiedzających ten dział (i generalnie całe SFD) osób są to jednak zwykli "zjadacze chleba (lub w niektórych przypadkach odżywek)" którzy zdają sobie sprawę iż wielka sportowa kariera im nie grozi, na podwórku są więksi od nich (głownie dzięki zdobyczom współczesnej farmacji) a sam wygląd - cóż, choć być może lepszy od przeciętnej dzięki siłownianym wysiłkom, pozostawia nieco do życzenia i nie daje dodatkowo spodziewanych profitów w postaci zdrowia, kondycji i ogólnej sprawności fizycznej.
Osobom które po prostu pragną całkowicie amatorsko ćwiczyć w celu uzyskania ładnej sportowej sylwetki, zdrowia i dobrej formy fizycznej polecić pragnę kompleksowy trening funkcjonalny - prostą i przyjemną (choć nie łatwą) formę treningu wykorzystującą trzy elementy:
- trening siłowy
- ćwiczenia pliometryczne
- sprinty
Niewiele osób na tym forum należy przekonywać o dobrodziejstwach treningu siłowego. Aby trening taki był jednak treningiem funkcjonalnym musi nieco różnić się od takiego jaki znamy z kulturystyki.
Trening funkcjonalny przede wszystkim powinien prowadzić do rozwoju mocy. Nie chodzi nam tu bynajmniej o moc Jedi, ale o moc wyrażoną tak jak w fizyce, czyli jako iloczyn siły i przyspieszenia. Moc to możliwość na przykład skoczenia daleko, wysoko, podniesienia cięzaru w jak najkrótszym czasie. Moc to dynamika. Dlatego też funkcjonalny trening siłowy powinien skupiać się na niewielu ćwiczeniach wielostawowych, ze szczególnym uwzględnieniem przysiadu i jego odmian, martwych ciągów oraz odmian wyciskań w staniu i podrzutu. Ćwiczenia te powinny być wykonywane dynamicznie, dużymi ciężarami, dużą ilością serii z małą ilością powtórzeń, i nie do upadku mięśniowego. Treningi powinny być krótkie i częste, ograniczone do dosłownie kilku podstawowych, wielostawowych ćwiczeń, takich jak te powyżej wymienione.
Ćwiczenia pliometryczne również służą rozwojowi mocy i dynamiki. Istnieje szeroka gama takich ćwiczeń :
- skoki z miejsca w dal (w przód, w tył, na boki)
- trójskok z miejsca w dal
- skoki wzwyż z miejsca
- skoki przez płotki, pudła, inne przeszkody
- wszystkie powyższe ćwiczenia można wykonywać obunóż lub dla zwiększenia stopnia trudności na jednej nodze
- różne rodzaje dynamicznych pompek - z odrywaniem rąk i/lub nóg od ziemi, klaskaniem w powietrzu pomiędzy pompkami itp.
- rzuty piłkami lekarskimi lub innymi cięzkimi przedmiotami (nie radzę rzucać sztangą w Fatness Klubie) z różnych pozycji - siadu, klęku, leżenia
żeby wymienić tylko niektóre. Generalna cechą ćwiczeń pliometrycznych jest wykonywanie ich w sposób generujący jak największą moc - np. gdy po wyskoku opadamy na ziemię i mamy skoczyć ponownie, czas "spędzony" w zetknięciu stóp z ziemią powinien być jak najkrótszy. Podobnie, po złapaniu piłki lekarskiej rzuconej przez partnera lub odbitej od ściany naszym zadaniem jest odrzucić ją jak najszybciej i jak najdalej.
Sprinty dają niezwykły przyrost mocy przydatny we wszystkich dyscyplinach sportu, w życiu codziennym i dla budowy zdrowej, sportowej sylwetki. Program sprinterski należy kształtować wokół własnych słabości - jeżeli mamy na przykład wolny start, wykonujemy sprinty krótkie, nawet pięciometrowe. Jeśli natomiast startujemy szybko ale po kilkunastu metrach nasza prędkość nie rośnie wystarczająco - wykonujemy sprinty dłuższe.
Z reguły najlepszym rozwiązaniem jest łączenie ćwiczeń siłowych i pliometrycznych w tym samym dniu, sprinty natomiast wymagają raczej dnia osobnego.
Program treningowy złożony z opisanych powyżej elementów ma zdecydowaną przewagę nad programami opartymi wyłącznie na treningu siłowym - zdecydowanie lepiej rozwija naszą ogólną sprawność fizyczną, zdolność do wysiłku aerobowego i beztlenowego, dając przy tym dużo bardziej harmonijny i wszechstronny rozwój naszych cech motorycznych a także naszej sylwetki.
W zdecydowanej większości przypadków takie kompleksowe podejście do treningu przyczynić się może do poprawy naszych wyników siłowych - w efekcie ćwiczeń pliometrycznych i sprintów będziemy zdolni podnosić na siłowni znacznie większe ciężary. No a oczywiście dzięki siłowni skakać wyżej i dalej, oraz biegać szybciej. Czyli CITIUS, ALTIUS, FORTIUS !
zamiast ALL SHOW, NO GO !
Zmieniony przez - Tyka w dniu 2005-07-28 20:54:46
Zdecydowana większość odwiedzających ten dział (i generalnie całe SFD) osób są to jednak zwykli "zjadacze chleba (lub w niektórych przypadkach odżywek)" którzy zdają sobie sprawę iż wielka sportowa kariera im nie grozi, na podwórku są więksi od nich (głownie dzięki zdobyczom współczesnej farmacji) a sam wygląd - cóż, choć być może lepszy od przeciętnej dzięki siłownianym wysiłkom, pozostawia nieco do życzenia i nie daje dodatkowo spodziewanych profitów w postaci zdrowia, kondycji i ogólnej sprawności fizycznej.
Osobom które po prostu pragną całkowicie amatorsko ćwiczyć w celu uzyskania ładnej sportowej sylwetki, zdrowia i dobrej formy fizycznej polecić pragnę kompleksowy trening funkcjonalny - prostą i przyjemną (choć nie łatwą) formę treningu wykorzystującą trzy elementy:
- trening siłowy
- ćwiczenia pliometryczne
- sprinty
Niewiele osób na tym forum należy przekonywać o dobrodziejstwach treningu siłowego. Aby trening taki był jednak treningiem funkcjonalnym musi nieco różnić się od takiego jaki znamy z kulturystyki.
Trening funkcjonalny przede wszystkim powinien prowadzić do rozwoju mocy. Nie chodzi nam tu bynajmniej o moc Jedi, ale o moc wyrażoną tak jak w fizyce, czyli jako iloczyn siły i przyspieszenia. Moc to możliwość na przykład skoczenia daleko, wysoko, podniesienia cięzaru w jak najkrótszym czasie. Moc to dynamika. Dlatego też funkcjonalny trening siłowy powinien skupiać się na niewielu ćwiczeniach wielostawowych, ze szczególnym uwzględnieniem przysiadu i jego odmian, martwych ciągów oraz odmian wyciskań w staniu i podrzutu. Ćwiczenia te powinny być wykonywane dynamicznie, dużymi ciężarami, dużą ilością serii z małą ilością powtórzeń, i nie do upadku mięśniowego. Treningi powinny być krótkie i częste, ograniczone do dosłownie kilku podstawowych, wielostawowych ćwiczeń, takich jak te powyżej wymienione.
Ćwiczenia pliometryczne również służą rozwojowi mocy i dynamiki. Istnieje szeroka gama takich ćwiczeń :
- skoki z miejsca w dal (w przód, w tył, na boki)
- trójskok z miejsca w dal
- skoki wzwyż z miejsca
- skoki przez płotki, pudła, inne przeszkody
- wszystkie powyższe ćwiczenia można wykonywać obunóż lub dla zwiększenia stopnia trudności na jednej nodze
- różne rodzaje dynamicznych pompek - z odrywaniem rąk i/lub nóg od ziemi, klaskaniem w powietrzu pomiędzy pompkami itp.
- rzuty piłkami lekarskimi lub innymi cięzkimi przedmiotami (nie radzę rzucać sztangą w Fatness Klubie) z różnych pozycji - siadu, klęku, leżenia
żeby wymienić tylko niektóre. Generalna cechą ćwiczeń pliometrycznych jest wykonywanie ich w sposób generujący jak największą moc - np. gdy po wyskoku opadamy na ziemię i mamy skoczyć ponownie, czas "spędzony" w zetknięciu stóp z ziemią powinien być jak najkrótszy. Podobnie, po złapaniu piłki lekarskiej rzuconej przez partnera lub odbitej od ściany naszym zadaniem jest odrzucić ją jak najszybciej i jak najdalej.
Sprinty dają niezwykły przyrost mocy przydatny we wszystkich dyscyplinach sportu, w życiu codziennym i dla budowy zdrowej, sportowej sylwetki. Program sprinterski należy kształtować wokół własnych słabości - jeżeli mamy na przykład wolny start, wykonujemy sprinty krótkie, nawet pięciometrowe. Jeśli natomiast startujemy szybko ale po kilkunastu metrach nasza prędkość nie rośnie wystarczająco - wykonujemy sprinty dłuższe.
Z reguły najlepszym rozwiązaniem jest łączenie ćwiczeń siłowych i pliometrycznych w tym samym dniu, sprinty natomiast wymagają raczej dnia osobnego.
Program treningowy złożony z opisanych powyżej elementów ma zdecydowaną przewagę nad programami opartymi wyłącznie na treningu siłowym - zdecydowanie lepiej rozwija naszą ogólną sprawność fizyczną, zdolność do wysiłku aerobowego i beztlenowego, dając przy tym dużo bardziej harmonijny i wszechstronny rozwój naszych cech motorycznych a także naszej sylwetki.
W zdecydowanej większości przypadków takie kompleksowe podejście do treningu przyczynić się może do poprawy naszych wyników siłowych - w efekcie ćwiczeń pliometrycznych i sprintów będziemy zdolni podnosić na siłowni znacznie większe ciężary. No a oczywiście dzięki siłowni skakać wyżej i dalej, oraz biegać szybciej. Czyli CITIUS, ALTIUS, FORTIUS !
zamiast ALL SHOW, NO GO !
Zmieniony przez - Tyka w dniu 2005-07-28 20:54:46
Krzysztof Piekarz
coraMietka
tylko mało "zwykłych zjadaczy chleba" ma dostęp do "sprzetu" i powierzchni do ćwiczen pilometrycznych no i samozaparcia tyle, aby mieć siłe z tewningiem siłowym połączyć
Agent J-23
)- co prawda ćwiczę głównie z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała ( jest co wykorzystywać 
