Chińskie korzenie karate

Kilka wyższych form Tang Soo Do pochodzących z systemów chińskich.

Sorim Jang Kwon




Dham Toi




So Ho Yon (to nie jest akurat wersja obowiązująca w TSD, TSDocka wersja jest troche bardziej "twarda")

Szukajac po różnych stylach karate zauważyłem że obecnie modne się stało poszukiwanie chińskich korzeni. I w tym momęcie bardzo dużo szkół wraca do modelu płynnych kata , wzorowanych na kung fu. Lub też w kierunku płynnego ruchu przeniesionego wprost z walki. Wydaje mi się że pionierem tego trendu był Kancho Ashihara :)

Ja myślę, że pierwszym problemem karate było to, że czerpiąc z Chin, nie czerpało do końca. Fakt, że nie mogło. Bo ludzie z Okinawy, sami czując się bardziej związani z kulturą Chin, niż Japonii, w Chinach jednak byli odbierani jako obcy, i kojarzeni z głównie z piratami nękającymi wybrzeże, więc trudno im było uzyskać pełną wiedzę. Zwykle poznawali materiał podstawowy, który tak naprawdę był tylko przygotowaniem do wyższego etapu nauki, a nie pełną wiedzą. Przynajmniej tak można przypuszczać, orientując się, jak wyglądają chińskie systemy, jak wygląda w nich nauka, i co z tego zrobiło się na Okinawie i w Japonii.

Ale w ostatnich latach widzimy też, że niektórzy karatecy szukają korzeni na Okinawie, i tam też znajdują rzeczy, które w drodze do Japonii zostały zagubione. Głównie gdy wymyślono, żeby z karate zrobić formę musztro-gimnastyki do kształtowania młodych nacjonalistów w okresie militaryzmu japońskiego.

Tak wykształciło się kanciaste - łupane karate, łatwe do ćwiczenia w dużych grupach, z interpretacjami kata oderwanymi zarówno od pierwotnego sensu, jak i od walki sportowej, którą zaczęto rozwijać.

Ci, którzy zajęli się walką sportową, albo odchodzą od tej "łupanej tradycji" z początku XX wieku, albo traktują ją marginalnie, jako "tradycyjny ozdobnik folklorystyczny".

Inni, widząc, że to co nazywane jest czasem tradycją, jest głównie wypaczeniem 20-wiecznym, starają się dotrzeć głębiej, do tego co po drodze zgubiono, odnajdując to częściowo na Okinawie, częściowo w Chinach.

Czasem dziwne jest dla mnie kiedy pokazuje bunkai do kata akurat Kyokushinowskich bo takie wystepują w Shin ai do to ludzie sie pytają skąd to jest. Że to jest kung fu ,a to combat. Czasami nie rozumiem jak mozna łupać kata i bunkai bezmyslnie mnustwo technik samo wynika z siebie. W wiekszosci kata sa dzwignie i przechwyty i widze na twoich filmikach że moje karate rozwija sie w dobrym kierunku. Może niesmiało wkleje swoje filmiki. Wiem że są tam błedy ale coz może to przyblozy bardziej Shin ai do karate. Zaznacze że my tez poszukujemy rozwiazan i też czerpiemy z kung fu.
Powolny Bunkai



Różne techniki



i może temat zlotu z naszej strony jesli bedachetni :)

Dacheng - Sog duchowy bo drugiego w tym dziale nie mogę dać, za ten tekst. Lepiej nie można tego ująć.

To bliskie karate, bo z białego żurawia z prowincji Fujian.

Tego typu rzeczy kryły się pierwotnie w kata, nie łup-łup. Coś w rodzaju łup-łup mogło być tylko uproszczeniem dla początkujących w pierwszej fazie nauki.

Myślisz Dacheng że to zostało zagubione , niedouczone czy może specjalnie usuniete przez wałdze Japońskie ? A może okinawczycy nie chcieli sie dzielić wiedzą? Miałem okazje poćwiczyc z ludżmi z Ryu te i te aplikacje i techniki były w ich repertuarze.
Inna drogą jest sytuacja opisana przez Shoshin Nagamine "The Essence of Okinawan Karate-Do" że po wojnie w japoni stało sie modne otwierani szkół bez żadnych podstaw "ktos wygral pojedynek w knajpie i ogłaszał sie mistrzem" i otwierał szkołe uzupełniając wiedze przez podglądanie instruktorów. No bo jak wytłumaczyć że w jednych szkołach jest temat rozwiniety a w innych zapomniany ?

Zmieniony przez - LBshinai w dniu 2009-11-16 22:41:33

Zmieniony przez - LBshinai w dniu 2009-11-16 22:42:05

No pewnie wiele elementów się złożyło na taki rozwój sytuacji.

Akurat władz japońskich nie oskarżałbym o celowe usuwanie czegoś, a raczej o określenie zapotrzebowania na produkt niepełnosprawny, czyli: dajcie coś, co będzie pomagało dyscyplinować młodzież i będzie łatwe do nauczania w dużej grupie, na zasadzie zbliżonej do musztry. A akurat skuteczność w walce wręcz nie była tym elementem, którego wymagano.

Jaki jest twoj poglad na informacje ze Karate wyewoluowało z kung fu a kung fu z indyjskich systemów masz jakies info na ten temat ? Moze znalazłeś coś w swoich poszukiwaniach ?

A teraz trochę o płynności w chińskich systemach. To jest trochę fałszywy stereotyp: karate - twarde i szarpane vs. kung-fu miękkie i płynne.

W Chinach istnieją systemy o różnym charakterze. Z tym, że zwykle, mimo różnych akcentów, podkreśla się pewną równowagę, czyli: w jednym systemie powinno być i miękkie i twarde, i płynne i wybuchowe, i krągłe i prostoliniowe. Praktycznie nie ma systemu, w którym nie mówi się, że ma być i to i to.

Różnice dotyczą głównie punktu wyjścia, czyli w uproszczeniu:

- w jednych systemach zaczyna się od miękkości, płynności, potem dodając twardość,
- w innych zaczyna się od twardszego, bardziej kanciastego ćwiczenia, stopniowo dodając miękkość.

Ludzie często błędnie opisują różne systemy, bo oceniają je na podstawie np. sposobu ćwiczenia na poziomie początkującym, albo na podstawie pokazu mistrza, nie widząc całości systemu. Ważna jest znajomość tej całości, żeby zdawać sobie sprawę, jak w danym systemie jest to ustawione, od czego się zaczyna, przez jakie etapy przechodzi, do czego dochodzi na wysokim poziomie.

Żeby zilustrować takie błędne widzenie niektórych systemów - co to za karate mamy na tym klipie?





... a to Tai Chi właśnie! Tai Chi? No to podobno mają być powolne, płynne ruchy, a nie takie szarpanie... Błąd. To jest jak najbardziej autentyczny styl Chen Taijiquan. Taką część również zawiera.

Z tego co pamiętam to karate w swojej pierwotnej formie było nauczane w obrębie własnej rodziny mistrza ( najczęściej z ojca na syna), dlatego wiele styli karate bezpowrotnie zagineło po śmierci danego mistrza który nie miał komu przekazać swojego stylu albo z innych powodów. Samo kata Sanchin było nauczane przez kilka lat (bodajże przez 3 lata) i dopiero po stwierdzeniu przez mistrza że uczeń opanował to kata był uczony innych form, oczywiście były też przypadki ze ucznia uczono tylko jednego kata (w przypadku dojo w którym mistrz miał wiecej niż jednego ucznia) a pozostałe kata były przekazywane pomiedzy uczniami. Co ciekawe mistrz swoje karate przekazywał maksymalnie kilkilku uczniom, a nie kilkudziesięciu jak to miało miejsce po wywedrowaniu do karate Japoni. Oczywiście po rewolucji meiji wyelminowano z karate "niebezpieczne" elementy po to by tą sztukę można było nauczyć przeciętnego śmiertelnika, i żeby taka osoba nie zrobiła komuś przypadkiem krzywdy Oczywiście nalezy tez wspomniec że żeby uprościć nauke karate wiele form zmieniono i uproszczono co naprzykład zrobił Funakoshi w swoim karate. Jako ciekawostke nalezy tez podac ze okinawskie karate było przekazywane osobom które miały pochodzenie szlacheckie.