Turnieje Yiquan

Co jest złego w rozkładaniu sił? To na ulicy przeciwnik się nie zmęczy? No i chyba trenuje się po to, żeby walka nie była chaotyczna, ale żeby ją kontrolować. Nie do końca rozumiem sposób myślenia.

Hej,

Zacząłem trochę przegląć walki, czytać o Yiquan... i szczerze to nie do końca mnie ta "chaotyczna sztuka" przekonuje. Chociaż dosyć ciekawe podejście jak w tych filmikach cakiem ok czasem.

Yiquan vs Thai




Yiquan vs Kick




Zmieniony przez - Remi-Thor w dniu 2012-04-07 11:31:22

Zmieniony przez - Remi-Thor w dniu 2012-04-07 11:31:46

Najlepiej wypracować sobie jeden konkretny styl i przy okazji po trochu poznać inne style. Zawsze wiemy co nas czeka i mamy mniej więcej zakodowane trochę więcej co możemy zrobić w danej sytuacji i co nas może czekać. Wiele ludzi dziś wierzy w swój styl i myśli, że stają się nietykalni a na ulicy bardzo dużo też może się wydarzyć.

Co jest złego w rozkładaniu sił? To na ulicy przeciwnik się nie zmęczy?

Czy ktoś powiedział, że jest coś złego?

Mowa tylko o pewnym aspekcie walki, który tutaj jest w centrum uwagi, podczas gdy różne formuły walki sportowej poszły w innym kierunku.

No i chyba trenuje się po to, żeby walka nie była chaotyczna, ale żeby ją kontrolować. Nie do końca rozumiem sposób myślenia.

Dokładnie, nie trenuje się po to, żeby walka była chaotyczna, ale żeby ją kontrolować. Na 100% o to właśnie chodzi.

Natomiast naturalnie bardziej uporządkowanie wygląda walka, w której z góry wiadomo, że na pewno będzie 1 na 1, określony jest czas walki, w jakimś stopniu przewidywalny przeciwnik, gdy przez większość czasu przeciwnicy, albo przynajmniej jeden z nich unika sytuacji ciągłego starcia (wymiany).

Natomiast mniej uporządkowany będzie przebieg starcie w sytuacji nagłej bójki, z ryzykiem wmieszania się kolegów przeciwnika, gdy nie ma czasu na taktykę nie wdawania się w wymianę. Oczywiście sytuacja szybkiego gwałtownego starcia (wymiany) będzie wyglądała bardziej chaotycznie.

To są różne "tryby walki", które mogą mieć miejsce w różnych sytuacjach walki wręcz.

To, że trening yiquan odnosi się głównie do takiej sytuacji ciągłego, gwałtownego starcia, które z natury wygląda dość chaotycznie, nie znaczy, że trenuje się po to, żeby walka była chaotyczna.

Chodzi o to, żeby odnieść trening do takiej sytuacji, i zwiększyć umiejętności skutecznego rozegrania jej. I to podkreśla yiquan, podczas gdy inni tak jakby lekceważą rozwijanie umiejętności dotyczące tego, "chaotycznego" aspektu walki.

Np. hasło "nie wdawać się w wymianę". O.K. bardzo fajnie. Ale załóżmy sytuację gdy się tego nie da uniknąć? Jeden napastnik wali na ciebie, a drugi już dowala się do twojej dziewczyny?

Co jeśli trening lekceważy ten aspekt? Wtedy ludzie, gdy zobaczą tych, którzy ten aspekt podkreślają, stwierdzają, że to jest "takie chaotyczne" :)

Natomiast receptą yiquan na uporządkowanie i kontrolowanie walki nie jest odżegnywanie się od tej, nie wiadomo dlaczego lekceważonej przez wielu w treningu sytuacji.

Natomiast gdy tego typu sytuację weźmie się za punkt wyjścia w treningu i w formule współzawodnictwa, jest możliwość rozpoczęcia rozwoju umiejętności, które w takiego typu sytuacji pozwolą uzyskać przewagę. Im większa przewaga, tym lepsza kontrola przeciwnika i mniej chaotycznie wygląda starcie. Ale jeśli się neguje trening takich sytuacji, to jak rozwinąć umiejętności, które w takich sytuacjach dadzą przewagę?

Oczywiście poziom zawodników podniesie się, gdy rozwinie się poważne współzawodnictwo i będą wyczynowi zawodnicy.

Fajne wytłumaczenie, teraz rozumiem o co chodziło, ogarnianie chaosu poprzez chaos:).

Ale nie zgodzę się do końca z tezą, że jest to zazwyczaj pomijany aspekt. W każdym klubie znajdzie się paru "wariatów" lubiących wymiany i idących do przodu, więc często praktyka wychodzi sama.
Chyba, że macie jakieś specjalne niesparingowe metody na praktykę czegoś takiego, w takim razie się nie wypowiadam bo nie wiem dokładnie jakie :)

Czyli, jak dobrze rozumiem, tak jak zapaśnicy specjalizują się w obaleniach, judocy w walce w parterze, wy praktykujecie (głównie?) krótkie, agresywne wymiany?

No i nie do końca rozumiem sens :

"pojedynczy pojedynek trwa 60 sekund lub krócej, jeśli jeden z przeciwników uzyska w sumie 3 punkty"

"1 punkt:
przekonująca akcja w której widoczna jest przewaga czystego, silnego uderzania, kontroli przeciwnika i wpływania na jego równowagę,
ostrzeżenie dla przeciwnika.
2 punkty:
wykroczenie przez przeciwnika z pola pojedynku przynajmniej jedną stopą,
3 punkty:
podparcie się lub upadek przeciwnika,"


1 rzut kończy walkę?

Ale nie zgodzę się do końca z tezą, że jest to zazwyczaj pomijany aspekt. W każdym klubie znajdzie się paru "wariatów" lubiących wymiany i idących do przodu, więc często praktyka wychodzi sama.

To niezupełnie o to samo chodzi.

Chyba, że macie jakieś specjalne niesparingowe metody na praktykę czegoś takiego, w takim razie się nie wypowiadam bo nie wiem dokładnie jakie :)

No właśnie, niesparingowe i sparingowe, cały rozbudowany system. Z podstawą w treningu ideomotorycznym i doskonaleniu motorycznych zdolności koordynacyjnych.

Czyli, jak dobrze rozumiem, tak jak zapaśnicy specjalizują się w obaleniach, judocy w walce w parterze, wy praktykujecie (głównie?) krótkie, agresywne wymiany?

Wcale nie :) Nie chodzi o to, że naszą specjalnością jest wymiana, ale że naszą specjalnością jest szukanie w sytuacji w której zwykle dochodzi do wymiany (bez uciekania z tej sytuacji), takiego rozwiązania by nie dochodziło do wymiany. Polega to w uproszczeniu na łączeniu ciągłego uderzania z równoczesną zmianą położenia w stosunku do przeciwnika z wpływaniem na jego równowagę (popychanie i szarpanie). Przy braku przewagi w tym zakresie oczywiście trudno o uniknięcie typowej wymiany, natomiast gdy przewaga rośnie, przestaje to być wymiana.

W filmiku który wstawiłem na początku stosunkowo dużo jest wymiany, ponieważ jest to formuła easy san shou, w której nie wolno uderzać z pełną siłą na głowę. W formule pełnokontaktowej będzie to wyglądało trochę inaczej.

1 rzut kończy walkę?

Tak, ale te 3 punkty za rzut są tylko wtedy, jeśli pozostanie się w stójce po wykonaniu rzutu. Nie ma żadnych punktów, jeśli upada się wraz z przeciwnikiem lub tuż po nim.

Chodzi o promowanie umiejętności rzucania/obalania w taki sposób, żeby pozostać w stójce, zachowując mobilność.

Zmieniony przez - dacheng w dniu 2012-04-08 11:10:47

5 maja odbył się mały turniej, w kilku formułach, ale tutaj najbardziej pasuje Easy San Shou

Jeszcze jeden filmik, unaoczniający związek tui shou z san shou

Chen Chaoqun - uczeń mojego "wujka" Cui Rubina