Ogolne określnie ...

walka, walka wręcz, techniki walki

dacheng- sporty, systemy i sztuki walki to trzy różne rzeczy

Funkcjonuje w Polsce podział na sztuki, sporty i systemy walki, okrzepł już nawet, jest coraz powszechniej akceptowany, i jest to dość sensowna klasyfikacja.

Ale...

Nie jest to jedyna klasyfikacja, i na inne też można znaleźć uzasadnienia.

Np. autor jednego z AWF-owskich podręczników do teorii sportów walki uznawał sporty walki za pojęcie szersze, a sztuki walki za węższe, będące fragmentem sportów walki :)

Jak określić krótko, jednym terminem te trzy zjawiska razem?

A. Sztuki, sporty i systemy walki - poprzez wymienienie ich łącznie,

B. Sztuki walki (w szerokim rozumieniu)

Tutaj mamy ogólne pojęcie sztuki walki obejmujące to co nazywane jest sztukami walki, sportami walki i systemami walki i węższe, gdzie podkreśla się różnice między tymi pojęciami.

Problem wynika w dużej mierze z tego, że w języku polskim sztuka z jednej strony może oznaczać po prostu umiejętności, z drugiej tzw. Wielką Sztukę.

Drugim przyczynkiem do istnienia problemu jest to, że polskie dość szeroko przyjęte definicje pojęcia sztuki walki wykształcone zostały przez przedstawicieli i znawców japońskich sztuk walki, i są w dużej mierze rezultatem pewnego japonocentryzmu.

W skrócie przypomnę, że polskie pojęcie sztuki walki wykształciło się w głównej mierze w odniesieniu do japońskiego terminu budo (dosłownie: droga walki, droga wojenna). Stąd specjaliści z tytułami naukowymi często podkreślają zróżnicowanie na budo i bujutsu, pierwsze określając po polsku sztukami walki, a drugie technikami (lub systemami) walki.

Ale jest to wynikiem ograniczonej perspektywy. Bo weźmy na przykład chińskie wushu. Czy to są sztuki walki, sporty walki, czy systemy walki?

Wushu, to jest dokładnie ten sam termin, co japońskie bujutsu, zapisywany dokładnie tymi samymi znakami. Więc patrząc japonocentrycznie, należałoby wnioskować, że wushu, to są techniki walki, czy systemy walki, a nie sztuki walki :)

Ale w Chinach z kolei nie używa się w zasadzie terminu wudao (który byłby odpowiednikiem budo), natomiast termin wushu (sztuki walki, sztuki wojenne) obejmuje zarówno sporty (w tym tzw. sportowe wushu), sztuki walki w sensie podkreślającym samodoskonalenie, czy wychowanie, a także systemy nastawione utylitarnie, w tym policyjne i wojskowe. Shu w nazwie odnosi się do technik, umiejętności, to co japońskie jutsu. Więc terminem tym obejmuje się wszystko co dotyczy umiejętności walki, czy inaczej - jest związane z umiejętnościami walki, niezależnie czy jest to głównie dyscyplina sportowa, głównie utylitarny system walki, czy głównie forma samodoskonalenia i wychowania.

Ponadto wracając na chwilę do terminologii japońskiej, sztuki z -do w nazwie określane są u nas sztukami walki. Ale nie można nie zwrócić uwagi, że równocześnie wykształcenie się tych sztuk było wykształceniem się form sportowych - sportów walki (kendo, judo). Więc też nie jest to całkiem jednoznaczna terminologia.

Więc proponowałbym nie trzymać się złudzeń, że jakaś klasyfikacja jest absolutnie doskonała. Klasyfikacje są pomocne, ale patrzeć trzeba szeroko na zjawisko, a nie na same klasyfikacje, często powstałe w rezultacie patrzenia na zjawisko z ograniczonej perspektywy.

Zatem:

Sztuki walki to całkiem sensowny termin na ogół tych zjawisk (sztuki, sporty, systemy).

Ponieważ:

- w wielu językach tak się tego terminu bądź jego odpowiednika używa.
- w oryginale - chińskie wushu, japońskie bujutsu, tłumaczone na angielski martial arts, czyli sztuki wojenne, shu (jutsu) to sztuka w sensie technik, umiejętności, a nie w sensie "czegoś więcej".

Czyli w szeroko rozumianym pojęciu sztuki walki, sztukę należy interpretować jako techniki, umiejętności.

W węższym pojęciu sztuki walki, sztukę można interpretować jako "coś więcej", odpowiednik -do w japońskich systemach. I tutaj jest ewentualnie miejsce na odróżnianie tego od sportów, czy systemów.

Podsumowując, w miarę sensowna propozycja klasyfikacji, w dodatku w praktyce dość powszechnie stosowana to:

Pojęcie ogólne: sztuki walki (sztuka w sensie dotyczącym umiejętności)

Pojęcia szczegółowe wchodzące w zakres powyższego:

- sztuki walki (sztuka w sensie głębszym niż tylko umiejętności),
- sporty walki,
- systemy walki.

A i tak te pojęcia szczegółowe wcale nie są całkowicie rozdzielne (nie są różnymi rzeczami). Jeszcze raz dla przykładu, czy np. judo jest sportem walki, czy sztuką walki? :) Samo zastosowanie nazwy judo, z użyciem -do nastąpiło dla podkreślenia, że jest to tzw. sztuka, droga, coś wyższego, a przecież równocześnie nastąpiłó powstanie sportu walki :)

I jeszcze inaczej to samo :)

Sztuki walki są sztukami walki
Sporty walki są sztukami walki
Systemy walki są sztukami walki

Wszystkie one są sztukami walki, przy rozumieniu słowa sztuka jako umiejętności, czyli dokładnie tak jak to jest w chińskim terminie wushu i japońskim bujutsu, a nie tak jak w przełożeniu -do - droga na Sztuka z dużej litery.

W sumie mniej mielibyśmy problemu, gdyby wtedy gdy popularne u nas robiły się sztuki walki, zwłaszcza japońskie, zaczęto u nas bardziej dosłownie tłumaczyć termin -do z japońskich systemów, jako: droga.

Wtedy nie musielibyśmy używać słowa sztuka w różnych znaczeniach, a np. klasyfikować to tak:

Pojęcie nadrzędne: sztuki walki (bez przypisywania temu terminowi sztuka nadmiernego znaczenia).
A to by obejmowało:
- drogi walki (albo lepiej brzmiące, a oddające sens: droga wojownika),
- sporty walki,
- czysto utylitarne systemy walki.

Przy czym, jak już wskazywałem, rozróżnienie między drogą, a sportem jest nieprecyzyjne. Sport może być drogą wojownika, droga wojownika może obejmować sport.

Zmieniony przez - dacheng w dniu 2013-01-02 20:10:22

Myślę że ta wypowiedź wyczerpuje temat

dacheng- dostajesz SOG'a dzięki za poświęcenie czasu

Trzeba przyznać Tobie rację Dacheng bo np. jak ja mówię, że trenuje mma, a ktoś nie wie co to jest (głównie starsze osoby) to tłumaczę im, że trenuje sztuki walki, a nie sporty czy system.
Jednak jeżeli ktoś chce zapisać się na np. combat56 to szuka raczej informacji o systemach
Jeżeli chodzi o ogół to można nazywać to sztukami walki, problem pojawia się dopiero wtedy gdy mamy do dyspozycji rozdzielenie na sztuki, sporty, systemy.
Najlepiej podsumowuje to ostatnie zdanie "Sport może być drogą wojownika, droga wojownika może obejmować sport."
SOG

Faktycznie wśród znawców tematu wszystko nazywa się "sztukami walki" (w Ameryce zaś wszystko jest "karate"), dla laika nie ma to większego znaczenia a specjalista doprecyzuje sobie wg tego co wyżej napisaliście. Kiedyś napisałem pracę pt. "Humanistyczna teoria sztuk walki", jeśli kogoś to interesuje, to podaję linka http://www.tangsoodo.pl/art/Humanistyczna_teoria_dalekowschodnich_sztuk_walki_Marcin_Kostyra.pdf 

Przeczytam podczas rozciągania