Bigoreksja

Witam.
Moja mama naczytała się troche w internecie i twierdzi ze mam właśnie tą chorobę, chce wysłac mnie do psychologa.
Jak takie leczenie wygląda? nie każe w takiej sytuacji psycholog zrezygnować z siłowni?
Miał ktoś tutaj na sfd taką chorobę?
pozdrawiam

Sadze ze taka chorobe ma 1/3 doswiadczonych uzytkownikow forum ja juz sie z nia pogodzilem

Powiedz jej że anorkesja jest gorsza.
dzakas bigoreksje to ma 2/3 co zaczynają od 60kg przy 180cm, oni chcą być duzi :)

Psycholog na pewno nie może ci niczego kazać. Ty też nie musisz do niego chodzić, jeśli nie chcesz. Chyba, że po rozmowie z nim uznasz,ze faktycznie masz problem.

pakmator sluszna uwaga ale to jeszcze nie ten etap by to nazwac chroboa w pelni tego slowa znaczenia. Pozniej dopiero gdy czlowiek uklada sobie zycie pod silownie pod jedzenie itp by mial czas na silke odpoczynek regeneracje odzywki wiele rzeczy musi sobie odmowic nawet prace znalesc odpowiednia jesli chce osiagnac cos wiecej a ciagle jest malo pozniej dochodza sterydy, a ciagle jest cos nie tak i malo wiec dochodza wieksze ilosci koksu z mysla zeby zrobic zyciowke

To co piszesz to są prawdziwi animale
Bigoreksji raczej nikt nie bada bo nie stwierdzono że jest "bezpośrednią" przyczyną śmierci jak anoreksja, i kto podejdzie do takiego byka 140kg powie "jedz mniej i odstaw strzykawkę" ? Po za tym twierdzi się że sport to zdrowie a bigorektycy to prawie zawodowi sportowcy.
Ciekaw jestem wymiarów autora tematu

wymiary małe ale mama mowi ze juz wystarczy,
%-(

Imo to czy powinieneś tam się udać zależy od tego jak żyjesz.

Musisz sobie odpowiedzieć na pytanie czy naprawdę jesteś zadowolony z tego co robisz, czy naprawdę sprawia Tobie to radoche, czy właśnie na odwrót- jest przyczyną ciągłej frustracji i stresu.

Jeśli Tobie jest z tym dobrze, to ja nie widzę problemu.

Czasami mam wrażenie że termin "bigoreksja" wymyślily jakieś suchoklatesy

Każde hobby wymaga poświęceń, najważniejsze żebyś Ty był szczęśliwy a nie inni.

Jeżeli ktoś jest muzykiem i temu poświęca swoje życie to też choroba? Jest muzolikiem i musi iść do psychologa?

Więc imo po prostu zadaj sobie pytanie, czy jesteś szczęśliwy w tym co robisz. Wiem, że brzmi banalnie

no wlasnie z mamą zauwazylismy ze nie za bardzo dobrze sie zyje, tzn czasami mam tak, ze patrze w lustro to podoba mi się moja sylwetka ale chce jeszcze podrobić masy, a czasami mam ze patrze w lustro to całkowicie mi sie nie podoba normalnie widze w sobie chudzine jaką byłem np. 2 lata temu.
Najgorsze jest to ze jak np. patrze o 14 a pozniej np. o 17:30 to widze jakby zupełnie inną osobe, tak jakby co godzine masa mi się zmieniała...
nie wiem juz teraz jak wygladam bo dla mojej psychiki wyglad sie zmienia,
tez np. na miasto jak wyjde i widze kogos większego ode mnie to mnie normalnie denerwuje, to tez wlasnie dosyc przeszkadza.
hmm
sterydów jeszcze sie nie złapałem i w tym moj rozum jest silniejszy bo na dzien dzisiejszy tez uwazam ze nie bede brał .
i tez lustra duzo mi przeszkadzają, jak gdzies patrze u kogos czy cos to wole nie patrzyc bo boje sie ze zobacze siebie małego i chudego, czasami zaryzykuje popatrze i okazuje sie ze ok a czasami ze kiepsko i to mnie denerwuje.
Moja mama znowu zauwazyla ze za slabo sie oceniam i uwaza ze masy nie powinienem juz robic bo juz jest za duzo i ze powinienem to utrzymywac, ja za tem jej nie wierzę i mowie ze musze jeszcze i jeszcze.
dodatkowo mam takie tiki zrobione przez siłke ale nie wiem czy to z tą chorobą jest związane, czesto sprawdzam się ręką za klate i napinam czy klata nie spadła czasem (wiem ze to smieszne) albo łape sobie napinam co jakis czas, barki prostuje na przedni akton tak aby poczuć te mięśnie (wiecie o co chodzi pewnie ).
albo po prostu czesto sie napinam do lustra i nie wyjde na miasto dopóki nie zobacze ze dobrze wygladam,
co o tym sadzicie?

edit: mozecie wejsc w moj profil tam jest obrazek, nie wiem kto jest autorem ale kiedys sobie dodalem, ten obrazek wlasnie przedstawia czesc mojego problemu.

edit2: a jak ktos nie daj Boze powie mi jeszcze ze schudłem albo cos to mnie juz niesamowite samopoczucie bierze.


Zmieniony przez - SteStifler w dniu 2012-01-05 01:33:27

Uprawianie hobby nie powinno być powodem stresu i złego samopoczucia. Skoro masz wątpliwości, wybierz się do dobrego psychologa/terapeuty, on powinien pomóc ci w określeniu swojego stanu i tego na czym ci naprawdę zależy. Tylko pamiętaj, że zaburzenia psychiczne to nie grypa, czy zapalenie gardła, nie da się jedną wizytą u lekarza, który przepisze leki załatwić problemu.