-Baca-
kolejne ciekawe info 
Z szatni Arsenalu...
Tuż przed meczem, Arsene Wenger przeprowadza rozmowę z drużyną. Gdy piłkarze przygotowują się do meczu, słuchają relaksującej muzyki z odtwarzacza CD. Inaczej było, gdy w Arsenalu grał jeszcze Ian Wright - wtedy dominował R&B, hip-hop i punk-rock. Wright często otwierał okno w szatni, wyglądał przez nie krzycząc do kibiców Arsenalu czekających na dole. Czasem rzucał w ich kierunku koszulki, getry a nawet buty. Reszta drużyny musiała go powstrzymywać, gdyż dobrze bawiący się Wrighty potrafił wyrzucić wszystko przez okno. Najbardziej denerwowało to policjantów ochraniających stadion, gdyż wszyscy kibice gromadzili się przed oknem czekając na Wrighta. Okno zostało ostatecznie na trwało zamknięte i otwarto je ponownie gdy odszedł Wright. Zwyczaju już się jednak nie praktykuje. Kilka lat temu Lee Dixon miał swój mecz pożegnalny a jednym z zaproszonych piłkarzy był ... Ian Wright, który oczywiście raz jeszcze skorzystał z okna.
Inna historia wiąże się z wielką wanną z której - w przeszłości - korzystali piłkarze Arsenalu po meczu, często popijając herbatę. Teraz zwyczaj z wanną został wyparty przez osobne prysznice. Ian Wright nie pogodził się z tym i ciągle korzystał z wanny - nalewał wody do pełna i dzwonił po znajomych. Sam wchodził do wanny pełnej piany i śpiewał. Teraz jest już jednak zupełnie inaczej. Obecna drużyna Arsenalu jest bardziej spokojna.
Jedynym poważnym problemem na Highbury jest tunel z którego wychodzą piłkarze. Jest zbyt wąski. Nie jest to problem gdy Arsenal rozgrywa mecz w Premier League, gdyż wtedy drużyny wybiegają osobno. Kłopotliwe są mecze Ligi Mistrzów, gdy piłkarze obu drużyn wychodzą obok siebie. Najgorzej ma ponoć ten, który wychodzi obok największego piłkarza Arsenalu - Patricka Vieiry.
Za czasów, gdy managerem Arsenalu był George Graham, piłkarze Arsenalu nie korzystali z hotelów przed meczami. Dla przykładu - gdy pokonali Liverpool 2:0 w pamiętnym meczu na Anfield w 1989 roku, przyjechali do Liverpoolu tego samego dnia. Na mecze poza Londynem drużyna na ogół podróżowała w piątek, jednak gdy mecze rozgrywano w Londynie, piłkarze nie zatrzymywali się w hotelu na noc przed meczem, tak jak robi się to teraz. Gdy mecze grano na Highbury zawodnicy spotykali się na polu golfowym w South Herts o 10:00. Potem odbywał się wspólny posiłek, spotkanie z trenerem. Każdy piłkarz, własnym samochodem, jechał na stadion. Wszystko zmieniło się na skutek Francuskiej Rewolucji. Pierwszą zmianą była zmiana menu - do tej pory piłkarze mogli jeść wszystko co chcieli, nawet ciężkie potrawy. Wenger wprowadził jedzenie dietetyczne oraz codzienny zestaw witamin. Wraz ze zmniejszeniem Anglików w zespole przestał istnieć tak zwany Wtorkowy Klub, kiedy to piłkarze (głównie Seaman, Dixon, Bould, Merson, Groves i Adams) udawali się do jednego z licznych w Londynie klubów nocnych. Z tą tradycją walczył Graham, uważając, że psuje to wizerunek klubu - za swój purytański charakter otrzymał przydomek Gadaffi. Nie pozwalał aby piłkarze, podczas podróży autokarem, oglądali filmy z przemocą i seksem, a nawet z niewłaściwym językiem. Karał piłkarzy za opuszczanie treningów z powodu kaca (Adams, Merson, Seaman).
Kilkanaście lat temu juniorzy odpowiedzialni byli za stan strojów dla pierwszej drużyny. Musieli stawiać się na treningu wcześniej, przed pierwszym składem, i czyścić łazienki, toalety, szatnie oraz buty piłkarzy pierwszej drużyny. Tradycja ta nie jest już utrzymywana. Jest jednak inna, bardzo ciekawa. Przed świętami Bożego Narodzenia jest tradycyjna kolacja wszystkich osób związanych z Arsenalem. Jest to bardzo przyjemny moment dla sztabu szkoleniowego i piłkarzy, jednak raczej nie dla juniorów. Wszyscy nowi juniorzy zmuszeni są do śpiewania przed resztą wybranych przez siebie kolęd.
Za czasów George`a Grahama, przeprowadzano bardzo szczegółowe odprawy przedmeczowe. Graham przedstawiał charakterystykę każdego piłkarza pokazując ich mocne i słabe strony.
Treningi
Trening bramkarzy na ogół zaczyna się o godzinie 9:45 i trwa do 11:00. Piłkarze z pola rozpoczynają rozgrzewkę od 10:45 i trenują do 12:30, czasem z bramkarzami. Za czasów Grahama często trenowano po godzinie 13:00. System treningowy jest różny dla piłkarzy z pola i bramkarzy. Mniej treningów przechodzą piłkarze z pola, aby nie doprowadzić do ich przemęczenia. Jeśli mecz jest w środę, to masaże i rozciąganie przeprowadzane jest w poniedziałek. We wtorek lekki trening a w środę tylko rozciąganie i o godzinie 11:00 krótki spacer. Potem następuje wspólny posiłek i czas wolny do meczu. Arsenal nie przeprowadza treningów po meczu.
Czasem treningi trwałą tylko 45 minut: najpierw rozgrzewka i rozciąganie, potem mecz 2x10 minut na małym boisku. Na koniec bieg wokół boiska. Obowiązkowa dieta - przede wszystkim warzywa połączone z odpowiednimi witaminami. Mniej cukru, więcej marchewki.
Trening składa się na warianty ofensywne i obronne. Na ogół przeprowadzane są gry osiem na osiem lub dziewięć na dziewięć na małym boisku z dużymi bramkami. Trenowane są także rzuty rożne - zarówno ich wykonywanie jak i obrona. Rzuty wolne to przede wszystkim trenowanie ustawień. W murze stoją na ogół napastnicy, a obrońcy mają za zadanie krycie piłkarzy przeciwnika.
Gdy trenerem był Graham, dzień zaczynał się 20-minutowym biegiem w Trent Park koło Cockfosters na przedmieściach Londynu. Trening opierał się przede wszystkim na poprawie prędkości i kondycji z naciskiem na formacje obronne. Czwórka obrońców grała przeciwko sześciu piłkarzom ofensywnym.
Obiekty treningowe
Obiekt treningowy Arsenalu w Shenley został otwarty 11 października 1999 przez ministra sportu Kate`a Hoey`a. Do 1999 roku Arsenal trenował na obiekcie University college London. Obecny kompleks treningowy jest jednym z najnowocześniejszych w Europie, kosztował 10 milionów funtów, zajmuje 2500 metrów kwadratowych na którym mieści się 10 boisk, cześć z nich z podgrzewaną murawą. Na obiekcie trenują wszyscy piłkarze Klubu - średnio około 70 każdego dnia. w Shenley rozgrywane są także mecze towarzyskie drużyny rezerw i mecze piłkarzy drugiego roku.
Budowa kompleksu to zasługa Arsene Wengera, który był zdziwiony, że klub tak wielki jak Arsenal nie ma własnego obiektu treningowego. Projekt powstał w 1997, a w 1998 roku Arsenal otrzymał zgodę na budowę. Obiekt w Shenley to połączenie najlepszych pomysłów z Nantes, Ajaxu, Auxerre, Bayernu Monachium i Tokyo. Shenley zastąpiło obiekt w Conley (dawny University College of London`s Student Union koło Londynu).
Obiekt słynie z nowoczesności. Obiekt mieści 10 boisk - zarówno zwykłych (murawa dokładnie jak na Highbury) jak i krytych. Specjalny basen do hydro-masażu posiada podnoszone dno, które pomaga piłkarzom z kontuzjami nóg. Co ciekawe, basen wypełniony jest mini-kamerami, które ułatwiają fizjoterapeutom monitorowanie urazów. Gdy kontuzja jest bardzo poważna i przewlekła, Arsene Wenger czasem wysyła swych piłkarzy do kliniki w północnej Francji. Shenley to także restauracja, pokój prasowy, sale gimnastyczne i pokoje lekarskie, dwóch ogrodników, 10 osób personelu konserwacyjnego.
Muzeum
Muzeum Arsenalu mieści się na drugim piętrze na North Bank. Zostało otwarte 30 października 1993 roku i obejmuje pamiątki aż od 1886 roku. Kustosz Ian Cook spędził setki godzin zbierając materiały i pamiątki związane z Arsenalem. Każdy kto odwiedzi muzeum, będzie mógł zobaczyć koszulkę legendarnego Alexa Jamesa z finału Pucharu Anglii w 1936 roku. Jest także "Złoty But" Charlie George`a, który pomógł mu strzelić złotą decydującą bramkę w finale Pucharu Anglii w 1971 roku. Muzeum otwarte jest w piątek w godzinach 10:00 - 16:00 i może jednorazowo pomieścić 200 osób. Wycieczka po Highbury to koszt 8 funtów.
Jednym z najlepszych managerów w historii klubu jest George Graham - do tej pory bardzo ceniony pomimo pamiętnego skandalu. Doczekał się on nawet własnej figury woskowej, stojącej w klubowym muzeum. Herbert Chapman ma własną rzeźbę w głównym hollu.
Rozrywka
Highbury to nie tylko stadion, ale także liczne sklepy. I tak na przykład w East Stand, na trzecim piętrze, możemy trafić do baru. W West Bank kupimy bilet a w Clock End wszystko, bo tam mieści się klubowy sklep. Pamiętajmy aby zapłacić, bo tuż obok sklepu mieści się posterunek policji.
na dzis koncze
Z szatni Arsenalu...
Tuż przed meczem, Arsene Wenger przeprowadza rozmowę z drużyną. Gdy piłkarze przygotowują się do meczu, słuchają relaksującej muzyki z odtwarzacza CD. Inaczej było, gdy w Arsenalu grał jeszcze Ian Wright - wtedy dominował R&B, hip-hop i punk-rock. Wright często otwierał okno w szatni, wyglądał przez nie krzycząc do kibiców Arsenalu czekających na dole. Czasem rzucał w ich kierunku koszulki, getry a nawet buty. Reszta drużyny musiała go powstrzymywać, gdyż dobrze bawiący się Wrighty potrafił wyrzucić wszystko przez okno. Najbardziej denerwowało to policjantów ochraniających stadion, gdyż wszyscy kibice gromadzili się przed oknem czekając na Wrighta. Okno zostało ostatecznie na trwało zamknięte i otwarto je ponownie gdy odszedł Wright. Zwyczaju już się jednak nie praktykuje. Kilka lat temu Lee Dixon miał swój mecz pożegnalny a jednym z zaproszonych piłkarzy był ... Ian Wright, który oczywiście raz jeszcze skorzystał z okna.
Inna historia wiąże się z wielką wanną z której - w przeszłości - korzystali piłkarze Arsenalu po meczu, często popijając herbatę. Teraz zwyczaj z wanną został wyparty przez osobne prysznice. Ian Wright nie pogodził się z tym i ciągle korzystał z wanny - nalewał wody do pełna i dzwonił po znajomych. Sam wchodził do wanny pełnej piany i śpiewał. Teraz jest już jednak zupełnie inaczej. Obecna drużyna Arsenalu jest bardziej spokojna.
Jedynym poważnym problemem na Highbury jest tunel z którego wychodzą piłkarze. Jest zbyt wąski. Nie jest to problem gdy Arsenal rozgrywa mecz w Premier League, gdyż wtedy drużyny wybiegają osobno. Kłopotliwe są mecze Ligi Mistrzów, gdy piłkarze obu drużyn wychodzą obok siebie. Najgorzej ma ponoć ten, który wychodzi obok największego piłkarza Arsenalu - Patricka Vieiry.
Za czasów, gdy managerem Arsenalu był George Graham, piłkarze Arsenalu nie korzystali z hotelów przed meczami. Dla przykładu - gdy pokonali Liverpool 2:0 w pamiętnym meczu na Anfield w 1989 roku, przyjechali do Liverpoolu tego samego dnia. Na mecze poza Londynem drużyna na ogół podróżowała w piątek, jednak gdy mecze rozgrywano w Londynie, piłkarze nie zatrzymywali się w hotelu na noc przed meczem, tak jak robi się to teraz. Gdy mecze grano na Highbury zawodnicy spotykali się na polu golfowym w South Herts o 10:00. Potem odbywał się wspólny posiłek, spotkanie z trenerem. Każdy piłkarz, własnym samochodem, jechał na stadion. Wszystko zmieniło się na skutek Francuskiej Rewolucji. Pierwszą zmianą była zmiana menu - do tej pory piłkarze mogli jeść wszystko co chcieli, nawet ciężkie potrawy. Wenger wprowadził jedzenie dietetyczne oraz codzienny zestaw witamin. Wraz ze zmniejszeniem Anglików w zespole przestał istnieć tak zwany Wtorkowy Klub, kiedy to piłkarze (głównie Seaman, Dixon, Bould, Merson, Groves i Adams) udawali się do jednego z licznych w Londynie klubów nocnych. Z tą tradycją walczył Graham, uważając, że psuje to wizerunek klubu - za swój purytański charakter otrzymał przydomek Gadaffi. Nie pozwalał aby piłkarze, podczas podróży autokarem, oglądali filmy z przemocą i seksem, a nawet z niewłaściwym językiem. Karał piłkarzy za opuszczanie treningów z powodu kaca (Adams, Merson, Seaman).
Kilkanaście lat temu juniorzy odpowiedzialni byli za stan strojów dla pierwszej drużyny. Musieli stawiać się na treningu wcześniej, przed pierwszym składem, i czyścić łazienki, toalety, szatnie oraz buty piłkarzy pierwszej drużyny. Tradycja ta nie jest już utrzymywana. Jest jednak inna, bardzo ciekawa. Przed świętami Bożego Narodzenia jest tradycyjna kolacja wszystkich osób związanych z Arsenalem. Jest to bardzo przyjemny moment dla sztabu szkoleniowego i piłkarzy, jednak raczej nie dla juniorów. Wszyscy nowi juniorzy zmuszeni są do śpiewania przed resztą wybranych przez siebie kolęd.
Za czasów George`a Grahama, przeprowadzano bardzo szczegółowe odprawy przedmeczowe. Graham przedstawiał charakterystykę każdego piłkarza pokazując ich mocne i słabe strony.
Treningi
Trening bramkarzy na ogół zaczyna się o godzinie 9:45 i trwa do 11:00. Piłkarze z pola rozpoczynają rozgrzewkę od 10:45 i trenują do 12:30, czasem z bramkarzami. Za czasów Grahama często trenowano po godzinie 13:00. System treningowy jest różny dla piłkarzy z pola i bramkarzy. Mniej treningów przechodzą piłkarze z pola, aby nie doprowadzić do ich przemęczenia. Jeśli mecz jest w środę, to masaże i rozciąganie przeprowadzane jest w poniedziałek. We wtorek lekki trening a w środę tylko rozciąganie i o godzinie 11:00 krótki spacer. Potem następuje wspólny posiłek i czas wolny do meczu. Arsenal nie przeprowadza treningów po meczu.
Czasem treningi trwałą tylko 45 minut: najpierw rozgrzewka i rozciąganie, potem mecz 2x10 minut na małym boisku. Na koniec bieg wokół boiska. Obowiązkowa dieta - przede wszystkim warzywa połączone z odpowiednimi witaminami. Mniej cukru, więcej marchewki.
Trening składa się na warianty ofensywne i obronne. Na ogół przeprowadzane są gry osiem na osiem lub dziewięć na dziewięć na małym boisku z dużymi bramkami. Trenowane są także rzuty rożne - zarówno ich wykonywanie jak i obrona. Rzuty wolne to przede wszystkim trenowanie ustawień. W murze stoją na ogół napastnicy, a obrońcy mają za zadanie krycie piłkarzy przeciwnika.
Gdy trenerem był Graham, dzień zaczynał się 20-minutowym biegiem w Trent Park koło Cockfosters na przedmieściach Londynu. Trening opierał się przede wszystkim na poprawie prędkości i kondycji z naciskiem na formacje obronne. Czwórka obrońców grała przeciwko sześciu piłkarzom ofensywnym.
Obiekty treningowe
Obiekt treningowy Arsenalu w Shenley został otwarty 11 października 1999 przez ministra sportu Kate`a Hoey`a. Do 1999 roku Arsenal trenował na obiekcie University college London. Obecny kompleks treningowy jest jednym z najnowocześniejszych w Europie, kosztował 10 milionów funtów, zajmuje 2500 metrów kwadratowych na którym mieści się 10 boisk, cześć z nich z podgrzewaną murawą. Na obiekcie trenują wszyscy piłkarze Klubu - średnio około 70 każdego dnia. w Shenley rozgrywane są także mecze towarzyskie drużyny rezerw i mecze piłkarzy drugiego roku.
Budowa kompleksu to zasługa Arsene Wengera, który był zdziwiony, że klub tak wielki jak Arsenal nie ma własnego obiektu treningowego. Projekt powstał w 1997, a w 1998 roku Arsenal otrzymał zgodę na budowę. Obiekt w Shenley to połączenie najlepszych pomysłów z Nantes, Ajaxu, Auxerre, Bayernu Monachium i Tokyo. Shenley zastąpiło obiekt w Conley (dawny University College of London`s Student Union koło Londynu).
Obiekt słynie z nowoczesności. Obiekt mieści 10 boisk - zarówno zwykłych (murawa dokładnie jak na Highbury) jak i krytych. Specjalny basen do hydro-masażu posiada podnoszone dno, które pomaga piłkarzom z kontuzjami nóg. Co ciekawe, basen wypełniony jest mini-kamerami, które ułatwiają fizjoterapeutom monitorowanie urazów. Gdy kontuzja jest bardzo poważna i przewlekła, Arsene Wenger czasem wysyła swych piłkarzy do kliniki w północnej Francji. Shenley to także restauracja, pokój prasowy, sale gimnastyczne i pokoje lekarskie, dwóch ogrodników, 10 osób personelu konserwacyjnego.
Muzeum
Muzeum Arsenalu mieści się na drugim piętrze na North Bank. Zostało otwarte 30 października 1993 roku i obejmuje pamiątki aż od 1886 roku. Kustosz Ian Cook spędził setki godzin zbierając materiały i pamiątki związane z Arsenalem. Każdy kto odwiedzi muzeum, będzie mógł zobaczyć koszulkę legendarnego Alexa Jamesa z finału Pucharu Anglii w 1936 roku. Jest także "Złoty But" Charlie George`a, który pomógł mu strzelić złotą decydującą bramkę w finale Pucharu Anglii w 1971 roku. Muzeum otwarte jest w piątek w godzinach 10:00 - 16:00 i może jednorazowo pomieścić 200 osób. Wycieczka po Highbury to koszt 8 funtów.
Jednym z najlepszych managerów w historii klubu jest George Graham - do tej pory bardzo ceniony pomimo pamiętnego skandalu. Doczekał się on nawet własnej figury woskowej, stojącej w klubowym muzeum. Herbert Chapman ma własną rzeźbę w głównym hollu.
Rozrywka
Highbury to nie tylko stadion, ale także liczne sklepy. I tak na przykład w East Stand, na trzecim piętrze, możemy trafić do baru. W West Bank kupimy bilet a w Clock End wszystko, bo tam mieści się klubowy sklep. Pamiętajmy aby zapłacić, bo tuż obok sklepu mieści się posterunek policji.
na dzis koncze
Sponsorem nagród w XIII edycji Ligi Typerów jest Wydawnictwo SQN
Zapraszamy !! http://www.sfd.pl/Liga_Typerów__XIII_Edycja-t920180.html
!!!<<< ARSENAL LONDYN >>>!!!
!! Pomyśl, jeśli potrafisz !!
erminho
Spontan
