c

lumpy prawie popakowane a teraz główne zadanie jak ja k***a mam suple popakować%-)ile masz tych supli xD ? I gdzie lecisz najpierw ? prawie kilo mieszanki argininy i cytruliny.kilo kretki .kilo karbo.3 paczki witamin.300iles g wit c.40baz nikotynowych.litr gliceryny z glikolem%-)i takie tam mniej znaczace duperele%-)z Gdyni jade do amsterdamu a potem wp*****lam na statek w porcie O kuhwa pol sklepu z suplami zabiera %-)

Kurfa nie mam co jes c trzeba isc jutro na zakupy, a tymczasem zupka chinska i parowki xd Odpowiednik kury i ryzu Ale jutro wleca burgery Zmieniony przez - TanQer w dniu 2018-08-29 00:49:22

co sadzisz o stosowaniu witaminy C w duzych dawkach bo sa teorie i ludzie jedza wiecej xD

a pompki jak Ci ida w takim razie? tez huiowo ? niewiem pofer wit c , ty sie przejmujesz sprawami dosyc obojetnymi xD jedni jada 500mg drudzy tyle ile w multiwitaminie a inni biora po 4gramy dziennie

Somatostatyna somatostatin hormonum sive analogum H01CB Działanie: Naturalny hormon o budowie tetradekapeptydowej wyizolowany początkowo z podwzgórza, a następnie zidentyfikowany w komórkach D trzustki, błonie śluzowej żołądka oraz w licznych komórkach przewodu pokarmowego. Do celów leczniczych stosowana jest somatostatyna uzyskana syntetycznie. Somatostatyna jest inhibitorem hormonu wzrostu (somatotropiny). Hamuje również wydzielanie tyreoliberyny, powoduje zahamowanie odpowiedzi LH na stymulacyjne działanie GnRH. Hamuje wydzielanie peptydów żołądkowo-jelitowo-trzustkowych: gastryny, sekretyny, wazoaktywnego peptydu jelitowego (VIP), glukagonu i insuliny, a także pepsyny i kwasu solnego w żołądku oraz enzymów trzustkowych. Zmniejsza przepływ krezkowy i wrotny. Po podaniu i.v. chorym na cukrzycę leczonym insuliną somatostatyna powoduje zmniejszenie stężenia glukozy i glukagonu o ok. 25-50%. t1/2 wynosi 1-3 min. Wskazania: W przypadkach krwotoków z przewodu pokarmowego w przebiegu nadżerek, owrzodzeń i krwotocznego zapalenia błony śluzowej żołądka oraz żylaków przełyku. Stosuje się ją także jako środek pomocniczy w stanach wymagających ograniczenia wydzielania żołądkowo-jelitowego, skórnych przetokach żołądkowo-jelitowych i trzustkowych. Akromegalia u chorych, u których leczenie operacyjne, radiologiczne lub podawanie agonistów dopaminy są nieskuteczne lub przeciwwskazane. Leczenie objawowe guzów wewnątrzwydzielniczego układu żołądkowo-jelitowo-trzustkowego. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na lek. Podczas stosowania leku u wszystkich pacjentów należy co 4-6 h kontrolować stężenie glukozy we krwi. Nie podawać w roztworach glukozy lub fruktozy. Wskazane jest zachowanie szczególnej ostrożności u chorych na cukrzycę typu 1, ponieważ somatostatyna może nasilać nasilenie i czas trwania hipoglikemii. Ostrożnie u osób z niewydolnością nerek; u osób z ciężką niewydolnością nerek konieczne może być zmniejszenie dawki. Ponieważ lek może zaburzać wchłanianie jelitowe, należy rozważyć wdrożenie żywienia pozajelitowego u osób, u których konieczne jest stosowanie somatostatyny dłużej niż 5 dni. Interakcje: U chorych na cukrzycę zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę oraz na doustne leki przeciwcukrzycowe. Nie dodawać do roztworów glukozy i fruktozy. Działanie niepożądane: Hipoglikemia, która po 2-3 h może przechodzić w hiperglikemię, przemijające nudności. Po szybkim podaniu leku uderzenia gorąca, nudności, bóle brzucha, biegunka. W przypadku przedawkowania leczenie objawowe. Ciąża i laktacja: W ciąży i w okresie karmienia piersią stosować wyłącznie w razie zdecydowanej konieczności. Dawkowanie: Lek stosowany jest i.v. Dawka początkowa wynosi 250 mg rozpuszczone w 1 ml 0,9% roztworu NaCl we wstrzyknięciu trwającym ponad 1 min. Dawka podtrzymująca wynosi 250 mg/h, co odpowiada dawce 3,5 mg/kg mc./h dla chorych o mc. do 75 kg. Lek stosowany jest za pomocą pompy infuzyjnej lub we wlewie kroplowym - dawka 6 mg/d (250 mg/h). Lek przeznaczony jest do stosowania doraźnego. Minimalny czas leczenia wynosi 48 h, maksymalny 5 dni. Akromegalia: s.c.100-500 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Guzy wewnątrzwydzielniczego układu żołądkowo-jelitowo-trzustkowego: w dawkach dobieranych indywidualnie 50-500 mg/d. Preparaty somatostatin Progesteron progesterone hormonum G03DA Działanie: Syntetycznie otrzymywany naturalny hormon ciałka żółtego, wytwarzany w jajnikach, korze nadnerczy i jądrach oraz w łożysku od 3. mies. ciąży. Wpływa pobudzająco na fazę proliferacyjną endometrium i wzmaga jego czynność sekrecyjną. Może hamować dojrzewanie pęcherzyków Graafa poprzez bezpośredni wpływ oraz za pośrednictwem przedniego płata przysadki. Wydzielany podczas ciąży ułatwia implantację jaja płodowego i utrzymanie ciąży. Zmniejsza wrażliwość mięśnia macicy na substancje o działaniu kurczącym. Wpływa pobudzająco (łącznie z estradiolem) na gruczoł mlekowy, przygotowując go do laktacji. Jest stosowany p.o. i i.m. Po podaniu i.m. progesteron wchłania się szybko z miejsca podania. Po podaniu p.o. krystaliczny progesteron jest szybko metabolizowany, a jego dostępność biologiczna jest mała; mikronizacja poprawia wchłanianie leku, jednak dobowa dawka p.o. jest duża i wynosi 200-300 mg. Jest metabolizowany w wątrobie do pregnandiolu, który zostaje wydalony w postaci glukuronianu przez nerki. Wskazania: Czynnościowe zaburzenia cyklu miesiączkowego, pierwotny i wtórny brak miesiączki, niewydolność ciałka żółtego, poronienie zagrażające lub nawykowe, hormonalna terapia zastępcza. Test progesteronowy w przypadku braku miesiączki. Przeciwwskazania: Stany przedrakowe i nowotwory narządów rodnych, wczesne stadium raka sutka, krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej etiologii, ostre i przewlekłe aktywne choroby wątroby, hiperbilirubinemie wrodzone, porfiria, choroba zakrzepowo-zatorowa czynna lub w wywiadzie, świeży zawał serca, świeży udar mózgu. Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, niedobór antytrombiny III. Działanie niepożądane: Zaburzenia cyklu miesiączkowego, krwawienia i plamienia z dróg rodnych. Układ pokarmowy: nudności wymioty, biegunka, rzadko żółtaczka. Skóra: osutka, trądzik, świąd sromu, obrzęki związane z retencją sodu. Inne: ginekomastia, zwiększenie masy ciała, migrena, depresja, zwiększenie lub osłabienie libido. W przypadku stosowania dużych dawek podczas ciąży obserwowano maskulinizację płodów żeńskich. Ciąża i laktacja: Kategoria D. Nie stosować w okresie karmienia piersią. Dawkowanie: Jest stosowany w dawkach ustalanych indywidualnie wg zapotrzebowania i uzyskanego efektu. Inj. stosuje się głęboko i.m. W zaburzeniach miesiączkowania i.m. 5-10 mg/d, s.l. 150-200 mg/d w 3-4 dawkach podzielonych, dopochwowo 50-100 mg/d w 2 dawkach podzielonych. Test progesteronowy: i.m. 25-50 mg progesteronu w ciągu 3 kolejnych dni lub s.l. 150-200 mg/d w 3-4 dawkach podzielonych bądź dopochwowo 100 mg/d w 2 dawkach podzielonych przez 5-7 dni. Próbę można wykonać u kobiet po menopauzie. Zapobieganie rozrostom endometrium u kobiet otrzymujących estrogeny. 15.-25. dnia cyklu lub co 2-3 dni s.l. 150-200 mg/d w 3-4 dawkach podzielonych lub dopochwowo 50-100 mg/d w 2 dawkach podzielonych. Niewydolność lutealna: 12,5 mg i.m. na początku owulacji. Poronienie zagrażające. S.l. 300-400 mg/d w 3-4 dawkach podzielonych lub dopochwowo 100-300 mg/d w 2 dawkach podzielonych. Preparaty progesterone Immunoglobulina ludzka immunoglobulin human immunoglobulinum J06BA Działanie: Preparat otrzymuje się z puli osocza co najmniej 1000 zdrowych krwiodawców przebadanych w kierunku obecności antygenu HBs, przeciwciał anty-HIV1, anty-HIV2, anty-HCV i antygenowi kiły a także poziomowi ALAT i ASPAT. Ponadto wszystkie preparaty immunoglobulin w celu zabezpieczenia przed możliwością transmisji czynników zakaźnych poddane są procedurom zapewniającym inaktywację i(lub) usunięcie wszystkich znanych i nieznanych wirusów. Immunoglobulina jest koncentratem przeciwciał o szerokim zakresie swoistości. Preparaty do stosowania domięśniowego zawierają co najmniej 90% immunoglobuliny G, a niektóre zawierają środek konserwujący (mertiolat). Preparaty do stosowania dożylnego zawierają co najmniej 95% IgG i niewielkie ilości IgA i IgM z wyjątkiem preparatu Pentaglobin zawierającego oprócz IgG również 12% IgA i 12% IgM. Preparaty do stosowania dożylnego nie zawierają substancji konserwujących. Podklasy IgG odpowiadają rozmieszczeniu podklas w osoczu ludzi zdrowych. Po zastosowaniu preparatu biorca uzyskuje bierną odporność przeciwzakaźną. Preparat stosuje się leczniczo w ciężkich zakażeniach lub profilaktycznie w celu dostarczenia pacjentowi gotowych przeciwciał. Immunoglobuliny mają również działanie immunoregulujące, którego mechanizm nie jest do końca poznany. t1/2 wynosi ok. 21 dni dla osób z prawidłowym stężeniem IgG, dla osób z hipo- lub agammaglobulinemią wydłuża się do 32 dni. Szczyt stężenia przeciwciał występuje po 48-72 h po podaniu immunoglobuliny i.m. Wskazania: Profilaktycznie w pierwotnych i wtórnych niedoborach immunologicznych. Preparaty do stosowania i.m. są wskazane w profilaktyce odry wrażliwym osobom w ciągu 6 dni po ekspozycji w celu ochrony lub modyfikacji przebiegu zakażenia i WZW A w celu poekspozycyjnej profilaktyki w ciągu 14 dni i przedekspozycyjnej profilaktyki dla dzieci do 2. roku życia wyjeżdżających na tereny endemiczne. Preparaty do stosowania i.v. są zalecane głównie w profilaktyce zakażeń bakteryjnych i wirusowych u osób z hipo- i agammaglobulinemią oraz leczniczo w samoistnej plamicy małopłytkowej, chorobie Kawasaki, zakażeniu HIV u dzieci, przewlekłej białaczce komórek B, po przeszczepieniu szpiku kostnego u dorosłych, przewlekłej zapalnej polineuropatii demielinacyjnej oraz w innych chorobach autoimmunologicznych, a także w ciężkich zakażeniach bakteryjnych i wirusowych łącznie z leczeniem przyczynowym. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie stosować u chorych z niedoborem IgA mających przeciwciała anty-IgA Interakcje: Nie stosować szczepień ochronnych (szczepionkami zawierającymi żywe, atenuowane wirusy) przez 3 miesiące od momentu podania preparatu, jeśli dawka preparatu wynosiła około 10 mg IgG/kg mc. Jeśli dawka preparatu wynosiła 300-2000 mg IgG/kg mc., przerwa ta powinna wynosić od 8 do 11 miesięcy. Po podaniu preparatu możliwe są fałszywe odczyny serologiczne. Działanie niepożądane: Bóle głowy, gorączka, dreszcze, zaczerwienienie twarzy, zawroty głowy, nudności, poty, reakcje nadwrażliwości (rzadko). Niekiedy może wystąpić niewielka hemoliza. Bardzo rzadko niewydolność nerek (po podaniu preparatów mających w swym składzie sacharozę jako stabilizator) i jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Ograniczone dane wskazują, że stosowanie immunoglobulin może w pojedynczych przypadkach powodować powikłania naczyniowe, prawdopodobnie w następstwie zwiększenia lepkości krwi po podaniu immunoglobuliny. Ciąża i laktacja: Kategoria C. Dawkowanie: Profilaktycznie 100-200 mg/kg mc. co 4 tyg. Większe dawki (do 1000 mg/kg mc.) stosuje się we wtórnych niedoborach immunologicznych. W plamicy małopłytkowej 400 mg/kg mc. przez 2-5 kolejnych dni. Uwagi: Podczas stosowania immunoglobulin pierwszy raz lub po 8-tygodniowej przerwie w kuracji immunoglobuliną należy zachować ostrożność ze względu na możliwość reakcji uczuleniowej. Preparaty immune globulin human Zmieniony przez - krzabr w dniu 2005-07-28 15:59:01

Hydrokortyzon hydrocortisone antipruriticum, hormonum sive analogum D07AA, H02AB, S01BA Działanie: Główny kortykosteroid kory nadnerczy otrzymywany syntetycznie. W stężeniu fizjologicznym zapewnia równowagę metaboliczną gospodarki białkowo-węglowodanowej, zwiększa wytwarzanie glikogenu i rozpad białek w wątrobie, a także powoduje mobilizację tłuszczów i zwiększenie stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w osoczu. Wykazuje niewielką aktywność mineralokortykosteroidową: zatrzymuje w organizmie sód i chlor, zwiększa wydalanie wapnia, potasu i fosforu z moczem. Przejściowo hamuje podwzgórze i przysadkę. W większych stężeniach wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwświądowe. Wpływa objawowo na rozwój zapalenia, nie działając na przyczynę. Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces fagocytozy i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów, blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów. Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin: interferonu gamma, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-a, GM-CSF. Hamując aktywność fosfolipazy A2 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia (leukotrienów i prostaglandyn). Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk. Hamuje procesy immunologiczne i wytwarzanie przeciwciał. Pobudza wydzielanie żołądkowe. Stosowany miejscowo wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwuczuleniowe, przeciwobrzękowe i przeciwświądowe. Wchłania się dobrze w przewodzie pokarmowym, osiągając maksymalne stężenie w surowicy krwi po 1 h. W ponad 90% wiąże się z białkami osocza. Działanie lecznicze utrzymuje się przez 6 h, a t1/2 wynosi 1,5 h. Hydrokortyzon nie przenika przez łożysko i barierę krew-mózg. Wydalany jest głównie z moczem. Wskazania: Dawki fizjologiczne stosuje się w leczeniu substytucyjnym pierwotnej i wtórnej niewydolności kory nadnerczy, niedoczynności przysadki, zespole Nelsona (po adrenalektomii) oraz we wrodzonym przeroście nadnerczy. Leczenie pozasubstytucyjne obejmuje różne postacie wstrząsu, choroby o etiologii autoimmunologicznej, choroby alergiczne (m.in. astma oskrzelowa, kontaktowe i atopowe zapalenie skóry, odczyny polekowe, alergiczny nieżyt nosa), hiperkalcemię (np. w przebiegu chorób nowotworowych), plamice małopłytkowe, autoimmunologiczną niedokrwistość hemolityczną, erytroblastopenię, wrodzoną niedokrwistość hipoplastyczną, leczenie paliatywne chłoniaków i białaczek u dorosłych, leczenie ostrych białaczek u dzieci, ostrą fazę lub zaostrzenie chorób reumatoidalnych, pęcherzycę, zespół Stevensa i Johnsona, złuszczające zapalenie skóry, łuszczycę oraz ciężkie łojotokowe zapalenie skóry. Hydrokortyzon ma także zastosowanie w leczeniu zespołu nerczycowego, ostrego reumatycznego zapalenia m. sercowego, tocznia rumieniowatego trzewnego, zapalenia wielomięśniowego, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego i Crohna (w ostrej fazie), sarkoidozy objawowej, opornego na leczenie zespołu Löfflera, berylozy, zachłystowego zapalenia płuc, gruźlicy opon mózgowo-rdzeniowych oraz innych ciężkich postaci gruźlicy: wysiękowego gruźliczego zapalenia błon surowiczych, ciężkiej gruźlicy prosówkowej, rozległego gruźliczego zapalenia płuc (równocześnie z leczeniem swoistym), włośnicy, ciężkich chorób alergicznych i zapalnych oczu zarówno ostrych, jak i przewlekłych. Leczenie miejscowe: ostre stany zapalne pochodzenia uczuleniowego, ukąszenia owadów, zaniedbane zmiany łuszczycowe i łuszczyca skóry owłosionej, liszaj rumieniowaty, rumień wielopostaciowy, łojotokowe zapalenie skóry, liszaj płaski z nasilonym świądem, oparzenia I i II°, skórne odczyny polekowe. Przeciwwskazania: Nie ma przeciwwskazań do terapii substytucyjnej. Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na składniki preparatu. W długotrwałym leczeniu względnymi przeciwwskazaniami są: czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zapalenie uchyłka jelita grubego, zaawansowana osteoporoza, cukrzyca, grzybice narządowe, czynna gruźlica - z wyjątkiem sytuacji, o których mowa we wskazaniach, ostre choroby wirusowe, stany psychotyczne, zapalenie węzłów chłonnych po szczepieniu BCG, jaskra, zespół Cushinga, nadciśnienie tętnicze, zakrzepy żylne, miastenia, trądzik, zmiany skórne wokół ust. Hydrokortyzonu nie należy stosować 8 tyg. przed szczepieniami ochronnymi i 2 tyg. po nich. W ciężkich zakażeniach i gruźlicy hydrokortyzon można stosować wyłącznie równolegle z leczeniem przyczynowym. Interakcje: Osłabia działanie leków przeciwzakrzepowych i przeciwcukrzycowych. Nasila działanie toksyczne glikozydów naparstnicy, w skojarzeniu z saluretykami zwiększa utratę potasu z moczem. Równoległe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych powoduje wzrost ryzyka wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego. Barbiturany, fenytoina, ryfampicyna, efedryna osłabiają działanie hydrokortyzonu. Uwaga: przewlekłe stosowanie miejscowe na dużej powierzchni skóry może powodować wystąpienie takich samych reakcji, jak po podaniu p.o. lub i.v. Działanie niepożądane: Podawanie dawek substytucyjnych odpowiadających dobowej produkcji hydrokortyzonu nie wywołuje objawów niepożądanych. Podczas stosowania przewlekłego w dawkach pozasubstytucyjnych (większych) mogą występować: nadmierne zwiększenie masy ciała, sylwetka cushingoidalna, twarz „księżyca w pełni”, osłabienie siły mięśniowej, osteoporoza, nadciśnienie tętnicze, hiperglikemia, zaburzenia wydzielania hormonów płciowych (zaburzenia miesiączkowania, hirsutyzm, impotencja), zahamowanie czynności hormonalnej i zanik kory nadnerczy, rozstępy skórne, trądzik posteroidowy, wybroczyny krwawe, opóźnienie gojenia ran, jaskra, zaćma, depresja lub euforia, owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki, aseptyczne zapalenie kości, zatrzymanie wody i sodu w organizmie, obrzęki, utrata potasu, zasadowica hipokaliemiczna, zaburzenia immunologiczne, zwiększona podatność na zakażenia, zakrzepica, zapalenie naczyń, wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, bóle i zawroty głowy, drgawki. U dzieci leczonych steroidami obserwuje się opóźnienie wzrostu. Po stosowaniu miejscowym: lokalne podrażnienie, zaniki skóry, teleangiektazje, rozstępy skórne, trądzik, hipo- lub hiperpigmentacja. Ciąża i laktacja: Kategoria C. Nie stosować w dawkach pozasubstytucyjnych w ciąży i okresie karmienia piersią. Dawkowanie: Indywidualne, w zależności od potrzeb i stanu chorego. P.o. W ostrych stanach zapalnych 60-120 mg/d, w przewlekłym leczeniu substytucyjnym 20-30 mg /d w jednej dawce rano lub 20 mg rano i 10 mg między godziną 15-16 (zgodnie z dobowym rytmem wydzielania hormonu); u dzieci 15-20 mg/m2 pc./d w dawkach podzielonych. Zwiększyć dawkę w warunkach stresu fizycznego i psychicznego. Odstawienie lub zmniejszanie dawki leku powinno się odbywać stopniowo pod kontrolą lekarza. Pozajelitowo podaje się wodorobursztynian hydrokortyzonu. Dorośli: 100-150 mg/dawkę, maksymalnie 1,5 g/d, początkowo co 4 h, a następnie co 8-12 h. W stanach zagrożenia życia podaje się 100-500 mg/dawkę (wstrzykiwać przez ok. 30 sek). Dawkę można powtórzyć 1, 3, 6 i 10 h po poprzednim wstrzyknięciu, a następnie co 8-12 h. Dzieci do 5. rż. 8-10 mg/kg mc./d. Dzieci starsze 4-8 mg/kg mc./d. Dawki można zwiększyć w zależności od stanu (np. wstrząs). Dostawowo/okołostawowo octan hydrokortyzonu 25-50 mg, w przypadkach o cięższym przebiegu dawkę można zwiększyć do 100 mg jednorazowo, w razie potrzeby powtarzać co 3-5 dni. W preparatach do stosowania miejscowego stosuje się 17-a-maślan hydrokortyzonu lub octan hydrokortyzonu. Leczenie miejscowe: zmiany skórne smarować kilka razy na dobę niewielką ilością preparatu, a po uzyskaniu poprawy 2-3 razy w tyg. nie dłużej niż 10-14 dni. W przypadku chorób o etiologii bakteryjnej konieczne jest stosowanie antybiotykoterapii. Zawiesina do oczu: 1-2 krople do worka spojówkowego 4-5 razy na dobę. Nie zaleca się stosowania dłużej niż 2 tyg. Gonadotropina kosmówkowa chorionic gonadotropin hormonum G03GA Działanie: Hormon powstający w łożysku (glikoproteina), uzyskiwany w celach leczniczych przez ekstrakcję z moczu kobiet ciężarnych. Składa się on z dwóch podjednostek: a i b. Podjednostka a gonadotropiny kosmówkowej ma identyczną budowę, jak podjednostki a gonadotropin wydzielanych przez przysadkę mózgową. Podjednostki b różnią się między sobą sekwencją aminokwasów. Gonadotropina kosmówkowa wykazuje aktywność hormonu luteinizującego - LH oraz minimalną aktywność FSH. W organizmie LH powoduje owulację, tworzenie ciałka żółtego w jajnikach oraz kontroluje wytwarzanie progesteronu przez ciałko żółte. W ciąży hCG wydzielana jest przez łożysko i zastępuje gonadotropiny przysadkowe, których wydzielanie hamowane jest przez duże stężenie estrogenów i progesteronu. hCG stymuluje funkcję wewnątrzwydzielniczą ciałka żółtego. U mężczyzn podawanie hCG powoduje zwiększenie stężenia testosteronu i estrogenów. Odpowiednio dawkowana zwiększa stężenie testosteronu 24 h po podaniu, który maksymalne stężenie osiąga po 58 h, utrzymujące się 4-5 dni po przerwaniu podawania. Działanie hCG zależy od 2 czynników: długiego t1/2 w osoczu po podaniu i.m. oraz prawdopodobnie długiego t1/2 w komórkach (dłuższy niż w osoczu). Dlatego działanie biologiczne jest dłuższe niż czas eliminacji z osocza. Wskazania: U kobiet: niepłodność spowodowana niewydolnością podwzgórzowo-przysadkową (I i II grupa wg WHO). Indukcja jajeczkowania u pacjentek z zespołem wielotorbielowatych jajników (z dużą ostrożnością). Monitorowana hiperstymulacja jajników w celu uzyskania komórek jajowych do zapłodnienia pozaustrojowego. U mężczyzn: leczenie substytucyjne w przypadku hipogonadyzmu hipogonadotropowego, leczenie zaburzeń zstępowania jąder, indukcja spermatogenezy w przebiegu zaburzeń układu podwzgórzowo-przysadkowego, opóźnione dojrzewanie związane z niedomogą gonadotropową przysadki. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na hCG. U kobiet: torbiele jajników, krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej etiologii, nowotwory sutka, endometrium lub jajnika, pierwotna niewydolność jajników, objawy zespołu hiperstymulacji jajników, hiperprolaktynemia o nieznanej przyczynie. U mężczyzn: rak sutka, rak gruczołu krokowego, przedwczesne dojrzewanie płciowe. U obydwu płci: niedoczynność tarczycy i(lub) nadnerczy, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek, padaczka, migrena, astma oskrzelowa. Interakcje: Nie są znane. Działanie niepożądane: Reakcje alergiczne, osutka, ból w miejscu podania. Kobiety: zespół hiperstymulacji jajników, ciąża wielopłodowa. Mężczyźni: obrzęki, zatrzymanie sodu i wody, bóle głowy, zmęczenie, ginekomastia, przedwczesne dojrzewanie. Ciąża i laktacja: Kategoria C. Zachować ostrożność w okresie karmienia piersią. Dawkowanie: Lek podawany i.m., dawkowanie indywidualne zależne od istniejących wskazań i odpowiedzi klinicznej. Przykłady: kobiety - obecnie rutynowo stosuje się wraz z pozostałymi gonadotropinami; po wcześniejszej stymulacji HMG lub FSH, gdy średnica pęcherzyka wynosi 17-19 mm, a stężenie estradiolu w surowicy wynosi 250-500 pg/ml, podaje się hCG najczęściej w dawce 5000 j.m. Protokół dawkowania w niskodawkowym leczeniu niepłodnych kobiet z zespołem wielotorbielowatych jajników: po uprzednim przygotowaniu przez podanie od 1. dnia cyklu początkowo 0,7 amp. (52 j.m./d) menotropin aż do osiągnięcia stężenia estrogenów tuż przed owulacją, gdy średnica pęcherzyka wynosi 17 mm podaje się jednorazowo 5000 j.m. hCG. Podczas leczenia obowiązuje monitorowanie stężeń estradiolu i LH oraz pomiar średnicy pęcherzyków za pomocą USG. Mężczyźni - leczenie wnętrostwa wg zaleceń WHO: i.m. niemowlętom 250 j.m. 2 razy w tyg. przez 5 tyg., do 6. rż. 500 j.m. 2 razy w tyg. przez 5 tyg., po 6. rż. 1000 j.m. 2 razy w tyg., przez 5 tyg. Hipogonadyzm hipogonadotropowy: wg Santena i Paulsena: 4000 j.m. 3 razy w tyg., wg Weinsteina i Reitza: 5000 j.m. 3 razy w tyg., wg Klingmuellera i wsp.: 2500 j.m. 2 razy w tyg., wg Demura i wsp.: 3000 j.m. 3 razy w tyg. Podawanie hCG w powyższych dawkach umożliwia utrzymanie stacjonarnego, prawidłowego stężenia testosteronu w surowicy podczas przewlekłego leczenia oraz pojawienie się dojrzałości płciowej. Skojarzone podawanie hCG i HMG w leczeniu substytucyjnym: 4000 j.m. hCG 2 razy w tyg. w ciągu 6-8 tyg., a następnie podaje się 1500-2000 j.m. hCG równocześnie z 1 amp. HMG (75 j.m. FSH + 75 j.m. LH) 3 razy w tyg. przez przynajmniej 3 mies. Uwagi: Ciąże w wyniku indukowania owulacji za pomocą preparatów gonadotropowych cechuje zwiększone ryzyko wystąpienia poronień. Częściej występują ciąże mnogie. Preparaty gonadotropin chorionic Leon dopisz cos jeszcze do encyklopedii

"Pamiętaj, że to nie białko sprawia, że zyskujesz lub tracisz na wadze - to zależy od kalorii i metabolizmu. " Nie no jasne,tomurbanowicz - jeśli łykasz jak młody pelikan takie pełne herezji g**** teksty, to się nie dziw, że potem piszesz brednie, że kulturyści umierają od białka przed 40-tką. BMR nie zależy od białka? A białko nie ma kcal? Utrata wagi zależy od bilansu energetycznego, a proteiny chronią mięśnie na redukcji - jest na ten temat masę badań. Kulturyści umierają od SAA, diuretyków, rhGH, insuliny i beta mimetyków, nie od białka. Uszkadza się serce, wątroba i/lub nerki - a to często wystarczy, by umrzeć przy silnym odwodnieniu. Gratuluję, że łyknąłeś też wege ściemy o kulturystach i gościach co nie jedzą protein, a "wyglądają". A już szczytem jest używanie jako źródła akademii witalności -tam co drugi art. to brednie, a w każdym są mega byki i nadużycia. Nie wiem, nie przeprowadzałem sekcji po śmierci. Wiem jedno, w ciągu 15 letniego studiowania wpływu białka (nadmiaru) na organizm ludzki, praktycznie wszędzie można przeczytać o jego negatywnym działaniu na nerki (azot). Wszędzie można przeczytać, że to g**** prawda. Patrz badania poniżej. Z innej beczki trochę - rozwinę to później i na pewno wrzucę to do pierwszego postu: czy nie uważacie, że nie ma logiki w zjadaniu białka? W dużym skrócie: zjadamy białko, strukturę, która jest tak zwarta i zbita, że nie wciśnie się w nią praktycznie nic, następnie organizm męczy się z tym "czymś", przez kilka, kilkanaście godzin, żeby rozbić na pojedyncze aminokwasy, z który coś tam zbuduje? Czy natura nie stworzyła nas czasem tak, żebyśmy nie marnowali naszej energii na takie historie i zjadali po prostu te produkty, które składają się już z wolnych aminokwasów i enzymów? Takim przykładem są surowe owoce i warzywa (soki z warzyw). Wiem, że teraz stwierdzicie, że jest tam w sumie tyle białka co kot napłakał, ale po pierwsze człowiek aż tak dużo białka nie potrzebuje, a po drugie, można fajnie skomponować posił. Fajnie, że masz pojęcie o żywieniu, skoro 80-90% pokarmów wymaga wielogodzinnej "obróbki". Zgodnie z tą logiką to pij sobie BCAA, soki i maltodekstryny. Jak podkreśla Anssi H. Manninen na łamach „Sports Nutrition Review Journal” dieta w okresie paleolitu zawierała 3-4 razy więcej protein niż współczesna. Czy organizm dostosowujący się przez 5 mln lat do diety bogatej w proteiny, nagle w ciągu 10 tys. lat stał się idealnym „spalaczem węglowodanów”? ## TU MASZ opracowanie, a nie g**** filmiki z youtuba: Warto przypomnieć, iż wg historycznego badania Elizabeth G. Frame po spożyciu 8 jajek z 237 ml mleka i wanilią (51-60 g protein) do 8 h po posiłku odnotowuje się zwiększoną ilość aminokwasów we krwi (w tym szczyt przypada na 2-3 h po posiłku). Dlatego niekoniecznie panika związana z katabolizmem powysiłkowym jest uzasadniona, szczególnie dla świetnie dożywionych i nawodnionych kulturystów. Podobnie pod dużym znakiem zapytania stoją w takim przypadku rutynowo sugerowane w USA i Europie Zachodniej kompozycje intra-workout – gdzie proponuje się podawanie aminokwasów i węglowodanów nawet w trakcie treningu! Wg Ireny Celejowej dla ciężarowców, zapaśników oraz biatlonistów dopuszczalne jest spożywanie od 2,4 do 3.0 g białka na kilogram masy ciała (podczas treningu i zawodów u sportowców klasy olimpijskiej). Wg ogólnie przyjętych danych np. wg Konsensusu w Lozannie średnie zapotrzebowanie na białko w sporcie wynosi 1,4,-1,9 g na kilogram masy ciała. Inne badania mówią o konieczności dostarczania od 1,2 do 1,7 g proteiny w celu utrzymania masy mięśniowej u kulturysty. Dla porównania osoba nieaktywna powinna przyjmować 0,8 g białka na kilogram masy ciała. Jak widać – rozrzut i niejednoznaczność w tej materii są ogromne. Jednak pod dużym znakiem zapytania stoją wartości powyżej 2,2-2,5 g białka na kilogram masy ciała – nawet dla kulturysty. Z reguły w literaturze spotyka się rekomendacje dotyczące dostarczania protein przez cały dzień, a w szczególności w okresie okołotreningowym (przed i po treningu). Mówi się, że po zakończeniu treningu należy jak najszybciej zadbać o dowóz składników odżywczych, a szczególnie protein. Wielu naukowców sugeruje, iż synteza białek mięśniowych jest zwiększona tylko przez ściśle określony czas, podczas trwania „anabolicznego okna”. Ów najbardziej sprzyjający czas ma występować po zakończeniu treningu (Lemon, Berardi & Noreen, 2002). Aby skorzystać z podobnego „okna” należy spożyć proteiny od 45 minut do 1 h od zakończenia ćwiczeń (Ivy & Ferguson-Stegall, 2013). Odpowiedź anaboliczna na trening oporowy ma być znacznie zredukowana jeśli białko dostarczy się poza tym wąskim oknem, co ma zmniejszać przyrosty masy mięśniowej (Ivy & Ferguson-Stegall, 2013). W wielu badaniach wykazano, iż synteza białek mięśniowych może być podniesiona nawet do 48 h po zakończeniu treningu , dodatkowe porcje protein mogą zwiększać efekty hipertroficzne (oczywiście, do pewnego ściśle określonego poziomu), „Obecna literatura sugeruje, że zawodnik sportów siłowych jeszcze przez 24 godziny po zakończeniu wysiłku odniesie korzyści z dostarczania protein, celowe jest również dostarczanie protein szybkowchłanialnych w ilości 0.25 g na kilogram masy ciała zaraz po treningu (mężczyzna 100 kg, 25 g proteiny np. WPC). W ciągu dnia badacze zalecają 0,25 g białka co 4-5 godzin i kolejną porcję 0.25-0.5 g/kg masy ciała przed snem”. Do powyższych zaleceń należy podejść krytycznie z kilku powodów: 1. W wielu badaniach nie wykazano korzyści z dostarczania nadmiaru białka w diecie np. „dla osoby nieaktywnej fizycznie już 1,4 g białka na każdy kilogram masy ciało było zbyt dużą ilością. Wystarczająca okazała się wartość: 0,89 g białka na każdy kilogram masy ciała (równowaga). Dla zawodników sportów siłowych już poziom 1,41 g białka na każdy kilogram masy ciała – zapewnił równowagę (zrównoważony obrót białkowy). Dostarczanie 2,4 g białka na każdy kilogram masy ciała (grupa wysokich protein) – okazało się zbyt dużą ilością dla aktywnych fizycznie atletów! Nie było różnic pomiędzy ilością białka które powstawało w organizmie sportowców z grup wysokiej ilości białka (2,4 g na kg m.c.), a grupy średniej ilości białka) (1.41 g na kg m.c.)” 2. Istnieje wiele schematów żywieniowych które zakładają np. przerywany post (IF) – co łamie powyższe zalecenia dostarczania białka co „4-5 godzin”. 3. Dostarczanie białka, bez uwzględnienia odpowiedniej podaży węglowodanów i tłuszczy nie sprawi, że Twoje mięśnie zaczną szybko rosnąć. Wręcz przeciwnie – możesz w ten sposób skutecznie zahamować przyrosty masy mięśniowej! 4. W niektórych badaniach wykazano, że np. zawodnicy podnoszenia ciężarów spożywają o wiele za dużo białka i tłuszczy, a za mało węglowodanów, Czy duża podaż protein jest szkodliwa dla zdrowia? Przez dziesiątki lat pokutował mit, iż dostarczanie protein jest szkodliwe dla nerek oraz wątroby. Można uwierzyć w podobną argumentację, w przypadku osób mających wyjściowo chore nerki lub wątrobę lub w przypadku osób w podeszłym wieku. Dla zdrowych, młodych mężczyzn nie udało się udowodnić szkodliwego wpływu dużych ilości protein w diecie. Jak podkreśla Anssi H. Manninen na łamach „Sports Nutrition Review Journal” dieta w okresie paleolitu zawierała 3-4 razy więcej protein niż współczesna. Czy organizm dostosowujący się przez 5 mln lat do diety bogatej w proteiny, nagle w ciągu 10 tys. lat stał się idealnym „spalaczem węglowodanów”? Zresztą, wielu kulturystów z lat 60. ubiegłego stulecia starało się zrobić masę mięśniową na diecie Vince’a Girondy, składającej się między innymi ze steków, jajek i proszku białkowego zmieszanego z pełnotłustą śmietaną. Dieta ta rekomendowała dzienna dawkę 36 całych jaj oraz do kilograma czerwonego mięsa Zawierała też w sobie mnóstwo cholesterolu, który jak się okazuje, mógł być jej najważniejszym składnikiem.” Jak podkreślają Manninen uszkodzenia nerek związane z dietą wysokobiałkową są niespotykane w środowisku kulturystycznym. A przecież dziesiątki tysięcy ludzi od kilkudziesięciu lat przekraczają zalecane normy spożycia protein. W wyprawie Lewisa i Clarka przez Amerykę mężczyźni spożywali nawet 4 kg mięsa bizona dziennie. To ponad 600 g protein dziennie! Nie muszę dodawać, iż żaden z nich nie zachorował. Badanie Poortmans i Dellalieux dotyczyło kulturystów i innych, dobrze wytrenowanych osób, dostarczały one średnie i duże ilości protein. Badano krew, mocz, analizowano posiłki oraz ilość dostarczanych protein. W osoczu znaleziono większe ilości kwasu moczowego oraz wapnia, jednakże klirens dla kreatyniny (filtracja nerkowa), mocznika oraz albumin były w normie. Naukowcy doszli do wniosku, iż podaż do 2.8 g protein na kg masy ciała nie upośledza funkcji nerek u dobrze wytrenowanych sportowców. W badaniach Jose Antonio z 2014 roku wykazano, iż nawet duża ilość protein w diecie (4,4 g na kilogram masy ciała) – czyli pięciokrotnie więcej niż zalecana średnia dzienna podaż, nie tylko nie prowadzi do gromadzenia tkanki tłuszczowej, a wręcz owocuje wyraźną redukcją tkanki tłuszczowej u badanych. W badaniu wzięło udział 30 wytrenowanych siłowo osób. Miały nie zmieniać one dotychczasowego treningu oraz diety (poza interwencją w zakresie podaży białka). • Grupa „wysokich protein” spożywała aż 4,4 g ± 0,8 g białka/kilogram masy ciała/dzień, • Grupa „niskich protein” spożywała aż 1,8 g ± 0,4 g białka /kilogram masy ciała/dzień. Wyniki po 8 tygodniach? • Grupa „niskich protein”– odnotowano przyrost 1,3 kg ± 2,0 beztłuszczowej masy ciała (ang. FFM fat free mass). • Grupa „wysokich protein” – odnotowano przyrost 1,9 kg ± 2,4 beztłuszczowej masy ciała (ang. FFM fat free mass). • Jak widać różnica w przyroście mięśni to ledwie 600 g na korzyść diety z bardzo wysoką ilością białka. • Grupa „wysokich protein” straciła 200 g tłuszczu, grupa „niskich protein” zdobyła 200 g tłuszczu, W badaniu Hyerang Kim i wsp. wzięło udział 8 elitarnych koreańskich kulturystów w wieku od 18 do 25 lat. Spożywali gigantyczne (w porównaniu do ogółu populacji) ilości białka: 4.3 ± 1.2 g/kilogram masy ciała, dziennie. Ogólna podaż kalorii też była imponująca: 5,621.7 ± 1,354.7 kcal. Zmierzono ilości kreatyniny oraz potasu w serum oraz zbadano ile azotu i kreatyniny znajduje się w moczu. Dodatkowo zmierzono ilość wydalanego wapnia i fosforu. Badani trenowali więcej niż 4x w tygodniu, po 1,5 godziny na sesję. • Badani dostarczali 293.8 ± 137.0 protein dziennie z diety, dodatkowo 112.2 ± 70.3 z odżywek białkowych. • Całkowita ilość protein spożywanych, codziennie (dieta + odżywki), w gramach: 406.0 ± 101.1 g (4,3 ± 1.2 g), • 34% energii pochodziło z węglowodanów (z tego aż 95% pokrywała dieta!), • 30% z białka (z tego 28% z odżywek, 72% z diety), • 36% z tłuszczy (93% z diety, 7 % z suplementów/odżywek), Co stwierdzili naukowcy u kulturystów? 1. Nadmiar białka w diecie może prowadzić do kwasicy metabolicznej (ale nie wystąpił w tym przypadku), 2. Kwasica – wiąże się z zwiększonym wydalaniem wapnia i fosforanów w moczu, 3. Utrata wapnia i fosforanów może przyczyniać się do uszkodzeń kości oraz zaburzać procesy „wbudowywania” protein w mięśniach, 4. Wagner wykazał, że osoby które otrzymywały 2.0 g białka / kg m.c. w diecie wydalały dwukrotnie więcej wapnia w porównaniu do grupy niskoproteinowej (0.5 białka / kg m.c.) 5. Kulturyści spożywali absurdalnie dużo wapnia 2,177.6 ± 1,588.5 mg, w tym aż 1,494.4 ± 1,820.0 mg z suplementów. Norma dla dorosłego mężczyzny wynosi 1200 mg. Nadmiar tego makropierwiastka jest toksyczny – m.in. tworzą się kamienie nerkowe, hamowane jest wchłanianie żelaza i cynku, może być zaburzona praca serca i oddychanie! (Ciborowska, Rudnicka). Dodatkowo mogą pojawiać się depresja, dezorientacja, wolna, nieregularna praca serca, wzmożone pragnienie, nudności, wymioty itd. (M. Friedrich) 6. Również podaż fosforu była ogromna: aż 3,268.6 ± 1,023.3 mg (norma wynosi ledwie: 700 mg!) 7. Duża ilość potasu (5,952.8 ± 2,135.9 mg) okazała się być korzystnym bodźcem anabolicznym i „buforem” przeciw wydalaniu azotu z moczem (amoniak -> mocznik -> wydalanie poprzez nerki). Dodatkowo stwierdzono, że potas może pośrednio i bezpośrednio poprawiać wchłanianie wapnia oraz stanowić ochronę przed kwasicą metaboliczną, 8. Ilość wapnia wydalanego u osób ćwiczących jest mniejsza, niż u nieaktywnych, Duża ilość protein w trakcie redukcji chroni mięśnie oraz przyspiesza efekty! Wykazano, iż w przypadku niewystarczającej podaży energii (np. z węglowodanów) nawet rzędu 100 kcal dziennie, znacznie wzrasta zapotrzebowanie na białko. U biegaczy w ww. okolicznościach, przy pokonywaniu 5-10 mil dziennie z intensywnością 65-75% VO2 MAX. (1 mila = 1.6 km) niewystarczająca okazała się podaż 2 g protein na kg masy ciała (co wiele lat temu uważano za niezwykle wysoki i niezdrowy poziom). W badaniach Mettlera, Mitchella, Tiptona 20 zdrowych, wytrenowanych młodych sportowców zbadano pod kątem ilości wydatkowanej energii w ciągu 1 tygodnia. W drugim tygodniu eksperymentu żywiono ich dostarczając 15% białka i 100% wartości energetycznej. W kolejnych 2 tygodniach zastosowano interwencję: dietę opartą o 15% lub 35% białka i 60% dotychczas dostarczanej z pokarmu energii. Sportowców podzielono na dwie grupy: • 15% białka – 1 g protein na kilogram masy ciała, grupa kontrolna CP, • 35% białka – 2,3 g protein na kilogram masy ciała, grupa wysokich protein, HP Sportowcy przez okres 4 tygodni badań trenowali tak samo jak przed eksperymentem. Sprawdzono jak różna ilość białka w diecie wpłynie na: • Całkowitą masę ciała, • Suchą masę ciała (LBM), • Masę tłuszczu (FM), • Osiągi: wyskok z pozycji przysiadu, maksymalny izometryczny wyprost nogi, wyciskanie sztangi leżąc na 1 powtórzenie maksymalne, wyciskanie sztangi leżąc na ilość powtórzeń oraz 30 sekundowy test wydolności beztlenowej (Wingate), Wyniki? 1. Całkowita masę ciała – w grupie niskich protein zmniejszyła się o 3 kilogramy +/- 0.4 kg, w grupie wysokich protein o 1.5 kilograma +/- 0.3 kg. 2. Sucha masa ciała (mięśnie): w grupie niskich protein: 1.6 kilograma straty +/- 0.3 kg, w grupie wysokich protein: 0.3 kilograma straty +/- 0.3 kg. Dieta nie wpłynęła znacząco na utratę tłuszczu, spadek wydolności i większość parametrów metabolicznych. W grupie wysokich protein odnotowano więcej mocznika i nie estryfikowanych, wolnych kwasów tłuszczowych. Grupa wysokich protein odczuwała większe zmęczenie i gorsze wyniki w codziennym życiu. Wnioski: większa ilość białka w diecie może być niezbędna do zachowania masy mięśniowej, w trakcie redukcji tkanki tłuszczowej (przy ograniczonej podaży kalorii). Podsumowanie: nie istnieje jedna droga oraz uniwersalne rozwiązanie. Obecnie przyjmuje się, iż w kulturystyce korzystne jest dostarczanie 2-3 g protein na kg masy ciała (może być znacznie zwiększone w okresie restrykcji kalorycznych). Jednak istnieją osoby które dobrze funkcjonują i odnoszą zadowalające efekty przy o wiele mniejszej, jak i przy znacząco większej podaży białka. Podobnie jest w przypadku węglowodanów. Istnieje bardzo wiele rozbieżności w zaleceniach dotyczących podaży węglowodanów dla kulturysty. Można przyjąć, iż kluczowym okresem dla przyjmowania białek i węglowodanów jest czas do kilku godzin po zakończeniu treningu. Bezpośrednio po treningu przyswajanie składników odżywczych jest zahamowane przez uwarunkowania fizjologiczne (przesunięcie znacznej objętości krwi krążącej do mięśni). Przyjmuje się, iż w okresie potreningowym można dostarczyć 0.3-0.4 g białka na kg masy ciała z protein oraz 0.5-0.6 g węglowodanów (dla 100 kg zawodnika oznacza to 30-40 g protein oraz 50-60 g węglowodanów). Referencje, badania, piśmiennictwo: 1. Anssi H. Manninen “High-protein diets are not hazardous for the healthy kidneys” Nephrol. Dial. Transplant.-2005-Manninen-657-8.pdf 2. Street C. High-protein intake—is it safe? In: Antonio J, Stout JR, eds. Sports Supplements. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2001, pp. 311–312 3. Colker CM. The Greenwich Diet: Lose Fat While Gaining New Health and Wellness. Hauppauge, NY: Advanced Research Press, 2000 4. Poortmans JR1, Dellalieux O. “Do regular high protein diets have potential health risks on kidney function in athletes?” 5. Jose Antonio “The effects of consuming a high protein diet (4.4 g/kg/d) on body composition in resistance-trained individuals” http://www.jissn.com/content/11/1/19/abstract 6. Anssi H. Manninen “HIGH-PROTEIN WEIGHT LOSS DIETS AND PURPORTED ADVERSE EFFECTS: WHERE IS THE EVIDENCE?” Sports Nutrition Review Journal. 1(1):45-51, 2004. 7. Cholesterol LDL jest niezbędny do wzrostu mięśni – MD wrzesień 2011 8. Hyerang Kim “Metabolic responses to high protein diet in Korean elite bodybuilders with high-intensity resistance exercise” http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3142197/ 9. Nestle Nutr Inst Workshop Ser, lipiec 2013 10. Tarnopolsky MA1, Atkinson SA, MacDougall JD, Chesley A, Phillips S, Schwarcz HP. “Evaluation of protein requirements for trained strength athletes” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1474076 11. Stuart M. Phillipscorresponding author “A Brief Review of Critical Processes in Exercise-Induced Muscular Hypertrophy” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4008813/ 12. http://180rekompozycja.pl/okno-anaboliczne-obiegowe-stwierdzenia-vs-dowody/ 13. Fujita et al. (2009) Fujita S, Dreyer HC, Drummond MJ, Glynn EL, Volpi E, Rasmussen BB. Essential amino acid and carbohydrate ingestion before resistance exercise does not enhance postexercise muscle protein synthesis. Journal of Applied Physiology. 2009;106:1730–1739. doi: 10.1152/japplphysiol.90395.2008. 14. Mettler S1, Mitchell N, Tipton KD. “Increased protein intake reduces lean body mass loss during weight loss in athletes.” Med Sci Sports Exerc. 2010 Feb;42(2):326-37. doi: 10.1249/MSS.0b013e3181b2ef8e. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19927027 15. Elizabeth G. Frame “the levels of individual free amino acids in the plasma of normal man at various intervals after a high-protein meal” 16. Łukasz Kowalski „Korzyści z bycia w stanie ketozy cz. 1” http://180rekompozycja.pl/korzysci-z-bycia-w-stanie-ketozy-cz-1/ 17. Bazzano LA, Hu T, Reynolds K, Yao L, Bunol C, Liu Y, Chen CS, Klag MJ, Whelton PK, He J. “Effects of low-carbohydrate and low-fat diets: a randomized trial.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25178568 18. Tian Hu, Katherine T. Mills, Lu Yao, Kathryn Demanelis, Mohamed Eloustaz, William S. Yancy, Jr, Tanika N. Kelly, Jiang He, and Lydia A. Bazzano “Effects of Low-Carbohydrate Diets Versus Low-Fat Diets on Metabolic Risk Factors: A Meta-Analysis of Randomized Controlled Clinical Trials” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3530364/ 19. ALLEN R. STEPHEN A. WILSON „Low-Carbohydrate Diets“ http://www.aafp.org/afp/2006/0601/p1942.html Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:18:44 Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:19:16 Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:20:35 Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:22:14 Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:24:24 Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-11 14:26:31

Fulwestrant fulvestrant antineoplasticum L02BA Działanie: Kompetycyjny antagonista receptora estrogenowego, wykazujący powinowactwo do receptora porównywalne z powinowactwem estradiolu. Blokuje on działanie troficzne estrogenów, nie wykazując jednocześnie nawet częściowo działania agonistycznego (estrogenopodobnego). Mechanizm działania fulwestrantu polega na zmniejszeniu ilości białka receptorowego receptora estrogenowego (ER). W badaniach klinicznych u kobiet po menopauzie chorych na raka sutka zawierającego ER fulwestrant znamiennie zmniejszał ilość białka receptorowego ER i powodował znaczące zmniejszenie ekspresji receptora progesteronowego, co potwierdza brak wewnętrznej aktywności estrogenowej. Po podaniu i.m. fulwestrant powoli wchłania się z miejsca wstrzyknięcia. tmax wynosi ok. 7 dni. Stężenie w stanie stacjonarnym osiąga się po podaniu 6 dawek w odstępach 1 miesiąca,; największa kumulacja leku następuje po podaniu 3-4 dawek. t1/2 wynosi ok. 50 dni. Fulwestrant w 99% wiąże się z białkami osocza, głównie z frakcjami lipoprotein VLDL, LDL i HDL. Metabolizm leku zachodzi na drodze przemian biologicznych podobnych, jak w przypadku endogennych steroidów. Metabolity mają podobną lub mniejszą aktywność w porównaniu z fulwestrantem. Lek wydalany jest głównie w postaci metabolitów, przede wszystkim z kałem; mniej niż 1% wydala się z moczem. Wskazania: Leczenie raka sutka z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, u kobiet po menopauzie, w przypadku gdy nastąpił nawrót choroby podczas lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem z grupy antyestrogenów lub, gdy nastąpiła progresja choroby podczas leczenia lekiem z grupy antyestrogenów. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciąża i okres karmienia piersią, ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży. Należy zachować szczególną ostrożność u chorych z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność, stosując fulwestrant u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Należy zachować ostrożność u pacjentek ze skaza krwotoczną, małopłytkowością lub u stosujących leki przeciwzakrzepowe. Należy zachować ostrożność, stosując lek u pacjentek z grupy ryzyka wystąpienia zaburzeń zatorowo-zakrzepowych. Interakcje: Fulwestrant nie hamuje izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450. In vitro nie wpływa na izoenzymy CYP 1A2, 2C9, 2C19, 2D6. Działanie niepożądane: Bardzo często: uderzenia gorąca. Często: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności, wymioty, biegunka, brak łaknienia, osutka, zakażenia dróg moczowych, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, odczyn w miejscu podania, przemijający ból i stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, astenia, ból pleców. Niezbyt często: krwawienia z pochwy, kandydoza pochwy, obfite upławy, reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka. W przypadku przedawkowania można spodziewać się objawów związanych z bezpośrednim lub pośrednim działaniem antyestrogenowym. Leczenie objawowe. Ciąża i laktacja: Kategoria D. Fulwestrant jest przeciwwskazany w ciąży. Karmienie piersią w czasie leczenia jest przeciwwskazane. Dawkowanie: I.m. powoli w m. pośladkowy. Dorosłe chore, również w podeszłym wieku: 250 mg co 1 mies. Uwagi: Fulwestrant nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów, jednak ze względu na występowanie astenii w czasie leczenia, chore u których występuje ten objaw, powinny zachować ostrożność w czasie prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Preparaty Fulvestrant Raloksyfen raloxifene antiosteoporoticum G03XC Działanie: Wybiórczy modulator receptora estrogenowego (selective estrogen receptor modulator - SERM) należący do pochodnych benzotiofenów. Lek działa agonistycznie na receptory zlokalizowane w tkance kostnej, dzięki czemu zmniejsza jej resorpcję, zwiększa gęstość mineralną kości i zmniejsza częstość złamań kości. Zwiększa gęstość bliższej nasady kości udowej i trzonów kręgów oraz zwiększa o ok. 2% całkowitą zawartość związków mineralnych w organizmie i powoduje dodatni bilans wapniowy, głównie poprzez hamowanie wydalania wapnia z moczem. Raloksyfen wpływa na przemianę tłuszczów - zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego i jego frakcji LDL. Nie zwiększa stężenia triglicerydów, nie wpływa też na stężenie frakcji HDL cholesterolu. Raloksyfen nie działa na receptory umiejscowione w podwzgórzu i jest antagonistą receptorów estrogenowych w macicy i gruczole piersiowym. Po podaniu p.o. raloksyfen wchłania się szybko; w ok. 60% podanej dawki podlega efektowi pierwszego przejścia (powstają wówczas liczne pochodne sprzężone z kwasem glukuronowym). Całkowita dostępność biologiczna raloksyfenu wynosi 2%. Raloksyfen i jego pochodne wiążą się w 95% z białkami osocza i biorą udział w krążeniu jelitowo-wątrobowym, co po podaniu p.o. wydłuża t1/2 do 27,7 h. Lek wydalany jest głównie z kałem, mniej niż 6% dawki wydalane jest z moczem. U chorych z niewydolnością wątroby stężenie raloksyfenu w osoczu jest większe ok. 2,5 razy w porównaniu ze stężeniem u osób zdrowych. Wskazania: Zapobieganie nieurazowym złamaniom trzonów kręgów u kobiet z małą masą kostną w okresie pomenopauzalnym. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, choroba zakrzepowo-zatorowa (w tym zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich, zakrzep żył siatkówki; także w wywiadzie), niewydolność wątroby, cholestaza, ciężka niewydolność nerek, krwawienie z dróg rodnych o nieustalonej przyczynie. Nie stosować u kobiet w wieku rozrodczym. Nie zaleca się stosowania u kobiet chorych na raka sutka lub błony śluzowej macicy. Należy zaprzestać stosowania leku 3 dni przed planowanym unieruchomieniem lub w chwili wystąpienia choroby lub stanu wymagającego długotrwałego unieruchomienia. W razie wystąpienia krwawienia z dróg rodnych należy przerwać podawanie raloksyfenu do chwili ustalenia przyczyny krwawienia. Podczas jednoczesnego stosowania raloksyfenu i doustnych leków przeciwzakrzepowych należy często kontrolować czas protrombinowy. Podczas leczenia należy kontrolować stężenie bilirubiny w surowicy oraz aktywność enzymów wątrobowych, takich jak fosfataza zasadowa, ALT, AST i GGT. Raloksyfen nie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. Interakcje: Raloksyfen nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny, jednak podczas jednoczesnego stosowania następuje skrócenie czasu protrombinowego o ok. 10%. Nie stosować jednocześnie z cholestyraminą (zmniejszenie wchłaniania i krążenia wątrobowo-jelitowego raloksyfenu o ok. 60%). Ampicylina zwiększa cmax raloksyfenu, jednak stosunek całkowitego wchłaniania do wydalania raloksyfenu nie ulega zmianie i leki te można stosować jednocześnie. Raloksyfen nieznacznie zwiększa stężenia białek wiążących hormony (globulin wiążących tyroksynę, kortykosteroidy, androgeny, estrogeny) i jednocześnie zwiększa całkowite stężenia wymienionych hormonów, nie powodując jednak zmiany stężenia wolnych frakcji hormonów. Nie zaobserwowano interakcji pomiędzy jednocześnie podawanym raloksyfenem i węglanem wapnia, wodorotlenkiem glinu, wodorotlenkiem magnezu, digoksyną, paracetamolem, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (kwasem acetylosalicylowym, naproksenem, ibuprofenem), antybiotykami stosowanymi doustnie, pochodnymi benzodiazepiny, antagonistami receptora H1 i H2. Działanie niepożądane: Uderzenia gorąca, skurcze mięśni kończyn dolnych, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, obrzęki obwodowe, zmniejszenie liczby płytek krwi, rzadziej bóle głowy, objawy grypopodobne, gorączka, omdlenia, nudności, wymioty, biegunka, bóle stawów, ścięgien, zawroty głowy, neuralgia, niedoczulica, zapalenie zatok, nieżyt nosa, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, kaszel, nadmierne pocenie się, zapalenie spojówek, zapalenie pęcherza moczowego, krwawienie z dróg rodnych. Brak doniesień o przedawkowaniu raloksyfenu. Dawka 600 mg/d była dobrze tolerowana. Brak swoistego antidotum. Ciąża i laktacja: Kategoria X. Nie stosować u kobiet w ciąży lub w okresie rozrodczym. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią. Dawkowanie: 60 mg (1 tabl.) na dobę p.o. niezależnie od posiłków. Nie ma potrzeby dostosowania dawki u kobiet w podeszłym wieku. Preparaty raloxifene Estradiol estradiol hormonum sive analogum G03CA, L02AA Działanie: Lek stosowany w hormonalnej terapii zastępczej. 17ß-estradiol jest naturalnym hormonem syntetyzowanym i uwalnianym w 95% przez komórki ziarniste jajnika. W niewielkiej ilości powstaje z estronu na drodze odwracalnej konwersji zachodzącej w tkankach docelowych; małe ilości estradiolu powstają także w wyniku aromatyzacji dehydroepiandrosteronu (DHEA) i testosteronu poza jajnikiem. Estradiol działa za pośrednictwem swoistych receptorów, a głównymi narządami docelowymi są: narządy płciowe, gruczoł sutkowy, podwzgórze i przysadka. Stężenie hormonu w surowicy zależy od fazy cyklu i u kobiet w wieku rozrodczym waha się w granicach 60-1300 pmol/l. Estrogeny warunkują drugo- i trzeciorzędowe cechy płciowe u kobiet: pobudzają rozwój macicy, jajowodów, pochwy, zewnętrznych narządów płciowych i gruczołów sutkowych. W endometrium wywołują zmiany proliferacyjne, powodują przyrost masy mięśnia macicy, a poprzez pobudzenie syntezy prostaglandyn zwiększają jej pobudliwość skurczową; pobudzają wydzielanie śluzu szyjkowego z jednoczesnym rozkurczaniem błony mięśniowej szyjki macicy, umożliwiając penetrację plemników. W pochwie wywołują wzrost, dojrzewanie i złuszczanie komórek nabłonka. W sutku pobudzają rozwój podścieliska i tkanki tłuszczowej oraz wzrost nabłonka kanalików i pęcherzyków gruczołowych. Wpływ ogólnoustrojowy estradiolu przejawia się działaniem: kościotwórczym, pobudzającym syntezę białek w wątrobie, zwiększającym wytwarzanie tlenku azotu, prostacykliny i hamującym wytwarzanie tromboksanu i endoteliny, zmniejszającym stężenie frakcji LDL-cholesterolu, zwiększającym stężenie frakcji HDL (z wyjątkiem estradiolu stosowanego przezskórnie), VLDL i triglicerydów. Estradiol zwiększa w surowicy stężenie czynnika krzepnięcia VII oraz białka C, zmniejsza stężenie inhibitora aktywatora plazminogenu 1, fibrynogenu i antytrombiny III. Wpływa na biosyntezę tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych, zmniejsza stężenie glukozy na czczo; zwiększa przepuszczalność błon komórkowych poprzez większe nawodnienie - poprawia elastyczność skóry i stan błon śluzowych. Wpływa na rozmieszczenie tkanki tłuszczowej (ukształtowanie sylwetki kobiecej). Działa korzystnie na stan psychiczny i emocjonalny oraz libido. Estradiol może być podawany p.o., i.m., przezskórnie, donosowo i dopochwowo. Wchłania się z przewodu pokarmowego, skóry i błon śluzowych. Po podaniu i.m. powoli wchłania się z miejsca wstrzyknięcia. Po wchłonięciu w ok. 50% wiąże się z białkami osocza. W trakcie ?pierwszego przejścia? przez wątrobę jest szybko metabolizowany do mniej czynnych metabolitów - estriolu i estronu. Dostępność biologiczna estradiolu podanego p.o. wynosi ok. 5-7%. t1/2 w osoczu wynosi ok. 7 h. Wydalany głównie z moczem w postaci metabolitów (siarczanów, glukuronianów), częściowo w postaci niezmienionej. Wskazania: Hormonalna terapia zastępcza w przypadku: hipogonadyzmu u kobiet (pierwotny i wtórny brak miesiączki), zespołu pokastracyjnego, objawów wypadowych u kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym, osteoporozy u kobiet wywołanej niedoborem estrogenów. Dopochwowo w zanikowym zapaleniu pochwy zależnym od niedoboru estrogenów. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Stosowanie ogólne. Niewyjaśnione krwawienia z macicy, ostre i przewlekłe czynne choroby wątroby, aktualne lub przebyte choroby zakrzepowo-zatorowe (głęboka zakrzepica żylna, zatorowość płucna, udar, zawał serca), hormonozależne nowotwory macicy lub gruczołów sutkowych lub ich podejrzenie. Z bardzo dużą ostrożnością należy stosować w przypadku wrodzonych zaburzeń przemiany tłuszczowej, endometriozy, kamicy dróg żółciowych, chorób przebiegających z drgawkami, po przebytej żółtaczki cholestatycznej związanej ze stosowaniem estrogenów lub ciążą, porfirii. Preparatów złożonych nie należy stosować u kobiet, które przebyły histerektomię. Stosowanie dopochwowe. Nowotwór estrogenozależny, porfiria, ciąża lub jej podejrzenie. Interakcje: Estradiol zmniejsza działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych; może nasilać lub osłabiać działanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych; może nasilać działanie glikokortykosteroidów; może zwiększać stężenie cyklosporyny we krwi; w skojarzeniu z antybiotykami makrolidowymi lub troleandomycyną może dojść do ciężkiego uszkodzenia komórek wątroby; barbiturany, ryfampicyna, pochodne hydantoiny, karbamazepina, fenytoina, prymidon i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne nasilają metabolizm estradiolu, zmniejszając skuteczność leczenia. Działanie niepożądane: Ze strony układu moczowo-płciowego: krwawienia i plamienia z dróg rodnych, wydłużenie i nasilenie miesiączek, nadmiar śluzu szyjkowego, nasilenie zespołu napięcia przedmiesiączkowego, uczynnienie objawów endometriozy, rozrost endometrium, podrażnienie pęcherza moczowego, kandydoza pochwy, bolesność i powiększenie sutków; ze strony układu pokarmowego: kurczowe bóle brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, jadłowstręt, żółtaczka cholestatyczna, kamica żółciowa, zapalenie wątroby; ze strony układu nerwowego: bóle i zawroty głowy, depresja, zaburzenia libido, niepokój, uczucie zmęczenia, migrena; ze strony skóry: reakcje alergiczne, wypadanie włosów, rumień wielopostaciowy i rumień guzowaty, przebarwienia skóry, świąd; ze strony układu krążenia: wzrost ciśnienia tętniczego, zaburzenia hematologiczne: nasilenie krzepliwości, zatorowość płucna, zakrzepowe zapalenie żył, zakrzepica naczyń mózgowych lub ocznych. Inne: obrzęki, upośledzenie tolerancji glukozy, zwiększenie masy ciała, nietolerancja soczewek kontaktowych, zaostrzenie porfirii, uczucie ciężkości kończyn i kurcze łydek. Estradiol może powodować rozwój nowotworów macicy, sutka i wątroby. Może pobudzać wzrost istniejących wcześniej mięśniaków macicy. Ciąża i laktacja: Kategoria X. Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. Dawkowanie: Hormonalna terapia zastępcza: wybór drogi podania powinien być dokonywany indywidualnie. U niektórych kobiet (z niestabilnym nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, otyłością, hipertriglicerydemią, kamicą pęcherzyka żółciowego, przebytą chorobą zakrzepową żył), korzystniejsze jest podanie leku przezskórnie lub donosowo. W leczeniu stosuje się estrogeny wraz z progestagenami w różnych schematach. Cykliczne podawanie leków powoduje comiesięczne krwawienia, natomiast ciągłe stosowanie leków z założenia prowadzi do stopniowego zaniku endometrium i nie powoduje comiesięcznych krwawień, ale może wywołać nieregularne krwawienia lub plamienia. Właściwy dobór leków i dawek zależy od obserwacji klinicznej. Plastry uwalniają zwykle 25-100 ?g/d estradiolu. Przeciętna dawka wynosi 50/d i jest równoważna dawce substytucyjnej, np. 2 mg estradiolu podawanego p.o. w formie zmikronizowanej lub 300 ?g donosowo. Większość systemów przezskórnych dostępnych na rynku przewiduje zmianę plastra 2-krotnie w ciągu tyg. Stosując dodatkowo leczenie progestagenami, należy je uzupełniać p.o. lub stosować zestawy do całkowitej terapii przezskórnej. Podając progestageny w sposób sekwencyjny, należy zachować 10-14-dniowy okres leczenia. Jeśli konieczna jest zmiana terapii z sekwencyjnej na ciągłą (np. z powodu nasilenia działań niepożądanych), wtedy progestagen podaje się codziennie w dawce ok. 4-krotnie mniejszej. Donosowo lek podaje się w dawce 150-600 ?g/d, początkowo zwykle po 1 dawce (150 ?g) do każdego nozdrza raz na dobę rano lub wieczorem (czyli 300 ?g/d), po 2-3 cyklach dawkowanie należy zmodyfikować w zależności od objawów klinicznych. W zanikowym zapaleniu pochwy głęboko dopochwowo za pomocą aplikatora początkowo 1 tabl. raz na dobę przez 2 tyg., następnie 1 tabl. 2 razy w tyg. W przypadku żelu należy nanieść ilość żelu odpowiadającą 0,5-1,5 mg estradiolu na zdrową, nieuszkodzoną skórę dolnej części tułowia lub uda. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest badanie ogólne, ginekologiczne, ewentualnie konsultacje lekarzy innych specjalności w celu wykluczenia przeciwwskazań oraz wyjaśnienie pacjentce zasad leczenia hormonalnego. Należy wykonać mammografię, przezpochwowe badanie USG, oznaczyć stężenie cholesterolu. W trakcie terapii konieczne są: dokładne badanie lekarskie, badanie ginekologiczne, mammografia, przezpochwowe badanie USG, oznaczenie stężenia cholesterolu. W celu wykluczenia możliwości podania leku we wczesnej ciąży wskazane jest wykonywanie testów ciążowych przed podaniem leku. Preparaty estradiol Sylibinina silibinin hepatoprotectivum A05BA Działanie: Pochodna flawonowa otrzymywana z owoców ostropestu plamistego. Poprzez stabilizację błon komórkowych komórek wątrobowych wykazuje działanie ochronne wobec miąższu wątroby. Działa stabilizująco, regenerująco i ochronnie na błony komórek wątroby, słabo rozkurczająco na mięśnie gładkie, żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwzapalnie i silnie odtruwająco. Wskazania: Stany po uszkodzeniach wątroby spowodowanych działaniem leków, alkoholu lub substancji toksycznych. Pomocniczo w leczeniu przewlekłych zapaleń wątroby (z wyjątkiem wirusowego zapalenia wątroby). Marskość wątroby. Także w okresie rekonwalescencji po ostrych zapaleniach wątroby. Przeciwwskazania: Brak danych na temat przeciwwskazań do stosowania sylibininy. Ze względu na brak odpowiednich badań nie zaleca się stosowania u dzieci do 12. rż. Nie należy stosować w leczeniu ostrych zatruć. Interakcje: Brak danych na temat interakcji sylibininy z innymi lekami. Działanie niepożądane: Może niekiedy powodować biegunkę. Ciąża i laktacja: Brak danych dotyczących stosowania sylibininy w ciąży i okresie karmienia piersią. Dawkowanie: P.o. przed posiłkiem. W zależności od preparatu początkowo 140 mg 3 razy na dobę, dawka podtrzymująca 70 mg 3 razy na dobę lub 150 mg 2 razy na dobę. Preparaty Silibinin Tybolon tibolone hormonum sive analogum G03DC Działanie: Syntetyczny steroid, pochodna 19-nortestosteronu, łączący słabe działanie estrogenne, progestagenne i androgenne. Usuwa objawy klimakteryczne, korzystnie wpływa na nastrój i libido, hamuje wydzielanie gonadotropin, hamuje rozwój zmian zanikowych pochwy, nie powoduje rozrostu błony śluzowej macicy (nie wymaga cyklicznego uzupełniania progestagenami), zapobiega rozwojowi osteoporozy. Tybolon nasila aktywność fibrynolityczną, zmniejsza stężenie fibrynogenu, zwiększa stężenia antytrombiny III i plazminogenu. Nie wpływa istotnie na stężenie cholesterolu całkowitego, zmniejsza stężenie triglicerydów, HDL. Łatwo i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany jest w postaci metabolitów głównie z moczem, częściowo także z kałem. Wskazania: Lek przeznaczony do stosowania w okresie przekwitania, w leczeniu zaburzeń okresu okołomenopauzalnego, zmniejsza objawy naczynioruchowe, zapobiega osteoporozie pomenopauzalnej. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, nowotwory złośliwe macicy i sutka, krwawienia z dróg rodnych o niewyjaśnionej etiologii, ostre lub przewlekłe czynne choroby wątroby, choroby zakrzepowo-zatorowe w wywiadzie, zakrzepowe zapalenie żył, niedobór antytrombiny III, nowotwory wątroby, żółtaczka cholestatyczna, wrodzone hiperbilirubinemie, endometrioza, niedokrwistość sierpowatokrwinkowa. Należy zachować ostrożność w przypadku zaburzenia czynności nerek, padaczki, migreny, zaburzenia gospodarki tłuszczowej i węglowodanowej. Interakcje: Barbiturany, ryfampicyna, pochodne hydantoiny, karbamazepina, fenytoina, fenylbutazon nasilają metabolizm tybolonu; tybolon zwiększa zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki przeciwcukrzycowe; nasilając aktywność fibrynolityczną, tybolon zwiększa wrażliwość na działanie leków przeciwzakrzepowych. Działanie niepożądane: Bolesność i powiększenie sutków, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, osutka, obrzęki, zwiększenie masy ciała, łojotokowe zapalenie skóry, hirsutyzm, upośledzenie tolerancji glukozy, żółtaczka cholestatyczna, zatorowość płucna, zakrzepowe zapalenie żył, migrena, zaburzenia widzenia, wzrost ciśnienia tętniczego. Ciąża i laktacja: Kategoria X. W celu wykluczenia możliwości podania leku we wczesnej ciąży wskazane jest wykonywanie testów ciążowych przed jego podaniem. W trakcie przyjmowania leku należy stosować środki antykoncepcyjne. Nie stosować w okresie karmienia piersią. Dawkowanie: P.o. 2,5 mg/d o tej samej porze dnia przez 3 mies. lub dłużej. Dawka może być następnie zmniejszona. Nie powinno się stosować tybolonu w okresie przedmenopauzalnym i w pierwszych latach menopauzy, z uwagi na możliwość występowania nieregularnych krwawień z macicy. Jeśli lek będzie podawany w tym okresie, zaleca się leczenie progestagenem przez 12 dni przed rozpoczęciem 28-dniowego leczenia tybolonem. W celu zmniejszenia częstości występowania i obfitości krwawień z macicy u kobiet, które wcześniej były leczone estrogenami, proponuje się 50 mg/d octanu cyproteronu przez pierwsze 2 mies. stosowania tybolonu. Uwagi: Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest badanie ogólne, ginekologiczne lub konsultacje lekarzy innych specjalności w celu wykluczenia przeciwwskazań oraz wyjaśnienie pacjentce zasad prowadzenia leczenia hormonalnego. Należy wykonać mammografię, przezpochwowe badanie USG, oznaczyć stężenie cholesterolu. W trakcie terapii konieczne są dokładne badanie lekarskie, badanie ginekologiczne, mammografia, przezpochwowe badanie USG, oznaczanie stężenia cholesterolu. Preparaty Tibolone Noretysteron norethisterone anticonceptivum, hormonum G03AA, G03AB, G03AC, G03DC, G03FA, G03FB Działanie: Noretysteron - syntetyczna pochodna 19-nortestosteronu o działaniu silniejszym niż progesteron. Wykazuje słabe działanie androgenne, antygonadotropowe i przeciwestrogenowe. Wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie w osoczu osiąga ok. 4 h po podaniu p.o., t1/2 wynosi 22-24 h, jest szybko metabolizowany w wątrobie. Wydalanie: ok. 60% z moczem, 40% z żółcią. Przenika do pokarmu kobiecego. Wskazania: Krwawienia na tle zaburzeń czynnościowych, pierwotny i wtórny brak miesiączki, zespół napięcia przedmiesiączkowego, mastopatia, mastodynia, przesunięcie terminu miesiączki, bolesne i nieregularne miesiączkowanie, endometrioza. Noretysteron stosowany jest jako składnik leków antykoncepcyjnych i w hormonalnej terapii zastępczej. Przeciwwskazania: Ostre i przewlekłe czynne choroby wątroby, żółtaczka cholestatyczna, hiperbilirubinemie wrodzone, porfiria, niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, przebyte lub istniejące nowotwory wątroby, żółtaczka lub utrzymujący się świąd podczas poprzednich ciąży, opryszczka ciężarnych w wywiadzie, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (czynne lub przebyte), krwawienia z dróg rodnych o niewyjaśnionej etiologii. Rak sutka. Interakcje: Ryfampicyna, niektóre leki przeciwpadaczkowe (fenytoina), barbiturany, fenylbutazon, przyspieszając metabolizm noretysteronu, osłabiają jego działanie antykoncepcyjne. Działanie niepożądane: Niekiedy mogą wystąpić ostuda, przyrost masy ciała, krwawienia międzymiesiączkowe, stany depresyjne, żółtaczka, wyprysk alergiczny. Należy natychmiast przerwać stosowanie noretysteronu w przypadku wystąpienia: migrenowych bólów głowy, nagłych zaburzeń widzenia (podwójne widzenia, utrata widzenia), pierwszych objawów zakrzepowego zapalenia żył lub objawów zatorowo-zakrzepowych, obrzęku kończyn dolnych, kłujących bólów w klatce piersiowej przy oddychaniu, kaszlu z niewiadomej przyczyny, żółtaczki, świądu całego ciała, znacznego wzrostu ciśnienia tętniczego, ciąży. Ciąża i laktacja: Kategoria C. Nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. Dawkowanie: P.o. W zaburzeniach miesiączkowania 5-15 mg/d najczęściej przez 5-10 dni w drugiej fazie cyklu, w razie potrzeby należy powtarzać leczenie. W czynnościowych krwawieniach macicznych 10 mg/d w 2 dawkach podzielonych przez 10 dni, następnie 10 mg/d w 2 dawkach podzielonych od 20. do 25. dnia cyklu. Jako środek antykoncepcyjny (z etynyloestradiolem) 1 tabl. na dobę od 1. do 21. dnia cyklu. Po 7-dniowej przerwie powtórzyć stosowanie preparatu. W endometriozie 5 mg raz na dobę przez 14 dni cyklu. Dawkę zwiększa się stopniowo do 15 mg 2 razy na dobę. Czas trwania kuracji: 6-9 mies. W trakcie leczenia nie występuje owulacja i miesiączka. Uwagi: Przed przystąpieniem do stosowania noretysteronu należy przeprowadzić dokładne badanie ogólne i ginekologiczne (także badanie sutków) i wykluczyć ciążę. W przypadku długotrwałego stosowania preparatu należy w odstępach ok. 6 mies. przeprowadzać profilaktyczne badania kontrolne. Preparaty norethisterone CATAPRESAN Forma leku: tabletki 75 µg. Zawartość substancja czynna - clonidine hydrochloride. Sposób działania Catapresan zmniejsza wydzielanie hormonów stresu z centrum w mózgu, które reguluje ciśnienie krwi. Catapresan można podawać łącznie z innymi środkami obniżającymi ciśnienie. Efekt obniżenia ciśnienia następuje po 2 godzinach od chwili zażycia leku oraz utrzymuje się przez około 10 godzin. Zastosowanie Wysokie ciśnienie. Łagodzenie stanu w odtruwaniu po narkotykach. Ostrzeżenie Preparatu nie wolno podawać w niewystarczającej funkcji ośrodka w sercu odpowiedzialnego za stymulację impulsów (sick sinus syndrome). Pacjenci cierpiący na zaburzenia krążenia w mózgu oraz zwolnioną akcję serca powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji lekiem. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu. Catapresan wzmaga również działanie środków uspokajających. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych lekarstw łącznie z Catapresanem należy omówić z lekarzem. Zakończenie kuracji powinno odbywać się stopniowo, tzn. należy powoli wycofywać lek zmniejszając jego dawkę w ciągu 2 tygodni. Catapresan może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych, ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie jego stosowania. Działania niepożądane 1/100- Ospałość, zmęczenie, mdłości, suchość jamy ustnej (dlatego jest szczególnie ważne przestrzeganie higieny jamy ustnej w okresie kuracji). Ospałość oraz suchość jamy ustnej pojawiają się zazwyczaj na początku leczenia i z czasem zanikają. 1/1000- Przygnębienie, wysypka, biegunka, zaparcie. <1/1000? Spadek ciśnienia. Obrzmienia z powodu gromadzenia się wody oraz soli w ustroju. Halucynacje. Zaburzenia wzroku - trudności w widzeniu odległych przedmiotów. Impotencja. Zawrót głowy w zmianach położenia ciała. Dawkowanie Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj dawka dla pacjenta dorosłego wynosi 37,5-150 mg dwa razy dziennie. Ciąża i karmienie Ograniczone doświadczenia ze stosowaniem leku w okresie ciąży, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania preparatu podczas ciąży. Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na karmione dziecko. Nie wolno zażywać go w okresie karmienia. Opakowanie: tabletki 75 mg a 20 szt., a 50 szt.

dokladnie - powinno byc CR - obciecie kalorii ICR - okresowa glodowka zniklo 'C' poprostu dzieki za czujnosc tak samo tutaj: Tłuszcz: ~8,83kcal Białko: ~3,1 -3,2 kcal Węglowodany: ~,82 kcal Alkohol: ~6,21 kcal w weglowodanach powinno byc: Węglowodany: ~3,82 kcal 3-jka znikla dzieki Marian Zmieniony przez - solaros w dniu 2011-06-07 23:43:18

imo - strata kasy mozna sprobowac brac witamine C czy magnez ktore sa jeszcze tanie - ale ladowanie jakis supli za gruba kase to przesada bo i tak sie ani nie poczuje a szanse ze sie zobaczy jest jeszcze mniejsza ew. tuz przed startem,ostatnia prosta kiedy ten stres jest spory ale dla amatorow,ktorzy 'bawia' sie z ciezarem to naprawde strata kasy yol

uklad pokarmowy - moze ale serce? hmmm - moze jeszcze uszy i oczy? po piersze - prosilbym (po raz kolejny0 aby tak zadawac pytania,aby nie dotyczyly tylko danej,1 osoby - pytania pod siebie! pytania przydaloby sie zadawac bardziej ogolniukowe,w sensie tak aby kazdy skorzystam,a nie tylko osoba zadajaca pytanie taki dział! nie diety,suplementacja,doradzanie - a badania! kocio odpowiedziala chyba na wszystko,podobnie jak ja byl odpowiedzial moze nawet tak samo co do bialka - 2-2,5g jest dobrym startem,oczywiscie kazdy rodzaj bialka liczymy! co jest zlego w roslinnym? nie przyswajamy je? jest gorsze jakosciowo,nie jest pelno wartosciowe - ale jak juz pislaismy wielokrotnie a)posilek nie sklada sie tylko z ryzu b)aminokwasy sie uzupelniaja c)posilek trawi sie kilka dobrych godzin,wiec nawet jelsi zjemy sam ryz kiedys tam,to za 3-4h zjemy jakies mieso,czy proch,czy nabial - wiec wszytsko bedzie oki ......a po ostatnie - roslinne bialko jest tez gorsze dlatego ze ze 100g tego bialka wykorzystamy maxymalnie jakies 80g,kiedy zwierzecego,czy bialko z prochu blisko 100% (95-98) co do treningu bez niczego,bez bcaa - szkoly sa dwie a nawet 'czy' 3) łomatkobaska - trening bez posilku? - oczywiscie to są opinie ortodoksyjnym 'kulturystów' a takich jest cala masa (4-5g bialka,8-10posilkow,obowiazkowo pobudka o 3nad ranem w celu wypicia shake'a bialkowego) 2)bez bcaa (totalnie na czczo) anabolizm jest duzow iekszy niz w przypadku wypicia bcaa 1)tu jest odpwiedz na 2) - bcaa sa antykatabiolikiem,wiec pijac bcaa,liczymy na to ze nasze miesnie zostana uchronine (w razie braku energii wykoprzystane zostana bcaa ktore wypoilismy,a nie z naszych miesni!) wiec wraqcajac do opcji 2) - nie pijac bcaa - tak anabolizm jest wiekszy - ale jakim kosztem? tego niestety nie ma (chyba?) w badaniach promujących trening bez bcaa miesiac prob by sie przydal (jesli chodzi o badania) nie 1 sesja czy dwie - ale minimum miesiac a po miesiacu dokladne porownanie grupy spozywającej bcaa i gruby nie spozywającej bcaa no chwile obecną i na stan posiadanej wiedzy,na 99,9% lepiej wyjdzie grupa spozywająca bcaa anabolizm to nie wszytsko! co z tego ze anabolizm bedzie wikeszy o kilkanascie czy kilkadziesiat %,skoro podczas kazdej sesji mozemy sporo stracic .....a wplyw bcaa na sama dietę IF jest prawie zaden Zmieniony przez - solaros w dniu 2012-09-26 23:37:35

Spoko :) Dzięki za odpowiedź. Tak też właśnie gdzieś czytałem, że kortyzol zre tłuszcz. No to odpuszczam w takim razie wic C na czczo. Bede wrzucał sobie co 2-3 dzien do obiadu na odpornosc i stawy (kolagen)

Przy wysokiej temp mikroorganizmy gina, natomiast < -18 stopni C zywotnosci bakterii, drozdzy i plesni zostaje ograniczona do prawie do zera. Po wzroscie temp moga funkcjonowac dalej.

Sięgasz po dane których nie potrafisz zrozumieć, jak widzę. Skoro ktoś ma uszkodzone nerki (i/lub wątrobę) to proste, że nie poleci się takiej osobie diety wysokobiałkowej. To tak jakbyś człowiekowi co ma wyraźne problemy z nerkami sugerował cykl na SAA z NLPZ - same problemy zdrowotne, potencjalnie nawet hospitalizacja. To co napisała dr hab. n. med. Teresa Nieszporek jest PRAWDĄ - dlaczego? Bo ogólnie przyjmuje się, że człowiek nieaktywny fizycznie potrzebuje 0.8 g białka na kg m.c. Ogólnie, ale nie jest to stosowna ilość dla sportowców i nigdy nie będzie - vide setki badań (na pewno to spisek i wszyscy kłamią by sprzedawać serwatkę - jak ktoś tak myśli to niech głowę leczy i mięśnie buduje, bo na rozum to już za późno). Teraz przytocz szereg badań o wpływie diety wysokobiałkowej na OSOBY ZDROWE, trenujące. A te same osoby co sugerują 0.8 g białka na kg m.c. dla nieaktywnych, 1.2-1.5 g białka na kg m.c. dla sportowców bywa iż w określonych przypadkach sugerują nawet 3 g białka na kg m.c. DANE Z IARC - nie mówią, że mięso jest rakotwórcze, tylko iż WYSOKO PRZETWARZANE mięso może być szkodliwe dla zdrowia (całe wysoko przetworzone żarcia się łapie w tą kategorię). " czerwone mięso – to wołowina, cielęcina, wieprzowina, jagnięcina, baranina, mięso konia i kozy. Obróbka mięsa to peklowanie, solenie, fermentacja, wędzenie itd. (wszystkie te procesy mają wydłużyć jego trwałość lub wpłynąć na walory smakowe) . Szok ,o którym mowa w filmie wywołały doniesienia IARC z 26 października 2015 r. oparte o wyniki 800 badań . Jednak tam wcale nie napisano, iż czerwone mięso wywołuje raka. Zaklasyfikowano czerwone mięsa jako prawdopodobnie karcynogenne. Do grupy I kancerogenów zaliczono jedynie czerwone mięso po obróbce." http://www.sfd.pl/art/Pogromcy_Mit%C3%B3w/Wegetarianizm%2C_cukrzyca%2C_mi%C4%99so%2C_czyli_film_%E2%80%9EWhat_the_health%E2%80%9D-a1207.html Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2018-08-12 11:08:39

Tekst nie chce mi przejść na prywatnych wiadomościach (pewnie za długi), więc wrzucam tutaj. Porównanie jajek, siemienia lnianego i śledzia pod względem wartości odżywczych. ► Jakie jeszcze wartości poza tymi znikomymi omega 3 co - jak udowodniłeś liczbami - jest nieistotne przy spożyciu śledzi czy siemienia czyniłyby je lepszymi? Zacznijmy od ustalenia punktu odniesienia dla 100g: ► ( 100g jajek ) to ok. 2 duże jajka, ► ( 100g siemienia lnianego ) to ok. 10 łyżek stołowych ( całe ziarna ), ► ( 100g śledzia ) to ok. 1 płat (filet) Dalsze kalkulacje będą odnosić się do 100g produktu: ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ ║ Jajka ║ 143kcal Wysokiej jakości białko Wysoka strawność białka Źródło kwasów omega NNKT Lepsze źródło witamin ( w porównaniu do śledzia i siemienia lnianego ): , , , Lepsze źródło minerałów ( w porównaniu do śledzia i siemienia lnianego ): Jednocześnie lepsze i gorsze źródło witamin ( względem śledzia lub siemienia lnianego ): , , Jednocześnie lepsze i gorsze źródło minerałów ( względem śledzia lub siemienia lnianego ): , Umiarkowanie niekorzystny stosunek kwasów omega NNKT Umiarkowana ilość białka Gorsze źródło witamin ( w porównaniu do śledzia i siemienia lnianego ): , Gorsze źródło minerałów ( w porównaniu do śledzia i siemienia lnianego ): , , , , , , Brak witamin: , , ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ 12,6g ▬ względna jakość białka = 136 ▬ ------------------------------------------------------------------------------------ Prawie 1,5x mniej białka niż pozostałe produkty, ale wyższa jakość i strawność niż siemię lniane. ------------------------------------------------------------------------------------ 0,8g ▬ złożone: 0g ▬ proste / dwucukry = 0,8g ( glukoza = 210mg ) • ( sacharoza / fruktoza / laktoza / maltoza / galaktoza = 110mg każdy ) ------------------------------------------------------------------------------------ Brak błonnika, niewielkie ilości węglowodanów prostych - 2x mniej niż siemię lniane. ------------------------------------------------------------------------------------ 9,9g ( nasycone = 3,1g ) • ( jednonienasycone = 3,8g ) • ( wielonienasycone = 1,4g ) ------------------------------------------------------------------------------------ Nasycone to głównie C16 ( długołańcuchowe, wymagają żółci do trawienia = obciążają wątrobę, średnia ciężkostrawność ). W takich ilościach nie stanowią dużego obciążenia trawiennego. Wielonienasycone to 74mg EPA/DHA ( omega 3 ) i 1148mg ARA ( omega 6). Stosunek 1:15,5 na korzyść omega 6. ------------------------------------------------------------------------------------ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• 10% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy C trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 9% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy K trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 28% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to znaczna ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy K trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 7% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to nieznaczna ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ 12% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ 22% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to znaczna ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ 14% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 10% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 3% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 19% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 4% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 6% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 7% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 2% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 45% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ 74mg = 29,6% minimalnego RDI / 7,4% terapeutycznego RDI 1148mg 1 : 15,5 na korzyść omega 6 ( optymalny to przedziały 1:1 - 1:5 na korzyść omega 6 ) ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ ║ Siemię Lniane ║ 534kcal Bardzo bogate źródło minerałów Przeciwzapalny stosunek kwasów omega 3 NNKT Jedno z najbogatszych źródeł kwasów omega 3 NNKT Dobrej jakości białko Duża ilość białka Lepsze źródło witamin ( w porównaniu do śledzia i jajka ): , , , , , Lepsze źródło minerałów ( w porównaniu do śledzia i jajka ): , , , , , , , Jednocześnie lepsze i gorsze źródło witamin ( względem śledzia lub jajka ): , Jednocześnie lepsze i gorsze źródło minerałów ( względem śledzia lub jajka ): BRAK Duża ilość błonnika, może powodować ciężkość na żołądku, uczucie pełności oraz wiązać nadmierne ilości wody przyczyniając się do odwodnienia w przypadku dużych ilości - z tego też względu nie zaleca się spożywać dużych ilości w ciągu dnia, i dlatego pomimo wysokiej gęstości odżywczej "nie gniotą" jednoznacznie pozostałych źródeł. Dzienne zalecenia spożycia błonnika są bardzo względne ( nie jest to makroelement niezbędny do życia, wiec nie ma oficjalnych RDI i spożywa się go raczej w ilościach dopasowanych do indywidualnej tolerancji ), ale zwykle zaleca trzymać w granicach 25g. Znaczy to, że maksymalna dzienna porcja siemienia lnianego nie powinna przekraczać 75g, przy założeniu że nie dostarczamy błonnika z innych źródeł ( w zasadzie nierealne ). Realnie warto trzymać się ok. 2 łyżek dziennie, co zapewni prawie 100% minimalne zapotrzebowanie na omega 3 ( u kobiet nawet 2x tyle ze względu na potencjalnie 2x krotnie wyższą efektywność konwersji), a także ok. 6g błonnika, co stanowi ok. 24% rekomendacji. Z drugiej strony, umiarkowane spożycie błonnika oraz substancji antyodżywczych wykazuje właściwości przeciwulteniające, wiążące metale ciężkie z przewodu pokarmowego, oraz regulujące perystaltykę jelit. Nie można tutaj stwierdzić, że błonnik będzie tutaj jednoznacznie plusem lub minusem. Gorsze źródło witamin ( w porównaniu do śledzia i jajka ): Gorsze źródło minerałów ( w porównaniu do śledzia i jajka ): , Gorsza strawność białka w porównaniu do pozostałych Substancje antyodżywcze oraz duża ilość błonnika utrudniające pozyskiwanie wartości odżywczych Brak witamin: , , ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ 18,3g ▬ względna jakość białka = 92 ▬ ------------------------------------------------------------------------------------ Prawie 1,5x więcej białka niż jaja, ale niższa jakość i strawność niż pozostałe. ------------------------------------------------------------------------------------ 28,9g ▬ złożone: 27,3g ( błonnik ) ▬ proste / dwucukry = 1,5g ( sacharoza = 1150mg ) • ( glukoza = 400mg ) ------------------------------------------------------------------------------------ Dużo błonnika ( prawie 29% masy ), niewielkie ilości węglowodanów prostych - 2x więcej niż jajka. ------------------------------------------------------------------------------------ 42,2g ( nasycone = 3,7g ) • ( jednonienasycone = 7,5g ) • ( wielonienasycone = 28,7g ) ------------------------------------------------------------------------------------ Nasycone to głównie C16 ( długołańcuchowe, wymagają żółci do trawienia = obciążają wątrobę, średnia ciężkostrawność ). Wielonienasycone to 22813mg ALA ( omega 3 ) i 5911mg LA ( omega 6). Stosunek 1:3,86 na korzyść omega 3. ------------------------------------------------------------------------------------ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy A trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 1% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy D trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 2% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 110% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 9% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 15% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 24% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 22% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy B12 trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 10% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ 26% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 32% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 98% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 64% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 23% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 1% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 29% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 61% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 124% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 36% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ 22813mg = 1170,65mg EPA/DHA ( konwersja ~5% efektywności ) = 468,26% minimalnego RDI / 117,07% terapeutycznego RDI 5911mg 1 : 3,86 na korzyść omega 3 ( optymalny to przedziały 1:1 - 1:5 na korzyść omega 6 ) // anyway, korzystny w regulowaniu nadmiaru podaży omega 6 w diecie, plus jest to korzystne w chorobach o podłożu zapalnym/autoimmunologicznym/autoagresjach. ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ ║ Śledź ( surowy )║ 158kcal Najbogatsze źródło witaminy D Jedno z najbogatszych źródeł witaminy B12 ( po wątróbce ) Przeciwzapalny stosunek kwasów omega 3 NNKT Terapeutyczna ilość kwasów omega 3 NNKT Wysokiej jakości białko Duża ilość białka Lepsze źródło witamin ( w porównaniu do jajka i siemienia lnianego ): , , , , Lepsze źródło minerałów ( w porównaniu do jajka i siemienia lnianego ): Jednocześnie lepsze i gorsze źródło witamin ( względem jajka lub siemienia lnianego ): , , Jednocześnie lepsze i gorsze źródło minerałów ( względem jajka lub siemienia lnianego ): , , , , , , Potencjalne zanieczyszczenia rtęcią, dioksynami, pcb ( w przypadku śledzia, zwykle bardzo niskie ) Gorsze źródło witamin ( w porównaniu do jajka i siemienia lnianego ): , Gorsze źródło minerałów ( w porównaniu do jajka i siemienia lnianego ): , , Brak witamin: ██████████████████████████████████████████████████████████████████████████████ 18g ▬ względna jakość białka = 148 ▬ ------------------------------------------------------------------------------------ Prawie 1,5x więcej białka niż jaja, i wyższa jakość i strawność niż siemię lniane. ------------------------------------------------------------------------------------ 0g ------------------------------------------------------------------------------------ Brak węglowodanów w nieprzetworzonym śledziu. ------------------------------------------------------------------------------------ 9g ( nasycone = 2g ) • ( jednonienasycone = 3,7g ) • ( wielonienasycone = 2,1g ) ------------------------------------------------------------------------------------ Nasycone to głównie C16 ( długołańcuchowe, wymagają żółci do trawienia = obciążają wątrobę, średnia ciężkostrawność ). Wielonienasycone to 1729mg EPA/DHA ( omega 3 ) i 130mg ARA ( omega 6). Stosunek 1:13,3 na korzyść omega 3. ------------------------------------------------------------------------------------ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• 2% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ Niewielkie ilości w skali ogólnej. ------------------------------------------------------------------------------------ 1% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak pomijalna ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 407% RDI ( stare normy ) ------------------------------------------------------------------------------------ Jedno z najlepszych źródeł pokarmowych witaminy D. ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ BRAK ------------------------------------------------------------------------------------ Witaminy K trzeba szukać gdzie indziej. ------------------------------------------------------------------------------------ 6% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to jednak niezbyt wielka ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 14% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 16% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ 15% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ 2% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to nieznaczna ilość . ------------------------------------------------------------------------------------ 228% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ Jest to jedne z lepszych źródeł witaminy B12, zaraz po wątróbce i kaszance (krwi). ------------------------------------------------------------------------------------ 6% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ W skali ogólnej jest to umiarkowana ilość. ------------------------------------------------------------------------------------ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ ◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘◘ 6% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 6% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 8% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 24% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 9% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 4% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 7% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 5% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 2% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ 52% RDI ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ 1729mg = 691,6% minimalnego RDI / 172,9% terapeutycznego RDI 130mg 1 : 13,3 na korzyść omega 3 ( optymalny to przedziały 1:1 - 1:5 na korzyść omega 6 ) // anyway, korzystny w regulowaniu nadmiaru podaży omega 6 w diecie, plus jest to korzystne w chorobach o podłożu zapalnym/autoimmunologicznym/autoagresjach. ------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------ Zmieniony przez - Arthass w dniu 2017-11-16 01:41:27

Zapraszam do potężnej lektury choć nie wrzystko wkleiłem co chciałem Enzymy pełnią niezmiernie istotną funkcję w procesie trawienia. Dzięki nim z pożywienia uwalniane są witamin, sole mineralne i aminokwasy potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Każdy enzym działa na konkretny rodzaj pokarmu i nie może zostać zastąpiony innym. Enzymy wytwarzane są również przez trzustkę i inne gruczoły oraz narządy wewnętrzne. W dzień wykorzystywane są przy trawieniu. Szczególnie w nocy i podczas snu, przedostają się do krwi, by oczyścić organizm z groźnych drobnoustrojów, martwych i uszkodzonych komórek oraz toksyn. Większość enzymów pochodzi właśnie z trzustki &#8211; narządu, który musi nadmiernie pracować z braku naturalnych enzymów w pożywieniu. Ciekawostką jest fakt, iż obecnie gatunek ludzki ma największą w stosunku do masy ciała trzustkę w przyrodzie. Enzymy w najprostszy sposób można uzyskać z niegotowanych lub nisko przetworzonych owoców, warzyw, ryb, mięsa i jaj. Im bardziej obrobiona żywność (smażona, gotowana, grillowana), tym mniej enzymów w nich. Enzymy bardzo łatwo ulegają zniszczeniu pod wpływem wysokich temperatur, wilgoci, utlenienia, napromieniowania i związków syntetycznych. Łatwo je zniszczyć w trakcie gotowania, puszkowania, rafinowania, konserwowania syntetycznymi składnikami chemicznymi i podczas pasteryzowania artykułów żywnościowych. W temperaturze wyższej niż 55oC wszystkie enzymy ulęgają rozpadowi. Jak wiadomo temperatura pasteryzacji wynosi 60 stopni. Czynne enzymy w surowych produktach odgrywają prawdziwie doniosłą rolę w procesie trawienia. Uwalniają organizm od przykrych skutków gnicia i fermentacji resztek pokarmów, a także pozwalają na skuteczne spalanie kalorii, co zapobiega zaburzeniom metabolicznym i odkładaniu się tkanki tłuszczowej. Znaczna część tego, co uważamy za tkankę tłuszczową u osób otyłych często nie jest tkanką tłuszczową, ale grubą zastygłą warstwą śluzu i substancji toksycznych, wypychającą ścianki jelit, węzły chłonne, migdałki, zatoki, podgardle, uda u kobiet tworząc cellulit i inne tkanki ciała. Definicja &#8222;żywego pożywienia&#8221; według dr McCullum z John Hopkins University: &#8222;Do jedzenia nadaje się wszystko, co podlega zepsuciu i gniciu, ale jeszcze zanim to nastąpi&#8221;. Uczeni przeprowadzili badania na szczurach i okazało się, że jeżeli porówna się dwie grupy szczurów, z których jedna odżywia się wyłącznie surowymi pokarmami, druga natomiast gotowanym pożywieniem, okaże się że szczury z pierwszej grupy żyją średnio trzy lata, zaś szczury z drugiej grupy ledwo dożywają do dwóch lat. W Japonii przeprowadzono serie eksperymentów, w których testowano myszy. Badacze Okada i Sano z Wydziału Biochemii Rządowego Instytutu Chorób Zakaźnych karmili myszy mlekiem surowym oraz podgrzewanym przez 30 minut w temperaturze 60, 80, 100, 120 i 140 stopni. Każda grupa, u której liczono wartość przyrostu wagi, liczyła po 10 myszy. Badania wykazały, że myszy karmione mlekiem ogrzewanym do 60 stopni, ważyły 20% mniej niż karmione mlekiem surowym, zawierającym naturalne enzymy i struktury białek. Reszta myszy nie dotrwała do końca eksperymentu. W grupie myszy karmionych mlekiem ogrzewanym do 80oC trzy myszy zdechły ciągu 3 tygodniu, myszy z kolejnej grupy zjadające mleko podgrzewane do100oC, pozdychały w ciągu 2 tygodni, myszy zjadające mleko podgrzewane do 120oC przetrwały zaledwie 1 tydzień, a ostatnia grupa (140oC ) zdechła po 3-5 dniach. k więc, aby nasz organizm mógł prawidłowo funkcjonować, nie wystarczy tylko przyjmować pokarm. Jednym z najważniejszych warunków zachowania zdrowia jest spożywanie żywności naturalnej o wysokiej jakości, a nie jej &#8222;podróbek&#8221;, czyli po prostu &#8222;anty-żywności&#8221; (obecnie powszechnie nazywanej &#8222;junk food&#8221;). Jeśli wszystkie wyżej wymienione warunki zostaną spełnione, jesteśmy na dobrej drodze, by zachować zdrowie. Dr Howard Loomis, który prawie całe życie zajmował się zagadnieniem enzymów, ujął kwestię odżywiania w następujący sposób: &#8222;Zdrowie człowieka zależy nie tylko od jakości przyjmowanego pożywienia, ale od zdolności organizmu do właściwego rozłożenia, wchłonięcia i wykorzystania składników pokarmowych. Jeśli organizm posiada, oprócz niezbędnych substancji odżywczych, także odpowiednią ilość enzymów, wówczas może czynić cuda.&#8221; Enzymy uszkadzane są przez długie przechowywanie, intensywne nawożenie, pestycydy, przedwczesne zbiory, rafinowanie, pasteryzację, inżynierię biogenetyczną, sterylizację, naświetlanie izotopami. Życie z takich produktów zostało usunięte, aby mogły stać w sklepie długo po okresie, gdy należałoby je wyrzucić ! ================================================ Ogólnie chodzi co to ma się do trądziku Każdy nie przetworzony owoc zawiera (enzym) która ułatwia jego trawienie np.sok cytrynowy Każde nie przetworzone warzywo zawiera (enzym) która ułatwia jego trawienie np.sok marchwiowy Każde nie przetworzone mięso zawiera (enzym) krew (która zawira przeciw ciała) i jest świerze. Mięso które zaczyna gnić wydziela trupi jad który jak bardzo trujący dla organizmu (dlatego tak śmierdzi) ten proces może się odbywać bez zapachu jak "przemysłowcy upiększą ci mięso przyprawami etc" . Natura dała te enzymy(zawierające witaminy minerały przeciwutleniacze hormony biosterone etc.) żeby były pełnowartościowe i żeby odrzywiały organizm a praca trzustki przebiegała sprawnie (ogólnie trawienia) Gdy je wyrzucimy z produktu (usuniemy mechanicznie) produkt dłużej nie ulega zepsuciu ale trzustka ma problemy z jego trawieniem a jelita z jego przesuwaniem i przykleja się do jelit (praw. praca trzustki i enzymów to taka bariera która blokuje gnicie pożywienia w jelitach -->wydzielanie toksyn) ====================================================== Zwierzęta żyjące na wolności czerpią pożywienie tylko z naturalnych źródeł. W efekcie ich organizmy wykorzystują prawie 17 razy więcej enzymów w procesach trawiennych niż ludzie. Jedząc świeże, nie przetworzone pożywienie, dostarczamy organizmowi obecne w nich enzymy, niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów trawienia. Spożywając zaś produkty przetworzone: pieczone, podgrzewane, smażone lub duszone, zmuszamy trzustkę do wykonywania ciężkiej pracy - do produkcji własnych enzymów, ponieważ proces przetwarzania żywności niszczy większość zawartych w niej naturalnych enzymów. Bezustanne obciążanie trzustki może doprowadzić do jej wyniszczenia, ubytków energetycznych, a w konsekwencji do powstania poważnych chorób tego narządu. U ludzi młodych spożycie pieczonej lub smażonej potrawy silnie pobudza trzustkę do produkcji enzymów. Trzustka ludzi starszych, przez lata obciążona pracą, już nie tak łatwo radzi sobie z produkcją enzymów - wytwarza ich zdecydowanie mniej niż w latach dawnej świetności". Z tego powodu starsze osoby mogą mieć problemy z przyswojeniem niezbędnych składników odżywczych z diety. .Bez enzymów nie ma życia" - tak twierdzi dr Edward Howell. Konsekwencje niedostatku enzymów można odczuć również wtedy, gdy występuje niedobór witamin, składników mineralnych i aminokwasów, niezbędnych w procesie produkcji enzymów. Należy zawsze wyrównywać te niedobory. W innym wypadku nasze zdrowie jest zagrożone, a powrót do pełnej sprawności znacznie utrudniony. Sprawność układu pokarmowego jest bardzo zróżnicowana u poszczególnych osób. =================================================== Jeszcze miałem jeden najciekawszy art o badaniach na temat trzustki ale mi się gdzieś zawieruszył Było w nim że ludzie cywilizacji mają o ileś tam procent więcej (chyba 80%) większą trzustkę bo nasze organizmy chcą się przystosować do naszej diety ale że to wciąż za mało. A co do tej pracy trzustki to był u mnie kiedyś jakiś niby profesor z norwegi i się go spytałem czemu mam taki trądzik a on wtedy mi powiedział że mam przeciążoną trzustkę (zrobił tam jakieś badanie ) no ale wtedy to mu nie wierzyłem =================================================== Jako ciekawostkę dodam jeszcze Chińscy lekarze naturaliści, patrząc na barwę skóry, potrafią powiedzieć co dolega pacjentowi i jakie choroby grożą mu w przyszłości. Ten niezwykły, liczący ponad trzy tysiące lat sposób diagnozowania, jeszcze do niedawna traktowany był przez współczesną medycynę jak zabobon, jednak najnowsze badania potwierdzają słuszność starodawnej teorii. Jeśli skóra ma odcień czerwony lub gdy na naskórku pojawiają się liczne rozszerzone naczynia krwionośne, znaczy to, że serce jest przeciążone. Taki stan wywołany jest nadmiernym spożyciem mięsa, tłuszczu i soli. Jeśli pacjent nie zmieni diety na lżej strawną i nie zacznie jeść dużo warzyw i owoców, grozi mu choroba wieńcowa. Natomiast rumienienie się (ze wstydu, złości lub po wypiciu alkoholu) jest zjawiskiem normalnym świadczącym jedynie o chwilowym wzroście ciśnienia krwi. Odcień brudnożółty oznacza kłopoty z trzustką, wątrobą lub woreczkiem żółciowym. Spowodowane jest to zbyt dużym spożyciem potraw ciężkostrawnych (smażonych, tłustych lub słodkich); trzeba zacząć jadać więcej produktów zbożowych i gotowanych lub surowych warzyw. Jeśli barwa ta utrzymuje się dłuższy czas, należy zbadać osłabione narządy. Odcień zielonkawy oznacza, że organizm jest osłabiony. Jeśli zieleń występuje na bokach twarzy, chory może mieć problemy z płucami. Jeśli zaś odcień ten występuje na grzbiecie dłoni, pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym, oznacza to nadchodzące problemy jelitowe. Należy jak najszybciej przejść na dietę zbożową (kasze, płatki, kiełki) i jeść dużo gotowanych warzyw, orzechów oraz pić kompoty owocowe. Jeżeli skóra ma odcień niebieski lub fioletowy, to z pewnościa układ trawienny jest przeciążony niewłaściwą dietą (zbyt dużo białego pieczywa, mięsa, słodyczy, zimnych napojów, lodów); ten kolor skóry występuje też u osób, które często sięgają po niezdrową żywność (produkty z puszek, zupy w proszku, itp.); fioletowoczerwony lub fioletowoniebieski kolor skóry mają też alkoholicy. Osobom o tych odcieniach grożą w przyszłości wrzody na żołądku i dwunastnicy, nieżyty jelit, także choroby nowotworowe. Skóra szara świadczy o słabych nerkach i jest charakterystyczna dla osób przepracowanych, odżywiających się niewłaściwie (zbyt mało potraw gotowanych, zbyt chaotyczne menu, za szybkie spożywanie posiłków, zbyt mało warzyw, kasz, płatków i kiełków w codziennej diecie); skórę taką mają też osoby przebywające w zatrutym środowisku. Osoby te często zapadają na przeróżne przeziębienia, katary i inne infekcje, a także nerwice i choroby umysłowe. Skóra blada świadczy o słabych płucach oraz skłonnościach do alergii i astmy, także gruźlicy. Osoby mające ten odcień cery muszą wystrzegać się zadymionych pomieszczeń, jak najrzadziej bywać na zanieczyszczonych spalinami ulicach, jeść dużo warzyw i owoców (szczególnie o pomarańczowym kolorze) i często spacerować po lasach sosnowych. Mleczna biel oznacza, że serce jest przeciążone, wątroba otłuszczona lub osłabione nerki. Kolor taki mają często osoby jedzące zbyt dużo nabiału i nie uprawiające sportów. Należy zmienić dietę na zbożowo - warzywną i codziennie ćwiczyć. Brudnobrązowy odcień albo plamki w tym kolorze świadczą o spożywaniu brudnej żywności (tzn. takiej, która zanieczyszczona jest konserwantami, sztucznymi barwnikami i aromatami, produkowana jest z octem spirytusowym, smalcem, saletrą, itp.). Osoby o takiej cerze narażone są na choroby krwi, nerek i pęcherza. Powinny jeść żywność czystą i ekologiczną. Skóra człowieka rasy białej powinna być białorumiana lub biała z lekkim odcieniem brązu. Jerzy A. Masłowski SPIS TREŚCI str 1 TŁUSZCZE(CZYNNIK UTLENIONE TŁUSZCZE) WĘGLOWODANY (raczej o cukry chodzi ) MLEKO UŻYWKACH KONSERWANTACH skawlen o olejach str 2 o witaminie E Tabele_IG str 3 obszerny art o zdr. odż. leczenie ziołami pielęgnacja (mycie etc) co należy jeść o stresie stary temat na sfd archiwalny (zdjęcie i opisy) trądzik przeczesowy trądzik różowaty dieta Vitariańska dieta Węglowodanowa o jelitach Prawidłowe łączenie pokarmów !! str 4 TAN ORGANIZMU NA SKÓRZE TWARZY O PRODUKTACH MIĘSNYCH Jelito grube Nieprawidłowe odżywianie Oczyszczanie jelit sposoby Trądzik kiedyś (lata 20 i 50) str 5 (rozmowy) str 6 oczyszczanie wątroby dieta warzywa owoce (efektywność) str 7 głodówka vs trądzik oczyszczanie organizmu (rady praktyczne) str 8 leczenie raka a dieta str 9 - 10 o chlebie Str 11 o betainie ============================================== Owoce działanie Przez całe lato przyroda obdarowuje nas różnorodnymi owocami, które są nie tylko pachnące i smaczne, ale działają też leczniczo. Często nie zdajemy sobie sprawy, że przyroda obdarowuje nas nie tylko smacznym jedzeniem, ale dostarcza cennego surowca o właściwościach leczniczych. Przemierzając w czasie wakacji leśne ścieżki lub polne drogi, warto pamiętać, co kryje się pod czerwoną skórką napotkanego owocu. A gdy jeszcze uda się zatrzymać odrobinę lata w małym słoiczku, z przyjemnością sięgniemy później przy nękających dolegliwościach po cenne naturalne remedium. Leśne owocobranie Zarówno owoce, jak i liście borówki czernicy, znanej jako czarna jagoda, są leczniczym surowcem. Dzieci bardzo lubią świeże owoce posypane cukrem, ale także pierogi z jagodami. Zawarte w owocach związki antocyjanowe powodują silne zabarwienie śluzówki i skóry na kolor niebieskofioletowy, lecz mają też właściwości uszczelniania naczyń kapilarnych gałki ocznej. Świeże owoce to również źródło pektyn, kwasów organicznych, witamin &#8211; C, B1, PP oraz karotenu i składników mineralnych. Działają lekko rozwalniająco i regulują czynności żołądka. Natomiast suszone stosowane są w postaci odwaru jako środek bakteriobójczy, przeciw owsikom i w przypadku biegunki. Przy nieżycie jelit, biegunkach, zatruciach pokarmowych, dolegliwościach brzusznych podajemy 2 łyżeczki dwa razy dziennie. Odwar z liści borówki czernicy podaje się przy przewlekłych biegunkach i zapaleniu dróg moczowych oraz przy inwazji owsikowej. Małym dzieciom aplikujemy 1 łyżeczkę od herbaty odwaru kilka razy dziennie. Owoce borówki brusznicy są źródłem wapnia, witaminy C oraz kwasów: jabłkowego, cytrynowego i benzoesowego o właściwościach antyseptycznych (rozgniecione owoce kładzie się na oparzoną skórę), zawierają też garbniki. Spożywane na surowo lub w postaci konfitury regulują czynności trawienne przewodu pokarmowego. Odwar z liści jest gorzki, lecz ceniony ze względu na moczopędne i odkażające działanie na drogi moczowe. Poza tym wodne wyciągi działają ściągająco na śluzówkę przewodu pokarmowego, zapobiegają i leczą biegunki. Poziomki Jako jedyna w tej grupie nie zawdzięcza swych leczniczych właściwości owocom, lecz liściom. Obecność w liściach flawonoidów powoduje, że odwary z nich działają lekko moczopędnie, usuwają szkodliwe produkty przemiany materii. Natomiast dzięki garbnikom mają właściwości przeciwbiegunkowe i bakteriobójcze. Maliny Działanie lecznicze wykazują zarówno liście, jak i owoce. Owoce to znany środek napotny, podawany dzieciom przy przeziębieniach z podwyższoną temperaturą. Napar z suszonych owoców maliny przygotowuje się zalewając 2 łyżki suszu 1 szklanką wrzącej wody i pozostawiając pod przykryciem na 15 minut. Podajemy go dzieciom z miodem lub sokiem z czarnej porzeczki. Jeżyny Nie należą do zbyt popularnych owoców z tego względu, ze dość późno dojrzewają i nie zawsze mamy okazję je zbierać. W roślinie tej nie tyle są cenione owoce (pomocne przy łagodnych zaburzeniach żołądkowych), co młode liście. Przygotowany odwar to lek na biegunki, nieżyt przewodu pokarmowego, krwawienia, kaszel, zgagę. Środek poprawiający przemianę materii, przeciwbakteryjny (do płukania jamy ustnej), przeciwzapalny. Lekko moczopędny, działa napotnie, oczyszcza organizm z toksyn. Dzika róża Zyskała sławę dzięki swoim owocom, a także płatkom. Ale właściwości lecznicze posiadają przede wszystkim te gatunki, których owoce są gładkie i intensywnie czerwone. Owoce dzikiej róży to nic innego, jak naturalna pigułka witaminy C oraz źródło innych witamin (A, B1, B2, E, K i P), flawonoidów, karotenoidów, garbników, pektyn i kwasów organicznych. Podawane na świeżo lub przetworzone dostarczają głównie witamin. Napary i odwary działają napotnie, ściągająco, uspokajająco, moczopędnie. Jako środek pomocniczy podaje się je przy schorzeniach wątroby, dróg żółciowych, nerek, nieżytach pęcherza, przewodu pokarmowego oraz rekonwalescentom. O na pewno słyszał ten, kto nieraz był przeziębiony. Odwar z kwiatu bzu jest doskonałym środkiem napotnym, podobnie jak odwar z owoców, które działają ponadto moczopędnie i przeczyszczająco, a także podnoszą odporność na choroby zakaźne. Aloes drzewiasty Należy do licznej rodziny liliowatych i pochodzi z kontynentu afrykańskiego i Madagaskaru. Ta wieloletnie i niezwykle dekoracyjna roślina jest bardzo odporna na brak wody, którą może gromadzić w swych mięsistych liściach. Aloes jest bardzo cenną rośliną leczniczą, zawiera witaminy A, C, B1, B2, PP, B12 oraz pewne ilości biopierwiastków jak: potas, wapń, magnez, sód, fosfor, cynk, siarkę i żelazo oraz śladowe ilości krzemu, manganu, niklu, boru, glinu, litu, chromu, miedzi, molibdenu i baru. Ważnym składnikiem miąższu aloesowego są enzymy oraz jedno, dwu i wielocukry lub ich pochodne, np. glukoproteiny. Aloes posiada, między innymi, właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, wirusobójcze oraz przeciwbólowe. Znieczula i przeciwdziała świądowi, leczy egzemy, regeneruje błony śluzowe i skórę, skraca okres krwawienia, hamuje rozwój niektórych nowotworów, zwalcza gorączkę i likwiduje zaparcia. Jest środkiem przeciwzapalnym, rozszerza naczynia włosowate i oczyszcza krew. Pobudza przyrost komórkowy, "trawi" martwe tkanki, nawilża suchą skórę wnikając w jej głębsze warstwy. Lecz przede wszystkim ma działanie immunostymulujące, czyli pobudzające i reguluj ące mechanizmy obronne organizmu człowieka. Obecnie wiadomo już, że aloes należy do roślin o wybitnym działaniu hipoglikemicznym, tzn. obniżającym poziom cukru we krwi, zarówno przy stosowaniu zewnętrznym jak i wewnętrznym - podawany codziennie w niewielkich dawkach. Sok z liści stosowany jest do produkcji preparatów o działaniu immunostymulującym. Sok z liści aloesu wykazuje także działanie hamujące wydzielanie kwasu solnego i pepsyny, co sprawia, że wchodzi w skład preparatów zio łowych stosowanych przy leczeniu niektórych chorób żołądka i dwunastnicy. Najwięcej składników leczniczych zawierają liście po dwóch, trzech latach wegetacji. Podlewanie roślin należy przerwać na około 6 - 8 dni przed zbiorem w celu zwiększenia zawartości związków o działaniu immunostymulującym. W domowych warunkach można używać wyciśniętego soku z aloesu do leczenia trudno gojących się ran i oparzeń, można go też przyjmować doustnie jako środek biostymulujący, pobudzający mechanizmy obronne organizmu. W warunkach domowych można przygotować nalewkę aloesową. Przed ścięciem rośliny nie należy jej podlewać przez około dwa tygodnie, po tym oczyścić liście mokrą watą i ścięte liście położyć na 5 dni w ciemnym i chłodnym miejscu. 500g liści zemleć w maszynce do mięsa i dodać 500g miodu w stanie płynnym, podgrzanym do temperatury 50-60 stopni oraz 1 butelkę czerwonego wina. Mieszaninę rozlać do butelek z ciemnego szkła i pozostawić na 5 dni w chłodnym miejscu. Po tym okresie nalewka jest gotowa do użycia. Stosować należy 3x dziennie po łyżeczce przez 2-3 tygodnie. Przepis na zaparcia wg ks. Kneippa: 1 liść aloesu 1 łyżeczka kwiatu bzu czarnego 1 łyżeczka kozieradki 1 łyżeczka kopru włoskiego Składniki zalać 2 szklankami wrzątku, pić w ciągu 2 dni po 1 szklance. Wypróżnienie następuje po 12-30 godzinach. Ananas Jest członkiem ogromnej rodziny bromeliowatych i pochodzi z Ameryki Południowej, obecnie jest uprawiany w Chinach, Tajlandii, USA, Meksyku, na Filipinach, w Afryce Południowej. Do Europy dostał się przywieziony z Gwadelupy przez Kolumba. Ananas jest bogaty w cukry, znajduje się w nim spora ilość witaminy C, kwasy organiczne, związki miedzi i potasu a ponadto enzym bromelina (enzym rozkładający białko, posiadający działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe). Świeże owoce i nie konserwowany sok ananasowy posiadają znaczenie lecznicze przy niestrawnościach i słabym wydzielaniu soków trawiennych. Korzystnie też działają na nerki, naczynia wieńcowe i serce. Pomocne także może być spożywanie ananasa przez osoby ze schorzeniami wątroby. Owoców ananasa nie powinny jeść osoby cierpiące na nadkwaśność, chorobę wrzodową. Działanie przeciwzapalne i likwidujące obrzęki powoduje, że można ananasa przykładać na miejsca stłuczone, opuchnięte, na ropiejące krosty, wypryski skórne. Awokado Należy do rodziny wawrzynowatych, pochodzi z Meksyku i Ameryki Środkowej . Aztekowie i Inkowie wierzyli, iż roślina ta ma właściwości afrozdyzjaku. Awokado wydaje duże, gruszkowate owoce z których każde posiada jedno wielkie nasienie. Miąższ owocu jest zielonkawobiały lub kremowy, mięknący w miarę dojrzewania. Są smaczne i maja wielką wartość dietetyczną. W jego składzie znajduje się około 30% łatwo przyswajalnego tłuszczu (dlatego swą konsystencją przypomina masło), około 2% białka, karoteny, witaminę C (6mg/100g), witaminy E,K,H,PP, z grupy B, natomiast prawie zupełnie nie ma w nim cukrów (szczególnie cenią go więc diabetycy). Awokado jest zalecane dla ludzi cierpiących na anemię, nadciśnienie oraz cierpiących na dolegliwości żołądkowe związane ze zbyt małym wydzielaniem soków trawiennych. Właściwości lecznicze posiadają również liście awokado stosowane przy lekkich zatruciach pokarmowych, nudnościach i wzdęciach. Dzięki obecności nienasyconych kwasów tłuszczowych owoce awokado to jeden z najcenniejszych surowców kosmetycznych. Zawiera lecytynę, fitosterole, skwalen, witaminy A, D i E. Ma też naturalne filtry UV. Bakłażan To inaczej oberżyna, gruszka miłosna, jest rośliną uprawną z rodziny psiankowatych. Pochodzi z Indii, w stanie dzikim nieznana. Sprowadzona do Europy przez Arabów, była początkowo uprawiana jako roślina ozdobna aby następnie stać się smakołykiem na królewskich stołach. Bakłażany wydają jadalne fioletowo-czarne owoce (25 cm długości, do 1 kg wagi) i są obecnie popularnym warzywem w Grecji i Włoszech. 100 g bakłażanów zawiera: 0,7 g białka, 3,1 g węglowodanów, 2,5 g błonnika, 240 mg potasu, 12 mg fosforu, 10 mg wapnia i magnezu, 3 mg sodu, 0,4 mg żelaza, 0,05 mg witaminy B1, 0,03 mg witaminy B2, 0,8 mg witaminy PP, 0,08 mg witaminy B6, 5mg witaminy C, 20 mikrogramów kwasu foliowego. Bakłażany maja działanie uspokajające i łagodzą drgawki padaczkowe. Dość duża zawartość potasu powoduje dobroczynny wpływ na serce i wzmaga wydalanie płynów z organizmu. Bakłażan obniża też poziom złego cholesterolu i to nawet o 50%. Jednak nie wszyscy mogą korzystać z jego własności leczniczych. Powinny go unikać kobiety w ciąży oraz osoby cierpiące na choroby nerek, choroby reumatyczne i układu trawiennego. Bakłażan nie należy do lekkostrawnych. Banan To zielone drzewo o wysokości do 9 metrów pochodzi z Azji, Afryki i Ameryki Środkowej. Należy do najstarszych roślin uprawnych i w wielu krajach, w których rośnie, jego owoce stanowią podstawę wyżywienia. Zawierają (w 100 gramach) 1,1 g białka, 0,3 grama tłuszczu, 3,4 grama błonnika, 350 mg potasu, 42 mg magnezu (najwięcej wśród owoców), 0,51 mg witaminy B6 (najwięcej wśród owoców), 10 mg witaminy C. Banany działają regenerująco i wzmacniająco na błonę śluzową żołądka. Banany regulują też poziom cholesterolu i równowagę kwasowo-zasadową płynów ustrojowych, dzięki czemu polecane są w chorobach nerek i artretyzmie. Banan zawiera również substancje uspokajające i przeciwskurczowe. Cytryna Ojczyzną teko małego drzewa są kraje Azji południowej. Jednak obecnie przy wielkim popycie na owoce południowe uprawiana jest na plantacjach w wielu krajach o ciepłym klimacie. Medycyna ludowa zalecała ją w profilaktyce dżumy, gorączki, malarii i jako odtrutkę na ukąszenia węży. Cytrynowy sok zalecano do obniżania ciśnienia tętniczego, usuwania toksyn z wątroby, łagodzenia bólu w zapaleniach żył. Avicenna pisał o cytrynach jako najlepszym lekarstwie na choroby serca, zalecał dodawanie ich do pokarmu kobiet ciężarnych i w żółtaczce. Ze względu na zawartość witamin w soku świeżych owoców, można używać go do leczenia awitaminozy, a pomocniczo stosować w leczeniu stwardnienia tętnic. Wodą z dodatkiem soku cytrynowego można płukać gardło w przypadku jego infekcji a zewnętrznie można używać do leczenia wyprysków i rozjaśniania piegów a także (tylko pomocniczo) do leczenia grzybic. Cytryna pozwala pozbyć się nadmiaru kwasów żołądkowych, likwiduje czkawkę, zgagę, zaparcia, hemoroidy, nudności i tym podobne dolegliwości. Ponadto oczyszcza organizm, gdyż działa moczopędnie i "dezynfekuje" układ moczowy. Figa Za ojczyznę figi uznaje się ogromne obszary Azji. Owoc ten był znany i ceniony za właściwości lecznicze w starożytnych społeczeństwach basenu Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. W Starym Testamencie znajdujemy zapis o wyleczeniu śmiertelnie chorego króla Ezechiasza przez proroka Izajasza przy pomocy placka figowego. 100 gramów fig zawiera: 1,4 grama białka, 9,5 grama węglowodanów, 2,5 grama błonnika, 270 miligramów potasu, 34 miligramy wapnia, 32 miligramy fosforu, 20 miligramów magnezu, 2 miligramy sodu, 0,4 miligramy żelaza, 0,3 miligramy cynku, 500 mikrogramów witaminy A, 0,06 miligrama witaminy B1, 0,05 miligrama witaminy B2, 0,4 miligrama witaminy B3 (PP), 0,11 miligrama witaminy B6, 2 miligramy witaminy C. Figa jest wykorzystywana w tradycyjnym lecznictwie w anemii, jako środek wykrztuśny, przeciwgorączkowy i przeczyszczający. Figa gotowana w mleku łagodzi kaszel i bóle gardła. W tym samym celu można też wykorzystać suszone liście figowca, robiąc z nich odwar. Naukowcom japońskim udało się wyizolować z fig benzaldehyd, który w doświadczeniach wykazuje dzia łanie przeciwnowotworowe. Granat To przedstawiciel rodziny granatowcowatych, pochodzi z Indii, Azji Mniejszej i basenu Morza Śródziemnego. Jest jedną z najstarszych uprawianych roślin owocowych. W Palestynie owoce granatu były już używane 5000 lat p.n.e. Owoce granatowca zawierają niewielka ilość witaminy C, kwas cytrynowy i taninę. Posiadają właściwości ściągajace i z tego powodu są stosowane w niektórych chorobach żołądka (nie stosować przy nadkwaśności, chorobie wrzodowej). Sok z granata pity systematycznie wykazuje korzystne działanie przy astmie, szkorbucie, problemach z trawieniem, można go też pomocniczo wykorzystać podczas leczenia anginy. Skórka owoców również jest wykorzystywana w lecznictwie. Odwar z niej można stosować jako środek przeciwrobaczy, przeciwbiegunkowy. Spożywanie świeżych owoców jest bardzo zalecane przy zaziębieniach, podczas podwyższonej temperatury. Grejpfrut Grejpfrut to drzewo owocowe z grupy cytrusów, wiecznie zielone, odkryte w połowie XVIII wieku na wyspie Barbados. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych owoców cytrusowych. Uprawiany jest w obszarach subtropikalnych Ameryki i Azj. 100 gramów owocu grejpfruta dostarcza: 40 kalorii, 0,6 grama białka, 5,3 grama węglowodanów, 0,6 grama błonnika, 230 miligramów potasu, 17 miligramów wapnia, 16 miligramów fosforu, 10 miligramów magnezu, 0,3 miligrama żelaza, 0,1 miligrama cynku, 0,05 miligrama witaminy B1, 0,02 miligrama witaminy B2, 0,2 miligrama witaminy B3 (PP), 0,03 miligrama witaminy B6, 80 miligramów witaminy C, 0,3 miligrama witaminy E, 12 miligramów kwasu foliowego. Grejpfrut reguluje trawienie i przyspiesza przemianę materii, dlatego używany jest w dietach odchudzających. Jego gorzkawy smak jednak nieco pobudza apetyt, zapobiega sklerozie i żylakom. W onkologii ceniona jest jego czerwona odmiana, zawierająca likopen chroniący przed rakiem pęcherza, trzustki i szyjki macicy. W miąższu i pestkach grejpfruta znajduje się duża ilość flawonidów, substancji przeciwgrzybiczych, przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych. Grejpfruty mają też działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwutleniąjące. Z pestek grejpfruta otrzymuje się ekstrakt zwany &#8222;citrosept", który wykazuje wysoką skuteczność w przeciwdziałaniu infekcjom wirusowym i bakteryjnym (np. przeziębieniu i grypie), a także w ich zwalczaniu. Karczoch To roślina wieloletnia z rodziny złożonych. Gatunek ostu pochodzący z Ameryki Północnej, uprawiany obecnie dla jadalnych koszyczków kwiatowych, w wielu krajach na świecie o klimacie ciepłym. Karczochy są źródłem białek, węglowodanów, substancji mineralnych oraz witamin. Są bardzo dobrym źródłem błonnika i witaminy C, dobrym wapnia, fosforu, żelaza, tiaminy i niacyny, Preparaty z liści karczocha zwyczajnego przyspieszają niektóre przemiany metaboliczne zwiększając wytwarzanie i wydzielanie żółci, usprawniają funkcje wątroby, zwiększają wydalanie moczu i zawartych w nim zbędnych metabolitów. Zmniejszają napięcie mięśni gładkich narządów wewnętrznych i układu pokarmowego. Ograniczają rozwój miażdżycy przez obniżenie poziomu tłuszczów i cholesterolu. Preparaty z liści karczocha stosuje się w leczeniu wątroby, woreczka żółciowego, przewodów moczowych, kamicy żółciowej, żółtaczki, zaburzeń czynnościowych spowodowanych napięciem spastycznym mięśni gładkich oraz w profilaktyce i leczeniu miażdżycy. Kiwi Jest przedstawicielem rodziny aktinidiowatych (Actinidiaceae). Pochodzi ze wschodniej Azji. Posiada owoce typu jagody, wydłużone, walcowate, ze skórką pokrytą gęstym, brązowym kutnerem. Ma zielonkawy miąższ, wewnątrz którego znajduje się bardzo wiele drobnych nasion. Jest on słodki, smaczny i zawiera znaczne ilości witaminy C, zjedzenie jednego owocu zaspokaja dzienne zapotrzebowanie organizmu Ma działanie wzmacniające i antynowotworowe. Spora ilość potasu w nim zawarta stabilizuje ciśnienie krwi i reguluje rytm serca. Mango Drzewo z rodziny nanerczowatych, uprawiane w Indiach od ponad 4000 lat. Obecnie, w obszarach tropikalnych całego świata, uprawianych jest ponad tysiąc gatunków dla cennych owoców i drewna. Owoc mango ma jajowaty kształt i jest pestkowcem (tak jak np. śliwka), w środku znajduje się duża, spłaszczona pestka, do której przytwierdzone są włókna. Smakiem przypomina nieco brzoskwinię, lecz posiada silny żywiczny posmak. Mango ze względu na bardzo duże właściwości odżywcze polecane jest w ogólnym osłabieniu organizmu i podczas rekonwalescencji. 100 gramów owocu mango zawiera: 82 gramy wody, 0,5 grama białka, 15,3 grama węglowodanów, 1,5 grama błonnika, 190 miligramów potasu, 18 miligramów magnezu, 13 miligramów fosforu, 10 miligramów wapnia, 7 miligramów sodu, 0,5 miligrama żelaza, 1200 mikrogramów witaminy A, 0,03 miligrama witaminy B1, 0,04 miligrama witaminy B2, 0,3 miligrama witaminy B3 (PP), 30 miligramów witaminy C. Oliwka Są to owoce drzewa oliwnego charakteryzujące się ostrym, pikantnym smakiem. Mają one szerokie zastosowanie w kuchni wielu krajów europejskich. Z wyglądu przypominają małe, 2-3 centymetrowe śliwki, o kształcie kuli lub elipsy. Oliwki zawierają ok. 40-60% cennego tłuszczu. Dlatego też są przede wszystkim przerabiane (wraz z pestką) na oliwę. Te niewielkie owoce są bogate w związki mineralne - przede wszystkim fosfor, potas i żelazo, a także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz witaminę C. Należą do owoców wyjątkowo wysokokalorycznych, 100 g zawiera ok. 110 kcal . Oliwa z oliwek ma właściwości lecznicze, gdyż chroni serce i naczynia krwionośne prze zmianami miażdżycowymi. Obniża poziom cholesterolu LDL, ma działanie antyoksydacyjne, zapobiega wytwarzaniu się kamieni żółciowych. W krajach o wysokim spożyciu oliwy wskaźniki choroby wieńcowej są niskie. Oliwa ma działanie oczyszczające, podaje się ją na czczo, z sokiem z cytryny, podczas ziołowych kuracji kamicy żółciowej. Liście oliwki zawierają alkaloidy i gorycze. Produkuje się z nich preparaty obniżające ciśnienie krwi. Oliwa z oliwek jest składnikiem wielu produktów kosmetycznych, olejków, kremów, maści itp. Pomarańcza Pomarańcza, uprawiana od bardzo dawna, jest obecnie jednym z najwa żniejszych drzew owocowych na terenach tropikalnych i subtropikalnych. W uprawach znajduje się kilkaset odmian tego pięknego drzewa. Smaczne owoce spożywane są na surowo lub w postaci przetworów (soki, dżemy). Skórka z owoców używana jest do kandyzowania. Z pomarańczy słodkiej otrzymuje się również olejki eteryczne stosowane w przemyśle spożywczym i kosmetycznym. Pomarańcze zawierają przeciętne ilości składników odżywczych (z wyjątkiem kwasu foliowego i witaminy B1). 100 gramów owoców dostarcza: 24 kilokalorie, 86 gramów wody, 0,8 grama białka, 0,8 grama węglowodanów, 2 gramy błonnika, 200 miligramów potasu, 41 miligramów wapnia, 13 miligramów magnezu, 3 miligramy sodu, 0,3 miligrama żelaza, 0,2 miligrama cynku, 50 mikrogramów witaminy A, 0,1 miligrama witaminy B1 (najwięcej wśród owoców), 0,03 miligrama witaminy B2, 0,2 miligrama witaminy B3 (PP), 0,06 miligrama witaminy B6, 50 miligramów witaminy C, 0,2 miligrama witaminy E, 37 mikrogramów kwasu foliowego (najwięcej wśród owoców). Pomarańcza skutecznie chroni przed rakiem, przede wszystkim szyjki macicy, sutka, jelita grubego i trzustki. Spora zawartość potasu zaś sprawia, że pomarańcza reguluje ciśnienie krwi i obniża poziom cholesterolu. Winorośl To długowieczne pnącze lub krzew z rodziny winoroślowatych. Z wielu tysięcy uprawianych odmian winorośli istnieją odmiany posiadające owoce najlepiej nadające się do produkcji wina, soczyste o dużej zawartości cukru i kwasów organicznych. Odmiany deserowe o dużych, twardych i słodkich owocach oraz odmiany nadające się do suszenia, z cienką skórką i małymi nasionami. Winogrona są cennym surowcem do produkcji soków pitnych, win, alkoholu etylowego, koniaków, octu winnego, rodzynków, dżemów itp. Owoce zawierają do 25% glukozy, około 1% pektyn, kwasy organiczne, witaminy, sole mineralne, substancje antyoksydacyjne. Mają działanie zasadotwórcze, moczopędne i przeciwmiażdżycowe, zwiększając poziom korzystnego cholesterolu HDL oraz hamując utlenianie cholesterolu LDL. Właściwości te posiadają również soki z winogron a zwłaszcza wina czerwone zawierające najwięcej garbników. Przypuszcza się, że wypijanie kieliszka czerwonego wina do posiłków może pomagać w zapobieganiu miażdżycy. U osób o skłonnościach do migrenowych bólów głowy, czerwone wino może być czynnikiem wyzwalającym takie dolegliwości. Według ojca medycyny Hipokratesa: "Wino jest rzeczą cudownie przeznaczoną dla człowieka, jeżeli zdrowy lub chory będzie je pił umiarkowanie i w stosownej porze". Wino wzmaga działalność tzw. przeciwutleniaczy, przez co spowalnia procesy starzenia się organizmu i może uchronić przed rozwojem nowotworu. Współczesne badania udowadniają także wyraźne bakteriobójcze działanie wina. W dietetyce wino gronowe uznawane jest za najzdrowszy i najbardziej higieniczny napój, który najlepiej uzupełnia potrawy spożywane przez człowieka. Wino pobudza pracę trzustki, nadnerczy, tarczycy i gruczołów płciowych, co powoduje wzrost energii i aktywności życiowej. Spożycie umiarkowanej porcji wina wyraźnie oddziaływuje na układ nerwowy człowieka. Działa rozluźniająco, ale równocześnie poprzez zwiększenie ukrwienia mózgu polepsza sprawność umysłu i pobudza wyobraźnię. Zawarte w winie związki fosforu i wapnia mają działanie wspomagające na układ nerwowy. 100 gramów surowych winogron dostarcza średnio 70-80 kilokalorii, 76 gramów wody, 0,6 grama białka, 15,3 grama węglowodanów, 0,9 grama błonnika, 240 miligramów potasu, 21 miligramów fosforu, 18 miligramów wapnia, 6 miligramów magnezu, 2 miligramy sodu, 0,3 miligrama żelaza, 0,1 miligrama cynku, 0,04 miligrama witaminy B1, 0,3 miligrama witaminy B3 (PP), 0,1 miligrama witaminy B6, 4 miligramy witaminy C, 6 mikrogramów kwasu foliowego. AGREST Właściwości lecznicze: Agrest działa moczopędnie, oczyszczająco, pobudzająco na apetyt. Wzmaga ruch robaczkowy jelit, działa żółciopędnie, przeciwbólowo. Ma właściwości odchudzające. Suszone owoce agrestu mają działanie przeczyszczające. 100g agrestu zawiera średnio: wapń &#8211; 29 mg fosfor &#8211; 30 mg żelazo &#8211; 0,5 mg magnez &#8211; 10 mg 100 g agrestu zawiera średnio: witamina A &#8211; 281 j.m. witamina B1 &#8211; 44 mg witamina C &#8211; 35 mg 100 g agrest zawiera średnio: 1g &#8211; białko 0,4 g &#8211; tłuszcz Wartość energetyczna: 100 g agrestu to : 37 kcal Czy wiesz, że: Agrest ma korzystny wpływ na przemianę materii, jest polecany w diecie odchudzających. Agrest zaleca się jeść na surowo przy zaparciach oraz przy niedokrwistości z niedoboru żelaza. CZARNY BEZ Czarny bez zawiera substancje ( m.in. antocyjany, witaminę C, garbniki), które zwiększają odporność organizmu, działają napotnie i przeciwbólowo. Aby wzmocnić osłabiony chorobą organizm, uporać się z bólami mięśni towarzyszącymi przy grypie i przeziębieniu warto pić dwa razy dziennie sok z czarnego bzu. Czy wiesz, że : Aby odstraszyć komary w pomieszczeniach można zawieszać w nich wiązki świeżej mięty, kwiatów czarnego bzu, piołunu i tataraku, których zapachu komary zdecydowanie nie lubią. CZEREŚNIE Image Właściwości zdrowotne Czereśnie aktywizują pracę gruczołów wydzielania wewnętrznego, mają działanie podobne do błonnika, oczyszczają organizm z toksyn, wspomagają rozkładanie kamieni żółciowych i moczowych. Czereśnie mają działanie moczopędne i przeczyszczające. Regulują pracę żołądka i wątroby. Leczą reumatyzm i altretyzm. Czereśnie poleca się osobom mającym problemy z przemianą materii. Likwidują kłopotliwe zaparcia. Czereśnie zawierają m.in. : potas, sód, wapń, magnez, miedź, żelazo, fosfor, jod Wartość energetyczna czereśni: 100g czereśni to : 60 kcal Czy wiesz, że: Jedzenie przez 1-2 dni wyłącznie czereśni i rezygnacja z innych potraw doskonale oczyszcza organizm z toksyn. Napar z ogonków czereśni odchudza i działa moczopędnie. Image DZIKA RÓZA Witamina C zawarta w owocach róży korzystnie wpływa na poprawę stanu odporności, zwłaszcza przeciwwirusowej i przeciwnowotworowej. Opóźnia procesy starzenia się i procesy miażdżycowe. ma działanie moczopędne, żółciopędne i kojące. Wzmacniający odwar 10 dag owoców róży Owoce umyć i gotować przez 10 minut w litrze wody. Pić dwa razy dziennie po pól szklanki. Działa ściągająco, hamuje krwawienie, uzupełnia braki witamin, reguluje przemianę materii, zapobiega anemii. Owoce dzikiej róży zawierają 20 - krotnie więcej witaminy C niż cytryna Image GRUSZKA Właściwości lecznicze Gruszka ma własności moczopędne, pobudza wydzielanie żółci, reguluje trawienie. JABŁKO Image Wartości zdrowotne Jabłka przeciwdziałają miażdżycy, ułatwiają usuwanie cholesterolu z organizmu. Uszczelniają i uelastyczniają naczynia krwionośne. Wspomagają leczenie anemii. Wapń i krzem znajdujące się w skórce jabłka pozytywnie pływają na stan włosów, wzmacniają je. Wartość energetyczna jabłka: 100g jabłka to : 57 kcal 100g jabłka zawiera: Potas &#8211; 137 mg Czy wiesz, że : * Jabłko zjadane na czczo pobudza apetyt, wieczorem działa uspakajająco. * Odwar z suszonych skórek jabłka łagodzi bezsenność. * Zjadanie 2 jabłek dziennie obniża poziom cholesterolu. * Zjadanie 2 jabłek dziennie przez dłuższy czas powoduje zmniejszenie stężenia cholesterolu frakcji &#8222;złej&#8221; LDL, a * zwiększenie stężenia cholesterolu frakcji &#8222;dobrej&#8221; &#8211; HDL. * Jabłka polecane są dla ludzi zagrożonych miażdżyca i chorobami układu krążenia. * Warto wiedzieć, że jabłka hamują wchłanianie z pożywienia związków ołowiu. * Systematyczne jedzenie jabłek przyczynia się do profilaktyki chorób serca, nadwagi i otyłości oraz cukrzycy. JABŁKO działa tonizująco i odświeżająco zmniejsza gorączkę oczyszcza krew, wymiata &#8222;złogi&#8221; poprawia proces trawienia Jabłka zawierają mniej witaminy C niż owoce cytrusowe, ale więcej niż np. śliwki i gruszki. Zawartość witaminy B1 w 100 g produktu: 35 mcg Zawartość sodu w 100 g produktu &#8211; 8 mg Świeży sok z jabłek ułatwia usuwanie z wątroby oraz nerek toksyn (np. konserwantów dodawanych do żywności). JAGODY Właściwości zdrowotne: Jagody wzmacniają wzrok, poprawiają krążenie, regulują pracę układu pokarmowego. 100g jagód średnio zawiera: witamina E &#8211; 2,7 mg witamina C &#8211; 22 mg 100g jagód średnio zawiera : jod &#8211; o, 12 mg Image JEŻYNA Właściwości lecznicze: Owoce jeżyny zawierają antocyjany i garbniki, które mają działanie bakteriobójcze i własności antybiotyczne. Jeżyna reguluje przemianę materii, działa wykrztuśnie oraz moczopędnie. Sok z owoców jeżyn działa przeciwgorączkowo.Herbatki z owoców i liści mają działanie wzmacniające organizm, działają uspokajająco oraz moczopędnie. 100 g jeżyny zawiera: Magnez &#8211; 26 mg Osłodzone odwary z liści jeżyny stosowane są przy leczeniu anemii. Czy wiesz, że: Jedzenie owoców jeżyny przejrzałych przeczyszcza a dojrzałych działa przeciwnie. Jeżynę można stosować w zaburzeniach przemiany materii, złym trawieniu, biegunce, schorzeniach nerek i pęcherza moczowego. MALINA Image Własności lecznicze Malina ma działanie napotne, przeciwgorączkowe i przeciwbiegunkowe. Owoce stosowane są w chorobach przeziębieniowych : grypa, angina. Stosuje się odwary zarówno doustnie, jak i do płukania jamy ustnej czy gardła. Napar z kwiatów i liści można stosować zewnętrznie przeciwko wągrom i opryszczkom. Maliny używane są też przy leczeniu miażdżycy tętnic i nadciśnieniu. 100g malin zawiera średnio: wapń &#8211; 35 mg fosfor &#8211; 33 mg żelazo &#8211; 0,8 mg magnez 12 mg 100g malin zawiera średnio: witamina A &#8211; 114 j.m. witamina B1 &#8211; 0, 02 mg witamina B2 &#8211; 0,06 mg witamina C &#8211; 31, 1 mg witamina PP &#8211; 0,3 mg Wartość energetyczna: 100 g malin to : 46 kcal. 100g malin zawiera średnio: 1 g - białko 9 g - węglowodany 1 g - tłuszcze Czy wiesz, że: Maliny mogą spowodować uczulenie u dzieci (wysypka skórna). Trzeba wówczas wykluczyć je z jadłospisu i leczenia. Owoce malin nie są wskazane w zapaleniu nerek. Napar sporządzony z 5 g suchych owoców malin (zalać 100 ml wrzącej wody) pity gorący skuteczny jest przy przeziębieniach z gorączką. Jest doskonałym środkiem napotnym, obniżającym ciepłotę ciała. MIRABELKIImage Właściwości zdrowotne: Mirabelki zawierają dużo beta-karotenu i dzięki temu chronią organizm przed starzeniem się, korzystnie wpływają na układ nerwowy. 100 g mirabelek średnio zawiera: witamina E &#8211; 0,94 mg witamina C &#8211; 5,40 mg 100g mirabelek średnio zawiera: jod &#8211; 0, 01 mg Wartość energetyczna: 100 g mirabelek to : 43 kcal MORELE Właściwości lecznicze Morele wskazane są dla osób skarżących się na kłopoty ze wzrokiem, ogólne zmęczenie, anemii, w okresie rekonwalescencji. Osoby cierpiące na nadkwaśność i zgagę powinny spożywać owoce suszone. Wartość energetyczna: 100 g moreli to: . 50 kcal Zawartość cukrów w 100 g &#8211; 4-28 % Czy wiesz, że : Szklanka soku morelowego zaspokaja dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę C. Morele zalecane są przy niedokrwistości oraz w diecie przy chorobach sercowo-naczyniowych. Dobre są także dla rekonwalescentów i osób ze schorzeniami wątroby. PORZECZKA CZERWONA Image Właściwości lecznicze Porzeczka działa moczopędnie, oczyszczająco i odświeżająco. Pobudza łaknienie, reguluje trawienie, tamuje krwawienia, wzmacnia organizm.. W różnych postaciach stosuje się przy puchlinie wodnej, utrzymującej się gorączce, niestrawnościach wywołanych brakiem soków trawiennych, zaparciach, migrenach oraz dolegliwościach serca, wątroby czy migreny. Jadana regularnie (także w postaci soków) likwiduje ogólne zmęczenie, hamuje rozwój miażdżycy, a działając moczopędnie i napotnie oczyszcza organizm. 100 gram porzeczki średnio zawiera: Magnez -12 mg żelazo - 0,9 mg Wapń &#8211; 32 mg Fosfor &#8211; 27 mg Potas &#8211; 238mg Cynk &#8211; 0,2 mg 100 gram porzeczki średnio zawiera: witamina A - 211 j.m. witamina B1 &#8211; 0,06 mg witamina B2 &#8211; 0,02 mg witamina PP - 0,2 mg witamina C &#8211; 144 mg Porzeczka zawiera: 11% cukrów 83,8 % - woda Wartość energetyczna: 100g porzeczki to : - 51 kcal Czy wiesz, że: Picie dwa razy dziennie po &#188; szklanki surowego soku z czerwonej porzeczki pomaga przy nadkwasocie i zgadze. Osoby z niedoborem żelaza powinny jeść, świeże porzeczki bo zawierają one łatwo przyswajalne żelazo. Rozgniecione jagody porzeczki leczą piegi, mogą też być używane do okładów na nie gojące się rany żylaków. Image PORZECZKA CZARNA Właściwości lecznicze: Czarna porzeczka działa moczopędnie i napotne. Ma właściwości przeciwgnilne, przeciwartretyczne, przeciwbiegunkowe, przeciwszkorbutowe, wzmacniające żołądek. 100g porzeczki zawiera: Witamina C: - 148-258 mg Pozostałe własności lecznicze czarna porzeczka posiada, jak porzeczka czerwona. POZIOMKI Image 100g poziomek średnio zawiera: witamina C &#8211; 64 mg 100g poziomek średnio zawiera: wapń &#8211; 26 mg Wartość energetyczna: 100g poziomek to: 32 kcal Owoce poziomki zawierają łatwo przyswajalne przez organizm sole żelaza, fosforu, potasu i wapnia. Suszone poziomki mogą być wykorzystywane jako środek zapobiegawczy przy nadciśnieniu, miażdżycy naczyń, przy stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. SOK NA NERKI 1 szklankę mleka zagotować, schłodzić, dodać 2 łyżki soku poziomkowego a następnie tyle samo soku z rokitnika. Pić pół szklanki 3 razy dziennie, 15 minut przed jedzeniem. Czy wiesz, że : Codzienne spożywanie , przez okres co najmniej kilku dni, większej ilości poziomek (nawet do pół kilograma) poprawia przemianę materii, łagodzi skutki chorób serca, nerek czy chorób krążenia. * TRUSKAWKI Image 100 g truskawki zawiera: Witamina C &#8211; 60 mg Witamina B2 &#8211; 100 mcg Witamina B1 &#8211; 30 mcg Witamina B3 &#8211; 30 mc Zawartość wody &#8211; 90 % Zawartość cukru w 100 G owoców &#8211; 7 mg Zawartość kalorii &#8211; 38 Właściwości lecznicze: Truskawka ma działanie wzmacniające, ściągające, przeciwbiegunkowe, krwiotwórcze, moczopędne i wzmacniające. Reguluje pracę wątroby i wydzielanie żółci, pobudza łaknienie. Czy wiesz, że : - Jedna porcja truskawek (200- 250 g) świeżych truskawek pokrywa dobowe zapotrzebowanie organizmu na witaminę C. -Truskawki mogą jadać diabetycy, bo zawierają one łatwo przyswajalne cukry w niedużych ilościach. - Częściowo nadpsute owoce zawierają toksyczne substancje powstałe w procesie gnicia i rozwoju pleśni. -Truskawki u niektórych osób wywołują reakcje alergiczne. - Osoby uczulone mogą spróbować jeść truskawki ze śmietaną, która łagodzi alergeny. TRUSKAWKOWA ELEGANCJA &#190; truskawek &#8211; wybrać nieduże, jednakowej wielkości i wybarwienia owoce. Odszypułkować, umyć, dokładnie osączyć z wody. Wyłożyć do pięknej szklanej wazy, misy lub salaterki. Cukier puder, idealnie sypki podać w srebrnej cukiernicy. W szklanym, przeźroczystym dzbanuszku podać 12 procentową śmietankę. Jeść truskawki polane śmietaną i fantazyjnie posypane cukrem pudrem. WINOGRON Image Działanie lecznicze: Winogrona regulują trawienie, mają działanie moczopędne, przeczyszczające, ogólnie wzmacniające, dostarczają wielu witamin i soli mineralnych. Obniżają kwasowość soku żołądkowego, poprawiają przemianę materii.Zwiększają odporność organizmu na wirusy i bakterie. 100 g winogron zawiera średnio: witamina A &#8211; 74 j.m. witamina B1 &#8211; 55 mg witamina B2 &#8211; 37 mg witamina C &#8211; 4 mg witamina PP &#8211; 184 mg 100 g winogron zawiera średnio : wapń &#8211; 16 mg żelazo - 0, 6 mg 100 g winogron zawiera średnio : 20 % - cukry 77 % - kwas jabłkowy Wartość energetyczna: 100g winogron to : 73 kcal Czy wiesz, że: * Zarazki salmonelli giną w czerwonym winie gronowym w ciągu 15 minut. * Pobudzają działanie wątroby, są moczopędne. Można je jeść przy niestrawnościach żołądka, obstrukcjach. Kamicy żółciowej, schorzeniach skóry. * Sok z winogron jest skuteczny przy zatruciach pokarmowych i stanach gorączkowych. Wówczas należy pić pół szklanki soku pomiędzy posiłkami. * Wskazane jest jedzenie winogron przy wyczerpaniu nerwowym, chronicznym nieżycie oskrzeli i zapaleniu kłębków nerwowych, zapaleniu cewki moczowej i przy podagrze. WIŚNIE Image Wartość zdrowotna: Wiśnie ułatwiają wiązanie i wydalanie z organizmu toksyn, obniżają poziom cholesterolu we krwi. Poprawiają apetyt, regulują trawienie. 100g wiśni średnio zawiera: witamina A &#8211; 564 j.m. witamina B1 &#8211; 45 mg witamina B2 &#8211; 55 mg witamina C &#8211; 12 mg witamina PP &#8211; 364 mg 100g wiśni średnio zawiera: fosfor &#8211; 0,11 mg magnez &#8211; 8 mg wapń &#8211; 16 mg żelazo &#8211; 0,4 mg Wartość energetyczna: 100 g wiśni to : 53 kcal WIŚNIE W SOKU WŁASNYM 1 kg wiśni 25 dag cukru Wiśnie wydrylować, przełożyć do garnka, dodać cukier i na małym ogniu doprowadzić do zagotowania, ostrożnie mieszając drewnianą łyżką. Odstawić z ognia i zebrać szumowiny. Zbieranie szumowin powtórzyć kilka razy aż przestaną się tworzyć. Gorące wiśnie nałożyć do słoików, zamknąć, przykryć kocem i tak zostawić do całkowitego wystygnięcia. Czy wiesz, że : Szypułki owocowe używane są jako środek moczopędny przy obrzękach, kamicy nerkowej oraz jako środek przeciw biegunce. ŻURAWINA Owoce żurawiny są one bogatym źródłem witaminy A i C, witamin z grupy B-kompleks (B1, B2, B6). Zawierają cenne sole mineralne, kwasy organiczne, a zwłaszcza kwas ascorbinowy i cytrynowy, które mają działanie przeciwgorączkowe i wzmacniające siły odpornościowe organizmu. Picie soku żurawinowego zapobiega tworzeniu się kamieni nerkowych i leczy jaskrę. Żurawina oprócz działania wzmacniającego, ułatwia trawienie, korzystnie wpływa na pracę jelit i pobudza pracę trzustki, co jest szczególnie ważne dla osób chorych na cukrzycę. Żurawina zmniejsza kruchość i przepuszczalność naczyń krwionośnych, wykorzystuje się również jej właściwości przeciwzapalne oraz wzmagające odporność. Jest podawana, zwłaszcza dzieciom, w chorobach wirusowych jako łagodny środek przeciwgorączkowy i napotny. Badania medyczne potwierdzają fakt, że picie soku skutecznie zmniejsza i pomaga w leczeniu infekcji dróg moczowych. Nawet wtedy, gdy leczenie antybiotykami jest stosunkowo trudne. Zaleca się picie soku żurawinowego przez dłuższy czas dla chorych skarżących się na zapalenie pęcherza czy przy ostrym zapaleniu nerek. Żurawina ma silne właściwości antybakteryjne i dzięki temu zmniejsza ryzyko nawrotu infekcji dróg moczowych nawet o połowę. Nie ma wątpliwości co do tego aby żurawinę uznać za owoc leczniczy, jej skuteczność potwierdzają liczne badania. Krzewy żurawinowe można z powodzeniem uprawiać na działce lub w przydomowym ogrodzie. W aptekach dostępne są: żurawina w kapsułkach., żurawina w tabletkach , herbata z żurawiną a także i inne preparaty zawierające żurawinę. Owoc żurawiny utarty z miodem i czosnkiem (łyżka stołowa 2 razy dziennie) &#8211; uodparnia, wzmacnia serce, regeneruje nerki &#8211; bardzo korzystnie działa dla osób starszych i dzieci. Właściwości wybranych warzyw Burak Ze względu na dużą zawartość błonnika w buraku jest on idealnym środkiem regulującym pracę przewodu pokarmowego, gdyż pektyny hamują procesy gnilne jelit. Działają odkwaszająco na organizm, reguluje kwasotwórcze działanie słodyczy, mięs i reguluje zaparcia. Dzięki zawartości antocyjanów - betaniny i bardzo ważnych pierwiastków jak: cez, rubid i kobalt pomaga w profilaktyce nowotworowej, po chemoterapii, niedokrwistości, anemii, białaczce, hemofilii, awitaminozie. Zawarty w buraku zestaw witamin z grupy B jak: B1, B2, B3, B4, B5, B6. pomaga w nerwicach wegetatywnych, przy stresach, depresjach, zmniejsza napięcie nerwowe. Wzmacnia koncentrację, czujność, refleks, pamięć, zaburzenia snu, poziomuje nadciśnienie i niedociśnienie, reguluje cholesterol. Proponuje się kobietom w ciąży, dzieciom "niejadkom" oraz młodzieży w trakcie intensywnego wzrostu. Osoby uprawiające czynnie sport, wzmacnia sprężystość masy mięśniowej, pomaga usuwać zakwasy. Cenna witamina B12 zawarta w buraku wspaniale łagodzi bóle: kręgosłupa, korzonków nerwowych, w bólach menstruacyjnych, zapobiega artretyzmowi, grypie, anginie Marchew W korzeniu marchwi kryje się ogromne bogactwo karotenu czyli witaminy A, która zostaje w wątrobie i zmienia ją w prowitaminę A, która jest najlepszym naturalnym składnikiem chroniącym nasz organizm przed rozrostem gruczołu krokowego, nowotworem płuc gdyż blokuje związki rakotwórcze z dymu papierosowego. Zalecana jest w niedokrwistości układu sercowo - naczyniowego, anemii, zapobiega powstaniu kamieni żółciowych w woreczka żółciowego. Osoby, które mają zaburzenia barwnika w skórze zwanego melaniną powinni spożywać dużo marchwi gdyż leczy bielactwo. Wybiela przebarwienia skórne, piegi, ostudy. Reguluje kwasowość żołądka. Pobudza układ trawienny i oczyszcza kosmki jelitowe, które regulują powstanie masy kałowej. Odciąża końcówkę jelita grubego i nie dopuszcza do jego choroby (hemoroidy, rak, zaparcia). Pomidor Pomidory są bardzo wartościowe pod względem biochemicznym. Wstępują w związki hamujące powstanie rakotwórczych nitrozamin. Kwas p-kumarynowy zabezpiecza przed powstaniem zmian w komórkach DNA, które mogą doprowadzić do zmian nowotworowych, natomiast likopen który wchodzi w skład pomidora powstrzymuje proces genetycznie zaprojektowanej śmierci komórki. Spowalnia proces starzenia, a dla panów z podwyższonym poziomem antygenu prostaty wpływa na enzym zwany talomerazą, która chroni przed rozwojem miażdżycy i chorób układu krążenia i serca. Zaleca się go w dietach przeciw otyłości, gdyż zapobiega zaleganiu pokarmu i procesom gnilnym w jelitach, pomaga przy cukrzycy i chorobach nerek. Stwierdzono, że zawarte w pomidorze pektyny obniżają poziom cholesterolu we krwi. Seler Ze względu na nadzwyczajne składniki selera, gdyż tak naprawdę do końca nie zbadano tajemnicy działania tegoż warzywa. Zwłaszcza zagadkowa witamina U (S-metylometionina) zwaną Antiulucus -Factor - pod wpływem której goją się wrzody dwunastnicy i żołądka. Działa witalizująco na oziębłość płciową i stosuje się go przy przeroście gruczołu prostaty, oraz przy kamicy nerkowej. Może być pomocny przy gośćcu, artretyzmie i reumatyzmie, migrenie, podagrze, złej przemianie materii. Oczyszcza krew, spowalnia proces starzenia, przedłuża młodość. Działa uspokajająco, przeciwdepresyjnie, przeciwbólowo. W dawnej Grecji wieńczono nim głowy zwycięzców igrzysk organizowanych na cześć Zeusa. Rzymianie zaś doceniali przede wszystkim jego właściwości kulinarne i lecznicze. Liście selera zawierają liczne aminokwasy, glikozydy, witaminę C (140-180 mg), karoten, witaminy B1 i B2, węglowodany a także cenne dla organizmu kwas foliowy (witamina B9) i chlorogenowy, sole mineralne oraz olejek lotny. Zgrubienie korzeniowe zawiera przede wszystkim znaczne ilości soli mineralnych np. wapnia, witaminy C, B1, B2, karoten oraz kwasy octowy i masłowy, których zawartość wzrasta w miarę wzrostu rośliny. Olejki lotne zawierają kilkadziesiąt składników, które mają właściwości lecznicze. Wszystkie części selera mają działanie moczopędne, przeciwgośćcowe, przeciwzapalne. Sok selera stosuje się w schorzeniach skóry, przy podagrze, przy braku apetytu i w zaburzeniach trawienia. dj666 po co jesz jeden posiłek (moniek jest tak je bo on pisał że je byle co ale daje organizmowi wiele czasu na jego strawienie) jedz dużo jabłek(tanio wychodzą a zapychają i odżywiają) i tyle jak będziesz miał spadki to napisz jak narazie to mi masa skoczyła do góry siła też i definicja się polepszyła wszystko na maxa no i jeszcze bardzo energiczny się robię ale żeby coś więcej od siebie napisać potrzebuję jeszcze parę miesięcy (pół roku myślę) żeby napisać coś z sensem i żeby to uzasadnić i porzeć ewentualnie przykładami i badaniami naukowymi /pzdro Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 07:53:23 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 07:53:59 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 07:56:06 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 07:57:13 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 07:59:53 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 08:01:58 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 08:03:42 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 08:18:56 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 08:19:50 Zmieniony przez - shefu w dniu 2009-02-10 08:21:37

Heja, witam! No faktycznie ostatnio rzadko zagladalem, ale to z roznych powodow. Jakby klopotow bylo malo, dolaczyly teraz do nich jeszcze klopoty mieszkaniowe, ktore sprawiaja, ze szukam czegos konkretnego na gwalt i powoli przygotowuje sie do przeprowadzki:( Takie akcje nie sprzyjaja zbytnio robieniu masy, bo podbity mocno kortyzol daje mi sie we znaki:( Niemniej jednak takze w tym nieco trudnym okresie staram sie trzymac diete i nie odpuszczam treningow, choc przyznam, ze na kilka dni odpuscilem z intensywnoscia. Ale w sumie to dobrze, bo skonczylem wlasnie brac Creatine Ethyl Ester oraz Cre - No z Vitalmaxa, przez co nie mam tez takiego powera na treningach. Na szczescie ta przerwa potrwa jeszcze moze z dwa lub maks. trzy tygodnie i pozniej znowu kretka z Vitala w jeszcze wiekszej ilosci:) Poki co wiec moja suplementacja opiera sie na Amino 1000 BCAA, Amino 6000, Glutamina, Zink+Vit C, AAKG 3000 oraz dwóch rodzajach białka - Protein 82 oraz Protein 90. Na czas nieobecnosci kreatyny dorzucilem tez Leucine z Vitalmaxa, ktora znaczaco wspomaga regeneracje potreningowa. Leucyna przyszla akurat w ostatnim zamowieniu z Vitalmaxa, ktorego fotke zreszta wklejam ponizej:) Uzupelnienie suplementacji na styczen, za co serdecznie dziekuje firmie Vitalmax oraz Sonbatemu! Tutaj w zblizeniu:P W zestawie otrzymalem tez kalendarze Vitalmaxa na rok 2011, ktore zanioslem juz do siebie na silke oraz do Pure'a w Zlotych Tarasach:) Robiac zakupy w sklepie Atleta proponuje koniecznie przypomniec o dorzuceniu takich kalendarzy, bo na zywo prezentuja sie naprawde swietnie i wykonane sa na doskonalej jakosci papierze plakatowym. Zdjecie z telefonu niestety nie oddaje jakosci kolorow i naprawde swietnej prezencji owych kalendarzy!!:) Polecam!!:) Aha, postaram sie, zeby w edycji na rok 2012 nie zabraklo tam mojej fotki obok pana Jablonickiego, hehehe:P Ogolnie wiec wszystko idzie w miare ok, chociaz teraz przez nawal problemow (nie ma to jak dobry poczatek nowego roku, ech:( ) waga zatrzymala sie w miejscu, a ja nie mam w tej chwili mozliwosci wprowadzenia jakichs konkretnych zmian w diecie i ostrzejszego zabrania sie za treningi. Ale tak jak pisalem, caly czas dzialam i poki co utrzymuje forme, z ktorej w miare jestem zadowolony jak na obecne okolicznosci. Teraz byloby fajnie, gdyby przez najblizsze 2 - 3 tygodnie wpadl choc jeden kilogram, a pozniej kiedy znowu dolacze rozne formy kreatyny do suplementacji, podbije kalorycznosc diety i wprowadze male modyfikacje treningowe, licze na znacznie bardziej spektakularny wzrost masy:) Serdecznie pozdrawiam i zycze wytrwalosci w dazeniu do wyznaczonych sobie celow:) PS Sedrecznie pozdrawiam tez szanownego pana Tomasza, ktoremu jestem winien rzeczone pozdrowienia, a jednoczesnie namawiam go do podjecia intensywniejszych niz dotychczas treningow miesni 4- i 2 - glowych uda oraz lydek:P:P:P:P:P:P:P:P:P:P I na koniec dzisiejszego wpisu skromny muzyczny bonus w postaci kawalka, ktory pozwala mi ostatnio zasypiac we wzglednym stanie relaksu:) Przyjemna psychodela pozna pora:) Polecam:) http://www.youtube.com/watch?v=Dr_uqcBEyZc Zmieniony przez - _Lukasz_K_ w dniu 2011-01-06 02:54:57

Przemiana elegancka i cisniesz dalej z tematem! Czasu masz faktycznie jeszcze sporo, wiec na pewno sylwetka, ktora i tak juz jest dobra, jeszcze sie poprawi! Uwazaj tylko, zeby nie popalic miecha, bo to ten trudny etap koncowey, ale mysle, ze wiesz co robisz:) A u mnie ciezko, bo w nowej pracy kortyzol skacze mi mocno ponad norme (Junior Marketing Specialist w znanej firmie, ktora niedlugo wydaje najwieksza i najbardziej znana na swiecie polska gre komputerowa:) Osoby siedzace w temacie na pewno juz wiedza, o jaka firme chodzi:P). Do tego dochodzi przeprowadzka, ktora prawdopodobnie bedzie miala miejsce w ten weekend, wiec troche na glowie mam. Ale mam nadzieje, ze od nastepnego tygodnia sytuacja nieco sie ustabilizuje:) Obye!!:) Oczywiscie nie odpuszczam treningow, a jedynie zredukowalem aero jedynie do pojedynczej sesji na tydzien:( Moze jak sie oswoje ze zmianami, to znowu uda mi sie gdzie wepchnac chociaz ze 2 dodatkowe sesje. Wlasnie dzisiaj mialem aero i mocny trening brzucha. I tutaj akurat jestem zadowlolony, bo stsosowana metoda przynosi rezultaty i miesnie proste brzucha staja sie coraz grubsze i widoczne nawet pomimo lekkiego podlania. Obecnie stosuje caly czas suple z Vitalmaxa, takie jak BCAA, Aminy proste, Glutamina, Leucyna, Zinc+Vit C, AAKG Izolat oraz Protein 82. Kreatyna wciaz w odstawce nie liczac tej porcji, ktora jest w Protein 82. Spadkow jakichs wyraznych nei ma, wiec jestem zadowlony i juz nie moge sie doczekac, kiedy znowu wrzuce do suplementacji ze 2 formy krety z Vitala:) W tym tygodniu tez chyba skonczy mi sie juz DAA i jak znajde kilka chwil, to w przyszlym tyg. planuje zrobic wspomniane w innym poscie badania:) Pozdrawiam wszystkich i jak zawsze zycze niemalych przyrostow:P

Heja panowie!!:) Spokojnie, o niczym nie zapomniałem:) Po prostu nic sie jakiegos szczegolnego nie dzialo, wiec zamiast sie zbytnio uzewnetrzniac, wolalem skoncentrowac sie na powrocie do formy i nadrabianiu strat po dlugiej przerwie, o ktorej wczesniej pisalem:) Generalnei zauwazylem juz jakis czas temu, ze im mniej gadam i sie rozpisuje, to tym lepiej mi idzie na silowni, hehehe:) Jak to mawiaja jankesi "talk is cheap":) Ale oczywiscie kilka slow trzeba skrobnac, zeby temat zbytnio nie spadl, bo kiedy juz rozwine skrzydla z forma, bedzie o czym pisac:) A przynajmniej mam taka nadzieje:P Obecnie trenuje juz aktywnie jakies 3 - 4 tygodnie od powortu po przerwie spowodowanej klopotami zdrowotnymi. Znowu wrzucilem cala palete supli z Vitalmaxa i wszystkie juz sie zaczynaja swietnie krecic, dzieki czemu z treningu na trening ciezary rosna, a stawy chrupia:P Obecnie leca nastepujace suple z Vitala: CEE, Crea-No, Leucin 4000, Amino Essential, BCAA, Zink + Vitamin C, Taurin Megacapsules i Protein 82 na zmiane z Protein 90 i oczywiscie duuuuuze ilosci Glutaminy, ktora obecnie jest moim ulubionym suplementem Vitala jak i suplementem w ogole:) Przez tez czas kiedy juz trenowalem dorzucilem jeszcze kilka badan, glownie na hormony (kiedys mialem wstepnie zdiagnozowane pewne schorzenie, wiec wole trzymac reke na pulsie, szczegolnie jesli srednio sie czuje:) i na szczescie wszystko jest ok - poziom testa nieco wzrosl i juz jest mniej wiecej w polowie normy. Prolaktyna idealnie, TSH tez o dziwio dwa razy wyszla mi w srodku normy, przeciwcicala przeciwtarczycowe rowniez w porzadku. To samo tyczy sie pozostalych wynikow:) Skoro wszystko wydaje sie ok, od przyszlego tygodnia wrzucam DAA w sporej dawce (kolo 10g dziennie), bo pamietam, ze swietnie na mnie dzialalo. Obecnie, odpukac, martwia mnie tylko stawy, ktore daja sie we znaki przy zwiekszaniu ciezaru, co na szczescie udaje mi sie na kazdym treningu. Przez dluzsze przerwy szybko trace forme, szczegolnie jesli chodzi o sile, ale na szczescie odrabianie idzie bardzo szybko i sprawnie, a taka suple robia swietna robote, dzieki czemu silowo stoje juz dolsownie za progiem moich wynikow sprzed przerwy:) Odkad moge juz normalnie jesc i cwiczyc, przytylem szybko jakies 3 - 4 kg, co ogromnie mnie cieszy:) Mimo zwiekszania masy na szczescie caly czas trzymam jako taka kondycje i 40 - 50 minut na biezni dosyc szybkim tempem 3 razy w tygodniu nie stanowi dla mnie jakiegos ogromnego wyzwania:) Krotko mowiac - poki co jest dobrze:) Oby tylko nic sie nie schrzanilo:) Teraz w sumie cos tam pomysle o jakiejs naprawie stawow i planuje ostro dorzucic masy, bo zestaw supli swietnie mi pomaga, a diete w koncu moge normalnie trzymac, wiec licze na konkretny postep:) Pozdrawiam serdecznie i obiecuje, ze jak juz cos sie zacznie dziac, bede sie wpisywal znacznie czesciej:)

Aylar, wez sie opanuj, nie prowadze tutaj lekcji chemii. Napedzenie metabolizmu bylo skrotem myslowym, moze nieco niefortunnym, dotyczacycm przyspieszenia spalania tkanki tluszczowej oraz dotyczacym dobre pobudzenie pozwalajace lepiej sie przylozyc do treningu aero. A tak sie sklada, ze chwale sobie preparaty opierajace sie wlasnie na takim skladzie, o ktorym wspomnialem. Darioman chyba Ci odpowiednio wyjasnil "co autor ma na msyli". FighterX, mam wlasnie yohe HCL w proszku, ale na razie sie wstrzymam i od soboty, zaraz po zrobieniu przepisanego USG tarczycy, bede lecial tylko T4 i zobacze co sie bedzie dzialo, a przede wszystkim jak sie bede czul, bo ponoc roznie to bywa. Chaczyk, obecnie lekki plus - tak na oko cos kolo 200 - 300 kcal, ale bede chcial dobic do 500 - 600 jak juz sie calkowicie rozkrece. Diete obecnie wyczyscilem i staram sie juz sobie nie folgowac z wizytami u "chinczyka" czy KFC:P Raz na tydzien zjem jakiegos tam "kurczaka chrupiacego" u wyzej wymienionego chinola oraz jakiegos loda, ale poza tym wyrzucilem praktycznie wszystkie smieci. Wyglada to mniej wiecej tak: I omlet - platki owsiane, maka zytnia razowa typu 2000, rodzynki, suszone morele, 3 jajka, pol jogurtu jogobella light do posmarowania:P II Makaron razowy/durum, karkowka/wolowina/indyk/kurczak, surowka kupna wielowarzywna, oliwa z oliwek/olej lniany III Ryz brazowy, piersi z kurczaka, brokuly/kalafior/fasolka szparagowa itp, oliwa z oliwek/olej lniany IV Ryz paraboiled lub bialy, miod, rodzynki, izolat bialka (To jest posilek przedtreningowy, wchodzi mi bardzo dobrze i daje mnooostwo energii, bo wszystko z miesem niestety zbyt dlugo siedzi mi na zoladku:( V Ryz paraboiled lub bialy, piersi z kurczaka, brokuly, oliwa z oliwek VI tutaj najczesciej cos zmieniam. Zazwyczaj rybka tlusta, albo kurczak polany oliwa z oliwek, a czasami twarog chudy (+aminy) z maslem orzechowym itp. Oczywiscie czasami te posilki sie zmieniaja, ale poki co staram sie trzymac takiego wlasnie schematu. Dieta nie jest jeszcze dograna w 1000%, ale poki co nie musi byc, bo nie robie teraz masy idealnie czystej jakosciowo. Najwazniejsze jednak, ze juz wchodze w rytm i nie czuje potrzeby dowalania miedzy posilkami moich ulubionych orzeszkow ziemnych albo innego swinstwa:P Suple leca mniej wiecej teraz tak: Z rana DAA, CEE, gluta, lecytyna, izolat (do omleta). W ciagu dnia czasami uzupelniam posilki Amino 6000. Przed treningiem Protein 82 (w posilku przedtreningowym), Crea - No, AAKG 3000, BCAA, Tauryna, Ionto Drink (w trakcie treningu). Po treningu CEE, glutamina, izolat proteing 90, carbo, Izoleucin 4000. Na noc glutamina, Zinek+C Vitamin. Wszystko oprocz DAA oczywiscie z Vitalmaxa. Nie wspomina o takich drobnostach jak Aspargin czy Filomag i tym podobne preparaty, ktore casami zazywam. Ogolnie czuje sie swietnie na tym zestawie, a do formy wracam calkiem szybko! Podstawa mojej suplementacji jak widac, sa duze ilosci gluty (Dreso chyba tez tak ma:), ktora w moim odczuciu to swietny suplement, ale jednak trzeba go brac "nieco" wiecej niz dawki wskazywane na opakowaniach supli. Darioman, jak najbardziej na podstawowe badania idz! Od czasu do czasu dobrze sie skontrolowac, a poza tym jest szansa, ze sie pozytywnie zaskoczysz i ochota do treningow bedzie jeszcze wieksza:P Ja mam nadzieje, ze przez jakis czas uda mi sie uniknac juz dalszych analiz i badan (odpukac! bo wiaodmo jak los bywa zlosliwy:( ) bo jak to prawdziwy facet - widok igly wbijajacej sie w moja zyle przyprawia mnie o mdlosci:P No i zawsze mi sie wydaje, ze oni tyle tej krwi pobieraja, ze przez najblizsze klka dni bede megaoslabiony:P Zmieniony przez - _Lukasz_K_ w dniu 2011-05-13 11:23:19