Pierwsze polskie odżywki - Złote Czasy

gratulacje bull

.

Zmieniony przez - -Szoho- w dniu 2006-12-22 17:55:47

:) Ja też.., żony szukałem pośród 10 lat młodszych... i znalazłem! :)

Dobra teraz o siłowniach.
Złote czasy kulturystyki w USA przypadają na lata 70te, ale kiedy oni wtedy oglądali "Pumping Iron", u nas puszczali "Człowieka z Żelaza" - tytuł podobny, problemy inne. Dlatego tamten Arnoldowski klimat wypełnił polskie sale dopiero w latach 90tych. Fajnie to wyglądało, zlewały się resztki mody new romatic - ortalion, kresz, kolczyk, starannie ułożona fryzura z bujną grzywą i mnóstwem lakieru z idolem brudnego trwardziela typu Sylwek. W tamtym okresie włosy na jeża były już przejawem awangardy. Nie mówiło się wtedy o "chodzeniu na siłkę". Kulturystka traktowana była jak regularna dyscyplina, jak np. zapasy, czy judo. Zapisując się na siłownie zaczynałeś być kulturystą. Ale inne były też kryteria. Nie istniał wzór "karka-atlety", StrongMani nie istnieli a Wrestling był dla śmiechu, jeżeli ważyłeś więcej niż 85kg a jednocześnie nie byłeś członkiem kadry, to znaczy że byłeś zwykłym grubasem. Serio. Maszewski w tych czasach ważył 70kg i wygrywał Open.
Początkującym głównie chodziło o to aby odróżnić się od normalnego człowieka - każdy katował te partie które mu rosły najszybciej. Na siłowni był gość od najszerszych, gość od łapy... itd
Co pewien czas pojawiał się w drzwiach diler ze sportową torbą pełną odżywek - zachodnich lub z Czech, chyba że pogonił go handlarz klubowy. Chciałeś odżywy- każdy powiedział ci u kogo pytać. Niektórzy traktowali je jak sterydy, inni zachwycali się składem; amerykanie mieli zwyczaj podawać go nie na 100g ale na np. 275g+pół litra mleka :)
Na siłowni obowiązywał siermiężny styl a'la Rambo1 - koszulka z rękwami obciętymi nożem, spodnie z pojedynczym paskiem albo spodenki z ortalionu, ewntualnie zamała koszulka rozdarta w taki sposób "żeby mięśnie się zmieściły" - totalny oldscool i Gold Gym. Jeden koleś nawet paradował w skórzanej, wiązanej przepasce na czole. W dobrym tonie było nosić jakieś ostatnie kapcie... podarte itp, ludzie którzy przyszli na pakernie w nowych, markowych adikach - to lalusie, ćwiczenia na ławce gniotły im lakierowane fryzury i nie widziałeś ich już po miesiącu. C.D.N.

Zmieniony przez - Murban w dniu 2006-12-22 18:24:42

rewelacja

Dobre heh

dzieki Szoszon
wielkie dzieki

za***isty post

Fajnie poczytać jak to było kiedyś

murban - szacunek

niestety jestem młody i pamiętam jedynie czasy od 1999roku; pozdrawiam Weteranów Forum.

Ja ze swojej strony dodam, że jak zaczynałem zabawę z siłownią a był to rok 93 to u mnie była jedna siłownia z prawdziwego zdarzenia. "Herkules" na Saskiej Kępie. Niestety nie było mi dane tam trenować, więc, pierwsze kroki stawiałem w szkolnej siłce. W sumie nie było na co narzekać, dużo wolnych ciężarów (nie to co w mojej obecnej - 99% same maszyny - już szukam innej), ale opieka trenerska do bani. Zresztą czego można oczekiwać od swojego nauczyciela WF (może teraz jest inaczej?). Wiedzę na temat ćwiczeń czerpało się z M&F oraz pierwszych wydań KiF, no i oczywiście prób i błędów . Wiedzy na temat odżywiania nie mieliśmy prawie żadnej. Ci co jedli więcej rośli ci co byli niejadkami (jak ja) nabierali co prawda trochę na sile ale waga ani drgnęła. Echh te stare czasy...

"ale kiedy oni wtedy oglądali "Pumping Iron", u nas puszczali "Człowieka z Żelaza""

murban:
"czlowiek z zelaza" powstal w 1981 r. po podpisaniu porozumien sierpniowych

ale post w porzo i wspomnienia czyta sie przyjemnie. czekamy na c.d.