Carbo IG vs glukoza +błonnik

knife
choc juz mi zielen wyblakla
dodam cos od siebie

choc IG sam w sobie jest niezbyt trafiony to malto moze osiagac nawet 158 - z pamieci jade ale cos kolo tego :D

ale dla porownania dodam ze dextro (100 IG) na 30 min przed treningiem przymula mnie po okolo 20 min tegoz
a ta sama porcja CarbBX - nie kupuje innego - przekonalem sie na sobie ze najbardziej mi sluzy (moze i placebo tez pomocne :D) - nie powoduje efektu uspienia
nie wiem czy to zasluga tej niewielkeij ilosci blonnika czy tez uzyte jest inne malto
wiem ze carbbx dla mnie jest najlepszym wyjsciem

myslę, że nie ma sie co tak do końca sugerowac tym ig bo z praktyki wiadomo, że najbardziej tuczące są fruktoza i laktoza/galaktoza/, które mają dośc niskie ig.
cały sekret w reakcji mieśni/tk. tłuszcz. na działanie insuliny, która jak wiadomo nadmiar glukozy we krwi "upycha" gdzie tylko można.
gorzej jest ze wspomnianymi już cukrami, które z duzo mniejszym udziałeem insuliny "podstępnie" wkradają sie do komórki i zostają zamieniane cześciej jeszcze w tk. tłuszczową.
maltodekstryny są bez wątpienia lepsze od glukozy/dekstrozy/, fruktozy, laktozy, sacharozy i in.- choc niekiedy pewne sugestie mogą nawet temu przeczyć- ale bezpodstawnie.

jesli tylko po trenie to lepszy bx

wszystko zalezy kiedy ile i dla kogo
tak bym to podsumowal :D

apokalipsa - jeśli obcinam w diecie cukry - zero napojów słodzonych, zero słodzenia herbaty, kawy; ograniczone słodycze itp. itd. - to zalezy mi, żeby carbo nie powodowało dużych skoków insuliny i żeby działało inaczej niż zwykła glukoza (powolne dostarczanie energii). Jak różnicy nie ma - to kupię glukozę spożywczą, znacznie taniej. Z otłuszczaniem problemu co prawda nie mam (jeszcze kwestia pewnie paru lat, z wiekiem udział BF w masie ciała wzrasta).

Biniu - co do koloru - to to bez różnicy A CarboBX też sobie chwalę - mimo iż to najzwyczajniejsze maltodekstryny...

Jeszcze ciekawostka:

CHARAKTERYSTYKA CHEMICZNA MALTODEKSTRYN

http://www.food.actapol.net/pub/1_2_2003.pdf

Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2006-12-13 08:54:10

Chociaż IG uważamy obiegowo za jedyny miernik dostępności biologicznej węglowodanów, tak jak BV wartości biologicznej białek, to zarówno jedna, jak i druga metoda są tylko jednymi z kilku. Wartość węglowodanów dla zdolności wysiłkowych nie była mierzona tą metododą, bo gdy zaczynano badać te zagadnienia, to IG jeszcze nie było. IG został stworzony na potrzeby diabetologii, a dopiero od niedawna usiłuje się wykorzytywać go w fizjologii wysiłku. W badaniach nad węglowodanami w sporcie (głównie Instytut Wandera) ustalano, jakie stężenia różnych węglowodanów w roztworze, w jaki sposób wpływają na długotrwałe wyrównanie glikemii podczas wysiłku i restytucji powysiłkowej. Najlepsze efekty uzyskiwano w przypadku roztworów depolimeryzowanej skrobii o różnym stopniu depolimeryzacji, glukozy i soli pierwiastków elektrolitowych. To dlatego Carbo jest miksem maltodekstryn, glukozy i elektrolitów i nawet jako taki został opatentowany.

Opisany przeze mnie efekt przecukrzenia występuje dopiero przy jednorazowym spożyciu glukozy lub jej zamienników w dawce pow. 100g, zaś sugerowana, jednorazowa porcja Carbo to 50g. Nie ma obawy o niszczenie trzustki, jeżeli - oczywiście - nie przeginamy z jednorazowymi dawkami. Poza tym, jeżeli stosujemy węgle podczas treningu lub po jego zakończeniu, to i tak ten problem znika, bo wtedy glukoza niemal nie wpływa na terzustkę, gdyż szybko pobierana jest przez mięśnie w efekcie aktywności heksokinazy.

Z tego, co napisałeś o glikogenie wynikałoby, że odżywki węglowodanowe są w ogóle nieprzydatne w sporcie. A czy zastanawiałeś się, dlaczego stosują je miliony sportowców na świecie, bez względu na to, jak jest o nich opinia Twoja - Knife - drogi przyjacielu?...
A no dlatego, że ten glikogen mięśniowy nie ma większego znaczenia dla możliwości wysiłkowych przy długim wysiłku - liczy się tylko wątrobowy i wartość glikemii. Matka Natura dała Nam glikogen mięśniowy tylko po to, abyśmy mogli szybko sp...lić przed niedźwiedziem na drzewo.
Jeżeli bowiem wartość glikemii spadnie poniżej pewnego poziomu, to dochodzi do poważnego upośledzenia zdolności wysiłkowych z uwagi na niską dostępność glukozy dla tkanki nerwowej, dla której ta jest jedynym paliwem. Glikemia może być wyrównywana tylko przez wątrobę, bo z uwagi na brak glukozofosfatazy mięśnie nie oddają do krwiobiegu glukozy. Glukoza wątrobowa pochodzi albo z jej glikogenu, albo z alaniny mięśniowej. Jeszcze trochę z mleczanu i pirogronianu, ale tylko wtedy, gdy jest to wysiłek mieszany - aerobowo-anaerobowy. I teraz mamy odpowiedź na wcześniej zadane pytanie... W tej sytuacji, bez dostarczania glukozy do krwii z odżywki nie można osiągnąć godziwego wyniku w sportach wytrzymałościowych, bo glkogen mięśniowy nie ma znaczenia dla wyrównania glikemii, ząś glukoneogeneza z alniny jest małowydajna i następuje w efekcie katabolizmu białek
mięśniowych (transaminacja pirogronianu, który limituje ich zdolności wysiłkowe.

A przydatność odżywek typu Carbo w kulturystyce to oddzielny problem, dyskutowany setki razy i chyba - jak na razie - ostatecznie nie rozstrzygnięty?...

Ja nie kwestionuję potrzeby dostarczania węglowodanów przy długotrwałej pracy. Co więcej, z wielu opracowań wynika, że podawanie węglowodanów daje pozytywne rezultaty. Jednak zastanawia mnie fakt, czy faktycznie potrzeba tak bardzo tych węgli większości ludzi. Myślę, że spokojnie obeszliby się zwykłym jedzeniem (nie mam na myśli zawodowców i startujących w super ciężkich konkurencjach). Jednak wtedy firmy nie zarobią tych setek tysięcy złotych = WNIOSEK PROSTY. A już szczególnie w kulturystyce

Ale zupełnie inną kwestią jest, czy akurat do pracy będzie potrzebna glukoza - czy nie jest tak, że potem pojawia się energia z tlenowych przemian kwasu tłuszowego (w dyscyplinach wytrzymałościowych)?

Oczywiście uwględniając fakt, że:

Czynnikiem ograniczającym długość pracy mięśni w tym trybie są inne układy niezdolne do długotrwałego funkcjonowania (np. układ nerwowy).

Popraw mnie, jeśli się mylę (o tym, że potrzeba "zasilania" do układu nerwowego trochę czytałem; czy z tego samego powodu dostarcza się pewnych ilości węgli przy dietach ketogenicznych? Pewnie tak.)

I zastanawia mnie, czy faktycznie carbo powoduje takie skoki insuliny czy też nie. Tak, słyszałem o innych warunkach po wysiłku fizycznym. Skoro piszesz, że nie powoduje takich skoków - to OK. Ciekawe - czy byłyby jakiekolwiek róznice przy stosowaniu glukozy - zamiast carbo?

CO DO BV to słyszałem, że to nieprawdziwy i błędny wskaźnik (MAX 100).

Czytałem kilka Twoich artykułów i przypadły mi do gustu - dzięki za rozjaśnienie tych kwestii W trakcie zagłębiania się w te różne przemiany i mechanizmy muszę wiele rzeczy konsolidować i przemyśleć.

Sam fatalnie czuję się po dużej ilości słodyczy jak też przy zmniejszeniu ilości pożywienia.

Jeszcze jedna rzecz mnie nurtuje - czy sądzisz, że cukrzyca i inne choroby mają związek właśnie z powszechnym nadużywaniem cukru (ja tak uważam; + brak ruchu, złe nawyki żywieniowe itp.) czy też może były zawsze - a wyraźnie ujawniają się przez wydłużenie życia jednostki?

Węglowodany podczas wysiłku

Ilość glikogenu w mięśniach jest ograniczona. Szybkość jego wyczerpywania zależy od intensywności wysiłku. Im wysiłek jest bardziej intensywny, tym szybsze jest zużywanie glikogenu. Wysiłki bardzo intensywne (sprint, przyśpieszenia, szybkie przebieżki) w bardzo szybki sposób opróżniają magazyn glikogenowy. Po kilkudziesięciu minutach wysiłku o bardzo wysokiej intensywności może dojść do całkowitego wyczerpania zapasów glikogenu i do drastycznego zmniejszenia intensywności wysiłku. Sytuacji takiej towarzyszy uczucie ciężkości, spadek szybkości, uczucie łaknienia. Zawodnik staje się ociężały i porusza się coraz wolniej. Przyjmowanie węglowodanów podczas wysiłków trwających dłużej niż 70 minut w wyraźny sposób poprawia możliwości wysiłkowe zawodnika. Nie należy przyjmować węglowodanów w wysiłkach krótszych niż 60 minut. Przyjmowane węglowodany powinny być w płynnej postaci i mieć stężenie od 6% do 8%, czyli w jednym litrze wody należy rozpuścić 60-80g węglowodanów. Większe stężenie roztworu powoduje trudności we wchłanianiu węglowodanów.

Podczas długotrwałych wysiłków, w przerwie pomiędzy treningami, część sportowców spożywa banany. Z fizjologicznego punktu widzenia najlepsze są banany dojrzałe z dużą ilością brązowych kropek. Takie banany zawierają około 5% skrobi i 85% cukru owocowego. Przyjmowanie fruktozy (cukru owocowego) podczas wysiłku nie powoduje drastycznego wzrostu insuliny we krwi.

Więcej: http://www.bieganie.pl/zdrowie/odzywianie/index.html

Zmieniony przez - _Knife_ w dniu 2006-12-14 11:08:35

Dzięki za soga! Odpowiem Ci jutro, bo dzisiaj już się trochę narobiłem i nie chce mi się wysilać baniaka. Pozdro...

Jeszcze jedna rzecz mnie nurtuje - czy sądzisz, że cukrzyca i inne choroby mają związek właśnie z powszechnym nadużywaniem cukru (ja tak uważam; + brak ruchu, złe nawyki żywieniowe itp.) czy też może były zawsze - a wyraźnie ujawniają się przez wydłużenie życia jednostki?


nie ma dowodow na to iz cukier = cukrzyca
sa zwiazki
duza ilosc cukru brak wrazliwosci na isnuline nadmiar w krwioobiegu - cukrzyca
mowa tutaj o duzej ilosci przez dlugi czas i braku ruchu
czyli ogolnie to co sie powszechnie nazywa NIEZDROWY tryb zycia
mozna by rzec na wlasne zyczenie
inne choroby cywilizacyjne wykazuja bardziej zwiazek z nadmiarem kalorii ogolnie (choc wiadomo ze wystepuje zwiazek znow posredni - slodkiego jemy chetnie wiecej)

Przyjmowanie węglowodanów podczas wysiłków trwających dłużej niż 70 minut w wyraźny sposób poprawia możliwości wysiłkowe zawodnika.

podobne efeky (lub nawet lepsze) uzyskuje sie miksem bialko + weglowodany
wiec nie ma koniecznosci samych ww
jakis tydzien temu wpadlo mi cos na ten temat przed oczy :D

hrr mialem sprobowac bez ww po treningu wczoraj ale sie nie dalo. mialem tak duzy spadek cukru po treningu za zasypialem prakycznie stojaco i cos w stylu delirki mialem. dopiero jak wegle lyklem to odzylem troche. wiecej razy nie probuje bo jeszcze mi sie cos stanie z wlasnej glupoty