STRACH PRZED WALKĄ ULICZNĄ!! NIE

szperałem trochę po necie i przypadkiem natkonołem się na taki artykuł który może pomóc w strachu przed bijatykami

STRACH PRZED WALKĄ ULICZNĄ

U mnie funkcjonuje dość prosty mechanizm - strach zamienia się szybko we w****ienie i "żądze mordu"... Poza tym, już jako dziecko zauważyłem, ze gdy sobie powiem: "niech się dzieje co chce - najwyżej mnie za***ią", to strach znika i pojawia się coś w rodzaju euforii.

W sytuacjach "dziwnych", ma się do wyboru - uciekać lub walczyć. Gdy człowiek zdecyduje się na walkę, strach sam znika. Dopóki jesteś niezdecydowany, odczuwasz strach - ucisk w okolicy żołądka, sztywność, drżenie kończyn... W momencie gdy podjąłeś decyzję i ruszasz na przeciwnika - wszystko samo się "reguluje". To tak jak ze stanami przedstartowymi - w szatni ma się ciężkie nogi, w głowie pustkę, dziwne odczucia w okolicy splotu. Gdy wychodzisz na ring - wszystko to znika, pozostaje koncentracja i gotowość do działania.

Zauważyłem, że na ulicy zawsze potrzebny jest dobry motyw. Albo bronisz siebie, albo innych. Mając dobry motyw, jesteś w stanie wykrzesać z siebie o wiele więcej, niż walcząc "dla przyjemności" (są i takie po***y), lub jakiejś po******lonej idei (honor podwórka np).

Czyli reasumując: strach (to znaczy jego fizjologiczne objawy) jest rzeczą normalną. Strach znika gdy powiesz sobie: "proszę - za***cie mnie, tylko ja spróbuję przedtem za***ać kilku z was" (czy coś w tym stylu - każdy używa innego słownictwa w swojej "wewnętrznej mowie") i ruszasz na gościa (gości).

Praktycznie to jest tak, ze gdy pożegnasz się z życiem, to nie ma się już czego bać. Pojawia się euforia, masz wrażenie, ze twoje ciało samo wie co robić, bólu nie czujesz... (prawdopodobnie płyniesz na fali noradrenaliny, czy kij wie czego - to nawet dość przyjemne uczucie)

Gdy zaczynasz kombinować, wyobrażać sobie, co by się mogło stać, lub masz opory przed uszkodzeniem menela, lub zwracasz uwagę na otoczenie, to nie uzyskasz tego stanu.

Czytałem i nawet wklejałem ten art na SFD kiedyś () pochodzi ze strony www.fighter.pl  SOGiem niepogardze.

Sog poleciał do was obu bardzo fajny tekst

Praktycznie to jest tak, ze gdy pożegnasz się z życiem, to nie ma się już czego bać. Pojawia się euforia, masz wrażenie, ze twoje ciało samo wie co robić, bólu nie czujesz...

hehehehe looooool
dziekuje postoje

No tak ale niekazdy tak ma.U niektorych pojawia sie odruch walki,a u innych ucieczki.Tak samo maja zwierzeta.To duzo zalezy od nastawienia.Jak czujesz sie jak ofiara,to zaczynasz *******lac.Jesli czujesz sie wazny,pewny siebie,wiezysz w swoje mozliwosci.To myslisz sobie co mi tu bedzie jakis smiec uliczny fikal i buch go w mazak.

coś w tym jest bo jeżeli mam już zje*** kilka tyogdni cały czas chodze wku*** to np gdy wtedy mam sie bic, to nie interesuje mnie co sie wydarzy bo po prostu jestem zdesperowany i chce wyrzucic z siebie całą wściekłosc,wtedy naprawde moge sie bic z kims duzo wiekszym,bo mam najprosciej mówiąc wszystko w dup.e

I to jest dosyc podobne do tego uczucia kiedy sie sobie powie np "a co mi tam raz sie żyje" albo cos w tym stylu,także w tym artykule jest sporo prawdy.Pozdr

duży czynik odgrywa też otoczonie wiem z dośiwadczenia, że w swoim towarzystwie mogłem się nap*****lać z każdym, ale jak miałem sie lać z kims kto przyszedł z kolegami(nawet tylko jako obserwatorzy koledzy) a ja byłem sam, to jakos mniej zapału było.

nie wiem ja przynajmiej tak miałem

Strach przed jakąś walką jest normalną żeczą, ale można się z nim oswoić poprzez treningi i sparingi. Gdy człowiek jest zdesperowany i skoncentrowany na walce, niemyśli o konsekwencjach wynikającej z walki bije się lepiej i pojawia się właśnie euforia, którą daje się wyczuć i wyczuwa ją także przeciwnik. Artykuł jest BARDZO fajny i dobrze napisany .

Ja równiez znam ten artykuł jednak uwazam ze jest on ciekawy i warty przeczytania wiec sog dla Bayeranta i Grom'a

Artykul mnie zaciekawil i caly przeczytalem. Przyda mi ta wiedza
Thx

A mi to za co??