ZHA zamiast ZMA%-)

Filomag b6 - jest wszedzie.
zdr.

a co Wy na takie łykanie??:
-filomag b6- 2 tab.
-magnesium aps.- 2 tab.
-zincas- 2 tab.
i do tego kompleks witamin.
może być??
i jeszcze jedno...niektórzy są zdania że apteczne nie działa tak jak firmowe. że po aptecznym wcale im się lepiej nie śpi itp. czyli wg. nich nie poprawia nic..a pogorszyć może??
co z przedawkowaniem magnezu lub wit. B??
bo jest w filomagu i jeszcze w kompleksie witamin.
z góry dzięki

Zmieniony przez - wylliam w dniu 2005-07-11 18:29:42

zincas forte 1-2 tabletki
zwykly 5 tabletek

nie boj sie o zadne przedawkowanie magnezu

na niektorych domowe ZMA dziala a na innych nie ,sprobowac na pewno warto jesli kasy nie masz
nic nie pogorszy a moze pomoze

sytuacja wyglada tak ze filomag zawieram magnez a ta witaminka b jest tylko dla jego przyswojenia do organizmu wiec bez sensu wydaje sie drugi magnez. z jednego zrezygnuj, ewentualnie do samego magnezu dodaj oddzielnie witaminke b. inalezy pamietac z emagnez nie przyswaja sie w obecnosci wapnia, wiec trzeba uwazac na to co sie kiedy je;( a co do cynku on tez jest salb przyswajalny dlatego trzebaby bylo go brać razem z miedzia;P

W organizmie dorosłego człowieka znajduje się ok. 2 g cynku, z czego 60% w mięśniach szkieletowych; 30% w kościach i około 4-6% cynku obecne jest w skórze i włosach. Wchłanianie cynku odbywa się głównie w początkowym odcinku jelita cienkiego (jejunum). Przeciętnie absorpcja cynku z diety wynosi 20-40%, przy czym zwiększa się, jeśli w posiłku występuje białko zwierzęce. Przy małej zawartości cynku w pożywieniu jego absorpcja w jelitach zwiększa się, natomiast duża podaż cynku w diecie hamuje wchłanianie w jelitach. Na przyswajalność cynku ma także wpływ wielkość wydzielania soku trzustkowego, czas pasażu jelitowego pokarmu oraz zawartość fitynianów w diecie. Związki fitynowe obniżają przyswajalność cynku prawdopodobnie poprzez zmniejszenie rozpuszczalności jego związków, w wyniku czego zostaje zaburzony transport cynku przez błonę śluzową jelita. Innymi substancjami, które mogą ograniczać przyswajanie i wykorzystanie cynku w organizmie są:
żelazo (głównie nieorganiczne), miedź, wapń, metale ciężkie - kadm i ołów, fosforany taniny, błonnik, kwas oksalinowy, hemaglutyniny.
Cynk w organizmie człowieka jest kationem wewnątrzkomórkowym - aż 95% tego pierwiastka znajduje się we wnętrzu komórek, zaś zaledwie 0,1 % ogółu zasobów krąży we krwi. Ma to swoje odbicie w identyfikowaniu niedoborów cynku. Cynk w znaczących ilościach znajduje się w takich produktach, jak: chude, czerwone mięso, wątróbka, ryby, owoce morza (w szczególności śledzie i ostrygi), groch, orzechy, nasiona dyni, kakao, bób i fasola. Bogate w cynk są także nie łuskane ziarna zbóż, lecz jego przyswajanie jest znacznie utrudnione ze względu na obecność dużej ilości fitynianów znajdujących się w łuskach zbożowych.

Wpływ cynku na organizm człowieka jest od dawna znany. Wiadomo, że jest konieczny do utrzymania optimum zdrowia. Cynk działa przede wszystkim na system immunologiczny człowieka utrzymując go w stanie gotowości i wzmagając odporność na zakażenia.
Cynk odpowiada poza tym za: SYNTEZĘ BIAŁEK !, wzrost i różnicowanie komórek organizmu, prawidłowe działanie hormonów, takich jak kortykosterydy, insulina, hormony płciowe i hormon wzrostu, prawidłowy wzrost i rozwój organizmu, prawidłowy stan kośćca,
utrzymanie bariery antyoksydacyjnej ustroju, zahamowanie peroksydacji lipidów, ochronę ustroju przed promieniowaniem X i gamma, funkcje rozrodcze u mężczyzn, procesy naprawcze zachodzące w tkankach m.in. gojenie się ran, dużą ilości reakcji enzymatycznych (m.in. odpowiada za aktywność dehydrogenazy alkoholowej, anhydrazy węglanowej, karboksypeptydazy oraz RNA-polimerazy, biorącej udział w replikacji materiału genetycznego człowieka), prawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego (zachowanie, koncentrację oraz zmysł smaku i węchu), regulację procesu apoptozy komórek, metabolizm witaminy A, poprzez co wpływa na procesy widzenia.
Niektóre stany chorobowe są powodem większego zapotrzebowania na cynk:
stany zapalne jelit i inne zaburzenia prowadzące do upośledzenia wchłaniania cynku w jelitach (m.in. acrodermatitis enterophatica), obniżenie poziomu albumin w surowicy jako głównego nośnika wchłoniętego z jelit cynku do wątroby, alkoholizm, oparzenia ,cukrzyca, przewlekłe narażenie na toksyny środowiskowe, choroby przebiegające z zaburzeniami odżywiania, głodzenie, przewlekłe zakażenia, choroba Wilsona, choroby wątroby, choroby nerek, choroby trzustki, zmiany skóry, stany po resekcji żołądka, przewlekły stres, zabiegi operacyjne, rozległe urazy.
Większe zapotrzebowanie na cynk wykazują także kobiety w ciąży, dzieci przedwcześnie urodzone, osoby stosujące restrykcyjną dietę wegetariańską lub wegańską, osoby spożywające przetworzone i niskogatunkowe produkty żywnościowe.

Cynk bierze udział w ponad 200 procesach enzymatycznych. Odpowiada głównie za przemiany białkowe, katalizuje wytwarzanie materiału genetycznego komórek, wpływając na produkcję DNA, RNA oraz ich procesy naprawcze.
Proces widzenia jest regulowany przez cynk w związku z jego udziałem w przemianach witaminy A poprzez katalizowanie działania dehydrogenazy alkoholowej i stymulowanie syntezy proteiny wiążącej retinol (retinol binding protein).
Cynk wpływa również na prawidłowy stan kośćca. W badaniu przeprowadzonym w Szwecji stwierdzono, że jeśli mężczyźni w wieku 46-68 lat przyjmowali poniżej 10 mg cynku dziennie, to mieli dwukrotnie wyższe ryzyko złamań.

Cynk odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie komórek NK oraz limfocytów T, które biorą czynny udział w przeciwdziałaniu infekcjom. Hamuje wydzielanie histaminy z komórek tucznych i replikację wirusów (w szczególności wirusa opryszczki i wirusów odpowiedzialnych za objawy przeziębienia). Cynk stymuluje wydzielanie interferonu gamma, interleukiny 1 i 6 oraz TNF - czynników aktywujących odpowiedź immunologiczną. Ma także udział w stabilizowaniu błon komórkowych, dzięki czemu stają się bardziej odporne na działanie wirusów i toksyn.
Pozytywne działanie cynku na układ immunologiczny oparte jest również na jego właściwościach antyoksydacyjnych. Cynk współdziałając z innymi przeciwutleniaczami, wspomaga organizm w walce z infekcjami oraz ochrania struktury jądra komórkowego przed uszkodzeniem, które potencjalnie mogłoby zaowocować rozpoczęciem procesu nowotworowego.
U osób narażonych na subkliniczne niedobory cynku suplementowanie diety tym pierwiastkiem może przywrócić zaburzoną czynność limfocytów T i grasicy oraz odbudować ziarnistości komórek tucznych wzmacniając funkcje immunologiczne ustroju. Przyjmowanie preparatów cynku uwalniających znaczące ilości Zn2+ pozwala na efektywne wspomaganie leczenia przeziębień, monoukleozy oraz ostrych nieżytów alergicznych nosa. We wspomaganiu leczenia przeziębień zalecane jest przyjmowanie preparatów zawierających octan lub glukonian cynku.
Obniżony poziom cynku towarzyszy stanom zapalnym jelit, co może być spowodowane zmniejszonym wchłanianiem cynku z pożywienia lub zwiększonymi jego stratami.
Acrodermatitis enteropathica jest chorobą związaną z niedoborem cynku. Jej przebieg jest zazwyczaj ciężki, charakteryzuje się zmianami przerostowymi i wrzodziejącymi skóry, przewlekłą biegunką, łysieniem plackowatym oraz postępującym osłabieniem mięśni.
Stężenie cynku w płynie nasiennym jest około 100 x wyższe niż w surowicy, co sugeruje szczególny wpływ tego pierwiastka na spermatogenezę, czyli proces wytwarzania męskich komórek płciowych - plemników. Obniżone stężenie cynku w spermie stwierdza się często u bezpłodnych mężczyzn.
Badania na zwierzętach wykazują, że niedobór cynku prowadzi do zaburzeń w funkcjonowaniu komórek Leydiga znajdujących się w jądrach i odpowiedzialnych za produkcję testosteronu.
Badania na ludziach potwierdzają wpływ prawidłowego poziomu cynku na produkcję męskich hormonów płciowych. Stwierdzono pozytywną korelację pomiędzy stężeniem wewnątrzkomórkowym cynku (mierzonym w limfocytach i granulocytach) a poziomem testosteronu. Poziom testosteronu nie był skorelowany ze stężeniami cynku w surowicy (cynk jest kationem wewnątrzkomórkowym, więc jego stężenie w plazmie nie oddaje wysycenia ustroju pierwiastkiem).
Badaniu poddano także mężczyzn żywionych dietą ubogocynkową. Testy wykazały spadek poziomu cynku wewnątrzkomórkowego, przy zachowanym poziomie w surowicy. W czasie 20 tygodni stosowania diety poziom testosteronu spadł blisko czterokrotnie z 39,9 nmol/I do 10,6 nmol/I.
Dobroczynny wpływ suplementacji cynkiem został także wykazany u starszych mężczyzn (średnia wieku ok. 64 lata), u których zdiagnozowano subkliniczny niedobór cynku. Przed rozpoczęciem suplementacji poziom testosteronu wynosi 8,3 nmol/I, po 3 miesiącach od włączenia preparatu cynku wzrósł do 14,2 nmol/I, by po 6 miesiącach uzyskać 16,0 nmol/I.
Należy pamiętać, że mężczyźni tracą ze spermą duże ilości zarówno cynku, jak i selenu, są więc potencjalnie bardziej narażeni na niedobory tych pierwiastków.

Ostre objawy niepożądane przedawkowania obejmują nudności, wymioty, zawroty głowy, dreszcze, owrzodzenia oraz zmiany na śluzówkach jamy ustnej i garda, gorączkę, zgagę, uczucie stałego zmęczenia i osłabienia. Nudności i wymioty mogą wystąpić przy przyjmowaniu powyżej 150 mg cynku dziennie.
W przebiegu przewlekłego zatrucia występują problemy żołądkowe, mogą pojawić się bóle w klatce piersiowej, omdlenia, uczucie duszności, zaburzenia funkcji wątroby, wzrost poziomu enzymów wątrobowych, zażółcenie białkówek i skóry.
Przy przyjmowaniu wysokich dawek (ponad 300 mg Zn dziennie) może dojść do zaburzeń układu odpornościowego (spadek stymulacji limfocytów) oraz spadku ilości cholesterolu HDL (czyli frakcji pozytywnej z punktu widzenia przeciwdziałania miażdżycy). Z badań wynika, że nie przekraczanie dawki 100 mg Zn nie prowadzi do ww. niekorzystnych zmian.

Istnieje kilka przesłanek przemawiających za rozważeniem w określonych przypadkach suplementacji cynkiem. Należą do nich:
- spożywanie żywności wysoko przetworzonej, w której zawartość cynku jest znacznie zredukowana,
- czynniki ekonomiczne warunkujące niepełnowartościowość diety,
- nieprawidłowe nawyki żywieniowe,
- duże zanieczyszczenie środowiska i związane z tym narażenie populacji na substancje stymulujące wytwarzanie wolnych rodników i osłabiające funkcje układu odpornościowego.

Podobnie jak w przypadku innych preparatów witaminowych i mineralnych cynku nie należy przyjmować z pewnymi lekami. Jeśli jednak zachodzi taka konieczność, to należy pamiętać o kilkugodzinnej przerwie w przyjmowaniu poszczególnych lekarstw i preparatów suplementacyjnych (czasami zachodzi potrzeba modyfikacji dawki).
Cynk nie powinien być przyjmowany z:
- odżywkami lub preparatami szczególnie bogatymi w miedź,
- odżywkami lub preparatami szczególnie bogatymi w żelazo,
- odżywkami lub preparatami szczególnie bogatymi w fosforany,
doustnymi tetracyklinami (np. Doxacyclina).
Jednoczesne przyjmowanie cynku i tych preparatów wzajemnie osłabia ich działanie. W tym przypadku należy zastosować wspomniany dwugodzinny odstęp pomiędzy podawaniem cynku, miedzi, żelaza, fosforanów i tetracyklin. Należy także pamiętać, że przewlekłe podawanie soli cynku może nasilić niedobór miedzi i związane z tym objawy.

Odstęp czasowy dotyczący przyjmowania preparatów cynku odnosi się także do pewnych składników pokarmowych, które mogą znacznie osłabić wchłanianie i działanie cynku. Należą do nich: otręby, potrawy zawierające duże ilości włókien roślinnych, potrawy obfitujące w fosforany ( mleko, drób), chleb gruboziarnisty i ziarna zbóż.

wcześniej napisalem z ecynk mozna z miedzia przyjmowac a tymczasem tu mapisane co innego!zglupialem troszke;(...
wkleilem to z https://www.sfd.pl/temat102318/ 

a przeciez zma hitec'a zawiera miedź!
a wg tego niżej magnez utrudnia przyswajanie cynku;( wyszloby na to ze to wszytskko jak zwytkle do dupy!ściema ;P niech mi ktoś rozjaśni w glowce;P



ynk jest jednym z minerałów śladowych, którego ilość w organźmie ocenia się na 1,5g do 2,2g, a który występuje jako składnik około 70 enzymów biorących udział w różnorodnych przemianach ustrojowych. Cynk jest niezbędny w syntezie białka oraz kwasów nukleinowych, kieruje kurczliwością mięśni, bierze udział w tworzeniu insuliny. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu równowagi kwasowo - zasadowej. Zapewnia prawidłową czynność prostaty oraz narządów rozrodczych. Badania wykazały, że cynk ma istotny wpływ na czynności mózgu. Jest niezbędny do utrzymania optymalnego stężenia witaminy A w krwi i jej zużycia przez tkanki. Cynk bierze udział w wytwarzaniu prostaglandyn regulujących ciśnienie krwi, rytm pracy serca, funkcje wydzielnicze skóry czy poziom cholesterolu w krwi. Cynk bierze udział w utrzymaniu równowagi innych pierwiastków śladowych jak manganu, magnezu, selenu i miedzi. Korzystne działanie cynku na organizmy polega, poza ogólną poprawą metabolizmu, na przyspieszeniu gojenia ran, zwłaszcza ubytków skóry, poprawie sprawności umysłowej oraz na ochronie plamki żółtej oka przed zmianami zwyrodnieniowymi. Ułatwia pozbywanie się białych plam na paznokciach, przywraca uczucie smaku. Utrzymuje odporność skóry na infekcje jak również uczestniczy w detoksykacji alkoholu w wątrobie. Korzystnie wpływa na proces wzrostu. Cynk poprawia sprawność intelektualną a w wieku starszym zapobiega rozwojowi demencji starczej. Cynk jest niezbędny do prawidłowego wytworzenia się narządów płodu w okresie ciąży. Wapń i magnez mogą działać ograniczająco na wchłanianie tego metalu.

Niedobór



W deficycie cynku pierwszymi objawami są: kurza ślepota, brak apetytu, brak popędu płciowego, niedostateczne wykształcenie cech płciowych, choroby skóry, drżenie kończyn, karłowatość, łamliwe paznokcie, łamliwość i wypadanie włosów, niedobór pigmentu, objawy starzenia się, podatność na zakażenie, przedłużająca się suchość oczu, rozstępy w skórze, stany depresyjne i trudności z chodzeniem, upośledzenie smaku, wydłużony czas gojenia się ran, uczucie znużenia. U młodych kobiet często występują zaburzenia miesiączkowania. Przy niedoborze cynku występuje natychmiast spowolnienie procesów wzrostu. Szybko też występują dolegliwości jak nagłe pojawienie się zmarszczek, fałd skórnych i "kurzych łapek". Objawami niedoboru są również, znaczny wzrost tolerancji na glukozę, zmiany w gospodarce hormonalnej i aktywności enzymów, zwiększone niebezpieczeństwo infekcji, cukrzyca.

Stosowanie pigułek antykncepcyjnych oraz stosowanie długotrwałych kuracji odchudzających bez odpowiedniej suplementacji mineralnej obniżają poziom cynku. Szczególnie narażeni na niedobory cynku są również wegetarianie oraz osoby stosujące różne diety odchudzające i głodówki.

Nadmiar



Spożywanie żywności bogatej w cynk nie stwarza zagrożenia jego przedawkowania ponieważ cynk nie kumuluje się w tkankach a jego nadmiar jest wydalany z kałem oraz w niewielkich ilościach z moczem. Nadmierne spożycie cynku jest związana przede wszystkim z wtórnym deficytem miedzi i nie wywołuje objawów specyficznych. Nadmierna ilość cynku może ograniczyć wchłanianie miedzi i żelaza oraz przyspieszyć wydalanie żelaza z organizmu co może być przyczyną niedokrwistości.

Przedawkowanie cynku występuje bardzo rzadko i przeważnie tylko w wypadku stosowania syntetycznych preparatów cynku w dawkach 80 – 150 miligramów. Zatrucia ludzi cynkiem następują głównie w wyniku spożycia owoców lub warzyw opryskiwanych preparatami cynkowymi lub produktów przechowywanych w naczyniach cynkowych.

Źródła




Znaczącym źródłem cynku są mięso zwierząt, ryby, ostrygi, jaja, drożdże piwne, warzywa, ziarna zbóż, pestki dyni, jajka, chude mleko, musztarda ziarnista. Poza produktami spożywczymi, pewne ilości cynku zawiera woda pitna z sieci wodociągowej, wykonanej z ocynkowanych rur.

Do czego to ?
Zdr.

do tego z ewg tego artykulu jak jesz wieczorkiem filomag i zincas to ten zincas wychodzi druga strona

No to teraz pokaz gdzie jest tak napisane.
Zdr.