Trening na redukcji

Witam, jestem na redukcji i generalnie jeszcze trzymam te same ciężary i długość przerw, ale zauważam, że jest już gorsza regeneracja, bo z treningu na trening odczuwam większe bóle w nadgarstkach, których normalnie nie miałem, jestem też bardziej leniwy w ciągu dnia i moje pytanie brzmi, czy powinienem wydłużyć przerwy między ćwiczeniami czy jednak zejść z ciężarem trochę, lub ilością serii? Chociaż osobiście nie chciałbym schodzić z ciężaru, ale boję się o kontuzję i o przetrenowanie, sam nie wiem. Może jest jakiś sposób na regenerację na redukcji?


Zmieniony przez - angryuser w dniu 1/10/2023 6:30:53 PM

Kluczowym czynnikiem tego jak spożywanie bardzo niskiej podaży kalorii wpłynie na Twoją gospodarkę hormonalną będzie czas, przez który odżywiasz się spożywając mniej niż potrzebuje Twój organizm. Warto pamiętać o tym, żeby nie redukować stałe. Należy to rozłożyć z sensem, wchodząc na okres redukcji przez 6-12 tygodni i następnie wychodząc z niej i wprowadzać tzw. strategiczne roztrenowanie i diet break.

https://potreningu.pl/artykuly/trening/roztrenowanie-strategiczne-regeneracja-trening-i-odzywianie-w-tym-okresie-595

Oczywiste jest że na redukcji ( szczególnie pod koniec ) gorzej funkcjonujemy , jesteśmy słabsi, mamy gorsza regenerację bo jesteśmy w deficycie a organizm jest przemeczony ( mniej paliwa dostarczamY ) napisz jak długo jestes w deficycie i ile on wynosi

Zazwczyaj na redukcji zmniejszamy objętość treningu więc daj mniej serii a ciężar staraj się zachować jeśli to możliwe żeby był bodziec i utrzymać jak najwięcej masy mięśniowej. Oczywiste jest że w pewnym momencie na skrajnym etapie ta siła zacznie spadać ale czym dłużej jesteśmy w stanie ja utrzymać tym lepiej

generalnie na redukcji nie progresujemy z ciężarami w górę, bo jest to niemożliwe (chyba, że ktoś zaczyna swoją przygodę dopiero) i raczej staramy się walczyć o to żeby utryzmać te z okresu masowego na jak najwyższym poziomie, co ewidentnie się udało, jeżeli mięśnie dają radę, a problemy są ze stawami to albo musisz pomyśleć o ich wsparciu, albo trzeba zejść lekko z objętości, też pytanie ile trwa ta redukcja, bo może to już najwyższy czas na przerwę od deficytu i organizm daje o tym znać, a co do lenistwa na deficycie to zgubna sprawa, ale to kwestia na zupełnie odrębny temat

Przede wszystkim istotne jest to, jak długo jesteś już na ujmenym bilansie energetycznym? Jeżeli nie jest to długi okres, to nie sądzę aby bolesność ta wynikała z tego, że jesteś na redukcji. Jeżeli z kolei jest to już xx tygodni, to jak najbardziej jest to możliwe i warto w takiej sytuacji pamiętać o wprowadzeniu strategicznego roztrenowania oraz diet break na jakiś czas. Jest to dość istotne w periodyzacji treningu.

Należy również pamiętać o tym, że na redukcji będą spadki, w zależności od tego jak długo ona trwa i ile masy ciała spadło.

Generalnie jestem na takiej redukcji przerywanej jakby to nazwać, odchudzam się od 5-4 lat kiedy zachorowałem na cukrzycę typu drugiego i nadciśnienie (obecnie obie te choroby mam pod kontrolą i biorę leki, nie biorę insuliny) i schudłem ze 146kg do 86kg w tym czasie, potem trochę przytyłem i teraz mam 93kg obecnie, na oko 25%+ body fat i jestem na redukcji już od 1.5 miesiąca i obiecałem sobie, że teraz chcę zrobić tą redukcje już do końca, zbić do jak najniższego bf najlepiej do 10%, ale tak jak wspomniałem trochę ten mój organizm przeszedł przez te lata, nigdy nie miałem takiego prawdziwego okresu masowego, nie nabyłem jakoś dużo masy mięśniowej, ale siła trochę skoczyła do przodu, można powiedzieć ze 2x odkąd zacząłem trenować z ciężarami, a trenuję od około 2 lat, wcześniej robiłem same cardio. Obecnie jem około 2200kcal, w tym między 180 a 200g białka, waga idzie w dół, ale po mału i myślałem czy nie wzmocnić się czymś mocniejszym, bo droga do 10% naturalnie może być długa

i bolesna i nie wiem czy dam radę, a ze względu na cukrzycę i nadciśnienie, niski bf pozwoli jeszcze lepiej kontrolować te choroby, cukrzyca może wejść nawet w stan remisji przy niskim bf i odpowiedniej diecie, dlatego mi na tym zależy. Nigdy nie brałem żadnych sterydów, ale myślałem, żeby zacząć od 500mg testosteronu tygodniowo i do tego yohimbina, a kiedy działanie yohimbiny zacznie maleć, to zamienić ją na clenbuterol, co myślicie? Komplet badań robiłem pół roku temu i wszystko było w normie, morfologia, tarczyca, estradiol, testosteron itd.

Testosteron sobie odpuść - zdecydowanie, jeżeli nie planujesz startów na scenie to szkoda zdrowia, to nie czas, ani poziom na to żebyś decydował się na doping. Kolejna sprawa to to, że jak planujesz porządną redukcję i masz 25% tłuszczu i 93kg to te 2200 kcal to zdecydowanie za mało, szybko się zajedziesz, redukcja ustanie mimo początkowych efektów i układ hormonalny będzie leżeć, musisz policzyć zapotrzebowanie zgodnie ze wzorem dostępnym na forum i podbić te kalorie. Na początku zrób sobie dwa tygodnie na zero i po nich utnij 200kcal, tyle wystarczy

Wydaje mi się, że 2200 kcal, to wystarczająco, bo nie pracuję fizycznie, pracuje z domu zdalnie i nie mam dużego NEAT, mój wzrost to 175cm więc też nie jakoś dużo, jedyna moja aktywność, to jak wyjdę do sklepu, posprzątam w domu, albo właśnie zrobię trening siłowy, lub cardio, które też robię w domu, bo mam sporo sprzętu w domu, wolne ciężary i orbitrek. Ty piszesz z pozycji osoby wysportowanej, która ma już spore doświadczenie z siłownią, masz sporą masę mięśniową i Tobie o wiele łatwiej jest na dużych kaloriach, u Ciebie masa mięśniowa sama w sobie dużo spala, organizm jest nakręcony. Ja jak wejdę na większe kalorie z moją skromną masą mięśniową i dużą tkanką tłuszczową, to się jeszcze bardziej zaleję tłuszczem, nie przerobię tego jakimkolwiek treningiem, nie ma takiej opcji, ja jestem poniżej przeciętnej osoby zdrowej, wysportowanej, sama cukrzyca u mnie jeszcze bardziej sprzyja odkładaniu tkanki tłuszczowej i utrudnia budowanie masy mięśniowej. Dodatkowo u Ciebie pewnie jeszcze leci towar, co samo w sobie podkręca przemianę materii.

Co do testosteronu i hormonów, niby mam w porządku, ale estradiol jest prawie przekroczony, a testosteron poniżej przeciętnej (chociaż teoretycznie w normie, ale w dolnych granicach). Moje zdrowie już jest nadszarpnięte przez cukrzycę i otyłość i muszę zredukować mocno, a naturalnie jest mi ciężko. Przez ostatnie 7-8 lat odkąd zacząłem przybierać na masie (oczywiście nie przeczę, że na własne życzenie przez złą dietę i brak ruchu), moje życie stało się o wiele gorsze. Tak jak Ty się czujesz na zjeździe, na zablokowaniu testosteronu, tak jak się czuję cały czas, nie jest przyjemnie prawda? Jestem ospały, leniwy, nie mam chęci do życia, do wyjścia z domu itd, muszę się mocno zmuszać do wszystkiego, dlatego myślę, że testosteron w moim przypadku jest potrzebny, bo już dłużej zwyczajnie nie daję rady naturalnie.


Zmieniony przez - angryuser w dniu 1/12/2023 7:09:39 PM

To jak się czujesz nie oznacza że potrzebujesz testosteronu tylko najprawdopodobniej jest to oznaka tego, że organizm dostaje za mało energii i makroskładników, a może też w związku z tym i mikroskładników i jesteś po prostu przemęczony, regeneracja leży, układ hormonalny zajechany. Dokładnie wiem jak się czujesz, bo to samo przechodzilem dość niedowano - październik i początek listopada, jak byłem w końcówce redukcji i niestety, ale sam się nie stosowałem do swoich i innych rad i końcówkę leciałem na głodowych (na moją aktywność) kaloriach, co właśnie objawiało się dokładnie tym samym co Ty opisałeś, dlatego testosteron z zewnątrz może po części po moc, ale to maskowanie problemu

JA na to nie patrzę tak, że to maskowanie problemu. Nie chcę na tym testosteronie już zostać do końca, chciałbym po prostu, żeby mi pomógł podbić mój NEAT, mógłym wtedy trochę więcej zjeść, a testosteron + większa podaż kalorii wpłynie mega pozytywnie na wszystko i na regenerację i na samopoczucie i na trening, a jak uda mi się osiągnąć 10% bf, to wtedy zejdę z testosteronu, zrobię jakiś odblok i zacznę wychodzić z redukcji i robić jakąś sensowną masę mięśniową po mału.