Równolegle do odkrywania właściwości pewnych substancji odżywczych dąży się do stworzenia nowych ich form chemicznych, które byłyby wykorzystywane przez organizm w sposób optymalny. Ma to na celu uzyskanie poprawy stanu odżywienia przy możliwie jak najmniejszej porcji, jak najdłuższym uwalnianiu do organizmu, a także jak najmniejszym stopniu wydalania. Substancją odżywczą cieszącą się szczególnym zainteresowaniem naukowców w tym kontekście jest witamina C.
Czym jest witamina C liposomalna?
Liposomy to mikroskopijne, sferyczne struktury, których błony, podobnie jak błony komórkowe ludzkiego organizmu, złożone są z dwuwarstwy lipidowej. W liposomach „zamyka” się m.in. substancje aktywne leków, roślin, czy substancje odżywcze, takie jak właśnie witamina C. Witamina C w postaci liposomalnej jest nieco szybciej wchłaniana przez organizm niż witamina C z pożywienia lub w postaci kwasu askorbinowego. Dzieje się tak, ponieważ specyficzna struktura liposomu pozwala na szybszy „pobór” danej substancji aktywnej do komórek.
Czym się różnią suplementy z witaminą C?
Na rynku suplementów diety dostępnych jest kilka rodzajów produktów uzupełniających witaminę C w organizmie. Spośród szerokiego spektrum możliwości wybrać można m.in. dostosowaną do własnej wygody formę fizyczną produktu (proszek / kapsułki / tabletki / tabletki musujące / shoty).
Ponadto zakupić można preparaty zawierające sam kwas askorbinowy (takich, jak w pożywieniu), lub witaminę C w towarzystwie bioflawonoidów, liposomalną i inne (np. askorbinian wapnia). Witamina C syntetyczna, a także ta pochodząca z żywności, wykazują podobny stopień przyswajalności.
Uwagę szczególną jednak w tym kontekście zwraca się na preparaty z dodatkiem związków pochodzących z cytrusów, dzikiej róży, czy aceroli oraz preparaty z kwasem askorbinowym w liposomalnych „otoczkach”. Chociaż biodostępność witaminy C z tych preparatów może się różnić, to najprawdopodobniej różnice te nie mają przełożenia klinicznego, tj. obie formy skutecznie mogą hamować i odwracać niedobory.
Kiedy suplementować dietę witaminą C?
Zapotrzebowanie osób dorosłych na witaminę C szacuje się na około 90 mg dziennie. Warto jednak zaznaczyć, że u osób obciążonych chorobami cywilizacyjnymi, palaczy papierosów czy osób z ekstremalnie wysokim poziomem aktywności fizycznej zapotrzebowanie jest wyższe. W tych przypadkach dzienny zalecany poziom spożycia kształtuje się na około 200 mg i więcej.
Obliczając zawartość witaminy C w swojej diecie, należy pamiętać o tym, że poddawanie źródeł tej substancji odżywczej obróbce kulinarnej (a także przechowywanie po obróbce, np. przy przygotowywaniu potraw na 2 dni) może powodować straty witaminy C sięgające nawet powyżej 33%. Głównymi źródłami witaminy C w diecie są np. cytrusy, porzeczki, truskawki, papryki, ziemniaki, brokuły czy natki pietruszki. Wiele z potencjalnych źródeł wymaga obróbki silnie narażającej na duże straty kwasu askorbinowego.
