Niektórzy „guru YouTube” (np. Thomas Delauer) sugerują, iż niewystarczająca podaż soli w diecie jest przyczyną odkładania się tłuszczu w tułowiu (m.in. tłuszcz podskórny i wisceralny). Jest to kompletna bzdura, bo we współczesnym świecie niezwykle ciężko jest ograniczyć podaż chlorku sodu.
Z reguły im bardziej przetworzony jest dany produkt, tym więcej soli możemy w nim znaleźć. Przykłady: kiełbasy, szynki, parówki, gotowe dania, ketchup (nawet kilka gramów soli w 100 g produktu), sery klasyczne i topione; oczywiście solną bombą są frytki, hamburgery, cheeseburgery, pizza i wiele innych produktów fast food. Tak naprawdę zapotrzebowanie człowieka na sól jest znikome i raczej nie spotyka się niedoborów (poza skrajnymi, patologicznymi sytuacjami).
Wbrew obiegowym opiniom (nawet dietetyków!) podaż soli w diecie, może być istotnym czynnikiem dla rozwoju nadciśnienia (u osób podatnych). Skąd biorą się rozbieżności? Część populacji jest wrażliwa na sól, inna względnie oporna. Do osób, które reagują silnie na podaż soli (a więc ilość sodu), należą te w podeszłym wieku, z nadciśnieniem, rasy czarnej, z chorobami nerek, z niską masą urodzeniową itd.
Do osób mało wrażliwych na podaż soli należą: osoby młode, o normalnym ciśnieniu krwi, rasy białej, osoby w średnim wieku. Nerki regulują długotrwałe ciśnienie krwi w organizmie poprzez regulację sodową.
Naukowcy doszli do ciekawych wniosków. 85 osób stosowało dietę niskosolną (2 g dziennie) lub klasyczną (5 g dziennie) przez 2 miesiące.
Wyniki
Zmniejszenie masy ciała i BMI były większe w grupie o niskiej zawartości soli w porównaniu do grupy kontrolnej. Odnotowano spadek ilości woda pozakomórkowej i całkowitej ilości wody w grupie o niskiej zawartości soli w porównaniu z grupą kontrolną. Jednak zmiana ilości masy tkanki tłuszczowej, obszaru tkanki trzewnej i masy mięśni szkieletowych nie różniły się między obiema grupami. Zmiany profilu lipidowego, glukozy na czczo i HOMA-IR nie różniły się między obiema grupami.
Jakie efekty przyniosło zmniejszenie ilości soli w diecie?
Stosowaniu przez 2 miesiące diety o niskiej podaży (2 g soli dziennie) towarzyszyło zmniejszenie wagi. Obserwowany spadek masy ciała był jednak spowodowany zmniejszeniem całkowitej ilości wody w organizmie, a nie zmniejszeniem masy tkanki tłuszczowej lub ilości tłuszczu trzewnego.
Dlatego wbrew „guru YouTube”, jakim jest Thomas Delauer, to ograniczenie podaży chlorku sodu może mieć znaczenie dla redukcji masy ciała, gdyż pozbywamy się dodatkowej wody. Jednak raczej nie ma to wpływu na dodatkową utratę tkanki tłuszczowej. I odwrotnie: nikt nie udowodnił, by ograniczenie podaży soli prowadziło do odkładania się tłuszczu w tułowiu. To zależy od bilansu kalorycznego, a nie od podaży chlorku sodu! Dużo soli zawierają najbardziej tuczące produkty, więc nic dziwnego, iż występuje tu korelacja. Jednak korelacja nie oznacza wcale związku przyczynowo-skutkowego.
Referencje:
Hye Jin Kang „Low salt and low calorie diet does not reduce more body fat than same calorie diet: a randomized controlled study” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5823556/
Mowa o soli podawanej z zewnątrz, czy w sumie była liczona dostarczana ilość, razem z solą z produktów?