Wielokrotnie wspominał o tym Rich Piana, jednak czy się nie mylił? Ta kwestia może być kluczem do rozwiązania zagadki śmierci wielu kulturystów, którzy startowali w latach 90. XX wieku. Do 1985 r. dostępny był tylko GH pozyskiwany od zmarłych i mógł on wywołać CJD (Chorobę Creutzfeldta-Jakoba). W 1985 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) otrzymała raporty dotyczące 4 młodych dorosłych ze śmiertelnymi, powiązanymi z prionami, przypadkami CJD (dostawali oni hormon wzrostu w latach 60. XX wieku).
Wg ogólnie dostępnych danych „rozkwit” kulturystycznych sylwetek lat 90. (np. Doriana Yatesa, Ronniego Colemana) wynika z dostępu do rhGH oraz insuliny.
Wg naukowców istnieją liczne dowody na to, iż GH jak i IGF-1 mają ogromne znaczenie dla regulowania rozwoju i hipertrofii mięśnia sercowego. Na dodatek nadmiar lub niedobór GH trwające długo, prawie zawsze są związane z upośledzeniem funkcji mięśnia sercowego, co w oczywisty sposób rokuje źle dla długości życia pacjenta. Negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy wynika z wielu mechanizmów takich, jak występowanie hiperlipidemii, zwiększenie ilości tkanki tłuszczowej i pojawienie się przedwczesnej miażdżycy (obecnie wiązanej z wystąpieniem stanu zapalnego). Pacjenci, którzy w dzieciństwie (lub w okresie dojrzewania) mieli niewystarczające stężenia GH, często mają zredukowaną masę lewej komory serca, obniżoną frakcję wyrzutową, a funkcja skurczowa lewej komory jest upośledzona w trakcie wysiłku fizycznego.
Podobnie u pacjentów z akromegalią występuje przerost serca, a mięsień zwiększa swój rozmiar nieproporcjonalnie do innych narządów wewnętrznych. Pojawiające się uszkodzenia zależą w większym stopniu od czasu trwania choroby, niż od stężeń GH lub IGF-1 w ustroju. Hipertrofia, która występuje razem z włóknieniem śródmiąższowym, infiltracją przez limfocyty i martwicą tkanek, często skutkuje koncentrycznym przerostem obu komór. Zwykle leczenie nadmiernej produkcji GH lub jego niedoboru w ustroju poprawia funkcjonowanie serca. Istnieją dowody na to, iż podawanie GH pomaga pacjentom z kardiomiopatią rozstrzeniową (dilated cardiomyopathy, DCM). W tego rodzaju kardiomiopatii wyraźnie większy jest lewy przedsionek, charakterystyczne jest poszerzenie jam serca i dysfunkcja skurczowa.
Inni naukowcy podkreślają, iż hipertrofia koncentryczna serca jest diagnozowana w więcej, niż 66% przypadków akromegalii. Bardzo często jest związana z upośledzeniem funkcji rozkurczowej (później także skurczowej w trakcie wysiłku fizycznego). W późniejszych etapach choroby może wystąpić niewydolność serca, spotyka się również zaburzenia rytmu serca i funkcjonowania zastawek serca. Skuteczna terapia przy akromegalii zmniejsza masę lewej komory i poprawia funkcje serca.
Wnioski
Podawanie hormonu wzrostu może mieć drastyczny wpływ na przebudowę i upośledzenie funkcji serca, co prowadzi do śmierci.
Referencje: 1. Lombardi G1, Colao A, Marzullo P, Ferone D, Longobardi S, Esposito V, Merola B. “Is growth hormone bad for your heart? Cardiovascular impact of GH deficiency and of acromegaly.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9389993 2. Colao A1. “The GH-IGF-I axis and the cardiovascular system: clinical implications”. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18462260 3. Izabella Czajka-Oraniec, Wojciech Zgliczyński “Akromegalia a układ sercowo-naczyniowy” http://www.pnmedycznych.pl/wp-content/uploads/2014/09/pnm_2012_866-871.pdf
