Drifter
Kilka słów o glikocyjaminie i stackach kreatynowych
Metylacja i S-adenozylometionina
W organizmie ludzkim ważnym elementem w syntezie związków istotnych biologicznie, są procesy metylacji. Koenzymem tych reakcji jest S-adenozylometionina (SAMe). Podczas procesu metylacji, przekształca się ona do S-adenozylohomocysteiny. Ta z kolei rozpada się do homocysteiny, która wywiera silne działanie toksyczne na ścianę naczyniową. Powoduje ona jej uszkodzenie, które nieuchronnie prowadzi do rozwoju procesu miażdżycowego, którego następstwem jest zawał mięśnia sercowego. Nie bez powodu jest ona nazywana cholesterolem XXI wieku.
Najistotniejszą reakcją, w której kosubstratem jest s-adenozylometionina jest metylacja glicyny w cząsteczce glikocyjaminy, z następstwem utworzenia kreatyny. W reakcji tej powstaje 70% całkowitych zasobów s-adenozylohomocysteiny, a więc samej homocysteiny.
Powstawanie SAMe i metabolizm metioniny
SAMe powstaje z metioniny i ATP w reakcji katalizowanej przez
S-adenozylotransferazę metioninową. Jest to pierwszy etap katabolizmu metioniny. Drugi obejmuje reakcję metylacji i jej przekształcenie w s-adenozylohomocysteine. Kolejny ostatni etap to powstanie homocysteiny w wyniku hydrolizy. Ponieważ homocysteina jest substancją toksyczną organizm stara się ją zmetabolizować. W warunkach prawidłowych (stabilnych) homocysteina jest przekształcana w reakcji transsulfuracji (TS) w cysteine i alfa-ketomaślan. Do reakcji tej potrzebna jest witamina B6 i drugi aminokwas - seryna oraz enzym beta-syntaza cystationowa (CBS). TS jest jedyna reakcją kataboliczną homocysteiny i dominuje wtedy, kiedy mamy duże stężenie SAMe (np. duża podaż metioniny diecie). Drugą reakcją, która ma miejsce w warunkach stabilnych jest remetylacja homocysteiny (RM) do metioniny. Donorem grupy metylowej jest tutaj, metylokobalamina, czyli witamina B12 wzbogacona o rodnik metylowy. Do prawidłowego przebiegu reakcji jest również niezbędny metylotetrahydrofolian ( jedna z aktywnych form kwasu foliowego), który powstaje z metylenotetrahydrofolianu pod wpływem reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR). Enzymem katalizującym tą reakcje jest syntaza metioninową. Reakcja ta dominuje wtedy, kiedy mamy małe stężenie SAMe (np. w wyniku intensywnych procesów metylacji). Równowaga między TS i RM jest precyzyjnie regulowana. Duże stężenie SAMe blokuje MTHFR, a małe zwiększa aktywność CBS. Jest to tzw. model Storach-Younga, słuszny jedynie dla warunków stabilnych.
Zaburzenie stabilności
Co rozumiemy przez warunki stabilne? Tzn. wtedy kiedy podaż metioniny w diecie jest prawidłowa, enzymy zachowują swoja aktywność oraz nie mamy do czynienia z hipo- bądź awitaminozą B6, kwasy foliowego i B12. Ponadto mamy zdrowe nerki a procesy metylacji nie są intensywne. Niestety do warunków prawidłowych nie możemy zaliczyć intensywnego wysiłku fizycznego w szczególności siłowego. Po pierwsze w trakcie wysiłku fizycznego mamy zmniejszony przepływ krwi przez nerki i wątrobe, a reakcje TS i RM zachodzą w tych narządach. Ponadto zmniejszony przepływ nerkowy towarzyszy zmniejszonej filtracji przez co mniej homocysteiny jest usuwane z organizmu. Po drugie wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie na witaminy (gł z grupy B), kolejna sprawa to wysoka podaż białka, która towarzyszy diecie kulturystycznej dostarcza większej ilości metioniny do organizmu. Sytuacja diametralnie ulega pogorszeniu gdy stosujemy tzw. stacki kreatynowe bogate w glikocyjaminy i inne prekursory kreatynowe, wtedy generowanych jest więcej cząsteczek homocysteiny (zwiększona metylacja). Wtedy model Storach-Younga idzie w zapomnienie.
Do gry wchodzi betaina
Odkryto również alternatywną drogę przemiany homocysteiny jest to tzw. druga droga remetylacja. Tutaj donorem grupy metylowej jest betaina (trimetyloglicyna). Reakcja ta w warunkach "niestabilnych" może stanowić ponad 70% reakcji remetylacja homocysteiny. Jest ona katalizowana przez metylotransferaze betaina-homocysteina (BHMT), enzym ten do swej aktywności wymaga cynku. W ten sposób pozbywamy się homocysteiny, a produktem, który powstaje jest dimetyloglicyna. Jest to bardzo ważny związek, ponieważ jest bardzo silnym inhibitorem BHMT, a więc ważne jest, aby tej dimetyloglicyny było mniej. Pozbywamy się jej na dwa sposoby, obie prowadzą do sarkozyny (metyloglicyna). Jak wiemy sarkozyna jest to jedna z cegiełek budujących kreatyne, jest jej prekursorem. Więc upiekliśmy dwie pieczenie na jednym ogniu. Z jednej strony dzięki betainie pozbywamy się szkodliwej homocysteiny, a z drugiej otrzymujemy prekursor kreatyny, a co najważniejsze prekursor, który nie wymaga procesu metylacji. Jeszcze kilka słów o tych dwóch przemianach prowadzących do sarkozyny. Jedna ma małe znaczenie i jest katalizowane przez oksydazę. Druga przez dehydrogenazę i wymaga jako koenzymów tetrahydrofolianu i koenzymu q10. Więc jak widzimy kwas foliowy ma elementarne znaczenie w katabolizmie homocysteiny. Natomiast koenzym q10 jest jednym z przenośników w łańcuchu oddechowym, gdzie jest generowane najwięcej ATP, w związku z czym jest również przydatny w powstawaniu fosfokreatyny.
Aktywność BHMT
Jak wykazały liczne badania przeprowadzone na ludziach i zwierzętach, wpływ na aktywność BHMT ma nie tylko dimetyloglicyna, ale również wiele substancji oraz hormonów. Tutaj naszym sprzymierzeńcem jest kortyzol, a wrogami hormony tarczycy i insulina. Z punktu widzenia treningu siłowego ukierunkowanego na wzrost masy nie jest to specjalnie dobra wiadomość. Są również przypuszczenia, na razie nie potwierdzone badaniami naukowymi, że również l-karnityna zwiększa aktywność BHMT, głównie poprzez podobieństwo strukturalne do betainy.
Kto jest głównie narażony
Więc podsumowując kto zasili kieszeń swojego kardiologa w przyszłości, jeśli nie zastosuje odpowiedniej prewencji:
1. osoby intensywnie trenujące, stosujące dietę wysokobiałkową
2. osoby stosujące stacki kreatynowe, w których jest glikocyjamina i inne prekursory
3. osoby stosujące doping w postaci T3, T4 czy nawet stosujące guggle
4. zły profil lipidowy - podwyższony LDL i trojglicerydy
5. podwyższony poziom glukozy we krwi
6. awitaminoza B6,B12 i kwasu foliowego
Jeśli odpowiedźna choć jeden z powyższych punktów brzmi tak patrz nizej.
Z czym to wszystko jeść
Podstawową sprawą jest betaina - powinniśmy wybierać takie stacki kreatynowe, które ją zawierają. Z badań przeprowadzonych na osobach z hiperhomocysteinemią wynika, że najmniejszą dawką betainy jest 1,5g/24h, a optymalną 6g/24h. Odpowiedni dla dawek
1,5g 3g i 6g mamy spadek homocysteiny o 40% 30% 23% w przeciągu 6 tygodni. To jest bardzo ważne kurację należy stosować przez minimum 6 tygodni, a ponieważ tyle trwa przeciętnie cykl kreatynowy, więc nie ma problemu. Betaine możemy zastąpić lecytyną, ponieważ jest ona prekursorem choliny, a ta z kolei betainy. Z tym, że dawki powinny być odpowiednio większe, rzędu 10-15g na dobę. Druga sprawa kwas foliowy w dawce 0,4mg na dzień, ale o tym nawet nie wspominam, ponieważ witaminy są najważniejszym suplementem u osoby ciężko trenującej. Teraz kilka słów o karnitynie. Jej suplementacje wydaje się być tu również korzystna, coraz więcej badań wskazuje na jej pozytywny wpływ na obniżenie stężenia homocysteiny, choć są i takie, które wykazują brak jakiegokolwiek wpływu. Ten korzystny wpływ moglibyśmy wytłumaczyć tym, że suplementacja l-karnityną, zmniejsza syntezę endogennej karnityny, a powstaniu jednej czasteczki l-karnityny, towarzyszy powstanie 3 cząsteczek homocysteiny. Inne badania sugerują, że acetylokarnityna (ALC) może zwiększać aktywność BHMT poprzez korystanie z tych samych przenośników co betaina, a nawet poprez zwiększenie ekspresji genu BHMT.
Czyli podsumowująć idealny model suplementacji:
1. wybieramy stacki zawierajace betaine
2. w okresie regeneracji stosujemy ALC i lecytyne
3. przez cały czas stosujemy kwas foliowy w dawce 0,4mg na dobe
4. przez cały czas stosujemy l-karnitne w celu zmniejszenia prod. Endogennej
5. możemy rozwazyc stosowanie kwasow omega3 (korystny profil lipidowy)
Jak kogoś zainteresowało to poniżej wrzucam źródła:
1. Boushey CJ, Beresford SAA, Omenn GS, et al: A quantitative
assessment of plasma homocysteine as a risk factor for vascular disease:
Probable benefits of increasing folic acid intakes. JAMA 274:
1049-1057, 1995
354:2072-2074, 1999
2. Finkelstein JD: Methionine metabolism in mammals. J Nutr Biochem1:228-237, 1990
3. Di Buono M, Wykes LJ, Cole DE, et al: Regulation of sulfur
amino acid metabolism in men in response to changes in sulfur amino
acid intakes. J Nutr 133:733-739, 2003
4. Lee MB, Blunt JW, Lever M, George PM. A nuclear magnetic
resonance based assay for betaine-homocysteine methyltransferase
activity. Anal Biochem 2004;330(2):199 - 205.
5. Shibata T, Akamine T, Nikki T, Yamashita H, Nobukuni K. Synthesis
of betaine-homocysteine S-methyltransferase is continuously enhanced
in fatty livers of thyroidectomized chickens. Poult Sci 2003;
82:207 - 13.
Proszę również o nierozpowszechnianie fragmentów czy całości.
Metylacja i S-adenozylometionina
W organizmie ludzkim ważnym elementem w syntezie związków istotnych biologicznie, są procesy metylacji. Koenzymem tych reakcji jest S-adenozylometionina (SAMe). Podczas procesu metylacji, przekształca się ona do S-adenozylohomocysteiny. Ta z kolei rozpada się do homocysteiny, która wywiera silne działanie toksyczne na ścianę naczyniową. Powoduje ona jej uszkodzenie, które nieuchronnie prowadzi do rozwoju procesu miażdżycowego, którego następstwem jest zawał mięśnia sercowego. Nie bez powodu jest ona nazywana cholesterolem XXI wieku.
Najistotniejszą reakcją, w której kosubstratem jest s-adenozylometionina jest metylacja glicyny w cząsteczce glikocyjaminy, z następstwem utworzenia kreatyny. W reakcji tej powstaje 70% całkowitych zasobów s-adenozylohomocysteiny, a więc samej homocysteiny.
Powstawanie SAMe i metabolizm metioniny
SAMe powstaje z metioniny i ATP w reakcji katalizowanej przez
S-adenozylotransferazę metioninową. Jest to pierwszy etap katabolizmu metioniny. Drugi obejmuje reakcję metylacji i jej przekształcenie w s-adenozylohomocysteine. Kolejny ostatni etap to powstanie homocysteiny w wyniku hydrolizy. Ponieważ homocysteina jest substancją toksyczną organizm stara się ją zmetabolizować. W warunkach prawidłowych (stabilnych) homocysteina jest przekształcana w reakcji transsulfuracji (TS) w cysteine i alfa-ketomaślan. Do reakcji tej potrzebna jest witamina B6 i drugi aminokwas - seryna oraz enzym beta-syntaza cystationowa (CBS). TS jest jedyna reakcją kataboliczną homocysteiny i dominuje wtedy, kiedy mamy duże stężenie SAMe (np. duża podaż metioniny diecie). Drugą reakcją, która ma miejsce w warunkach stabilnych jest remetylacja homocysteiny (RM) do metioniny. Donorem grupy metylowej jest tutaj, metylokobalamina, czyli witamina B12 wzbogacona o rodnik metylowy. Do prawidłowego przebiegu reakcji jest również niezbędny metylotetrahydrofolian ( jedna z aktywnych form kwasu foliowego), który powstaje z metylenotetrahydrofolianu pod wpływem reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR). Enzymem katalizującym tą reakcje jest syntaza metioninową. Reakcja ta dominuje wtedy, kiedy mamy małe stężenie SAMe (np. w wyniku intensywnych procesów metylacji). Równowaga między TS i RM jest precyzyjnie regulowana. Duże stężenie SAMe blokuje MTHFR, a małe zwiększa aktywność CBS. Jest to tzw. model Storach-Younga, słuszny jedynie dla warunków stabilnych.
Zaburzenie stabilności
Co rozumiemy przez warunki stabilne? Tzn. wtedy kiedy podaż metioniny w diecie jest prawidłowa, enzymy zachowują swoja aktywność oraz nie mamy do czynienia z hipo- bądź awitaminozą B6, kwasy foliowego i B12. Ponadto mamy zdrowe nerki a procesy metylacji nie są intensywne. Niestety do warunków prawidłowych nie możemy zaliczyć intensywnego wysiłku fizycznego w szczególności siłowego. Po pierwsze w trakcie wysiłku fizycznego mamy zmniejszony przepływ krwi przez nerki i wątrobe, a reakcje TS i RM zachodzą w tych narządach. Ponadto zmniejszony przepływ nerkowy towarzyszy zmniejszonej filtracji przez co mniej homocysteiny jest usuwane z organizmu. Po drugie wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie na witaminy (gł z grupy B), kolejna sprawa to wysoka podaż białka, która towarzyszy diecie kulturystycznej dostarcza większej ilości metioniny do organizmu. Sytuacja diametralnie ulega pogorszeniu gdy stosujemy tzw. stacki kreatynowe bogate w glikocyjaminy i inne prekursory kreatynowe, wtedy generowanych jest więcej cząsteczek homocysteiny (zwiększona metylacja). Wtedy model Storach-Younga idzie w zapomnienie.
Do gry wchodzi betaina
Odkryto również alternatywną drogę przemiany homocysteiny jest to tzw. druga droga remetylacja. Tutaj donorem grupy metylowej jest betaina (trimetyloglicyna). Reakcja ta w warunkach "niestabilnych" może stanowić ponad 70% reakcji remetylacja homocysteiny. Jest ona katalizowana przez metylotransferaze betaina-homocysteina (BHMT), enzym ten do swej aktywności wymaga cynku. W ten sposób pozbywamy się homocysteiny, a produktem, który powstaje jest dimetyloglicyna. Jest to bardzo ważny związek, ponieważ jest bardzo silnym inhibitorem BHMT, a więc ważne jest, aby tej dimetyloglicyny było mniej. Pozbywamy się jej na dwa sposoby, obie prowadzą do sarkozyny (metyloglicyna). Jak wiemy sarkozyna jest to jedna z cegiełek budujących kreatyne, jest jej prekursorem. Więc upiekliśmy dwie pieczenie na jednym ogniu. Z jednej strony dzięki betainie pozbywamy się szkodliwej homocysteiny, a z drugiej otrzymujemy prekursor kreatyny, a co najważniejsze prekursor, który nie wymaga procesu metylacji. Jeszcze kilka słów o tych dwóch przemianach prowadzących do sarkozyny. Jedna ma małe znaczenie i jest katalizowane przez oksydazę. Druga przez dehydrogenazę i wymaga jako koenzymów tetrahydrofolianu i koenzymu q10. Więc jak widzimy kwas foliowy ma elementarne znaczenie w katabolizmie homocysteiny. Natomiast koenzym q10 jest jednym z przenośników w łańcuchu oddechowym, gdzie jest generowane najwięcej ATP, w związku z czym jest również przydatny w powstawaniu fosfokreatyny.
Aktywność BHMT
Jak wykazały liczne badania przeprowadzone na ludziach i zwierzętach, wpływ na aktywność BHMT ma nie tylko dimetyloglicyna, ale również wiele substancji oraz hormonów. Tutaj naszym sprzymierzeńcem jest kortyzol, a wrogami hormony tarczycy i insulina. Z punktu widzenia treningu siłowego ukierunkowanego na wzrost masy nie jest to specjalnie dobra wiadomość. Są również przypuszczenia, na razie nie potwierdzone badaniami naukowymi, że również l-karnityna zwiększa aktywność BHMT, głównie poprzez podobieństwo strukturalne do betainy.
Kto jest głównie narażony
Więc podsumowując kto zasili kieszeń swojego kardiologa w przyszłości, jeśli nie zastosuje odpowiedniej prewencji:
1. osoby intensywnie trenujące, stosujące dietę wysokobiałkową
2. osoby stosujące stacki kreatynowe, w których jest glikocyjamina i inne prekursory
3. osoby stosujące doping w postaci T3, T4 czy nawet stosujące guggle
4. zły profil lipidowy - podwyższony LDL i trojglicerydy
5. podwyższony poziom glukozy we krwi
6. awitaminoza B6,B12 i kwasu foliowego
Jeśli odpowiedźna choć jeden z powyższych punktów brzmi tak patrz nizej.
Z czym to wszystko jeść
Podstawową sprawą jest betaina - powinniśmy wybierać takie stacki kreatynowe, które ją zawierają. Z badań przeprowadzonych na osobach z hiperhomocysteinemią wynika, że najmniejszą dawką betainy jest 1,5g/24h, a optymalną 6g/24h. Odpowiedni dla dawek
1,5g 3g i 6g mamy spadek homocysteiny o 40% 30% 23% w przeciągu 6 tygodni. To jest bardzo ważne kurację należy stosować przez minimum 6 tygodni, a ponieważ tyle trwa przeciętnie cykl kreatynowy, więc nie ma problemu. Betaine możemy zastąpić lecytyną, ponieważ jest ona prekursorem choliny, a ta z kolei betainy. Z tym, że dawki powinny być odpowiednio większe, rzędu 10-15g na dobę. Druga sprawa kwas foliowy w dawce 0,4mg na dzień, ale o tym nawet nie wspominam, ponieważ witaminy są najważniejszym suplementem u osoby ciężko trenującej. Teraz kilka słów o karnitynie. Jej suplementacje wydaje się być tu również korzystna, coraz więcej badań wskazuje na jej pozytywny wpływ na obniżenie stężenia homocysteiny, choć są i takie, które wykazują brak jakiegokolwiek wpływu. Ten korzystny wpływ moglibyśmy wytłumaczyć tym, że suplementacja l-karnityną, zmniejsza syntezę endogennej karnityny, a powstaniu jednej czasteczki l-karnityny, towarzyszy powstanie 3 cząsteczek homocysteiny. Inne badania sugerują, że acetylokarnityna (ALC) może zwiększać aktywność BHMT poprzez korystanie z tych samych przenośników co betaina, a nawet poprez zwiększenie ekspresji genu BHMT.
Czyli podsumowująć idealny model suplementacji:
1. wybieramy stacki zawierajace betaine
2. w okresie regeneracji stosujemy ALC i lecytyne
3. przez cały czas stosujemy kwas foliowy w dawce 0,4mg na dobe
4. przez cały czas stosujemy l-karnitne w celu zmniejszenia prod. Endogennej
5. możemy rozwazyc stosowanie kwasow omega3 (korystny profil lipidowy)
Jak kogoś zainteresowało to poniżej wrzucam źródła:
1. Boushey CJ, Beresford SAA, Omenn GS, et al: A quantitative
assessment of plasma homocysteine as a risk factor for vascular disease:
Probable benefits of increasing folic acid intakes. JAMA 274:
1049-1057, 1995
354:2072-2074, 1999
2. Finkelstein JD: Methionine metabolism in mammals. J Nutr Biochem1:228-237, 1990
3. Di Buono M, Wykes LJ, Cole DE, et al: Regulation of sulfur
amino acid metabolism in men in response to changes in sulfur amino
acid intakes. J Nutr 133:733-739, 2003
4. Lee MB, Blunt JW, Lever M, George PM. A nuclear magnetic
resonance based assay for betaine-homocysteine methyltransferase
activity. Anal Biochem 2004;330(2):199 - 205.
5. Shibata T, Akamine T, Nikki T, Yamashita H, Nobukuni K. Synthesis
of betaine-homocysteine S-methyltransferase is continuously enhanced
in fatty livers of thyroidectomized chickens. Poult Sci 2003;
82:207 - 13.
Proszę również o nierozpowszechnianie fragmentów czy całości.
Krzysztof Piekarz
-Szoho-
