Sai
Sai, inaczej "róg śmierci", jest bardzo często wykorzystywaną dzisiaj bronią przez szkoły karate. Zgodnie z tradycją kolebką tej broni jest Okinawa, ale sai występowało również w całej południowo-wschodniej Azji, od Indii po Filipiny. Jest to broń krótkiego zasięgu, bardzo przypominająca trójząb, zwykle wykonana z żelaza i mierząca od czterdziestu do sześćdziesięciu centymetrów długości.
Chociaż na pierwszy rzut oka wygląda jak bardzo krótki miecz, jej wierzchołek jest tępy. W około jednej trzeciej odległości od dołu trzonu przeciwległe umieszczone są dwa kolce, które służą do trzymania broni. Używając sai, zwykle w parze z drugim sai, można było zabić lub okaleczyć przeciwnika ciosem w kark lub pchnięciem w gardło albo oczy. Koniec rękojeści sai był często używany do uderzenia w
newralgiczne punkty lub skronie. Są tylko dwa podstawowe sposoby trzymania sai -jeden to trzymanie go ostrzem zwróconym na zewnątrz, drugi z ostrzem skierowanym do wewnątrz.
Posługiwanie się sai wymaga surowego treningu i wielkich umiejętności. Kiedy po raz pierwszy pojawiło się w Japonii, siły policyjne używały ich jako rodzaju żelaznej pałki. Japońska policja uważała sai za bardzo skuteczne w blokowaniu pchnięć ostrego jak brzytwa samurajskiego miecza. Podczas aresztowań uderzano nimi we wrażliwe punkty przestępców i w ten sposób ich osłabiano. Później Japończycy zmienili kształt sai przez odjęcie jednego zęba, a jego nazwę na jutte. Tej zmodyfikowanej broni używano stosunkowo długo, dopóki nie została zastąpiona przez pistolet.
Według przekazów pierwotną wersję sai nosił bramiński bóg Indra, który był strażnikiem świętych miejsc, a szczególnie świątyń. W Azji używano różnych wersji tej broni. W Indonezji na przykład znana jest jako tja bang, a w Chinach nazywa się titkio. Jednakże ta starożytna broń zadomowiła się na dobre w karate. Jednym z najlepszych ekspertów w praktyce sai w USA jest japoński mistrz karate Fumio Demura.
Dziś używane przez karateków sai wykonane jest za miast żelaza z hartowanej stali. Obecnie nie jest używa na jako broń w ścisłym tego słowa znaczeniu; karateka używa sai na pokazach specjalnych sai-kata, znanych jako jigen. Robi niesamowite wrażenie w czasie prezentacji na zawodach; nadgarstki i ręce z zachwycającą zręcznością wykonują trudne i bardzo szybkie ruchy.
Współczesną odmianą tej broni jest teleskopowo składające się metalowe sai. Zarzucone ku dołowi, rozkłada się w długą stalową pałkę mierzącą około trzydziestu centymetrów. Broń ta staje się coraz bardziej popularna jako forma ochrony przed rabusiam
Nie sztuką jest bić sztuką jest się bronić nierobiąc napastnikowi krzywdy.
Anonim
Krzysztof Piekarz
Ratyn
