mam_problem
witam na forum po raz pierwszy. za sugestia kolegi postanowilem poszukac tutaj porady. nawet nie wiem jak zaczac...
od 6 lat ksztaltuje sylwetke na silowni, diete trzymam z waga w reku + dziennikiem posilkow nieprzerwanie od 6 lat, od 2 lat na saa. nigdy jakichkolwiek problemow z jedzeniem nie mialem, jem smacznie, zdrowo, do niczego sie nie zmuszam, przygotowuje to, na co mam ochote zachowujac normy zywieniowe (brak przetworzonego jedzenia, proporcja kw tl itd itd). ALE... od co najmniej pol roku, nagle, wlasciwie od jednego cheat'a, cos sie zmienilo w mojej glowie i do dnia dzisiejszego sobie nie poradzilem z problemem. zaczelo sie od jednego cheat day'a w tygodniu, gdzie zjadalem ok. 7000-8000kcal w ciagu 45-60min do calkowitego rozepchania zoladka, ze organizm mowi dosc. jedzenie tylko i wylacznie w formie lakoci, tj ciastka, ciasteczka, batoniki, czekoladki, lody itd. (na fast foody nigdy nie mialem ochoty). no i jadlo sie tak jeden dzien, a pozniej kolejnego dnia, zeby "odrobic" to zjadalo sie 1000kcal, albo i mniej. pozniej z jednego takiego dnia w tyg zrobily sie dwa, pozniej trzy. wrzucanie w siebie ok 250g cukru w ciagu godziny zjadajac lacznie do 10000kcal. tak sie nie da funkcjonowac, tak sie nie da progresowac z sylwetka, nawet juz przy tym jednym razie w tygodniu. w dzien treningowy, nie wiedziec czemu, nie mam calkowicie problemu z psychika pod tym katem, ale przychodzi dzien nietreningowy, albo nawet i treningowy, ale w weekend i normalnie juz pod koniec dnia pracy zaczynam myslec, ktore ciasteczka dzisiaj pochlone. to jest tak silne, ze nie jestem w stanie sobie z tym poradzic. od okolo 5 tygodni nie zjadlem ani jednej "zlej" rzeczy, ale tylko dlatego, poniewaz podjadam jakis tam spalacz tluszczu, ktory ratuje sytuacje i po prostu zamula mi apetyt + pobudza na tyle, ze kompletnie przestaje myslec o jedzeniu syfu. i tylko i wylacznie dzieki takiemu zabiegowi udaje mi sie od tych 5 tyg trzymac na nowo czysto miske. i znowu ale... tydzien temu zrobilem test, pomyslalem, ze skoro juz 4 tygodnie nic nie podjadlem tzn ze moze to juz za mna. przyszedl dzien nietreningowy, nie wzialem tego spalacza i efekt taki, ze juz bylem w drodze do sklepu po kilka opakowan ciastek, wiec zjadlem spalacz, zeby sie uratowac z sytuacji. poza tym, mam juz dosc podjadania tego spalacza, bo nie jest to zadne rozwiazanie mojego problemu. nie mam pojecia co sie ze mna stalo, a stalo sie to wlasciwie z dnia na dzien. nigdy sie nie zmuszalem do jedzenia, ze mialbym z nim jakies zle relacje. rowniez aktualnie jak jestem u znajomych i leza smakolyki na stole nawet mi nie przejdzie przez mysl, ze zjesc, ale jak tylko wroce do domu i jestem sam na sam ze soba to zaczynam wariowac i moja psychika jest pelna mysli odnosnie wszystkiego, co zawiera w sobie cukier i tluszcz. czy mnie ratuje juz tylko i wylacznie psychiatra?? kompletnie nie wiem, jak mam sobie poradzic z tym problemem... zmarnowalem ponad pol ostatniego roku wlasnie przez takie jedzenie. na szczescie cukier z rana w okolicach 80, wiec od tej strony jeszcze krzywdy sobie nie zrobilem...
od 6 lat ksztaltuje sylwetke na silowni, diete trzymam z waga w reku + dziennikiem posilkow nieprzerwanie od 6 lat, od 2 lat na saa. nigdy jakichkolwiek problemow z jedzeniem nie mialem, jem smacznie, zdrowo, do niczego sie nie zmuszam, przygotowuje to, na co mam ochote zachowujac normy zywieniowe (brak przetworzonego jedzenia, proporcja kw tl itd itd). ALE... od co najmniej pol roku, nagle, wlasciwie od jednego cheat'a, cos sie zmienilo w mojej glowie i do dnia dzisiejszego sobie nie poradzilem z problemem. zaczelo sie od jednego cheat day'a w tygodniu, gdzie zjadalem ok. 7000-8000kcal w ciagu 45-60min do calkowitego rozepchania zoladka, ze organizm mowi dosc. jedzenie tylko i wylacznie w formie lakoci, tj ciastka, ciasteczka, batoniki, czekoladki, lody itd. (na fast foody nigdy nie mialem ochoty). no i jadlo sie tak jeden dzien, a pozniej kolejnego dnia, zeby "odrobic" to zjadalo sie 1000kcal, albo i mniej. pozniej z jednego takiego dnia w tyg zrobily sie dwa, pozniej trzy. wrzucanie w siebie ok 250g cukru w ciagu godziny zjadajac lacznie do 10000kcal. tak sie nie da funkcjonowac, tak sie nie da progresowac z sylwetka, nawet juz przy tym jednym razie w tygodniu. w dzien treningowy, nie wiedziec czemu, nie mam calkowicie problemu z psychika pod tym katem, ale przychodzi dzien nietreningowy, albo nawet i treningowy, ale w weekend i normalnie juz pod koniec dnia pracy zaczynam myslec, ktore ciasteczka dzisiaj pochlone. to jest tak silne, ze nie jestem w stanie sobie z tym poradzic. od okolo 5 tygodni nie zjadlem ani jednej "zlej" rzeczy, ale tylko dlatego, poniewaz podjadam jakis tam spalacz tluszczu, ktory ratuje sytuacje i po prostu zamula mi apetyt + pobudza na tyle, ze kompletnie przestaje myslec o jedzeniu syfu. i tylko i wylacznie dzieki takiemu zabiegowi udaje mi sie od tych 5 tyg trzymac na nowo czysto miske. i znowu ale... tydzien temu zrobilem test, pomyslalem, ze skoro juz 4 tygodnie nic nie podjadlem tzn ze moze to juz za mna. przyszedl dzien nietreningowy, nie wzialem tego spalacza i efekt taki, ze juz bylem w drodze do sklepu po kilka opakowan ciastek, wiec zjadlem spalacz, zeby sie uratowac z sytuacji. poza tym, mam juz dosc podjadania tego spalacza, bo nie jest to zadne rozwiazanie mojego problemu. nie mam pojecia co sie ze mna stalo, a stalo sie to wlasciwie z dnia na dzien. nigdy sie nie zmuszalem do jedzenia, ze mialbym z nim jakies zle relacje. rowniez aktualnie jak jestem u znajomych i leza smakolyki na stole nawet mi nie przejdzie przez mysl, ze zjesc, ale jak tylko wroce do domu i jestem sam na sam ze soba to zaczynam wariowac i moja psychika jest pelna mysli odnosnie wszystkiego, co zawiera w sobie cukier i tluszcz. czy mnie ratuje juz tylko i wylacznie psychiatra?? kompletnie nie wiem, jak mam sobie poradzic z tym problemem... zmarnowalem ponad pol ostatniego roku wlasnie przez takie jedzenie. na szczescie cukier z rana w okolicach 80, wiec od tej strony jeszcze krzywdy sobie nie zrobilem...
Krzysztof Piekarz
domer
DJ_DoDo
