Redukcja tkanki tłuszczowej - brak efektów

Witajcie,
Muszę się Was poradzić, bo nie wiem co robię źle - nie jem prawie w ogóle słodyczy, zero gazowanych napoi, chipsów itp a mimo to ważę 69-70 kg przy 174 cm i nie mogę schudnąć. Mam 19 lat.
Nie ćwiczę siłowo, ale mam dwuletni staż biegowy (aktualnie biegam 2-3 w tygodniu po 7-12km tempem 5.30-6.00 minut/km). Do tego od miesiąca, 3 razy w tygodniu po 2h chodzę na sekcję wspinaczkową, bo chcę wejść na kolejny etap wtajemniczenia w swojej "górskiej karierze" :)

Z sylwetką mam problem od dawna, w lutym 2016 schudłam dzięki bieganiu z około 70 na 64 (i było super) i potem nagle zaczęłam tyć i w lipcu było już 72-73 kg mimo braku zmian w jedzeniu i biegania + jazdy na rowerze (około 500km miesięcznie).
TSH badane wiele razy, jest idealne. Zastanawiałam się czy nie mam problemu z gospodarką hormonalną układu płciowego, bo mam okres około co 18-19 dni, do tego są momenty że mam bardzo widoczny celluit, który tydzień później znacząco się zmniejsza.

Dodaję screena dzisiejszego jedzenia. Po 20 byłam na ściance dwie godziny. Średnio jem dziennie 1800-2000 kalorii, choć nie pilnuję tego bardzo. Po prostu na śniadanie owsianka/ jajka, obiad to kasza+warzywa+kurczak z piekarnika, kolacja to jaja/ jakieś kanapki/ serek wiejski. W szkole też wpada często sałatka/ serek i np banan.

Czy możecie mi pomóc, powiedzieć co mogę robić źle? Chciałabym schudnąć docelowo do około 60-62kg, przyda mi się niska waga w trakcie wspinaczki i biegania :)

Witaj.
Problemy z hormonami płciowymi mogą być tak przyczyną, jak i skutkiem nadwagi; często wynikają ze zbyt ostrego/długiego odchudzania się.
Masz dużą aktywność, wygląda na to że jesz przy tym za mało... To może powodować problem. Liczyłaś swoje zapotrzebowanie?
Tu wzór:
https://www.sfd.pl/Zapotrzebowanie_kaloryczne,_skł._prod._żywnościowych,_%_bf-t276436.html
Wstaw też proszę wypełnioną ankietę, wzór znajdziesz tutaj:
https://www.sfd.pl/ZRZUT_DIETY_JAK_ZROBIĆ_ANKIETA_i_REGULAMIN_DZIAŁU.-t922822.html

Pozdrawiam.

Dieta na pewno do dopracowania, jest kilka rzeczy do całkowitego wywalenia mówię np. o serkach topionych (wymień na mozzarellę, parmezan, albo od czasu do czasu żółty ser twardy, nie topiony), masłach roślinnych (wybierz te o zawartości minimum 82% tł) , albo o ananasie w syropie (tutaj wybieraj lepiej świeży)
https://www.sfd.pl/WĘGLOWODANY,_jakie_wybierać_-t1135388.html
https://www.sfd.pl/BIAŁKO,_jakie_wybrać_Z_czego_czerpać_-t1135440.html#post1
https://www.sfd.pl/TŁUSZCZE,_jakie_wybierać_Z_czego_czerpać_-t1135648.html#post1
Ściąga z czego warto korzystać

Ponadto jesteś pod opieką ginekologa?
Samo TSH tyle mówi, że jest albo w normie, albo jest zawyżone, czy robiłaś kiedyś FT3, FT4? Bo to konwersja jest ważna również, patrząc na całokształt. Ponadto na Twoim miejscy zbadałabym też cukier, lipidogram (hdl, ldl, całkowity cholesterol, trójglicerydy) , mocz, morfologia, crp (dostaniesz to na NFZ od rodzinnego) i prywatnie kortyzol, ft3, f4. Ponadto od ginekologa (przedstawiając objawy) powinnaś dostać testosteron, estradiol, prolaktyna, progesteron, fsh (moja mi dała) jeśli nie da zbadaj chociaż testosteron i prolaktynę (prywatnie)
Warto zrobić...by powykluczać problemy hormonalne.

Dziękuję za odpowiedzi.
U ginekologa bylam, ale totalnie olała sprawę, nie zleciła badań, tylko przepisała ziołowe tabletki na wyregulowanie cyklu (ostatecznie ich nie kupiłam).
Na dniach podejdę do przychodni i chociaż prywatnie zlecę badania. Dodatkowo w trakcie okresu mocno obrzmiewają mi węzły chłonne pod pachami, może coś jest nie tak, bo jestem wiecznie ulana.

Przeczytam wieczorem wątki z jedzeniem i wyciągnę wnioski, dzięki

Idź do innego ginekologa, bo to, co piszesz (18-19 dni, te obrzmienia, mocne zatrzymywanie wody) mocno niepokoi... A na część badań powinni Ci dać skierowania, łaski nie robią. Dlaczego masz płacić za wszystko, nie dość, że Cię pseudolekarka olała.

Byłam dzisiaj u lekarza, faktycznie coś jest nie tak wg usg. Doktor nie była zbyt rozmowna i mówiła coś pod nosem o "niewydolności jajników" i/ lub pcos. Przepisała mi metformax 850 i dała skierowanie do poradni ginekologiczno-endokrynologicznej.

Zaraz idę pobiegać z dyszkę na poprawę humoru. Czy możecie mi podpowiedzieć jak powinna wyglądać dieta przy ewentualnym pcos?

Nie wiem, czy brałabym od razu leki zanim skonsultuję się z lekarzem, który będzie mnie prowadził.

Znajdź sobie endokrynologa - ginekologa, który sumiennie i rzetelnie przeprowadzi Cię przez to, co się dzieje. Bo tak to można błądzić, jak dziecko we mgle.
Natomiast pamiętaj o regeneracji, odpowiedniej ilości snu, wartościowych produktach, by nie przeciążyć organizmu, który wszedł w fazę "mam kuku"

Jesli chodzi o dietę

- wprowadz produkty lubi / i suplementy z witaminą D, witamina ta wpływa dość silnie na produkcję i aktywność hormonów płciowych, co może być zdecydowanie pomocne w przypadku PCOS. Potwierdzają to różne badania.
- oczywiście nie można zapomnieć o produktach bogatych w wapń, są przesłanki ku temu,że właśnie witamina D i wapń mogą stanowić czynniki, które stymulują jajeczkowanie
- produkty bogate w kwasy EPA i DHA badania dowodzą, że zażywanie produktów bogatych w kwasy, ale też wspomaganie się suplementacji pomaga zwalczyć nadmiar androgenów.


Warto też w tym momencie przyjrzeć się cukrowi, gdyż PCOS często gęsto w parze ma dołączoną insulinooporność

Jeśli nie jesteś na bakier a angielskim polecam

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12057717
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21831508
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19494711 

Witajcie po miesiącu,
niestety przychodzę sfustrowana pożalić się, bo ręce mi opadają.

Ostatni miesiąc spędziłam bardzo aktywnie:
-najpierw byłam w Tatrach na kursie
-udało mi się wrócić do solidnego biegania, wróciła mi cała motywacja i postanowiłam się zacząć na serio przygotowywać (planuję Rzeźniczka w czerwcu), w załączniku plan mojego treningu (tygodniowo zamykam się w okolicach 60km)
- cały czas chodzę 2 razy w tygodniu na ściankę (choć teraz mało się wspinaliśmy, bo uczymy się z dolną asekuracją wchodzić)
- pogoda w końcu pozwala na szosowanie - dziś na otwarcie sezonu 50km w 130 minut. Docelowo chcę jeździć 2-3 w tygodniu (dwie krótkie jazdy + jeden wyjazd +80km (przygotowuję się do wakacyjnego wyjazdu rowerowego w Alpy)
- jadłam na prawdę rozsądnie, dużo się ruszam, więc starałam się dostarczać dobrego, wartościowego paliwa

I dziś wlazłam na wagę... przytyłam jakieś 3kg, znowu jest 72,5 :(

Do lekarza na usg idę w przyszły wtorek, ale na początku lutego odebrałam swoje wyniki krwi (w załączniku) . Bardzo dziwnie wyszła krzywa cukrowa, faktycznie w trakcie czekania na drugie pobranie słabo się czułam.
Dodam, że nie pierwszy raz mam na czczo wynik glukozy w okolicach 100. W domu badałam się kilka razy glikometrem, tak samo. Nie chcę mi się jakoś nadzwyczajnie pić, ale lecę mi dość mocno włosy, paznokcie i cera ok.

Nie mam pojęcia jak schudnąć. Nie czuję się z tą wagą komfortowo. Dodatkowo jest mi przykro, że staram się jak mogę, a efekty idą w drugą stronę.
Czy ktoś może się wypowiedzieć na ten cały mój problem? Wyniki będą skonsultowane z lekarzem, ale chętnie wysłucham co Wy myślicie. Niestety do tej pory byłam ignorowana przez lekarzy.












Zmieniony przez - Majlens w dniu 2017-02-27 21:20:08

Lekarzem nie jestem, ale czytając, ile masz wysiłku, sądzę, że dość sporo i kto wie czy nie za dużo... Organizm jest cały czas nakręcany do aktywności i może nie mieć dość sił, by produkować właściwie hormony. Było kilka dziewczyn z podobnymi problemami - bardzo aktywne, niedużo jadły, ale nie mogły schudnąć lub wręcz tyły. Ja bym spróbowała na kilka mcy odpuścić tak dużą aktywność na rzecz umiarkowanej/lekkiej i zobaczyć czy będzie poprawa. Z powodu przemęczenia możesz mieć podwyższony kortyzol, a on sprzyja insulinooporności i tyciu (jeśli go dotąd nie badałaś, może warto to zrobić). Kobiety mają zakodowane, że aby schudnąć, trzeba tyrać, być mocno aktywną fizycznie, a tym czasem kobiecy organizm jest bardzo wrażliwy na przeciążenie wysiłkiem, jak i na niedostatek energii z jedzenia. Jeśli te dwie rzeczy występują równolegle, to już w ogóle na 99% hormony mocno sfiksują. Pozdrawiam.

Przez to, że jestem poirytowana cały mój wywód sprawia wrażenie, że chcę sportem schudnąć. W zasadzie to mam inny cel - chcę schudnąć dla sportu. Nie ma co się oszukiwać, że ważę za dużo do biegania czy wspinania. Raczej nie spotyka się szybko biegających kobiet z np. trzęsącym się celluitem ;) Ja uwielbiam to robić, sport to moja najważniejsza pasja. Chcę być coraz lepsza, bo uwielbiam widzieć postępy w treningu. Chcę jeździć na zawody i startować wśród amatorów na coraz dłuższych dystansach czy to kolarskich czy biegowych, bo sprawia mi to największą frajdę.

Po prostu wygląd zalanej dziewczyny totalnie nie pasuje mi sylwetki wysportowanej kobiety i chcę to zmienić. Ale za cholerę nie mogę.


Zmieniony przez - Majlens w dniu 2017-02-27 22:26:19

Czasami coś, co kochamy nam nie służy. Sport w sensie poważnej rywalizacji nie jest dla każdego - jest dla silnych, zdrowych jednostek, dla ludzi którzy mają odpowiednie predyspozycje psychiczne, ale i fizyczne. Jeśli ich brak - nadmiar sportu może być niszczący.
Przed zatrudnieniem kogoś w wymagającej fizycznie pracy robi się badania - jeśli ktoś nie spełnia wymogów, to m.in. dla jego własnego dobra mu się tej pracy odmawia, bo zdrowie by się mu nieuchronnie "posypało"... Nikt nie robi tego typu ograniczeń przy amatorskim uprawianiu sportu, ale samemu trzeba mieć to na uwadze. Jeśli organizm fiksuje - może to być przejaw tego, że nie daje sobie rady z obciążeniem.
Nie wiem czy tak jest w Twoim przypadku, ale na Twoim miejscu bym to chciała po prostu sprawdzić i wiedzieć, po to żeby moja pasja nie zniszczyła mi zdrowia i nie przyczyniła się do kłopotów przez resztę życia. Miej na uwadze, że kiedy z hormonami źle się dzieje - z reguły później, jeśli nie podejmie się właściwych kroków i leczenia - jest jeszcze gorzej... Bo rozregulowany organizm psuje się coraz bardziej. Dziś jest nieregularny okres, jutro może całkiem zniknąć, dziś nieprawidłowości z cukrem - jutro pełna cukrzyca... A Ty równo "dajesz do pieca" treningami. Moim zdaniem to bardzo ryzykowne. Sport sportem, ale zdrowie jest najważniejsze - kiedy go zabraknie możesz zostać całkiem wykluczona z aktywności i wtedy dopiero przeżyjesz psychiczny koszmar. Czasem lepiej mieć mniej, niż przesadzić i stracić wszystko...

Szukaj pomocy lekarzy, ale pamiętaj, że zdrowie zależy przede wszystkim od Ciebie - szanując potrzeby swojego organizmu stwarzasz warunki do zdrowia. Przemęczając go - do choroby. To banał, ale tak niestety jest... Gdy my sami źle traktujemy swoje ciało - żaden lekarz wiele nie pomoże.