Prolaktyna -> Hiperprolaktynemia informacje/leczenie

Na forum jest pare informacji nt. prolaktyny i skutków ubocznych jej podwyższonego poziomu we krwi, ale nie ma w całości opisanej "CHOROBY", która jest wywołana właśnie owym podniesieniem.

Zainspirowany artykułem lekarskim po przerobieniu przezemnie, zachęcam do zapoznania się. źródło oryginału bodajże na www.mp.pl




Prolaktyna:
Wydzielana przez przysadkę mózgową - wewnątrzczaszkowy gruczoł, produkujący wiele różnych hormonów. Prolaktyna podobna jest w budowie do hormonu wzrostu (GH). Jej działanie polega na stymulowaniu wzrostu - ale nie wysokości ciała czy masy mięśniowej lecz przede wszystkim płodu i gruczołu piersiowego. Wydzielana jest zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn - oczywiście normy jej poziomu we krwi są inne u obu płci.
W medycynie wiele problemów powoduje nadmiar prolaktyny a nie brak, gdyż wywiera przeciwstawny efekt do hormonów płciowych.

Konsekwencjami nadmiaru prolaktyny są przede wszystkim konsekwencje niedoboru hormonów płciowych:
-zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, trądzik i nadmierne owłosienie u kobiet
-impotencja u mężczyzn
-spadek libido, stany depresyjne, drażliwość
-zaburzenia mineralizacji (uwapnienia) kości
Ponadto nadmiar prolaktyny może doprowadzić do mlekotoku (u obu płci) i powiększenia gruczołu piersiowego (ginekomastii) u mężczyzn.
Pomijamy mniej swoiste przypadki.

Wystąpienie w.w objawów wcale nie przesądza o istnieniu hiperprolaktynemii gdyż ich przyczyny moga być inne - jak na przykład:
Ginekomastia (powiększenie piersi) u meżczyzn najczęściej spowodowane jest ubocznymi działaniami różnych leków, w drugiej kolejności niedoborem męskich hormonów.
Wydzielina z gruczołu piersiowego (mlekotok) u kobiet poza okresem karmienia często jest objawem tzw. samoistnym - bez hiperprolaktynemii i innej uchwytnej choroby.

Wykrywanie hiperprolaktynemii:
Nic prostrzego - badanie poziomu prolaktyny we krwi.

Przyczyny hiperprolatynemii: -Zażywanie leków powodujących wzrost poziomu prolaktyny
-Choroby wywołujące wzrost poziomu prolaktyny - najczęściej niedoczynność tarczycy.
-Nadmierne wydzielanie prolaktyny bez uchwytnej przyczyny, bez zmian chorobowych w przysadce tzw "hiperprolaktynemia czynnościowa"
-Guzy/Guzki przysadki mózgowej wydzielające prolaktynę (nazywamy to "prolactinoma")
-Inne guzy wewnątrzczaszkowe uciskające na tzw. szypułę przysadki (coś, czym przysadka łączy się z resztą mózgu)
Powyższe przyczyny zostały uszeregowane według częstości występowania, zatem jeżeli zostanie u Ciebie wykryty podwyższony poziom prolaktyny, warto zrobić dokładniejsze badania by poznać przyczynę. W wiekszości % działu 14-ego będzie to pkt1.
Hiperprolaktynemia to dość częsta przypadłość. Jeżeli zostanie stwierdzona - obowiązkowy jest kontakt z kompetentnym lekarzem, który opanuje sytuację:
-Wykluczy inne choroby (przede wszystkim niedoczynność tarczycy)
-Zastanowi się nad lekami, które zażywasz - podejmie decyzję o ich odstawieniu lub o dalszym leczeniu mimo hiperprolaktynemii. (wiemy jakie to m.in. leki)
-Jeżeli jest podejrzenie gruczolaka przysadki lub innych zmian wewnątrzczaszkowych - skieruje na badanie rezonansu magnetycznego glowy (MRI)

Leczenie hiperprolaktynemii (czyli spawa najwazniejsza dla działu ):
leki:
Bromokryptyna (Bromergon, Ergolaktyna, Parlodel) - tani, skuteczny lek, ale czasami wywołuje zawroty głowy, nudności i inne nieprzyjemne objawy. Dlatego zalecamy przyjęcie leku tuż przed spaniem. Dolegliwości te mogą ustąpić po paru dniach albo wcale.
Norprolac (nazwa chemiczna Carbegolid) skuteczny, drogi, pozbawiony objawów ubocznych.
Dostinex (nazwa chemiczna Quinagolid) skuteczny, bardzo drogi, pozbawiony objawów ubocznych, zażywanie tylko 2 x w tyg (albo jeszcze rzadziej!)

Co do guzów wewnątrzczaszkowych - zasadniczo nie operuje się prolactinoma! Guzki te (nawet duże) w większości przypadków pięknie zmniejszają się po w.w lekach! Ich wielkość zazwyczaj jest proporcjonalna do wydzielania prolaktyny co ułatwia leczenie i kontrolę.
Inne guzy wewnątrzczaszkowe, w których hiperprolaktynemia jest tylko sprawą uboczną - oczywiście się operuje.

Dzieki. Sog w innym dziale pojdzie.

Damianciu nie śpi

sog

Sog, a znasz zostosowanie tych dwoch ostatnich lekow w bb? Ciekawi mnie czy dawki skuteczna dla nas rowniez pozbawione bylby efektow ubocznych i mialy 100% skutecznosc, jezeli tak to branie deci w koncu nabralo by sensu, zero problemow z libido i gino progesteronowym, a za***ista sprawa na stawy i regeneracje!

ludzie pytają o gino po dece czy trenie przyda sie, ale jak w praktyce zastosowanie tych lekow
sog

Dostinex:

8tabletek - 350zł

Kabergolina
cabergoline
antilactagogum, antiprolactinicum
G02CB
Działanie: Pochodna ergoliny bezpośrednio pobudzająca receptor dopaminowy D2 w komórkach przedniego płata przysadki. Hamuje w ten sposób uwalnianie prolaktyny, zmniejszając jej stężenie w surowicy znacznie i długotrwale, co prowadzi do zapobieżenia lub zahamowania laktacji. W większych dawkach lek wykazuje ośrodkowe działanie dopaminergiczne. Zmniejszenie stężenia prolaktyny w surowicy pojawia się 3 h po podaniu i utrzymuje przez 7-28 dni u osób zdrowych i pacjentów z hiperprolaktynemią oraz 14-21 dni w połogu. Po podaniu p.o. wchłanianie następuje szybko, tmax wynosi 0,5-4 h, stopień wiązania z białkami osocza 41-42%. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Metabolizm zachodzi w wątrobie, głównie na drodze hydrolizy. t1/2 wynosi 63-68 h u osób zdrowych i 79-115 h u pacjentów z hiperprolaktynemią. Wydalanie następuje głównie z kałem i częściowo z moczem. Niewydolność nerek nie zmniejsza wydalania kabergoliny. Ciężka niewydolność wątroby powoduje zwiększenie AUC leku.

Wskazania: Hamowanie laktacji, zaburzenia związane z nadmiernym wydzielaniem prolaktyny (zaburzenia miesiączkowania, brak jajeczkowania, mlekotok; także w leczeniu gruczolaka przysadki, idiopatycznej hiperprolaktynemii i zespołu pustego siodła tureckiego związanego z hiperprolaktynemią). Polecany szczególnie w przypadku nietolerancji bromokryptyny. Kabergolina jest również stosowana w chorobie Parkinsona (monoterapia i leczenie skojarzone z lewodopą i inhibitorem dekarboksylazy; w polsce preparaty posiadające rejestrację w tym wskazaniu nie są dostępne).

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub alkaloidy sporyszu, zatrucie ciążowe, stan przedrzucawkowy i rzucawka. We wskazaniach innych niż choroba Parkinsona nie należy stosować u osób z ciężką niewydolnością wątroby. U chorych na chorobę Parkinsona z ciężką niewydolnością wątroby dawki należy zmniejszyć. Ostrożnie w przypadku współistnienia chorób układu sercowo-naczyniowego, zespołu Raynauda, niewydolności wątroby lub nerek, choroby wrzodowej, krwawienia z przewodu pokarmowego, poważnych chorób psychicznych (szczególnie psychozy). W przypadku długotrwałego stosowania ostrożnie u osób z wywiadem lub objawami wskazującymi na występowanie chorób przebiegających z włóknieniem tkanki płucnej. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciążę, skuteczne metody antykoncepcji należy stosować przynajmniej przez miesiąc po zakończeniu leczenia. Podczas leczenia zaleca się regularną kontrolę ginekologiczną (w tym badanie cytologiczne szyjki macicy i endometrium). Brak odpowiednich badań u pacjentek do 16. rż.

Interakcje: Nie stosować równolegle z antagonistami dopaminy (m.in. pochodne fenotiazyny, pochodne butyrofenonu i tioksantenu, metoklopramid) ani antybiotykami makrolidowymi. Podczas długotrwałego leczenia kabergoliną nie należy stosować alkaloidów sporyszu. Ostrożnie podczas równoległego stosowania z lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze (kontrolować ciśnienie, szczególnie na początku leczenia).

Działanie niepożądane: Działania niepożądane występują u ok. 14% leczonych kabergoliną w celu zahamowania lub przerwania laktacji, mają małe lub umiarkowane nasilenie i trwają krótko. Najczęstsze: zawroty i bóle głowy, nudności, bóle brzucha. Rzadko: kołatanie serca, senność, krwawienie z nosa, przemijające niedowidzenie połowicze. U leczonych kabergoliną z powodu hiperprolaktynemii występują: zawroty i bóle głowy, nudności, bóle brzucha, objawy niestrawności, nieżyt żołądka, zaparcie, wymioty, ból w klatce piersiowej, nagłe zaczerwienienia twarzy, uczucie mrowienia, spadki ciśnienia tętniczego; działania te występują zwykle w okresie pierwszych 2 tyg. leczenia, później zazwyczaj ustępują. U chorych leczonych z powodu choroby Parkinsona w monoterapii najczęściej występowały zaburzenia snu, dyskinezy, omamy, nudności, wymioty, zaburzenia trawienia, zapalenie żołądka, zaparcia, zawroty głowy, niedociśnienie, obrzęk obwodowy. U chorych leczonych z powodu choroby Parkinsona w skojarzeniu z lewodopą i inhibitorem dekarboksylazy najczęściej występowały dyskinezy, hiperkinezy, omamy, dezorientacja, nudności, wymioty, zaburzenia trawienia, zapalenie żołądka, zawroty głowy, niedociśnienie, obrzęk obwodowy, niekiedy także wysięk opłucnowy, włóknienie płuc, choroba wieńcowa, erytromelalgia, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, hematokrytu i liczby erytrocytów. Przedawkowanie: nasilone nudności, wymioty, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, spadek ciśnienia tętniczego, splątanie, psychoza; zaleca się płukanie żołądka, leczenie objawowe i ewentualnie podanie antagonisty dopaminy.

Ciąża i laktacja: Kategoria B. Ze względu na brak odpowiednich danych należy stosować kabergolinę u kobiet ciężarnych jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Kobiety nie powinny zachodzić w ciążę przez mies. po zakończeniu leczenia. Nie należy stosować u pacjentek, które zdecydowały się na kontynuację karmienia piersią.

Dawkowanie: P.o. najlepiej podczas posiłków; tabletki są podzielne. Hamowanie laktacji: 1 mg w 1 dawce w 1. dniu po porodzie. Przerwanie laktacji: 0,25 mg co 12 h przez 2 dni. Zaburzenia związane z nadmiernym wydzielaniem prolaktyny: początkowo 0,5 mg/tydz. w 1 dawce lub 2 dawkach podzielonych; dawkę należy zwiększać w odstępach miesięcznych (najlepiej o 0,5 mg/tydz.) do uzyskania pożądanego efektu. Dawka terapeutyczna wynosi 0,25-2 mg/tydz., zwykle 1 mg/tydz., stosowano dawki do 4,5 mg/tydz. Choroba Parkinsona. Monoterapia. Początkowo 0,5 mg/d, dawkę dobową zwiększać stopniowo o 0,5-1 mg początkowo co tydzień, następnie raz na 2 tyg.; zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 2-4 mg/d, u niektórych chorych do 20 mg/d. W skojarzeniu z lewodopą i inhibitorem dekarboksylazy. Początkowo 1 mg/d, dawkę dobową zwiększać stopniowo o 0,5-1 mg początkowo co tydzień, następnie raz na 2 tyg.; zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 2-6 mg/d; w miarę zwiększania dawki kabergoliny należy zmniejszać dawkę lewodopy.

Uwagi: W trakcie stosowania leku mogą wystąpić epizody nagłej senności lub snu (w ciągu dnia), co może znacznie ograniczać lub znosić zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.


zródło: www.mp.pl 

Norprolac tabl. 0,15 mg 30 tabl. Ferring GmbH 268.53 -

Działanie: Wybiórczy agonista receptora dopaminowego D2 o odmiennej strukturze niż alkaloidy sporyszu i ergolina. Hamuje wydzielanie prolaktyny, nie zmniejsza prawidłowych stężeń innych hormonów przysadki, jednak u niektórych osób może wystąpić krótkotrwałe zwiększenie stężenia hormonu wzrostu o nieznanym znaczeniu klinicznym. Stosowany przez długi czas zmniejsza wielkość lub hamuje wzrost mikro- i makrogruczolaków przysadki wydzielających prolaktynę (prolactinoma). Zmniejszenie stężenia prolaktyny występuje 2 h po podaniu leku, największe nasilenie działania - 4-6 h po podaniu. Działanie utrzymuje się przez 24 h. Dawki większe niż 50 mg nie zmniejszają dodatkowo stężenia prolaktyny, jednak wydłużają czas, w którym jest ono zmniejszone. Chinagolid dobrze i szybko się wchłania po podaniu p.o. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 90%. 95% dawki wydalane jest w postaci metabolitów, w równym stopniu z moczem i kałem. Terminalny t1/2 wynosi 11,5 h, t1/2 w stanie równowagi - 17 h.

Wskazania: Hiperprolaktynemia (samoistna lub spowodowana przez mikro- lub makrogruczolaka przysadki).

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, upośledzenie czynności nerek lub wątroby. Brak danych na temat stosowania u dzieci i osób w podeszłym wieku. Ostrożnie u osób z epizodami psychotycznymi w wywiadzie. Stosowanie chinagolidu może przywrócić płodność, w związku z tym kobiety w wieku rozrodczym, które nie zamierzają zajść w ciążę, powinny stosować mechaniczne, skuteczne metody antykoncepcji. Ze względu na potencjalne działanie hipotensyjne należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych. W pierwszych dniach leczenia i po zwiększeniu dawki zaleca się pomiar ciśnienia tętniczego w pozycji leżącej i stojącej.

Interakcje: Brak doniesień o interakcjach z innymi lekami. Teoretycznie możliwa (choć mało prawdopodobna) jest interakcja z lekami o działaniu antagonistycznym względem dopaminy i wpływających na receptory 5-HT. Alkohol może zmniejszać tolerancję chinagolidu.

Działanie niepożądane: Zwykle nie wymagają zaprzestania podawania leku i ustępują samoistnie. Najczęściej występują (głównie w pierwszych dniach leczenia i po zwiększeniu dawki): nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, uczucie zmęczenia. Rzadziej mogą wystąpić: brak łaknienia, bóle brzucha, zaparcia, biegunki, bezsenność, obrzęki, zaczerwienienie twarzy, upośledzenie drożności nosa, niedociśnienie. Niedociśnienie ortostatyczne może spowodować omdlenie. W pojedynczych przypadkach - ostra psychoza ustępująca po odstawieniu leku. Brak danych na temat przedawkowania chinagolidu (prawdopodobne objawy to nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, senność, niedociśnienie, omdlenie - leczenie objawowe).

Ciąża i laktacja: W badaniach na zwierzętach nie wykazano szkodliwego wpływu chinagolidu na płód. Brak odpowiednich badań z udziałem ludzi. Zaleca się zaprzestanie podawania chinagolidu po potwierdzeniu ciąży. Przenikalność do pokarmu kobiecego nieznana. Lek hamuje laktację, jednak w razie jej utrzymywania się, nie zaleca się karmienia piersią.

Dawkowanie: Indywidualne. Dawkę należy zwiększać stopniowo (opakowanie „startowe”). Lek podaje się przed snem z niewielką ilością pokarmu. Zwykle 25 mg/d przez pierwsze 3 dni, następnie 50 mg/d przez 3 dni, od 7. dnia - 75 mg/d. Dawkę tę można stopniowo zwiększać do uzyskania odpowiedniego efektu leczniczego. Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 75-150 mg/d, u części chorych konieczne jest stosowanie dawki przynajmniej 300 mg/d (można wówczas zwiększać dawkę o 75-150 mg w odstępach nie krótszych niż 4 tyg.).

Uwagi: W trakcie stosowania leku mogą wystąpić epizody nagłej senności lub snu (w ciągu dnia), co może znacznie upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu


zródło: www.mp.pl

Witam,

Od 8 lat jestem leczona bromergonem (norprolac był przeze mnie nietolerowany) i niestety okazuje sie ostatnio, że już nie pomaga. Poziom prolaktyny jest podwyższony 6 krotnie, rezonans nie wykrył guza, tarczyca w porządku, czyli wynika, że mam hiperprolaktynemię czynnościową.
Pytano mnie, czy chce się leczyć z zachowaniem płodności, czy bez, mam więc pytanie.
1. czy leczenie bez zachowania płodności jest nieodwracalne?
2. Czy jest ono długie, wymaga brania leków przez kolejne lata?
3. Czy organizm przejdzie w stan podobny do menopauzy i spowoduje to przyspieszone starzenie? (mam 35 lat)
4. Co - oprócz bezpłodności_ może spowodowac nieleczenie hiperprolaktynemii? Słyszałam, że może przyczyniac sie do raka piersi, czy to prawda??

dziekuje za pomoc

witam,
prolaktyna? kur... nie polecam, ja bralem gasprid, dorzucono mi w szpitalu meteoclopramid a pozniej sulpiryd, po miechu proby odstawienia konczyly sie niezla jazda, a po 4 dniach musialemznowu zaczac brac, bo mialem depresje z myslami samobojczymy. Mysliscie, ze wtedy po odstwieniu najlepiej dopamine brac troche?

Czy zmniejszenie prolaktyny np: bromergonem pozwoli pozbyć się ginekomastii trwającej z 3-4 lata z przerostem gruczołu ? Zrobiłem USG i nie mam zadnych guzkow tylko niewielki gruczoł 9 mm z obu stron.