Prośba o wypełnienie ankiety!

Widzisz Markos, chodzi mi o to, że temat mam narzucony niejako kierunkiem studiów. Dlatego jest kwestia wychowania. Ja trenowałem SW przez 5 lat i te trening miał dla mnie znaczenie i powiedzmy, że w pewien sposób ukształtował (ale nie ukrywam dużo zależy od trenera). Ja chce tylko wykazać, że SW w pewnych aspektach wychowują. Pisałem już pracę na temat wpływu SW na poziom przejawianej agresji. Fajna sprawa.

To oczywiste, że pisząc pracę z pedagogiki musi ona traktować o wychowaniu, tak samo jak na ekonomii o finansowaniu np. klubów etc.
Pozwól, że zadam Ci kilka pytań:
- w jakim sensie SW wychowują?
- na czym polega różnica w wychowaniu poprzez SW a np. przez kolarstwo szosowe lub piłka nożna?
- wychowanie, to oddziaływanie przez wychowawcę na sferę aksjologiczną wychowanka, więc jakie aksjologie wynikają z SW i czy nie ma ich w innych dyscyplinach sportowych?
- czy zawsze SW wywierają wpływ na wychowanie adepta?
- jak wytłumaczyć agresję na zawodach sportowych? Wszak ten kto nadstawia drugi policzek nie ma szans na zdobycie, np. mistrzostwa Polski np. w kickboxingu
- czy SW są w stanie wpłynąć na umysł socjopaty na tyle, by stał się on "normalnym" człowiekiem?

Zmieniony przez - MarKosTSD w dniu 2011-05-11 22:26:22

Pytania, które zadajesz są dobre na długą debatę. Przeczytałeś jakąkolwiek książkę, bądź artykuł prof. Cynarskiego? Polecam. Ja chcę tutaj zaznaczyć, że SW mają pewne aspekty wychowawcze, nie mówię tu o sportach walki, ale o tradycyjnych SW opartych właśnie na wartościach. Nie wykluczam, tych sportów walki, które również korzystają z dorobku kulturowego SW. Wychowawczym aspektem SW jest choćby nauka panowania nad sobą własnym ciałem, emocjami. Nauka współpracy w grupie, odpowiedzialności za siebie i za partnera z którym ćwiczę. Dość dużo by tu tego wymieniać. To jest dobry temat na konferencję naukową.

Poszło.
Lepiej zrób z tego dobry użytek bo powoli kończy mi się tusz na te wszystkie ankiety

Zmieniony przez - wirda w dniu 2011-05-11 23:04:46

Nie ma problemy, możemy podyskutować, lubię rozmawiać i pisać Dyskutujmy, po to jest forum. Mi mądre osoby na forum otworzyły oczy na wiele aspektów. Nie przejmuj się, że możesz zmienić zdanie na jakiś temat - może warto.

Owszem przeczytałem - prawdę mówiąc moja magisterka była inspirowana jego książką ( "Teoria i praktyka dalekowschodnich sztuk walki w perspektywie europejskiej"->"Humanistyczna teoria sztuk walki"). Nie chwaląc się, w profesorem Cynarskim jestem w stałym kontakcie, znamy się i należę do SIP i kolegium dan http://www.idokan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=318&Itemid=77&lang=pl

Sam przymierzam się do pisania pracy pod kierunkiem profesora Cynarskiego - póki co czekam, aż moje poglądy dojrzeją.

Więc wracam do wątku. O jakich tradycyjnych sztukach walki mówisz? Konkretnie. O jakich wartości płynących z tradycyjnych sztuk walki mówisz?

Czy współpracy nie uczy siatkówka, piłka nożna? Czy szachista, który daje się ponieść emocjom może wygrać partię? Czy bokser, który dostał silny cios nie opanuje emocji i nie myśli taktycznie ma jeszcze jakąkolwiek szansę na wygranie pojedynku?

Dzięki Wirda! Na pewno zrobię z tego użytek!

Markos, jutro z Tobą chętnie podyskutuje, dzisiaj jestem w trakcie pisania magisterki od strony teoretycznej, także mam trochę roboty. ale jutro po pracy chętnie z Tobą podyskutuje. Ja się nie boję zmiany poglądów, ja się staram sprawdzić, jakie aspekty wychowania pojawiają się w DSW.

No i jak tam idzie pisanie magisterki od strony teoretycznej?

Chętnie dowiem się, co myślisz na temat zadanych przeze mnie pytań

Nie wiem czy nie za późno, ale też wypełniłem

Hej Markos wybacz, że dopiero tera, ale u mnie krucho z czasem;) Ja nie przeczę, że siatkówka czegoś uczy, podobnie jak piłka nożna w końcu są to sporty wykorzystywane w zajęciach wychowania fizycznego i jak nazwa wskazuję mają one wychowywać... Ja nie próbuję udowodnić, że żaden inny sport nie ma walorów wychowawczych. Jeśli chodzi o "nastawianie drugiego policzka", to rodzice Cię wychowali, że powinieneś zawsze nadstawiać drugi policzek? To jest typowa wartość chrześcijańska i tu wkraczamy na temat religii, a to akurat jest kwestia wyznania. Ja jestem zdania, że kiedy nie jest konieczne, to nie należy używać siły nawet w obronie i takie założenia przekazywał mój trener.