Marlin
K-Mg-Zn informacje
nie jestem autorem informacji tu zamieszczonych, zbierane one były przez jakiś okres czasu także nawet nie pamiętam linkow do stonki z których je wklejałem ( miały one służyć tylko dla mnie ale postanowiłem się podzielić może komuś się przyda chociaż jakaś część )
Pozdrawiam
Potas
Podstawowe informacje
Potas bezpośrednio związany jest z sodem i zapewnia prawidłową gospodarkę wodną organizmu. Uważa się, że jest także niezbędny do prawidłowego spalania węglowodanów i białek.
Zapotrzebowanie
Potas jest bardzo rozpowszechnionym pierwiastkiem w przyrodzie. Dla dorosłych zaleca się 2000 mg na dobę. Obecnie jednak wielu dietetyków zaleca nie mniej niż 3500 mg na dobę. Taka ilość ogranicza ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego.
Źródło:
• Większość owoców (banany, sok pomarańczowy)
• Warzywa - ziemniaki
• Nabiał - jogurt
• Ryby
• Mięso
• Drób
Im pokarm uboższy w tłuszcze, tym bardziej bogaty w potas.
Niedobory
Objawy:
Pobudzenie, osłabienie, wymioty, mdłości, zaburzenia zachowania, nieregularne bicie serca. Potas jest zdecydowanie mniej eliminowany z potem niż podczas przedłużających się wymiotów, biegunki, stosowania leków odwadniających.
Ważne informacje
Potas przechodzi do wody podczas gotowania pokarmów.
Zarówno leki przeczyszczające, jak i leki na odwodnienie wypłukują potas z organizmu - powinny być one stosowane pod ścisła kontrolą lekarza. Istnieją leki odwadniające oszczędzające potas - wówczas należy często kontrolować jego poziom w organizmie. Kontrole są także wskazane w przypadku brania leków takich jak furosemid, czy hydroksychlorotiazyd (diuretyki nie oszczędzające potasu). Dieta bogata w banany, ziemniaki i sok pomarańczowy powinna szybko pokryć wszelkie straty potasu związane z przyjmowaniem leków.
Magnez
Podstawowe informacje
Magnez jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest materiałem budulcowym zębów i kości. Bierze udział w przemianie węglowodanów, białek i tłuszczy, aktywuje ponad 300 enzymów komórkowych szczególnie tych współdziałających z witaminami B, witaminą C i E . Magnez pomaga także w wbudowywaniu wapnia do szkliwa zębowego.
Zapotrzebowanie
• Niemowlęta
Od urodzenia do 6 miesiąca życia 30 mg dziennie
• Dzieci
Od roku do 3 lat 80 mg dziennie
Od 4 lat do 8 lat 130 mg dziennie
Od 9 lat do 13 lat 240 mg dziennie
• Mężczyźni i chłopcy
Od 14 roku życia do 18 lat 410 mg dziennie
Od 19 do 30 lat 400 mg dziennie
Od 31 wzwyż 420 mg dziennie
• Kobiety i dziewczęta
Od 14 do 18 roku życia 360 mg dziennie
Od 19 do 30 roku życia 310 mg dziennie
Od 31 roku życia wzwyż 320 mg dziennie
• Kobiety w ciąży
Około 350 mg dziennie
• Kobiety karmiące
Około 310 mg dziennie
Źródła:
• Zielone warzywa
• Awokado
• Banany
• Czekolada
• Ziarno zboża
• Orzechy
• Mleko
Niedobory
Objawy:Osłabienie siły mięśni, drżenie mięśni, osłabienie kończyn, wymioty, nudności, napadowe bicie serca. Niedobory są bardzo rzadko spotykane, niekiedy możemy zaobserwować w chorobie alkoholowej, schorzeniach nerek, nadużywaniu diuretyków, wymiotach i biegunce.
Przedawkowanie i objawy uboczne:
Zbyt duża ilość magnezu może powodować wymioty i nudności. Niekiedy występuje obniżenie ciśnienia tętniczego, senność, mrowienie kończyn.
Cynk (Zn)
Własności
Cynk spełnia szereg podstawowych funkcji w organizmach. Jako składnik różnych enzymów (lub ich aktywator) bierze udział w metabolizmie białek i węglowodanów oraz przypuszczalnie tłuszczy. Przyswajanie go przez organizm jest bardzo różne, w zależności od jakości pożywienia oraz interakcji zachodzących między cynkiem a innymi pierwiastkami Cynk odgrywa także istotną rolę w funkcjonowaniu układu rozrodczego, zwłaszcza u mężczyzn, oraz działa odtruwająco (antagonista kadmu i ołowiu). Istotny metabolicznie antagonizm zaznacza się między Zn-Cd i Zn-Cu. Poza tym wapń i magnez mogą działać ograniczająco na wchłanianie tego metalu Cynk jest niezbędny do syntezy białek, jest ważnym składnikiem enzymów trawiennych, bierze udział w magazynowaniu insuliny, wspomaga system immunologiczny. Cynk bierze udział w utrzymaniu równowagi innych pierwiastków śladowych jak manganu, magnezu, selenu i miedzi.. Korzystne działanie cynku na organizmy polega, poza ogólną poprawą metabolizmu, na przyspieszeniu gojenia ran, zwłaszcza ubytków skóry, poprawie sprawności umysłowej oraz na ochronie plamki żółtej oka przed zmianami zwyrodnieniowymi.
Brak
W deficycie cynku pierwszymi objawami są: kurza ślepota, brak apetytu, brak popędu płciowego, niedostateczne wykształcenie cech płciowych, brak wewnętrznego "napędu", choroby skór, drżenie kończyn, karłowatość, łamliwe paznokcie, łamliwość i wypadanie włosów, niedobór pigmentu , objawy starzenia się, podatność na zakażenie, przedłużająca się suchość oczu, rozstępy w skórze, stany depresyjne, stany zagubienia, upośledzenie możliwości ruchowych i trudności z chodzeniem, upośledzenie smaku, wydłużony czas gojenia się ran, zaburzenia miesiączkowania, zwłaszcza u młodych kobiet, zaburzenia mowy, zaburzenia wzrostu, uczucie znużenia Uwaga! Przy niedoborze cynku występuje natychmiast spowolnienie procesów wzrostu. Szybko też występują dolegliwości jak nagłe pojawienie się zmarszczek, fałd skórnych i "kurzych łapek". Objawami niedoboru są również, znaczny wzrost tolerancji na glukozę, zmiany w gospodarce hormonalnej i aktywności enzymów, zwiększone niebezpieczeństwo infekcji, cukrzyca.
Nadmiar
Działanie toksyczne: Nadmierne spożycie może mieć skutki uboczne Szkodliwość cynku jest związana przede wszystkim z wtórnym deficytem miedzi i nie wywołuje objawów specyficznych. Ostre zatrucie cynkiem powoduje osłabienie, wymioty i niedokrwistość. Nadmiar tego metalu w organizmach zwierzęcych uważa się za jedną z przyczyn zmian nowotworowych. Zatrucia ludzi cynkiem następują głównie w wyniku spożycia owoców lub warzyw opryskiwanych preparatami cynkowymi lub produktów przechowywanych w naczyniach cynkowych.
Dawka
Łatwo dostępny cynk występuje w mleku .W kobiecym mleku zawartość wynosi 0, 4-8 mg/l), ponieważ występuje w połączeniach z drobnocząsteczkowymi białkami. Dzienne zapotrzebowanie cynku przez człowieka dorosłego wynosi średnio 15 mg. Cynk dostarczany z pożywieniem może pokryć zapotrzebowanie pod warunkiem dobrego wchłaniania. Zapotrzebowanie zwierząt pokrywają rośliny o zawartości o zawartości około 30 ppm Zn.
Metabolizm potasu.
Ogólna zawartość potasu w organiźmie wynosi przeciętnie 3500 mEq, z czego większość (98%) zlokalizowana jest w komórkach, głównie mięśniowych. Potas pozakomórkowy w ilości około 70 mEq stanowi tylko małą część (2%) całkowitych zasobów ustrojowych. Stężenie potasu w surowicy waha się od 3,8 do 5,6 mEq/l, natomiast w obrębie komórek od 140 do 150 mEq/l. Ta różnica stężeń, decydująca o potencjale spoczynkowym błon komórkowych, utrzymywana jest dzięki aktywności pompy (Na-KATP-azy) nieustannie transportującej jon sodowy na zewnątrz komórki, a jon potasowy do wewnątrz.
Przeciętnie zjadamy dziennie 100 mEq potasu. Jest on całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, ale tylko około 10mEq jest wydalane z kałem. Większość, około 90 mEq potasu wydala się z moczem. Wydalanie nerkowe potasu podlega licznym regulacjom, dzięki czemu bilans potasowy przy sprawnych nerkach jest zróżnicowany. Potas przesączany w klębkach nerkowych jest całkowicie wchłaniany zwrotnie w cewce krętej proksymalnej. Następnie dochodzi do wydzielenia jonów potasowych do światła cewki krętej dystalnej na zasadzie wymiany z jonem sodowym. Proces ten, kontrolowany w dużej mierze przez aldosteron, decyduje o wielkości wydalania nerkowego potasu. Ponadto na wydalanie potasu z moczem ma wpływ jego podaż, ilość moczu i sodu docierająca do cewki krętej dystalnej oraz zmiany równowagi kwasowo-zasadowej.
Drugim obok wydalania nerkowego mechanizmem utrzymującym stałe stężenie potasu w surowicy jest ciągła wymiana tych jonów pomiędzy przestrzenią zewnątrz i wewnątrzkomórkową. Zapobiega to nagłym zwyżkom poziomu potasu podczas jego podaży, mimo małej ilości potasu w przestrzeni pozakomórkowej. Teoretycznie, gdyby ten mechanizm nie funkcjonował, wzrost zawartości potasu pozakomórkowego o 1% jego ogólnej ilości w organiźmie spowodowałby wzrost stężenia potasu w surowicy aż o 50%. Szereg czynników wymienionych w tabeli I nasila napływ jonów potasowych do komórki.
Tabela I. Czynniki obniżające poziom potasu poprzez zwiększenie jego napływu do komórki.
* Insulina * Katechlaminy (receptory beta-2)
* Aldosteron * Ostra zasadowica oddechowa
* Zasadowica metaboliczna * Podanie dwuwęglanów
Z klinicznego punktu widzenia istotny jest wpływ równowagi kwasowo-zasadowej i insuliny na ten proces. W przypadkach podwyższonego pH jon H+ wychodzi z komórki, a jon K+ wchodzi na jego miejsce. Tym samym zasadowicy towarzyszy hipokaliemia. W przypadkach kwasicy dochodzi do sytuacji odwrotnej (H+ do komórki, K+ z komórki) i wytworzenia hiperkaliemi pomimo często obniżonej zawartości ogólnoustrojowej potasu. Sytuacja ta jest szczególnie groźna w kwasicy cukrzycowej. Podjęcie leczenia insuliną bez jednoczesnego uzupełniania zasobów potasu prowadzi do gwałtownego obniżenia jego poziomu w surowicy i groźnej dla życia hipokaliemi ponieważ insulina nasila transport dokomórkowy potasu.
CZY WSPÓŁDZIAŁANIE CYNKU I MAGNEZU NASILA METABOLIZM I ANABOLIZM W ORGANIZMIE?
Połączenie cynku i magnezu, dwóch pierwiastków, których skądinąd brakuje sportowcom, może zwiększac poziom hormonów anabolicznych. Magnez wchodzi w skład ponad 300 enzymów - białek przyspieszających reakcje chemiczne - a cynk potrzebny jest do prawidłowego trawienia, czynności enzymatycznych i do produkcji niektórych hormonów. Te dwa minerały niezbędne są dla zapewnienia optymalnego metabolizmu, więc gdy ich brak, metabolizm może ulec zwolnieniu.
Jeśli chodzi o cynk, szacuje się, że około 30% dorosłych ma niedobór tego pierwiastka. Dlaczego to taki problem? Otóż poziom testosteronu jest częściowo regulowany przez cynk, dlatego w przypadku niedoboru cynku może dojść do obniżenia poziomu testosteronu we krwi. A to nie jest dobre dla mięśni!
Można by sądzić, że jeśli się je dużo mięsa, które jest bogate w cynk,wówczas będzie się mieć dużo cynku. Ale gdy się intensywnie trenuje, wówczas łatwo o niedobór tego pierwiastka. Ostatnie badania wykazały, że biegacze i koszykarze mogą tracic cynk z powodu ćwiczeń.
Badacze wykazali również, że u marynarzy z 66 Navy SEAL, pięciodniowy okres intensywnego treningu wywoływał znaczący, 33% spadek poziomu cynku we krwi. U biegaczy, którzy przyjmowali 25mg cynku i 1,5mg miedzi przez pięć dni zaobserwowano, że cynk działał silnie przeciwutleniajaco. Zatem intensywny trening w połączeniu ze zbyt małym spożyciem cynku moze doprowadzić do spadku poziomu testosteronu i zwiększenia uszkodzen wywołanych działaniem wolnych rodników.
Nie jest znany sposób, w jaki cynk reguluje poziom testosteronu we krwi, choć proponuje się tu szereg teorii. Cynk może zwiększać konwersję androstendionu do testosteronu, może również mieć wpływ na zmniejszenie szybkości wątrobowej konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu.
Jeśli chodzi o magnez, to jego wszechobecność powoduje, że jest on ważnym pierwiastkiem. Jednakże pozyskanie go z diety może być jeszcze bardziej problematyczne, gdyz do najbogatszych źródeł magnezu należą nieprzetworzone ziarna i orzechy. Ale nie poddawajmy się, bo magnez może działać ergogennie. Np. podawanie asparaginianu magnezu przez 14 dni (365mg dziennie) zmniejsza ilość kortyzolu, "hormonu stresowego" we krwi o 25% u osób jeżdżących na rowerze. Ponadto studenci medycyny, którzy brali magnez po 12-godzinnym poście mieli niższy poziom kortyzolu niż grupa kontrolna. Zatem teoretycznie magnez działa antykatabolicznie, skoro wiadomo, że wysoki poziom kortyzolu powoduje rozpad białek mięśniowych.
SILNE POŁĄCZENIE
Jasne, że potrzeba nam zarówno cynku, jak i magnezu, ale co się stanie gdy je połączymy? Na ostatnim posiedzeniu Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, prezentowano wstępne obserwacje na temat kombinacji cynku i magnezu. 27 piłkarzom podawano albo cynk z magnezem (30mg asparaginianu cynku, 450mg asparaginianu magnezu i 10,5mg witaminy B6) albo placebo (12 osób dostało cynk z magnezem, 15 osób dostało placebo). Po 8 tygodniach poziom siły mierzony na izokinetycznym przyrządzie do pomiaru siły wzrósł o 12-18% w grupie cynku z magnezem i o 5-9% w grupie placebo.
Ponadto poziomy całkowitego i wolnego testosteronu zwiększyły sie kolejno o 32% i o 34% w grupie przyjmującej suplementy, podczas gdy w grupie placebo zaobserwowno spadek o 11% i o 10%. W grupie cynku i magnezu zaobserwowano również lekki wzrost (o 4%) poziomu insulinopodobnego czynnika wzrostu-1, podczas gdy w grupie placebo wystapił spadek o 22%.
Z pracy tej wynikają daleko idace implikacje; wzrost poziomu testosteronu i IGF-1 w osoczu nie jest zjawiskiem trywialnym. Obydwie te substancje działają silnie anabolicznie i są niezbędne dla przyrostu masy mięśniowej. Choć prace te są całkiem interesujące, to jednak przyszłość pokaże o to, by beztłuszczowa masa ciała rosła, a masa tkanki tłuszczowej malała. Jednakże to dobry znak, gdy poziom IGF-1 i testosteronu idą w górę. Czy oznacza to, że sportowcy powinni stosować suplementy cynku i magnezu? Jest oczywiste, że intensywny trening zwiększa zapotrzebowanie na oba te materiały. Połykanie ich w pigułce w ilości zalecanego dziennego zapotrzebowania nie zaszkodzi, ale bez przesady. Lorrie Brilla, fizjolog sportu z Western Washington University radzi nie przekraczać dawki 30mg cynku dziennie ani 6-8mg/kg wagi ciała magnezu dziennie
nie jestem autorem informacji tu zamieszczonych, zbierane one były przez jakiś okres czasu także nawet nie pamiętam linkow do stonki z których je wklejałem ( miały one służyć tylko dla mnie ale postanowiłem się podzielić może komuś się przyda chociaż jakaś część )
Pozdrawiam
Potas
Podstawowe informacje
Potas bezpośrednio związany jest z sodem i zapewnia prawidłową gospodarkę wodną organizmu. Uważa się, że jest także niezbędny do prawidłowego spalania węglowodanów i białek.
Zapotrzebowanie
Potas jest bardzo rozpowszechnionym pierwiastkiem w przyrodzie. Dla dorosłych zaleca się 2000 mg na dobę. Obecnie jednak wielu dietetyków zaleca nie mniej niż 3500 mg na dobę. Taka ilość ogranicza ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego.
Źródło:
• Większość owoców (banany, sok pomarańczowy)
• Warzywa - ziemniaki
• Nabiał - jogurt
• Ryby
• Mięso
• Drób
Im pokarm uboższy w tłuszcze, tym bardziej bogaty w potas.
Niedobory
Objawy:
Pobudzenie, osłabienie, wymioty, mdłości, zaburzenia zachowania, nieregularne bicie serca. Potas jest zdecydowanie mniej eliminowany z potem niż podczas przedłużających się wymiotów, biegunki, stosowania leków odwadniających.
Ważne informacje
Potas przechodzi do wody podczas gotowania pokarmów.
Zarówno leki przeczyszczające, jak i leki na odwodnienie wypłukują potas z organizmu - powinny być one stosowane pod ścisła kontrolą lekarza. Istnieją leki odwadniające oszczędzające potas - wówczas należy często kontrolować jego poziom w organizmie. Kontrole są także wskazane w przypadku brania leków takich jak furosemid, czy hydroksychlorotiazyd (diuretyki nie oszczędzające potasu). Dieta bogata w banany, ziemniaki i sok pomarańczowy powinna szybko pokryć wszelkie straty potasu związane z przyjmowaniem leków.
Magnez
Podstawowe informacje
Magnez jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest materiałem budulcowym zębów i kości. Bierze udział w przemianie węglowodanów, białek i tłuszczy, aktywuje ponad 300 enzymów komórkowych szczególnie tych współdziałających z witaminami B, witaminą C i E . Magnez pomaga także w wbudowywaniu wapnia do szkliwa zębowego.
Zapotrzebowanie
• Niemowlęta
Od urodzenia do 6 miesiąca życia 30 mg dziennie
• Dzieci
Od roku do 3 lat 80 mg dziennie
Od 4 lat do 8 lat 130 mg dziennie
Od 9 lat do 13 lat 240 mg dziennie
• Mężczyźni i chłopcy
Od 14 roku życia do 18 lat 410 mg dziennie
Od 19 do 30 lat 400 mg dziennie
Od 31 wzwyż 420 mg dziennie
• Kobiety i dziewczęta
Od 14 do 18 roku życia 360 mg dziennie
Od 19 do 30 roku życia 310 mg dziennie
Od 31 roku życia wzwyż 320 mg dziennie
• Kobiety w ciąży
Około 350 mg dziennie
• Kobiety karmiące
Około 310 mg dziennie
Źródła:
• Zielone warzywa
• Awokado
• Banany
• Czekolada
• Ziarno zboża
• Orzechy
• Mleko
Niedobory
Objawy:Osłabienie siły mięśni, drżenie mięśni, osłabienie kończyn, wymioty, nudności, napadowe bicie serca. Niedobory są bardzo rzadko spotykane, niekiedy możemy zaobserwować w chorobie alkoholowej, schorzeniach nerek, nadużywaniu diuretyków, wymiotach i biegunce.
Przedawkowanie i objawy uboczne:
Zbyt duża ilość magnezu może powodować wymioty i nudności. Niekiedy występuje obniżenie ciśnienia tętniczego, senność, mrowienie kończyn.
Cynk (Zn)
Własności
Cynk spełnia szereg podstawowych funkcji w organizmach. Jako składnik różnych enzymów (lub ich aktywator) bierze udział w metabolizmie białek i węglowodanów oraz przypuszczalnie tłuszczy. Przyswajanie go przez organizm jest bardzo różne, w zależności od jakości pożywienia oraz interakcji zachodzących między cynkiem a innymi pierwiastkami Cynk odgrywa także istotną rolę w funkcjonowaniu układu rozrodczego, zwłaszcza u mężczyzn, oraz działa odtruwająco (antagonista kadmu i ołowiu). Istotny metabolicznie antagonizm zaznacza się między Zn-Cd i Zn-Cu. Poza tym wapń i magnez mogą działać ograniczająco na wchłanianie tego metalu Cynk jest niezbędny do syntezy białek, jest ważnym składnikiem enzymów trawiennych, bierze udział w magazynowaniu insuliny, wspomaga system immunologiczny. Cynk bierze udział w utrzymaniu równowagi innych pierwiastków śladowych jak manganu, magnezu, selenu i miedzi.. Korzystne działanie cynku na organizmy polega, poza ogólną poprawą metabolizmu, na przyspieszeniu gojenia ran, zwłaszcza ubytków skóry, poprawie sprawności umysłowej oraz na ochronie plamki żółtej oka przed zmianami zwyrodnieniowymi.
Brak
W deficycie cynku pierwszymi objawami są: kurza ślepota, brak apetytu, brak popędu płciowego, niedostateczne wykształcenie cech płciowych, brak wewnętrznego "napędu", choroby skór, drżenie kończyn, karłowatość, łamliwe paznokcie, łamliwość i wypadanie włosów, niedobór pigmentu , objawy starzenia się, podatność na zakażenie, przedłużająca się suchość oczu, rozstępy w skórze, stany depresyjne, stany zagubienia, upośledzenie możliwości ruchowych i trudności z chodzeniem, upośledzenie smaku, wydłużony czas gojenia się ran, zaburzenia miesiączkowania, zwłaszcza u młodych kobiet, zaburzenia mowy, zaburzenia wzrostu, uczucie znużenia Uwaga! Przy niedoborze cynku występuje natychmiast spowolnienie procesów wzrostu. Szybko też występują dolegliwości jak nagłe pojawienie się zmarszczek, fałd skórnych i "kurzych łapek". Objawami niedoboru są również, znaczny wzrost tolerancji na glukozę, zmiany w gospodarce hormonalnej i aktywności enzymów, zwiększone niebezpieczeństwo infekcji, cukrzyca.
Nadmiar
Działanie toksyczne: Nadmierne spożycie może mieć skutki uboczne Szkodliwość cynku jest związana przede wszystkim z wtórnym deficytem miedzi i nie wywołuje objawów specyficznych. Ostre zatrucie cynkiem powoduje osłabienie, wymioty i niedokrwistość. Nadmiar tego metalu w organizmach zwierzęcych uważa się za jedną z przyczyn zmian nowotworowych. Zatrucia ludzi cynkiem następują głównie w wyniku spożycia owoców lub warzyw opryskiwanych preparatami cynkowymi lub produktów przechowywanych w naczyniach cynkowych.
Dawka
Łatwo dostępny cynk występuje w mleku .W kobiecym mleku zawartość wynosi 0, 4-8 mg/l), ponieważ występuje w połączeniach z drobnocząsteczkowymi białkami. Dzienne zapotrzebowanie cynku przez człowieka dorosłego wynosi średnio 15 mg. Cynk dostarczany z pożywieniem może pokryć zapotrzebowanie pod warunkiem dobrego wchłaniania. Zapotrzebowanie zwierząt pokrywają rośliny o zawartości o zawartości około 30 ppm Zn.
Metabolizm potasu.
Ogólna zawartość potasu w organiźmie wynosi przeciętnie 3500 mEq, z czego większość (98%) zlokalizowana jest w komórkach, głównie mięśniowych. Potas pozakomórkowy w ilości około 70 mEq stanowi tylko małą część (2%) całkowitych zasobów ustrojowych. Stężenie potasu w surowicy waha się od 3,8 do 5,6 mEq/l, natomiast w obrębie komórek od 140 do 150 mEq/l. Ta różnica stężeń, decydująca o potencjale spoczynkowym błon komórkowych, utrzymywana jest dzięki aktywności pompy (Na-KATP-azy) nieustannie transportującej jon sodowy na zewnątrz komórki, a jon potasowy do wewnątrz.
Przeciętnie zjadamy dziennie 100 mEq potasu. Jest on całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, ale tylko około 10mEq jest wydalane z kałem. Większość, około 90 mEq potasu wydala się z moczem. Wydalanie nerkowe potasu podlega licznym regulacjom, dzięki czemu bilans potasowy przy sprawnych nerkach jest zróżnicowany. Potas przesączany w klębkach nerkowych jest całkowicie wchłaniany zwrotnie w cewce krętej proksymalnej. Następnie dochodzi do wydzielenia jonów potasowych do światła cewki krętej dystalnej na zasadzie wymiany z jonem sodowym. Proces ten, kontrolowany w dużej mierze przez aldosteron, decyduje o wielkości wydalania nerkowego potasu. Ponadto na wydalanie potasu z moczem ma wpływ jego podaż, ilość moczu i sodu docierająca do cewki krętej dystalnej oraz zmiany równowagi kwasowo-zasadowej.
Drugim obok wydalania nerkowego mechanizmem utrzymującym stałe stężenie potasu w surowicy jest ciągła wymiana tych jonów pomiędzy przestrzenią zewnątrz i wewnątrzkomórkową. Zapobiega to nagłym zwyżkom poziomu potasu podczas jego podaży, mimo małej ilości potasu w przestrzeni pozakomórkowej. Teoretycznie, gdyby ten mechanizm nie funkcjonował, wzrost zawartości potasu pozakomórkowego o 1% jego ogólnej ilości w organiźmie spowodowałby wzrost stężenia potasu w surowicy aż o 50%. Szereg czynników wymienionych w tabeli I nasila napływ jonów potasowych do komórki.
Tabela I. Czynniki obniżające poziom potasu poprzez zwiększenie jego napływu do komórki.
* Insulina * Katechlaminy (receptory beta-2)
* Aldosteron * Ostra zasadowica oddechowa
* Zasadowica metaboliczna * Podanie dwuwęglanów
Z klinicznego punktu widzenia istotny jest wpływ równowagi kwasowo-zasadowej i insuliny na ten proces. W przypadkach podwyższonego pH jon H+ wychodzi z komórki, a jon K+ wchodzi na jego miejsce. Tym samym zasadowicy towarzyszy hipokaliemia. W przypadkach kwasicy dochodzi do sytuacji odwrotnej (H+ do komórki, K+ z komórki) i wytworzenia hiperkaliemi pomimo często obniżonej zawartości ogólnoustrojowej potasu. Sytuacja ta jest szczególnie groźna w kwasicy cukrzycowej. Podjęcie leczenia insuliną bez jednoczesnego uzupełniania zasobów potasu prowadzi do gwałtownego obniżenia jego poziomu w surowicy i groźnej dla życia hipokaliemi ponieważ insulina nasila transport dokomórkowy potasu.
CZY WSPÓŁDZIAŁANIE CYNKU I MAGNEZU NASILA METABOLIZM I ANABOLIZM W ORGANIZMIE?
Połączenie cynku i magnezu, dwóch pierwiastków, których skądinąd brakuje sportowcom, może zwiększac poziom hormonów anabolicznych. Magnez wchodzi w skład ponad 300 enzymów - białek przyspieszających reakcje chemiczne - a cynk potrzebny jest do prawidłowego trawienia, czynności enzymatycznych i do produkcji niektórych hormonów. Te dwa minerały niezbędne są dla zapewnienia optymalnego metabolizmu, więc gdy ich brak, metabolizm może ulec zwolnieniu.
Jeśli chodzi o cynk, szacuje się, że około 30% dorosłych ma niedobór tego pierwiastka. Dlaczego to taki problem? Otóż poziom testosteronu jest częściowo regulowany przez cynk, dlatego w przypadku niedoboru cynku może dojść do obniżenia poziomu testosteronu we krwi. A to nie jest dobre dla mięśni!
Można by sądzić, że jeśli się je dużo mięsa, które jest bogate w cynk,wówczas będzie się mieć dużo cynku. Ale gdy się intensywnie trenuje, wówczas łatwo o niedobór tego pierwiastka. Ostatnie badania wykazały, że biegacze i koszykarze mogą tracic cynk z powodu ćwiczeń.
Badacze wykazali również, że u marynarzy z 66 Navy SEAL, pięciodniowy okres intensywnego treningu wywoływał znaczący, 33% spadek poziomu cynku we krwi. U biegaczy, którzy przyjmowali 25mg cynku i 1,5mg miedzi przez pięć dni zaobserwowano, że cynk działał silnie przeciwutleniajaco. Zatem intensywny trening w połączeniu ze zbyt małym spożyciem cynku moze doprowadzić do spadku poziomu testosteronu i zwiększenia uszkodzen wywołanych działaniem wolnych rodników.
Nie jest znany sposób, w jaki cynk reguluje poziom testosteronu we krwi, choć proponuje się tu szereg teorii. Cynk może zwiększać konwersję androstendionu do testosteronu, może również mieć wpływ na zmniejszenie szybkości wątrobowej konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu.
Jeśli chodzi o magnez, to jego wszechobecność powoduje, że jest on ważnym pierwiastkiem. Jednakże pozyskanie go z diety może być jeszcze bardziej problematyczne, gdyz do najbogatszych źródeł magnezu należą nieprzetworzone ziarna i orzechy. Ale nie poddawajmy się, bo magnez może działać ergogennie. Np. podawanie asparaginianu magnezu przez 14 dni (365mg dziennie) zmniejsza ilość kortyzolu, "hormonu stresowego" we krwi o 25% u osób jeżdżących na rowerze. Ponadto studenci medycyny, którzy brali magnez po 12-godzinnym poście mieli niższy poziom kortyzolu niż grupa kontrolna. Zatem teoretycznie magnez działa antykatabolicznie, skoro wiadomo, że wysoki poziom kortyzolu powoduje rozpad białek mięśniowych.
SILNE POŁĄCZENIE
Jasne, że potrzeba nam zarówno cynku, jak i magnezu, ale co się stanie gdy je połączymy? Na ostatnim posiedzeniu Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, prezentowano wstępne obserwacje na temat kombinacji cynku i magnezu. 27 piłkarzom podawano albo cynk z magnezem (30mg asparaginianu cynku, 450mg asparaginianu magnezu i 10,5mg witaminy B6) albo placebo (12 osób dostało cynk z magnezem, 15 osób dostało placebo). Po 8 tygodniach poziom siły mierzony na izokinetycznym przyrządzie do pomiaru siły wzrósł o 12-18% w grupie cynku z magnezem i o 5-9% w grupie placebo.
Ponadto poziomy całkowitego i wolnego testosteronu zwiększyły sie kolejno o 32% i o 34% w grupie przyjmującej suplementy, podczas gdy w grupie placebo zaobserwowno spadek o 11% i o 10%. W grupie cynku i magnezu zaobserwowano również lekki wzrost (o 4%) poziomu insulinopodobnego czynnika wzrostu-1, podczas gdy w grupie placebo wystapił spadek o 22%.
Z pracy tej wynikają daleko idace implikacje; wzrost poziomu testosteronu i IGF-1 w osoczu nie jest zjawiskiem trywialnym. Obydwie te substancje działają silnie anabolicznie i są niezbędne dla przyrostu masy mięśniowej. Choć prace te są całkiem interesujące, to jednak przyszłość pokaże o to, by beztłuszczowa masa ciała rosła, a masa tkanki tłuszczowej malała. Jednakże to dobry znak, gdy poziom IGF-1 i testosteronu idą w górę. Czy oznacza to, że sportowcy powinni stosować suplementy cynku i magnezu? Jest oczywiste, że intensywny trening zwiększa zapotrzebowanie na oba te materiały. Połykanie ich w pigułce w ilości zalecanego dziennego zapotrzebowania nie zaszkodzi, ale bez przesady. Lorrie Brilla, fizjolog sportu z Western Washington University radzi nie przekraczać dawki 30mg cynku dziennie ani 6-8mg/kg wagi ciała magnezu dziennie
1
..:: Śmierć jest tylko kolejną ścieżką, którą każdy musi przejść ::..
Krzysztof Piekarz
decadeuko
Anonim
