Woj17
Nauczanie nowych i doskonalenie poznanych już umiejętności ruchowych nie może odbywać się bez rozwijania zdolności koordynacyjnych. Stanowią one podbudowę do osiągnięcia maksymalnych umiejętności i mistrzostwa sportowego. Wpływają znacząco na ekonomikę ruchu oraz właściwe wykorzystanie zasobów energetycznych. Są elementem, bez którego nie wyobrażamy sobie prowadzenie procesu treningowego, w każdej dyscyplinie sportu.
Czym jest więc koordynacja ruchowa ?
Jest to zdolność do wykonywania złożonych aktów ruchowych, przestawiania się z wykonywania jednych ruchów na drugie, oraz szybkiego wykonywania nowych nieoczekiwanych ruchów. Stanowi podstawę działalności ruchowej człowieka, oraz nauczania i doskonalenia umiejętności technicznych. Jest gwarantem osiągnięcia wysokiego poziomu sportowego. Ma decydujący wpływ na stopień opanowania techniki indywidualnej
oraz poziom adaptacji do zmiennych warunków działania. Zawodnicy o niskim poziomie
umiejętności koordynacyjnych gorzej się uczą i doskonalą technikę indywidualną, posiadają
duże trudności z adaptacją do zmiennych warunków w jakich przychodzi im działać. Im
wyższy stopień koordynacji, tym szybsze uczenie się nowych elementów i lepszy poziom
adaptacji do zmieniających się warunków.
Znaczenie koordynacji ruchowej w technice bokserskiej
Szybkość ciosu zależy w znacznym stopniu od dokładnej koordynacji ruchów. Każdy cios składa się z połączenia następujących elementów ruchu: odbicia się od podłogi nogą, przenoszącą ciężar ciał na drugą nogę (w kierunku przeciwnika), skrętu tułowia, wysuwającego w przód bark ręki zadającej cios, i ruchu samej ręki. Szybkość ciosu zależy także od początkowego momentu ciosu, zadawanego z dogodnej pozycji wyjściowej, od stanu układu nerwowo-mięśniowego boksera i szybkości jego reakcji. Bokser musi zawsze pamiętać, że do momentu zadania ciosu większa część mięśni powinna być możliwie najmniej naprężona. Rozluźnienie mięśni przed ciosem zwiększa jego dokładność.
Przy każdym ciosie, z jakąkolwiek był on zadany silą, bokser powinien w końcowej fazie ciosu utrzymać ciało w równowadze, żeby nie stać się celem dla kontrciosów przeciwnika i aby nie tracić energii na przywrócenie równowagi po ciosie chybionym. Żeby zachować równowagę, bokser przy każdym ciosie, zadawanym z dystansu, wpiera się palcami lewej (wykrocznej) nogi w podłogę, błyskawicznie rozluźnia mięśnie pasa barkowego, a prawą nogę podciąga do przodu, nie na jakąś ustaloną odległość, lecz wykorzystuje ją jako przeciwwagę (balansujące ogniwo), pozwalającą utrzymać środek ciężkości ciała w granicach płaszczyzny oparcia. W szeregu wypadków, zwłaszcza przy zadawaniu energicznych i silnych ciosów, prawej nogi można nawet nic podciągać do przodu. Utrzymując stale równowagę w walce, bokser ma możność lekko, nieprzymuszenie przechodzić od jednej akcji do drugiej.
Do elementów składowych zdolności koordynacyjnych zaliczamy:
- orientację przestrzenną; czyli zdolność określania pozycji w trakcie ruchu
całego ciała w przestrzeni i czasie, w odniesieniu do ustalonego pola działania lub
poruszających się obiektów /przeciwnik, oraz realizowania ruchu w pożądanym kierunku
- szybkość reakcji; umożliwia szybkie rozpoczęcie i wykonanie celowej krótkotrwałej czynności ruchowej na określony sygnał, w którą zaangażowane może być całe ciało lub jego część. O poziomie tej zdolności świadczy czas, jaki upływa od momentu zadziałania sygnału do momentu zakończenia określonego ruchu. Ze względu na dużą
zmienność sytuacji w sportach walki odgrywa to duże znaczenie.
Do przykładowych ćwiczeń kształtujących szybkość reakcji zaliczamy np.: starty z rożnych pozycji wyjściowych na określony sygnał.
- poczucie równowagi; pozwala utrzymać pozycję ciała oraz zachować lub powrócić do równowagi ciała przy niespodziewanych i zamierzonych zmianach położenia ciała.
- poczucie rytmu; przejawia się w trakcie realizacji własnych działań motorycznych zawodnika. Inicjowanie i zmiana rytmu własnego stosowane są w celu wprowadzenia przeciwnika w błąd.
- zdolność przystosowania czynności ruchowych; polega na umiejętności wyboru właściwego programu ruchu w odpowiednim czasie w wyniku dostrzeżenia lub odebrania odpowiednich sygnałów.
- zdolność sprzężenia; jest to powiązanie i skoordynowanie ruchów całego ciała w trakcie wykonywania czynności ruchowej.
- czucie mięśniowe; to umiejętność zróżnicowania napięcia mięśniowego w realizacji czynności ruchowej. Pozwala na szybkie, efektywne i ekonomiczne rozwiązywanie zadań ruchowych.
Kształtowanie koordynacji ruchowej powinno odbywać się z zastosowaniem podstawowych reguł. Najlepszą metodą kształtowania koordynacji jest metoda powtórzeniowa. Często,szczególnie we wstępnym etapie nauczania stosuje się również gry i zabawy ruchowe.Najlepsze efekty przynosi kształtowanie koordynacji już podczas rozgrzewki oraz na początku części głównej. Ćwiczącym należy dostarczać wciąż nowe, bardziej różnorodne ćwiczenia. Powinno się je wykonywać w zmiennych warunkach i otaczającej przestrzeni. Początkowo zwracamy uwagę tylko na dokładność ruchu bez uwzględniania czasu jego trwania. Po opanowaniu danej czynności ruchowej zwiększamy szybkość jej wykonania,
utrzymując osiągniętą dokładność. Należy pamiętać, że dobór ćwiczeń, ich ilość, czas trwania i wielokrotność powtarzania zależą od wieku i możliwości zawodników. W trakcie
kształtowania koordynacji można zastosować dużą różnorodność ćwiczeń, uwzględniając wykorzystanie przyborów i przyrządów.
Dzisiejsze sporty walki i osiągnięcie w nich wysokiego poziomu sportowego jest niemożliwe bez systematycznego i wytrwałego kształtowania koordynacji ruchowej. Duża ilość ćwiczeń koordynacyjnych, oraz form pomocnych w kształtowaniu tej cechy sprzyja urozmaiceniu treningu.
WAŻNE żeby mieć świadomość, że koordynacja zależy od:
- uzdolnień ruchowych
- doświadczenia
- dotychczasowych umiejętności
- pamięci ruchowej
- wyobrażenia o danym ruchu
Koordynacje dzieli się na:
- wrodzoną (tu zaliczmy uzdolnienia ruchowe, ogólną i specjalną sprawność fizyczną)
- nabytą (koordynacja szczególna, jednostronna, czyli tzw. wyćwiczona i wielostronna)
Drabinki koordynacyjne
Drabinek koordynacyjnych żadnemu trenerowi nie trzeba przedstawiać. To obecnie jeden z
obowiązkowych przyborów w każdym klubie. Jego pomoc w kształtowaniu koordynacji, równowagi i poprawianiu szybkości nóg jest ogólnie znana i doceniana. Drabinki wspaniale urozmaicają zajęcia treningowe, a niektóre nowe dla zawodników ćwiczenia potrafią wprowadzić nieco radości do ciężkich treningów i elementy wesołej rywalizacji, zwłaszcza gdy ćwiczenie jest dla zawodników nowością. Kluczową sprawą podczas ćwiczeń na drabince koordynacyjnej jest jak najkrótszy czas kontaktu stopy z ziemią. Szybsze stopy to lepszy czas reakcji i zdolność szybszej zmiany kierunku biegu. Ćwicząc na drabinkach zawodnik uczy swoje mięśnie szybkiej reakcji, co daje wymierne efekty podczas rywalizacji sportowej.
Trening Tomasza Adamka - drabinka koordynacyjna
Skakanka
Floyd Mayweather Jr - trening na skakance
Ćwiczenia z piłką tenisową
Ćwiczenia rzutów i chwytanie piłki tenisowej doskonale wpływają na koordynację ruchów boksera, wyrabiają umiejętność oceny na oko odległości, szybkość i dokładność reakcji.
Umiejętność wyliczenia odległości, na jaką ma być wykonany rzut, sprzyja wyrobieniu zdolności stosowania odpowiedniego do realizacji tego rzutu wysiłku mięśni.
Więcej na ten temat: https://www.sfd.pl/Ćwiczenia_w_Boksie!!!-t450150.html
Przykład treningu z piłką tenisową od 4:54
Zmieniony przez - Woj17 w dniu 2011-01-04 21:59:26
Czym jest więc koordynacja ruchowa ?
Jest to zdolność do wykonywania złożonych aktów ruchowych, przestawiania się z wykonywania jednych ruchów na drugie, oraz szybkiego wykonywania nowych nieoczekiwanych ruchów. Stanowi podstawę działalności ruchowej człowieka, oraz nauczania i doskonalenia umiejętności technicznych. Jest gwarantem osiągnięcia wysokiego poziomu sportowego. Ma decydujący wpływ na stopień opanowania techniki indywidualnej
oraz poziom adaptacji do zmiennych warunków działania. Zawodnicy o niskim poziomie
umiejętności koordynacyjnych gorzej się uczą i doskonalą technikę indywidualną, posiadają
duże trudności z adaptacją do zmiennych warunków w jakich przychodzi im działać. Im
wyższy stopień koordynacji, tym szybsze uczenie się nowych elementów i lepszy poziom
adaptacji do zmieniających się warunków.
Znaczenie koordynacji ruchowej w technice bokserskiej
Szybkość ciosu zależy w znacznym stopniu od dokładnej koordynacji ruchów. Każdy cios składa się z połączenia następujących elementów ruchu: odbicia się od podłogi nogą, przenoszącą ciężar ciał na drugą nogę (w kierunku przeciwnika), skrętu tułowia, wysuwającego w przód bark ręki zadającej cios, i ruchu samej ręki. Szybkość ciosu zależy także od początkowego momentu ciosu, zadawanego z dogodnej pozycji wyjściowej, od stanu układu nerwowo-mięśniowego boksera i szybkości jego reakcji. Bokser musi zawsze pamiętać, że do momentu zadania ciosu większa część mięśni powinna być możliwie najmniej naprężona. Rozluźnienie mięśni przed ciosem zwiększa jego dokładność.
Przy każdym ciosie, z jakąkolwiek był on zadany silą, bokser powinien w końcowej fazie ciosu utrzymać ciało w równowadze, żeby nie stać się celem dla kontrciosów przeciwnika i aby nie tracić energii na przywrócenie równowagi po ciosie chybionym. Żeby zachować równowagę, bokser przy każdym ciosie, zadawanym z dystansu, wpiera się palcami lewej (wykrocznej) nogi w podłogę, błyskawicznie rozluźnia mięśnie pasa barkowego, a prawą nogę podciąga do przodu, nie na jakąś ustaloną odległość, lecz wykorzystuje ją jako przeciwwagę (balansujące ogniwo), pozwalającą utrzymać środek ciężkości ciała w granicach płaszczyzny oparcia. W szeregu wypadków, zwłaszcza przy zadawaniu energicznych i silnych ciosów, prawej nogi można nawet nic podciągać do przodu. Utrzymując stale równowagę w walce, bokser ma możność lekko, nieprzymuszenie przechodzić od jednej akcji do drugiej.
Do elementów składowych zdolności koordynacyjnych zaliczamy:
- orientację przestrzenną; czyli zdolność określania pozycji w trakcie ruchu
całego ciała w przestrzeni i czasie, w odniesieniu do ustalonego pola działania lub
poruszających się obiektów /przeciwnik, oraz realizowania ruchu w pożądanym kierunku
- szybkość reakcji; umożliwia szybkie rozpoczęcie i wykonanie celowej krótkotrwałej czynności ruchowej na określony sygnał, w którą zaangażowane może być całe ciało lub jego część. O poziomie tej zdolności świadczy czas, jaki upływa od momentu zadziałania sygnału do momentu zakończenia określonego ruchu. Ze względu na dużą
zmienność sytuacji w sportach walki odgrywa to duże znaczenie.
Do przykładowych ćwiczeń kształtujących szybkość reakcji zaliczamy np.: starty z rożnych pozycji wyjściowych na określony sygnał.
- poczucie równowagi; pozwala utrzymać pozycję ciała oraz zachować lub powrócić do równowagi ciała przy niespodziewanych i zamierzonych zmianach położenia ciała.
- poczucie rytmu; przejawia się w trakcie realizacji własnych działań motorycznych zawodnika. Inicjowanie i zmiana rytmu własnego stosowane są w celu wprowadzenia przeciwnika w błąd.
- zdolność przystosowania czynności ruchowych; polega na umiejętności wyboru właściwego programu ruchu w odpowiednim czasie w wyniku dostrzeżenia lub odebrania odpowiednich sygnałów.
- zdolność sprzężenia; jest to powiązanie i skoordynowanie ruchów całego ciała w trakcie wykonywania czynności ruchowej.
- czucie mięśniowe; to umiejętność zróżnicowania napięcia mięśniowego w realizacji czynności ruchowej. Pozwala na szybkie, efektywne i ekonomiczne rozwiązywanie zadań ruchowych.
Kształtowanie koordynacji ruchowej powinno odbywać się z zastosowaniem podstawowych reguł. Najlepszą metodą kształtowania koordynacji jest metoda powtórzeniowa. Często,szczególnie we wstępnym etapie nauczania stosuje się również gry i zabawy ruchowe.Najlepsze efekty przynosi kształtowanie koordynacji już podczas rozgrzewki oraz na początku części głównej. Ćwiczącym należy dostarczać wciąż nowe, bardziej różnorodne ćwiczenia. Powinno się je wykonywać w zmiennych warunkach i otaczającej przestrzeni. Początkowo zwracamy uwagę tylko na dokładność ruchu bez uwzględniania czasu jego trwania. Po opanowaniu danej czynności ruchowej zwiększamy szybkość jej wykonania,
utrzymując osiągniętą dokładność. Należy pamiętać, że dobór ćwiczeń, ich ilość, czas trwania i wielokrotność powtarzania zależą od wieku i możliwości zawodników. W trakcie
kształtowania koordynacji można zastosować dużą różnorodność ćwiczeń, uwzględniając wykorzystanie przyborów i przyrządów.
Dzisiejsze sporty walki i osiągnięcie w nich wysokiego poziomu sportowego jest niemożliwe bez systematycznego i wytrwałego kształtowania koordynacji ruchowej. Duża ilość ćwiczeń koordynacyjnych, oraz form pomocnych w kształtowaniu tej cechy sprzyja urozmaiceniu treningu.
WAŻNE żeby mieć świadomość, że koordynacja zależy od:
- uzdolnień ruchowych
- doświadczenia
- dotychczasowych umiejętności
- pamięci ruchowej
- wyobrażenia o danym ruchu
Koordynacje dzieli się na:
- wrodzoną (tu zaliczmy uzdolnienia ruchowe, ogólną i specjalną sprawność fizyczną)
- nabytą (koordynacja szczególna, jednostronna, czyli tzw. wyćwiczona i wielostronna)
Drabinki koordynacyjne
Drabinek koordynacyjnych żadnemu trenerowi nie trzeba przedstawiać. To obecnie jeden z
obowiązkowych przyborów w każdym klubie. Jego pomoc w kształtowaniu koordynacji, równowagi i poprawianiu szybkości nóg jest ogólnie znana i doceniana. Drabinki wspaniale urozmaicają zajęcia treningowe, a niektóre nowe dla zawodników ćwiczenia potrafią wprowadzić nieco radości do ciężkich treningów i elementy wesołej rywalizacji, zwłaszcza gdy ćwiczenie jest dla zawodników nowością. Kluczową sprawą podczas ćwiczeń na drabince koordynacyjnej jest jak najkrótszy czas kontaktu stopy z ziemią. Szybsze stopy to lepszy czas reakcji i zdolność szybszej zmiany kierunku biegu. Ćwicząc na drabinkach zawodnik uczy swoje mięśnie szybkiej reakcji, co daje wymierne efekty podczas rywalizacji sportowej.
Trening Tomasza Adamka - drabinka koordynacyjna
Skakanka
Floyd Mayweather Jr - trening na skakance
Ćwiczenia z piłką tenisową
Ćwiczenia rzutów i chwytanie piłki tenisowej doskonale wpływają na koordynację ruchów boksera, wyrabiają umiejętność oceny na oko odległości, szybkość i dokładność reakcji.
Umiejętność wyliczenia odległości, na jaką ma być wykonany rzut, sprzyja wyrobieniu zdolności stosowania odpowiedniego do realizacji tego rzutu wysiłku mięśni.
Więcej na ten temat: https://www.sfd.pl/Ćwiczenia_w_Boksie!!!-t450150.html
Przykład treningu z piłką tenisową od 4:54
Zmieniony przez - Woj17 w dniu 2011-01-04 21:59:26
Krzysztof Piekarz
4rScorpion
nocnyMichu
Normanek21
Cyrilkar
Kamiru
bokser7393
OloKK
