Podbudowa filozoficzno-moralna w karate i innych sztukach walki.

Karate Kyokushin

Filozofia



Karate jest sztuką i filozofią walki.
Nie jest ważna przegrana czy wygrana,
ale doskonalenie samego siebie.
Masutatsu Oyama

Psychologiczne zasady Karate
Podstawowe zasady psychologiczne wiążą się z koncentracją, poczuciem spokoju i pewności siebie. Inne wartości wyrastają z tych właśnie podstaw. Czynniki psychologiczne odgrywają w walce dużą rolę, ponieważ karate oznacza bezpośredni kontakt z dwóch lub więcej osób. W wielu wypadkach wygrywa strona silniejsza psychicznie, jeżeli nawet przewaga fizyczna leży po stronie przeciwnej. Nie można jej uzyskać w sposób świadomy, jest ona wynikiem systematycznego i intensywnego treningu.
Mizu-no-kokoro (duch jak woda)
Wg. Japończyków duch dobrego karateki podobny jest do cichego, spokojnego jeziora.

Umysł powinien być jak gładka powierzchnia wody - jeżeli utrzyma się go w tym stanie, to przewidzenie psychicznych i fizycznych reakcji przeciwnika, będzie natychmiastowe i dokładne.
Z drugiej strony, jeżeli powierzchnia będzie zakłócona, umysł zaprzątnięty będzie myślami o ataku i obronie, nie przewidzi zamiarów i intencji przeciwnika, stwarzając mu okazję do ataku.
Tsuki-no-kokoro (duch jak księżyc)
Tak jak księżyc oświetla wszystko, tak dobry karateka widzi każdy ruch.

Pojęcie to odnosi się do konieczności bacznego, ciągłego obserwowania całej postaci przeciwnika i wszystkich najdrobniejszych ruchów, podobnie jak światło księżyca pada równomiernie na wszystkie przedmioty w jego zasięgu. Przy pełnym rozwoju tej postawy świadomość będzie rejestrowała każdę wyrwę w obronie przeciwnika. Chmury przysłaniające światło księżyca porównuje się do nerwowości, jako przeszkody, która staje na drodze prawidłowego przewidywania ruchów przeciwnika. Atak na słaby punkt oraz zastosowanie właściwej techniki są wówczas niemożliwe.
Etyka a etykieta Karate Tak jak w innych bardziej tradycyjnych sztukach walki, trening karate - w większości szkół - bazuje na ścisłej dyscyplinie. Rygorystyczny trening odstręcza większość początkujących - leniwych i niezdyscyplinowanych, oraz nie czujących zamiłowania do współzawodnictwa i treningu fizycznego. Swiat zachodni stworzył wiele sztuk walki, ale nie posiadają one nadbudowy filozoficznej. Karate jest nie tylko drogą zmierzającą do poznania sztuki walki, ale metodą kształtowania osobowości poprzez samorealizację. W celu oczyszczenia umysłu i uzyskania wewnętrznego spokoju, na początku i pod koniec każdego treningu stosowana jest medytacja Zen.

Karate nauczane jest w salach zwanych Dojo. Instruktor posiadający czarny pas (stopień mistrzowski DAN) tytułowany jest Sensei, jeśli ma niższy stopień - Sempai. Sensei znaczy dosłownie - nauczyciel, zaś Sempai - senior, starszy rangą. Naczelny mistrz bywa nazywany Shihan.

Etykieta Dojo jest zbiorem zasad, regulujących zachowanie w sali ćwiczeń i nie tylko. Oprócz aspektów czysto etycznych (przysięga Dojo) zawiera w sobie elementy kurtuazyjne, przejawiające się w ukłonach i pozdrowieniach, a także specyficzny ceremoniał, wprowadzający ćwiczących w swoistą atmosferę.
Godzi się tu przytoczyć jedną ze starych maksym karate:
Dojo jest miejscem, gdzie buduje się męstwo, a wyższe uczucia ludzkie budzą się w ekstazie ciężkiej pracy. Jest to tajemnicze miejsce, gdzie umysł ludzki szlifuje się w pocie czoła.
Zen Słowo Zen jest skrótem słowa Zenna, co oznacza w języku japońskim medytacja. Celem systemu Zen (medytacji), podobnie jak w klasycznej Jodze, jest osiągnięcie samowyzwolenia czyli stanu nadświadomości, zwanej też olśnieniem. Jest to stan najwyższej integracji i zdrowia psychicznego.

Istota Zen leży w jego praktycznym uprawianiu.

* Zen nie jest żadną nauką, teorią, którą można wytłumaczyć, lecz wewnętrznym przeżyciem. Tak jak muzyka.
* Zen nie jest religią w klasycznym znaczeniu, lecz raczej postawą życiową.
* Zen nie ma swego Boga ani nauki, nie ma dogmatów wiary ani wiedzy. W zamian za to stara się osiągnąć spontaniczny, intuicyjny kontakt z rzeczywistością, bez pośrednictwa intelektualnych, logicznych teorii.
* Zen zmierza do przeżycia pewnego typu. Lęk, obawa i bezsensowe potrzeby powinny zostać przezwyciężone.

Ogólne zasady podstawowych ćwiczeń Zen są następujące:

* Zajęcia mają odbywać się w pomieszczeniu, gdzie panuje zupełna cisza i spokój. Na podłodze kładzie się matę i siada ze skrzyżowanymi nogami lub w siadzie japońskim (zazen). Ręce zwarte, bądź skrzyżowane w swobodny sposób.
* Po przyjęciu wygodnej postawy można rozpocząć medytację. Należy zachować całkowity bezruch, jakiekolwiek poprawianie stóp, przesuwanie dłoni, czy rozglądanie się na boki uniemożliwia właściwą koncentrację i nasze wysiłki, zamiast medytacji stają się normalną stratą czasu. Należy oddychać wolno i spokojnie przez nos.
Aby opanować pojawiające się rozproszenie czy senność stosuje się pewne zebiegi:
1) susukukan - liczenie w myśli oddechów.
2) juisokukan - koncentracja na oddychaniu.
3) shikantaza - wytwarzanie pustki wewnętrznej.

Uważa się, że medytacja Zen jest dla początkującego i nie posiadającego nauczyciela ucznia w nadmiarze niebezpieczna. Wskazana jest od kilku do kilkunastu minut jako przygotowanie do trenigu karate. Konieczna jest sytematyczność ćwiczeń. Dopiero po kilku miesiącach treningu obserwuje się trwalsze efekty wyciszenia psychicznego.
Dzisiejszy wojownik Wojownik to ten, kto walczy. To ten, kto podejmuje życiowe wyzwania i potrafi im sprostać. Podobnie jak kolec na łodydze róży Wojownik zobowiązany jest do ochrony wszystkiego, co kruche i prawdziwie cenne. Roztoczona przez niego troska i ochrona sięgają na zewnątrz, tworząc wiecznie rozszerzający się krąg - od rodziny, poprzez plemię, króla, naród, a teraz - po samą Ziemię.
Musimy być wojownikami bez względu na to, czy jesteśmy pisarzami, aktorami, muzykami rockowymi czy nauczycielami lub politykami. Talent nie jest tak istotny jak fakt bycia wojownikiem, pracującym by stoczyć bitwę. A jak wielu jest wojowników o których nie słyszymy-pielęgniarki i nauczycielki, pełnomocnicy rządowi i ten facet, który zorganizował sąsiedztwo i otworzył ośrodek dziennej opieki. Oto przesłanie dla prawdziwych wojowników naszych czasów.

Credo wojownika Nie mam rodziców: Niebo i Ziemia czynię swymi rodzicami.
Nie mam domu: Świadomość czynię swym domem.
Nie mam życia i śmierci: rytm oddechu czynię swym życiem i śmiercią.
Nie mam boskiej mocy: uczciwość czynie swą boską mocą.
Nie mam zadnych środków: zrozumienie czynię swymi środkami.
Nie mam żadnych magicznych sekretów: charakter czynię swym magicznym sekretem.
Nie mam ciała: wytrzymałość czynię swym ciałem.
Nie mam oczu: światło błyskawic czynię swymi oczami.
Nie mam uszu: wrażliwość czynię swymi uszami.
Nie mam członków: refleks czynię swymi członkami.
Nie mam strategii: ˝nieprzyćmiona myśl˝ to moja strategia.
Nie mam planu: ˝nie przegapić sposobności˝ to mój plan.
Nie mam cudów: ˝odpowiednie działanie˝ to moje cuda.
Nie mam zasad: przystosowywanie się do wszelkich okoliczności to moje zasady.
Nie mam taktyki: pustkę i pełnię czynię swą taktyką.
Nie mam talentów: sprawny umysł czynię mym talentem.
Nie mam przyjaciół: własny umysł czynię swym przyjacielem.
Nie mam wroga: lekkomyślność czynię swym wrogiem.
Nie mam zbroi: życzliwość i prawość czynię swym pancerzem.
Nie mam zamku: stały umysł czynię swą twierdzą.

Anonimowy samuraj, XIV wiek
Znalazłem ten tekst na pewnej stronie i mi sie spodobał postanowiłem sie z nim z wami podzielić .I jak podoba się??

masz racje i tak ma byc ;) zobqacz sobie na www.kungfu.is.net.pl tam jest wiecej na ten temat
pozdro

Sog.
Zawsze lubiłem podbudowę filozoficzno-moralną w sztukach walki.

u kogo trenujesz?u Gorki czy u Rytla?

Dla porównania zarzucam kodeks z Taekwondo ITF:


Przysięga adepta taekwon-do:

1. Będę przestrzegał zasad Taekwon-do.
2. Będę szanował instruktora i starszych stopniem.
3. Nigdy nie nadużyję technik Taekwon-do.
4. Będę bronił wolności i sprawiedliwości.
5. Będę rzecznikiem pokoju na świecie.


Zasady taekwon-do są następujące:

1. Uprzejmość.
2. Prawość.
3. Wytrwałość.
4. Samokontrola.
5. Niezłomny Duch.

Rzecz to oczywista, że sukces i porażka treningu Teakwon-Do zależy w dużym stopniu od sposobu w jaki przestrzega się i realizuje zasady Teakwon-do, które powinny służyć jako przewodnik dla wszystkich poważnych uczniów tej sztuki walki.



Uprzejmość (Ye Ui)



Uczniowie Teakwon-do powinni ćwiczyć się w uprzejmości by uszlachetnić swój charakter jak i prowadzić trening w sposób zdyscyplinowany. Należy więc:

zachęcać do wzajemnych kompromisów,
wstydzić się własnych słabości, gardząc słabościami innych ludzi,
być uprzejmym dla bliźnich,
zachęcać do sprawiedliwości i dobroci,
odróżnić nauczyciela od ucznia, człowieka wyższego stopniem od niższego stopniem,starszego od młodszego,
zachowywać się zgodnie z etykietą,
szanować własność innych ludzi,
uczciwie i szczerze podchodzić do różnych spraw,
w razie wątpliwości, powstrzymać się od dawania lub przyjmowania prezentów




Prawość (Yom Chi)


W Teakwon-do pojęcie prawość ma o wiele szersze znaczenie niż zakłada słownik Webstera [1].

Należy umieć zdefiniować dobro i zło, posiadać sumienie, w razie przewinienia poczuwać się do winy. Poniżej podano przykłady, w których widoczny jest brak prawości:

Nauczyciel, który przedstawia fałszywy wizerunek siebie i wypacza swoją sztukę walki poprzez pokazywanie uczniom niewłaściwych technik z braku wiedzy lub obojętności.
Uczeń, który tworzy swój fałszywy wizerunek manipulując przed pokazem przy materiałach, które należy złamać.
Nauczyciel, który ukrywa złe techniki pod płaszczykiem luksusowych sal treningowych i fałszywych pochlebstw udzielanych uczniom.
Uczeń, który żąda od nauczyciela wyższego stopnia lub próbuje dokonać jego zakupu.
Uczeń, który zdobywa wyższy stopień by podnieść swoje ego lub by poczuć władzę.
Nauczyciel, który naucza i promuje sztukę walki z czysto materialnych pobudek.
Uczeń, który nie postępuje zgodnie z tym, co mówi.




Wytrwałość (In Nae)



Stare przysłowie z Dalekiego Wschodu mówi: "Cierpliwość prowadzi do cnoty i zaszczytów".

"Będąc cierpliwym stokrotnie można uczynić swój dom spokojnym." Oczywiście, szczęście i dobrobyt sprzyjają w dużej mierze ludziom cierpliwym. By osiągnąć coś, czy to wyższy stopień czy perfekcję w danej technice, należy obrać cel, do którego trzeba wytrwale dążyć. Robert Bruce nauczył się wytrwałości obserwując nieustanne wysiłki małego pająka. To za sprawą wytrwałości i uporu Robert Bruce uwolnił Szkocję w XIV wieku. Głównym sekretem stania się przywódcą Teakwon-do jest przezwyciężenie każdej trudności poprzez wytrwałość.

Konfucjusz powiedział: "ten, który nie ma cierpliwości do błahych spraw rzadko osiąga sukces w sprawach o dużym znaczeniu".





Samokontrola (Guk Gi)



Ta zasada jest niezwykle ważna zarówno w Do Jang jak i poza nim, podczas sparingu jak i zajmując się sprawami osobistymi. Utrata samokontroli podczas sparingu może okazać się fatalna w skutkach dla ucznia jak i dla przeciwnika. Niezdolność by żyć i pracować w zasięgu własnych możliwości czy też we własnym zakresie jest również brakiem samokontroli. Według Lao-Tzu "silniejszy jest nie ten, co wygrywa z przeciwnikiem, ale ten co wygrywa z samym sobą".





Niezłomny Duch (Baekjul Boolgool)



"Tu spoczywa trzystu, którzy spełnili swój obowiązek" - proste epitafium upamiętniające jeden z największych aktów odwagi znanych ludzkości. Pomimo konfrontacji z przeważającymi siłami Kserksesa, Leonidas wraz z trzystoma Spartańczykami pod Termopilami pokazał światu prawdziwe znaczenie niezłomnego ducha. Niezłomny duch ukazuje się, gdy odważny człowiek i jego zasady skonfrontowane zostają w walce z licznymi przeciwnościami. Poważny uczeń Teakwon-do jest zawsze skromny i uczciwy. Gdy staje w obliczu niesprawiedliwości, rozprawia się z agresorem, kimkolwiek on jest i ile go jest, bez strachu czy wahania.



Konfucjusz powiedział: "nie wystąpić otwarcie przeciwko niesprawiedliwości jest aktem tchórzostwa". Historia udowodniła, że ci, którzy sumiennie i uparcie dążą do spełnienia marzeń zawsze osiągają zamierzone cele.


Żródło: Encyklopedia Taekwon-do ITF. Autor Gen. Choi Hong Hi

Zmieniony przez - wwwaldek w dniu 2006-05-11 22:30:19

Ja trenuje kyokushin.



MMA
Zasady:
1.wal po mordzie do nieprzytomności

To ja sie pochwalę filozofią TSD

Credo Studenta
· Będę rozwijał siebie, unikając wszystkiego, co mogłoby ograniczyć mój umysłowy i fizyczny rozwój;
· Będę rozwijał samodyscyplinę, by stać się lepszym człowiekiem;
· Sztukę Walki będę wykorzystywał tylko do samoobrony, nie będę nigdy agresywny i nie będę nikogo obrażał.

i coś co może jeszcze:
Stanowisko STSDP wobec przedstawicieli innych sztuk walki

Każdy, kto uprawia jakąkolwiek sztukę bądź sport walki, zasługuję na szacunek. Jeśli jest to możliwe, należy wymieniać się doświadczeniem. STSDP stoi na stanowisku, że szowinizm stylowy, jest złym zjawiskiem w świecie sztuk walki.

więcej na: http://tangsoodo.pl/filozofia.htm 

Nawiasem mówiąc właśnie pieszę pracę magisterską na UMCSie z filozofii ... sztuk walki.

Mam zamiar zamiescic tekst o filozofii Aikido-ale wyszedl mi elaborat na 2 strony A4 drobnym drukiem. Wkleję po skróceniu

Zmieniony przez - Cavior w dniu 2006-05-12 01:22:10

To ze strony Kukkiwonu:
http://www.kukkiwon.or.kr/english/information/information02.jsp?div=02
(Philosophy of Taekwondo Spirit)

dzieki za soga wwaldek ;] miło jest dostawac pierwsze docenienia

Tylko nie zaśmiecaj tak jak z tymi wymogami. Pewne informacje znajdują się na stronach związkowych i wszyscy zainteresowani mają do nich dostęp, a nie zainteresowani nie przeczytają tego nawet na forum. Ten temat zostawiłem żeby można było powrzucać również z innych styli trochę o filozofii może nawet podyskutować na ten temat.
Ale jak już coś takiego się wrzuca warto aby było to cos nowego/ nieznanego dla zainteresowanych. W moim przypadku przysięgę i zasady taekwondo znają wszyscy ćwiczący w Polsce, można znaleźć je prawie na każdej stronie www o tkd ale opisu tych zasad w języku polskim nie widziałem nigdzie.


Zmieniony przez - wwwaldek w dniu 2006-05-12 13:48:56

no ok ale ten temat dobry założyłem prawda??