Zespół cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka- tak zabrzmiała diagnoza lekarza rodzinnego u którego była moja żona dziś rano.myśle ze ta dolegliwośc moze też dotknąc sportowców a takze kulturystów stad nadzieja że tu ktoś więcej będzie wiedział na temat tej dolegliwości.żona jest po porodzie trzy miesiace a zaczeło sie w ostatnim miesiącu ciąży ogólnie jest zdrowa i silnA NIC JEJ NIE DOLEGA .PROSZĘ O POMOC

Problemy ze stawami prędzej, czy później sięgają każdego z nas. Wraz z wiekiem chrząstka stawowa zużywa się i powoduje pewnego rodzaju zmiany chondromalacyjne. Od naszej higieny życia zależne jest, jak bardzo tego typu problemy będą nam doskwierały.

Zespół cieśni nadgarstka jest jednym z częściej pojawiających się problemów z nadgarstkiem i jego sprawnością. Niestety jest mocno uciążliwy i może nawet powodować brak możliwości łapania ręką przedmiotów, prowadzenia samochodów, wykonywania pracy, nie wspominając już o treningach siłowych.

Można go określić jako problem ze sporadycznym drętwieniem i sztywnieniem palców dłoni, który wraz z czasem i latami zwiększa się, ograniczając możliwość używania dłoni i powodując silny ból. Dolegliwość polega na zaburzeniu funkcji nerwu pośrodkowego i przewlekłego ucisku. Co ciekawe, kobiety zapadają na tę dolegliwość trzy razy częściej niż mężczyźni. Często niestety fizjoterapia nie pomaga w powrocie do pełnej sprawności i niezbędny jest zabieg chirurgiczny. Jednak o tym powinien już zadecydować chirurg, do którego bez wątpienia warto się udać, jeżeli chcesz uzyskać ulgę z dłonią. Regularne wizyty u fizjoterapeuty również będą podstawą. Zarówno przed, jak i po zabiegu.

lakarz powinien skierować na leczenie

zćn spowodowany jest zmniejszeniem miejsca w kanale nadgarsta co powoduje ucisk nerwu posrodkowego.

najczestrze przyczyny to ganglion, niedoczynnosc tarczycy, pourazowy obrzek tkanek miekkich w tej okolicy.

leczenie z poczatku zachowawcze, ale najlepsza metoda leczenia jest zabieg operacyjny polegajacy na nacieciu troczka zginaczy nadgarstka (okolo 10-15 minut w znieczuleniu miejscowym). zćn rokuje dobrze jezeli jest odpowiednio leczony.

nie ma sie czym przejmowac.

wielkie dzieki Krates dałbym Ci soga ale nie mam abona jak bede miał to dostaniesz boofi tobie równiez dziekuje choć zbytnio sie nie wysiliłeś ale liczą sie dobre checi

to jest tylko mądre (albo proste na maxa) stwierdzenie
jak zdiagnozowali to męcz ich zeby leczyl - proste - czaisz

moja mama na to cierpi od jakiegos czasu, 2 lata temu nie zgodzila sie na operacje teaz sie zgodzila prawie calkowicie traci czucie w dloniach. Nie jest to nic strasznego, ale nie nalezy tego lekcewazyc
leczy sie na poczatku fizjoterapia pozniej zabiegiem chirurgicznym, badania sa dosc nieprzyjemne w gorszych stadiach, w poczatkowych sa polsmieszne (przed cieciem jeszce robia troche inne niz na poczatku)...

Poki co proponuje dla Twojej zony spanie z rekoma opuszczonymi ponizej lozka (pomaga przy bolu i nie budzi sie z bolem), dosc czeste przerwy przy monotonnych pracach np przy dziecku czy komputerze itp... czestsze niz raz na godzine...
duzej grupie osob pomaga usztywnienie reki poprzez sciagacze itp co u sportowca nietrudno znalezc, takze zimne oklady sa dobre, chociaz mojej mamie akurat cieple pomagaja, to chyba zalezy od stadium bo jak widac moja mama mocno to zaniedbala nie wiedzac ze ******la pozniej moze byc duzo gorsza do strzymania..

takze powtorze kolege wyzej.. jak zdiagnozowali to leczyc i jeszcze raz leczyc poki leczenie mozna jeszcze dopisac do bezproblemowego niczym kontrolna wizyta u dentysty

acha wazne jesli dojdzie do ciecia niech zona przypilnuje by cial ja KONIECZNIE chirurg neurolog... czesto biora sie za to ortopedzi lub zwykli chirurdzy... roznica jest moze mala ale dla kobiet istotna

neurolog robi ciecie na 1-2cm, reszta potrafi zrobic na 5-8cm

to chyba tyle co wiem na ten temat bez zadawania dodatkowych pytan mamie, pozdrowki dla zonki :)

Zmieniony przez - hamsterq w dniu 2005-02-01 00:53:29

Od trzech miesięcy borykam się z właściwym zdiagnozowaniem mojego schorzenia dotyczącego mrowienia w kciuku i palcu wskazującym lewej ręki. Zrobiłam wiele badań m.in.TK i MR głowy, rtg kręgosłupa szyjnego i piersiowego, usg tętnic szyjnych, wszystkie w granicach normy. Dopiero badanie EMG wykazało, że to zespół cieśni nadgarstka. Mimo to zrodziły się we mnie wątpliwości, bo moje dolegliwości w dużej mierze są jednak odmienne od tych, które sygnalizują chorzy, a także specjaliści z tej dziedziny. Otóż mrowienia w ręce dokuczają mi głównie w ciągu dnia, podobnie jak i b.silne bóle (tj.tzw.darcia), które skupione są nie w nadgarstku, a w mięśniach w okolicy łokcia. Noce mam spokojne i w ogóle w pozycji leżącej i cieple dolegliwości się nieco zmniejszają. Opuszczanie ręki nie tonuje dolegliwości, a wręcz je potęguje. Neurolog tych darć w ręce nie utożsamia z cieśnią. Zapisana jestem na maj na konsultację do Por.chirurgii ręki, więc próbuję coś załatwiać prywatnie, ale widzę, że jak ktoś nie wesprze mnie jakąś logiczną podpowiedzią, co powinnam w tej sytuacji zrobić to będę jeszcze czort wie jak długo tkwić w takich niepewnościach. Czekam, więc pokornie na jakieś sugestie

Opis :
Dysfunkcja ręki związana jest z uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka
Ucisk może być wywołany przez :
- długoletnią pracę fizyczną np.
• gra na fortepianie
• pisanie na maszynie
• pisanie na klawiaturze komputera
• robienie na drutach
• szycie
• składanie części elektronicznych
• praca w tartaku
• praca w kasie w supermarkecie
• fryzjerstwo
• praca mechanika
- powtarzające się urazy i przeciążenia np.
Złamanie kości nadgarstka lub nasady dalszej kości promieniowej ( wylew krwi w obręb ograniczonej przestrzeni jaką jest kanał nadgarstka powoduje wzrost ciśnienia w okolicy)
Ciągłe ruchy skrętne, stale utrzymywane zgięcie grzbietowe.
- zaburzenia hormonalne
- zmiany zwyrodnieniowe
- zmiany zapalne w obrębie pochewek ścięgien wchodzących w skład kanału nadgarstka
- wzmożone ciśnienie w kanale nadgarstka

Obraz kliniczny – objawy :
- drętwienie i mrowienie w obrębie 1-3 palca ręki
- bóle pojawiające się nagle i występujące w głównie w nocy
- ból,który promieniuje z ręki poprzez przedramię i ramię do barku
- obrzęk ręki
- zaburzenia czucia
- okresowe a potem stełe osłabienie siły mięśniowej ręki - zwłaszcza osłabienie chwytu szczypcoweg
- może także dochodzić do zaniku mięsni kłębu kciuka
- ulgę często przynoszą potrząsanie ręką lub opuszczanie kończyny górnej w dół

Leczenie
1.Leczenie zachowawcze
- unieruchomienie i usztywnienie nadgarstka, kinesiotaping
- ortezy nadgarstka, leki p/zapalne, odpoczynek
- wstrzykiwanie hydrokortyzonu redukując stan zapalny i obrzęki
- jonoforeza sterydowa , z vit B1, Butapirazol (+),Novokaina (+),Hydrokortyzon (-),
Olfen (-), Diclac (-)
- galwanizacja podłużna kark-ręka (+) 10x , 5-6mA , 20min
- DD ( DF, CP, LP ) na bazie galwanu 1-2mA
- kąpiele elektryczno-wodne , jednokomorowe
- ultradźwięki 10x , 0,3-0,3W na cm2 , 7-12 min wzdłuz nerwu pośrodkowego
- krioterapia
- akupunktura pól nerwu nadgarstka
- elektrostymulacja punktowa trójkątna obejmująca mięśnie niedowładne odwodziciela krótkiego kciuka i mięśnie przeciwstawiacza kciuka
- masaż podwodny wirowy
- okłady borowinowe
- rękawiczka parafinowa
- ćwiczenia „wyciągowe”
- ćwiczenia bierne ze zgięciem dłoniowym nadgarstka
- ćwiczenia zmniejszające obrzęki np.unoszenie ręki do góry
- ćwiczenia manualne ręki


2.Leczenie operacyjne
- operacyjne przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka
Obecnie stosuje się dwie techniki:
-dekompresję otwartą - przewagą tej metody jest dobre uwidocznienie pola operacyjnego, możliwość dokładnego skontrolowania dna kanału nadgarstka oraz uwolnienia ewentualnych zrostów z pochewkami maziowymi ścięgien zginaczy
-dekompresję endoskopową - pozwala na szybszy powrót do aktywności , rana pooperacyjna goi się znacznie łatwiej z uwagi na niewielkie cięcie

www.pandm.org --> ortopedia

Dzięki Rudziuchna z obszerną informację. Tylko niestety nie wyjaśnia ona moich niepewności odnośnie zcn. Nadal nie wiem czy to jest to schorzenie, bo moje dolegliwości są w dzień a nie w nocy, a bóle nie mają charakteru napadowego i skupione są w mięśnich przedramienia, a nie w dłoni, w której mam tylko b.częste mrowienia w kciuku i palcu wskazującym (tak jakby podłączono pod prąd), ale tak poza tym ręka na razie jest w pełni sprawna.Wprawdzie bad.EMG potwierdziło zcn, ale może to pomyłka? Ale jeśli to nie zcn to co? Przecież inne badania wykluczyły głowę i kręgosłup szyjny.

Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 10:33:50

Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 10:36:01

jesli EMG potwierdzilo zcn to je masz i nad czym sie tu zastanawiasz, do fizjoterapeuty albo jak nie pomoze to na zabieg

Dzięki Rudziuchna za wsparcie. Ta diagnoza nie jest jednak chyba tak oczywista, bo neurochirurg mając mój wynik bad.EMG i na podstawie mojej relacji wręcz wykluczył zcn. Zlecił jeszcze MR nadgarstka, które znowu lekarz rehabilitacji (u którego byłam) uznał za bezsensowne, bo jest mniej miarodajne od EMG i raczej zalecił operację, bo fizykoterapia to tylko półśrodek. Ja sporo już czytałam w internecie o zcn, czytałam też relacje chorych (również rozmawiałam) i jak dotąd nie spotkałam nikogo, kto by nie miał bóli nocnych. Być może zależy to od etapu tej choroby, ale przed zabiegiem operacyjnym, na który się już właściwie zdecydowałam, chciałabym wiedzieć, czy dobrze robię. Oczywiście lekarz (ponoć dobry specjalista), który o tym zdecydował nie ma niby wątpliwości, ale trochę się obawiam, aby to nie była rutyna (wcześniej przecież wyszłam bez diagnozy od neurologów prof.i ordyn.szpitala). A w końcu to moja ręka i moje zdrowie

Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 14:47:28