Superserie

Witam. Sprawa wygląda tak, ćwiczę na siłowni ok 2 lata (z przerwami na dwie operacje na kolano). Od jakiegoś roku robię na bica trica superserie. Teraz będę zmieniać plan, i nie wiem czy dalej cisnąć superserie czy rozdzielić biceps i triceps na różne dni.(Chce ćwiczyć splitem 3x w tyg)

jest specjalny temat do takich pojedynczych pytań!

a jak z nogami- są już zdrowe i sprawne, nie odbiegają od reszty ciała pod jakimkolwiek względem?

Jeszcze trochę odbiegają. Jestem rok po operacji na łękotkę, i 5 miech po ACL. Mój ortopeda mówił, że po 6 miech mogę robić na siłowni wszystko.
Na siłownię zacząłem tyrać 3 miech po ACL, na nogi robiąc tylko prostowanie kolan na maszynie. No oczywiście nie robiłem ćwiczeń mocno obciążających kolano typu wiosłownia sztangą w opadzie tłowia. Starałem je jakoś zastąpić-te ćwiczenia

Zmieniony przez - Avari1 w dniu 2013-03-10 15:00:26

Superserie są na tyle skutecznym rozwiązaniem, ze można ich używać bardzo bardzo długo. Warto jednak wprowadzać zmiany:
- zmieniać co jakiś czas kolejność ćwiczenia partii antagonistycznych
- zmieniać ćwiczenia (przynajmniej ćwiczenia uzupełniające)
- wprowadzać zmianę ilości serii w poszczególnych ćwiczeniach (potrafi dać to świetnego kopa w momencie jakiegoś zastoju)
- wprowadzać zmianę ilości powtórzeń (unikamy przyzwyczajenia i rutyny)
- można zostawić superserie w ćwiczeniu podstawowym a ćwiczenia uzupełniające wykonywać normalnie (ukierunkowane jest to bardziej na rozwój detali które odstają a nie tylko ogólnej masy)


Z własnego doświadczenia wiem, że warto odpuścić superserie na biceps i triceps - bo o tych głównie pisałeś - w momencie kiedy przez tą super pompę zaczynają nam doskwierać stawy. W pewnym momencie nabity krwią biceps (działając jak punkt podparcia dźwigni) może powodować np. przy wyciskaniu francuskim leżąc do czoła "wyłażenie" kości ze stawu łokciowego. Bardzo bolesne i niekorzystne dla zdrowia. Warto wtedy rozdzielić trening antagonistów żeby nie nabawić się przewlekłej kontuzji.

Sog!

myślę, ze właśnie ów nabity biceps to świetna sprawa dla właściwego i po cz eśći bezpieczniejszego treningu tricepsa[szczegolnie w czachołamaczach] bo stabilizuje świetnie.

trzeba to tylko umieć właściwie wykorzystać...

przede wszystkim- broń Boże- nie robić sobie z tego trampoliny

Zmieniony przez - apokalipsa w dniu 2013-03-11 19:36:22

apokalipsa

myślę, ze właśnie ów nabity biceps to świetna sprawa dla właściwego i po cz eśći bezpieczniejszego treningu tricepsa[szczegolnie w czachołamaczach] bo stabilizuje świetnie.

trzeba to tylko umieć właściwie wykorzystać...

przede wszystkim- broń Boże- nie robić sobie z tego trampoliny

Zmieniony przez - apokalipsa w dniu 2013-03-11 19:36:22

Masz rację apokalipsa, że w wielu przypadkach problemy powstają kiedy szarpie się ciężarem bez kontroli i niejako odbija "z bicepsa". Ale znam kilka przypadków - w tym swój - kiedy po prostu trenujący ręce w superseriach odczuwa ogromny dyskomfort w obrębie stawu łokciowego wynikający z maksymalnego ukrwienia i tym samym swoistego ograniczenia zakresu ruchu w tym stawie i to niezależnie od rodzaju wykonywanych ćwiczeń. Człowiek ma zakodowane w podświadomości to żeby wykonywać pełny/optymalny ruch. Tymczasem właśnie w tych skrajnych położeniach związanych z maksymalnym skurczem i rozkurczem antagonistów pojawiają się nawet nie zawsze bóle ale taki dość swoisty dyskomfort (trudny do opisania - ma się wrażenie przemieszczania kości w stawie łokciowym i jednocześnie odczucie takiego przesadnego naciągnięcia mięśni w okolicach przyczepów). W treningu tych partii oddzielnie problem znika już na pierwszej sesji treningowej przy zastosowaniu tych samych ćwiczeń i ciężarów i tej samej techniki (sprawdziłem na sobie więc opieram się na własnym doświadczeniu).



Zmieniony przez - nightingal w dniu 2013-03-12 09:12:07

no tak, ale nie wiem czy to nie raczej złudzenie...

natomiast bez owej "stabilizacji" może się często pojawiać ból w stawach łokciowych- wynika to chyba najwięcej z nieergonomicznego początku ruchu, ktory napompowany biceps niejako poprawia... to coc podobnie jak przy żurawiu gdzie w pozycji dolnej jest ciężko wstać i właściwie jest to moment obniżający efektywność ćwiczenia- jakby przestój- i myslę, że tutaj jest w pewnej mierze podobne.

Złudzenie nie złudzenie - osobiście wolałem dmuchać na zimne, bo niemiłych przygód ze stawami miałem już wiele. Teraz od długiego czasu (kilka lat) biceps i triceps trenuję oddzielnie, dołożyłem jeszcze ciężarów np. na francuza i nic mi nie doskwiera. A przy superseriach w pewnym momencie miałem wrażenie że igram trochę z własnym zdrowiem.

Oczywiście nie wszyscy muszą mieć podobne "zjawiska" w czasie treningów jak ja - i wtedy tematu nie ma i można lecieć z koksem, bo takie połączenie daje świetny bodziec dla ramion do rozwoju.

no tak, ja natomiast mam odwrotnie, pobolewa, trzeszczy, jak trenuje osobno... dziwny jest ten świat

jeszcze należy do tego dodać, że kiedy m. ramienny jest dość słaby, a przynajmniej o wiele słabszy od bicepsa to sami prosimy się o przeciążenia więzadeł w łokciach.