Ile powinnam ważyć przy wzroście 160 cm?

Mam 17 lat i od pewnego czasu lekkie problemy z wagą. Raz chudnę raz grubnę przez co trafiłam dwa razy do szpitala na anoreksję (jadłowstręt psychiczny) co spowodowało zaburzenia równowagi, oczopląs, zawroty głowy, osłabienie, ciągły niepokój, problemy z snem- ciągłe wymiotowanie żółcią, problem z słuchem, brak miesiączki od 2,5 miesiąca nie wspominając o tym że miałam problem z funkcjonowaniem serca i bardzo niskie ciśnienie (59) a puls (40) jak mnie przywieźli. Przez pierwszy tydzień ciągle leżałam w łóżku pod kroplówką 24h, dostawałam 4 dziennie. Gdy wszystko się trochę wyrównało jadłam już normalne posiłki i mogłam wstać o własnych siłach tylko że tam musiałam jeść bo mnie pilnowały pielęgniarki a jeżeli coś na talerzu zostało to sonda- karmienie przez nos. Ale i tak potrafiłam znaleźć sposób by nie dojeść albo zwymiotować. Teraz jem zwyczajnie, jestem już w domu ale nadal nie wiem jak i co mam spożywać aby utrzymać wagę. Nigdy więcej nie chcę znowu przez to przechodzić, nie chcę znowu być taka gruba jak kiedyś. Tylko problem w tym że sama sobie z tym nie poradzę między innymi dlatego pytam tutaj bo nie wiem gdzie i kogo mogę prosić o pomoc. Mam nadzieję że mogę na WAS liczyć.

leczysz się u psychologa? u niego najpierw szukaj pomocy. Ważę 58kg przy 160 i jestem szczupła, uwierzysz? W regulaminie masz artykuły jak jeść i ćwiczyć.

Nie ale kiedyś się leczyłam, miałam własnego psychologa do którego regularnie uczęszczałam ale niestety z braku czasu jakoś to zanikło.. Nie uważam żeby był to powód do wstydu, idę do lekarza bo jestem chora, prawda? A on powinien mi pomóc bynajmniej się postarać, tylko najgorsze jest to że JA zdaję sobie sprawę z tego co robię i obawiam się że on mi nie pomoże mimo tego że ja sama tego chcę! CHCE POMOCY! P. Doktor mi powiedziała że jeżeli po raz trzeci doprowadzę się do tego stanu to mogę liczyć się z tym że nie wyjdę z tego i że jajnik uszko ''brak progesteronu,niska ilość estrogenów jajniki nie pracują''Tak powiedziała.. Ja rozumiem to co psycholog do mnie mówi i wiem że robię źle czego osobiście nie popieram mimo to robię na przekór. Wiem że jak wrócę do domu to nie dam rady nic przełknąć przed lękiem że będę znowu wyglądać jak '' pulpet '' za przeproszeniem. Ja chcę jeść ale boję się że przesadzę i znowu wrócę do mojej starej wagi jaką miałam 2 lata temu ;( Czyli jakoś 67/ 72 kg

Może zajrzyj do działu "Odżywianie" i poproś o pomoc przy ułożeniu diety, kontroluj wage ale i samopoczucie. Jeśli chcesz wyglądać atrakcyjnie to zacznij chociażby biegać, jeździć na rowerze czy cokolwiek co da Ci chociaż nutkę radości. Dieta to podstawa, aktywność fizyczna to taki rzeźbiarz mały a czerpanie z tego radości to świat w którym chce się żyć lub nie.
Zadaj sobie pytanie do czego to wszystko zmierza, czasami warto pogodzić się z kilkoma dodatkowymi kg niż leczyć się, niszczyć organizm razem z psychiką.

psycholog nie wpłynął na twoje myślenie, to tym bardziej my nie... to nie problem z żywieniem, to problem z twoją głową i mimo, że o tym wiesz, nie pomagasz sobie. To jest forum sportowe tu się pracuje nad sobą. Sparks, biegać? człowieku dziewczyna jest po anoreksji daj spokój z takim doradzaniem i nie w odżywianiu nie znajdzie pomocy, tu jest problem natury psychologicznej...
więc na tym forum jej nie znajdzie, może pomóc tylko sama sobie chociażby szukając i czytając artykuły

Zmieniony przez - UNKNOVVN w dniu 2012-12-28 17:47:13

Nie dam spokoju bo mam siostrę która przez to przechodziła 2 lata i to właśnie sport ja uratował. To co ma koleżanka to jest nic. Jeśli je normalne posiłki to ja nie widzę żadnych przeciwwskazań (logicznie myśląc oraz patrząc na to, jak to przechodziła moja siostra).

-Jem
-Czuje się dobrze

-Czuje się dobrze
-Biegam

-Biegam
-Nie mam problemów z samokrytyką własnej sylwetki

Dokładnie tak przez to przechodziła moja siostra, która dzięki temu że zaczęła grać w siatkówkę w klubie zwyciężyła chorobę a leczyła się o wiele dłużej, przechodziła to w tym samym wieku.

po pierwsze osoba po anoreksji nie może sobie od tak zacząć biegać bo jej organizm nie jest na to gotowy: stawy, mięśnie. Myślisz, że w jakim stanie są kości po anoreksji? Czytasz w ogóle jej wypowiedzi? "Chcę pomocy, ale psychologa nie posłuchałam, ale dalej szukam pomocy?" I myślisz, że jeśli ktoś ułoży jej dietę dziewczyna będzie jadła idealnie? Nie. Tu potrzeba wsparcia rodziny, psychologa i prawdziwego "chcenia" tego. A tego na forum nie ma.

Zmieniony przez - UNKNOVVN w dniu 2012-12-28 17:56:29

Mi się wydaje że jeśli wróciła do domu, je zwyczajnie ale martwi się tylko tym żeby nie przytyć to właśnie potrzebna jest jej dieta i coś z aktywności fizycznej by jednak i miała energii i dobrze wyglądała.

edit: ale byc może to ty masz racje.


Zmieniony przez - sparks93 w dniu 2012-12-28 17:57:36

To niech je to co jest podane w artykule Co jedzą lejdis i stopniowo dodaje ruch...

o to też mi chodzi, tyle że ona sama tego musi chceć

https://www.sfd.pl/wypowiedzi/Malutka  no i dziewczyna nie udziela się tu po raz pierwszy, więc po takim czasie powinna już wiedzieć dość dużo, bo przecież bardzo chce sobie pomóc

Zmieniony przez - UNKNOVVN w dniu 2012-12-28 18:10:21